Geautomatiseerde externe defibrillators: hoe een aed te gebruiken

Wat is een geautomatiseerde externe defibrillator (AED)?

Hoewel de vooruitgang in de cardiale spoedeisende zorg de kansen op een hartstilstand blijft verbeteren, blijft hartstilstand in veel delen van de wereld een belangrijke doodsoorzaak.

Elk jaar sterven bijna 350.000 Amerikanen aan hartziekten. De helft hiervan zal plotseling sterven, buiten het ziekenhuis, omdat hun hart stopt met kloppen. De meeste van deze sterfgevallen komen voor met weinig of geen waarschuwing, van een syndroom dat plotselinge hartstilstand wordt genoemd. De meest voorkomende oorzaak van plotselinge hartstilstand is een verstoring van het hartritme, ventriculaire fibrillatie genoemd.

Ventriculaire fibrillatie is gevaarlijk omdat het de bloedtoevoer naar de hersenen en andere vitale organen afsnijdt.

• De ventrikels zijn de kamers die bloed uit het hart en in de bloedvaten pompen. Dit bloed levert zuurstof en andere voedingsstoffen aan organen, cellen en andere structuren.
• Als deze structuren niet voldoende bloed ontvangen, worden ze uitgeschakeld of falen ze.
• Als de bloedstroom niet onmiddellijk wordt hersteld, is permanente hersenschade of de dood het gevolg.

Ventriculaire fibrillatie kan vaak met succes worden behandeld door een elektrische schok op de borst toe te passen met een procedure die defibrillatie wordt genoemd.

• In eenheden voor coronaire zorg overleven de meeste mensen die ventriculaire fibrillatie ervaren, omdat defibrillatie vrijwel onmiddellijk wordt uitgevoerd.
• De situatie is echter precies het tegenovergestelde wanneer een hartstilstand optreedt buiten een ziekenhuisomgeving. Tenzij defibrillatie kan worden uitgevoerd binnen de eerste paar minuten na het begin van ventriculaire fibrillatie, zijn de kansen voor het doen herleven van de persoon (reanimatie) zeer slecht.
• Voor elke minuut die voorbijgaat dat een persoon in ventriculaire fibrillatie blijft en defibrillatie niet wordt verstrekt, neemt de kans op reanimatie met bijna 10 procent af. Na 10 minuten is de kans om een ​​slachtoffer van een hartstilstand te reanimeren bijna nul.

Cardiopulmonale reanimatie, meestal CPR genoemd, zorgt voor tijdelijke kunstmatige ademhaling en bloedcirculatie.

• Het kan een beperkte hoeveelheid bloed en zuurstof aan de hersenen afgeven totdat een defibrillator beschikbaar komt.
• Defibrillatie is echter de enige effectieve manier om een ​​slachtoffer van ventriculaire fibrillatie te reanimeren.

Overlevingsketen

CPR is een schakel in wat de American Heart Association de 'overlevingsketen' noemt. De overlevingsketen is een reeks acties die, wanneer ze in volgorde worden uitgevoerd, een persoon met een hartaanval de grootste kans op overleven geeft.

• De eerste schakel in de overlevingsketen is onmiddellijke herkenning van hartstilstand en activering van het noodhulpsysteem door 911 te bellen (controleer uw gemeenschapsplan, sommige gemeenschappen vereisen een ander nummer).
• De volgende schakel in de overlevingsketen is het uitvoeren van vroege reanimatie, met de nadruk op borstcompressies totdat een defibrillator beschikbaar komt.
• Na vroege reanimatie is de volgende link om snelle defibrillatie te bieden. In veel delen van het land kunnen eenvoudige, gecomputeriseerde defibrillators, bekend als geautomatiseerde externe defibrillators of AED's, beschikbaar zijn voor gebruik door leken of als eerste persoon ter plaatse.
• Zodra de EMS-eenheid arriveert, is de volgende schakel in de overlevingsketen effectieve geavanceerde levensondersteunende zorg. Dit houdt in dat medicijnen worden toegediend, speciale ademhalingsapparatuur wordt gebruikt en indien nodig extra defibrillatieschokken wordt toegediend.

defibrillatie

Handmatige defibrillatie, de traditionele vorm van defibrillatie die wordt uitgevoerd door een zorgverlener, is een complexe vaardigheid.

• Ten eerste moet de operator de mogelijkheid hebben om een ​​elektrocardiogram (ECG) hartritme te interpreteren.
• De operator moet ook kunnen herkennen welke ECG-afwijkingen defibrillatie vereisen en welke niet. (Een persoon met een "platte lijn" ECG zou bijvoorbeeld geen defibrillatie nodig hebben of hiervan profiteren.)
• De operator moet weten hoe hij het beschikbare beschikbare defibrillatormodel handmatig moet bedienen.

