Immunofixatie Urinetest: doel, procedure en resultaten

Immunofixatie Urinetest: doel, procedure en resultaten
Immunofixatie Urinetest: doel, procedure en resultaten

Electrophoresis, Immunoelectrophoresis and Immunofixation

Electrophoresis, Immunoelectrophoresis and Immunofixation

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is een immunofixatie-urinetest?

Eiwit in de urine kan een teken zijn van ernstige gezondheidscomplicaties De nieren zijn verantwoordelijk voor het filteren van afvalproducten en extra vocht uit het bloed en in de urine, terwijl ze eiwitten in het bloed achterlaten, maar wanneer het filterproces niet goed functioneert, filtert het lichaam deze eiwitten uit van het bloed en in de urine.

Verschillende diagnostische tests kunnen het type en de hoeveelheid eiwit in de urine bepalen. De testresultaten zullen uw arts helpen bij het bepalen van een geschikte diagnose en behandeling.

De immunofixatie-urinetest of urine-immunofixatietest detecteert de aanwezigheid en meet de hoeveelheid van bepaalde soorten eiwitten in de urine. Deze eiwitten staan ​​bekend als immunoglobulines. Ze vallen in twee brede classificaties: normaal of abnormaal.

Abnormale immunoglobulinenin de urine duiden op de aanwezigheid van een ziekte. Een voorbeeld van een abnormaal immunoglobuline is monoklonaal eiwit of M-eiwit.

DoelWaarom heb ik een immunofixatie-urinetest nodig?

De immunofixatie-urinetest is een gebruikelijke test die wordt gebruikt wanneer een arts vermoedt dat een persoon bepaalde gezondheidsproblemen kan hebben, waaronder multipel myeloom en Waldenstrom-macroglobulinemie. Deze aandoeningen produceren abnormale immunoglobulines die de immunofixatie-urinetest kan detecteren in de urine.

Symptomen van multipel myeloom zijn onder meer: ​​

  • verhoogde blauwe plekken en bloedingen van het tandvlees of van de neus
  • vermoeidheid, bleekheid en kortademigheid door anemie
  • koorts van onbekende oorsprong en herhaalde infecties
  • botpijn, vooral in de wervelkolom, ribben, schedel en bekken
  • onverklaarde botschade en fracturen
  • symptomen van hoge calciumspiegels in het bloed, waaronder spierpijn / -zwakte, gewrichtspijn, hartritmestoornissen, constipatie, misselijkheid, braken en veranderingen in mentale toestand

Symptomen van Waldenström's macroglobulinemie zijn onder meer: ​​

  • bloeding van het tandvlees
  • wazig zien
  • duizeligheid
  • vermoeidheid
  • gemakkelijk blauwe plekken op de huid huid
  • hoofdpijn
  • veranderingen in mentale toestand
  • gevoelloosheid of tintelend gevoel in de handen of voeten
  • onverklaarbare uitslag

De immunofixatie-urinetest is een gebruikelijke screeningmaatregel om abnormale immunoglobulinespiegels te evalueren omdat de resultaten beschikbaar zijn sneller dan met andere tests.

De immuno-elektroforese-serum (IEP-serum) -test levert vergelijkbare resultaten. Het kan langer duren om resultaten te verkrijgen van de IEP-serumtest. De resultaten kunnen echter nauwkeuriger zijn.

ProcedureHoe wordt de immunofixatie-urinetest uitgevoerd?

De immunofixatie-urinetest vindt plaats in een instelling voor gezondheidszorg. U moet zorgen voor een urinemonster uit de midstream, clean-catch.Deze methode zal helpen voorkomen dat ziektekiemen die zich in de buurt van of in de urethra bevinden, in de monstercontainer terechtkomen.

Uw arts of verpleegkundige zal u een urinemonster met schone vangst leveren. De kit bevat steriele handdoeken om te reinigen en een steriele opvangbak met een deksel. Als u een man bent, moet u eerst de kop van de penis schoonmaken met behulp van de steriele handdoeken. Als u een vrouw bent, gebruikt u de steriele handdoeken om het gebied tussen de lippen van de vulva te wassen.

Nadat u uzelf zorgvuldig heeft schoongemaakt, plas je een kleine hoeveelheid in de toiletpot en stop je vervolgens de urinestroom. Hiermee wordt de urethra van verontreinigingen verwijderd. Daarna verzamelt u de resterende urine in de steriele cup. Het totale volume van het urinemonster moet tussen één en twee ounce zijn.

Wanneer u klaar bent met het verzamelen van het monster, plaatst u het deksel op het kopje en laat u het in een doosje dat is gemarkeerd voor monsters of breng het naar uw arts of verpleegkundige. De persoon die je de clean-catch kit heeft gegeven, zal je vertellen wat je met de sample moet doen. De arts of verpleegkundige stuurt vervolgens het urinemonster naar het laboratorium voor evaluatie.

De clean-catch urine-procedure kan lastig zijn en het kan zijn dat uw eerste monster minder is dan de vereiste een tot twee ounces. Dit is niet ongebruikelijk. U kunt meer dan één clean-catch-procedure uitvoeren om het benodigde monstervolume te verkrijgen.

U moet vragen om een ​​nieuwe, steriele reinigingskit voor elke poging om urine te verzamelen. U kunt de steriele handdoeken en containers niet opnieuw gebruiken. Herhaal alle stappen van de clean-catch urine-procedure terwijl je meer urine verzamelt.

De immunofixatie-urinetest vereist alleen normaal urineren. De test is niet invasief en levert geen significante risico's op voor de patiënt. De test mag geen ongemak veroorzaken.

Resultaten Wat betekenen de resultaten?

Een negatief resultaat van de test geeft aan dat er geen abnormale immunoglobulines in de urine aanwezig zijn. Als de test geen abnormale immunoglobulines detecteert, hoeft u mogelijk geen aanvullende tests te ondergaan.

Een positief resultaat betekent dat er abnormale immunoglobulines in uw urine aanwezig waren. Abnormale immunoglobulines kunnen wijzen op een ernstig gezondheidsprobleem zoals multipel myeloom of Waldenstrom's macroglobulinemie. De aanwezigheid van abnormale immunoglobulines kan ook een indicatie zijn voor andere soorten kanker.

De immunofixatie-urinetest is slechts een van de vele diagnostische tests die uw diagnose bevestigen. De detectie van abnormale immunoglobulines kan voor sommige patiënten mogelijk niet wijzen op een onderliggende gezondheidstoestand. Een klein percentage van de personen heeft lage niveaus van abnormale immunoglobulines in hun lichaam. Deze personen ontwikkelen geen gezondheidsproblemen. Deze aandoening staat bekend als monoklonale gammopathie van onbekende betekenis (MGUS).