Oorspronkelijk werden defibrillatoren alleen in ziekenhuizen gebruikt.

• Naarmate de eenheden draagbaarder werden en de vroege EMS-systemen zich begin jaren zeventig in de Verenigde Staten begonnen te ontwikkelen, werden defibrillatoren buiten het ziekenhuis gebruikt door zorgvuldig opgeleide en onder toezicht staande paramedici.
• Dit was een belangrijke stap voorwaarts bij het vergroten van de overlevingskans van een hartstilstand buiten het ziekenhuis. In plaats van het slachtoffer naar een defibrillator te transporteren, werd de defibrillator naar het slachtoffer getransporteerd.

Vanwege de vertraging die inherent is aan het krijgen van een ambulance voor het slachtoffer van hartstilstand binnen die kritieke eerste paar minuten, bleven veel mensen sterven aan ventriculaire fibrillatie.

Geautomatiseerde externe defibrillatoren

Halverwege de jaren tachtig werd een nieuwe generatie gecomputeriseerde defibrillators geïntroduceerd. Deze apparaten, kortweg geautomatiseerde externe defibrillators of "AED's" genoemd, waren in staat iemands hartritme te interpreteren en automatisch een defibrillatieschok af te geven met slechts minimale input van de operator.

Voor het eerst konden EMS-personeel zoals basale medische noodtechnici (EMT's) de levensreddende techniek van defibrillatie bieden zonder ECG-ritmes te moeten interpreteren.

Naarmate AED's in steeds meer "basislevensonderhoud" ambulances werden geplaatst (die niet bemand werden door meer geavanceerde paramedici), begonnen de overlevingskansen voor hartstilstand buiten het ziekenhuis te stijgen. Het probleem om de defibrillator in minder dan 10 minuten bij het slachtoffer te krijgen, bleef echter een uitdaging.

De volgende stap in het verminderen van de hoeveelheid tijd die nodig was om een ​​defibrillator bij een slachtoffer van een hartstilstand te krijgen, was met de erkenning dat de politie vaak de eerste is die op de plaats van een medisch noodgeval arriveert, vóór een EMS-eenheid.

• Met deze kennis begonnen sommige EMS-systemen politieagenten te trainen en uit te rusten om defibrillatie te bieden met AED's.
• Hierdoor kon defibrillatie eerder worden uitgevoerd, vaak voordat een ambulance arriveerde.
• Het gebruik van AED's door wetshandhavingspersoneel begon een aanzienlijke impact te hebben op het reanimeren van slachtoffers van plotselinge hartstilstand.

Defibrillators voor openbare toegang

De evolutie van vroege defibrillatie heeft nog een belangrijke stap vooruit gezet met het concept van defibrillatie van openbare toegang of "PAD".

• Het is nu bekend dat AED's uiterst eenvoudig te gebruiken zijn.
• Formele trainingsprogramma's, zoals die worden aangeboden door de Heartsaver AED-cursus van de American Heart Association, kunnen in slechts 4 uur worden gegeven.
• Het gebruik van een AED is echter zo eenvoudig dat het zelfs zonder formele training met succes kan worden uitgevoerd. Training wordt aanbevolen voor zoveel mogelijk mensen.
• Lokale en nationale voorschriften bepalen de trainingvereisten voor PAD-programma's.

De wettelijke vereisten die het leken toestaan ​​om AED's te gebruiken, worden per land bepaald.

• In sommige staten is er sprake van echte openbare toegangsdefibrillatie, wat betekent dat iedereen met kennis van een AED er een kan gebruiken wanneer deze beschikbaar is. Een reiziger op een luchthaven kan bijvoorbeeld een AED ophalen en gebruiken die op een openbare locatie is gemonteerd.
• In andere staten is het gebruik van AED's beperkter. Sommige staten vereisen een formeel trainingsprogramma, de directe betrokkenheid van een bevoegde arts of dat de AED-redder deel uitmaakt van een formeel intern reactieteam.
• In de meeste staten zal elke persoon die te goeder trouw een AED gebruikt om het leven van een slachtoffer van een hartstilstand te redden, worden gedekt door een vorm van een 'goed Samaritaans' statuut.

Hoe te bedienen

Hoewel ventriculaire fibrillatie vaker voorkomt bij volwassenen dan bij kinderen, wordt nu erkend dat het vaker voorkomt bij kinderen dan ooit werd gedacht.

Bijvoorbeeld:

• Kinderen met aangeboren hartafwijkingen lopen risico op ritmeafwijkingen zoals ventriculaire fibrillatie.
• Sommige kinderen gaan in ventriculaire fibrillatie vanwege commotio cordis.

Commotio cordis is een syndroom waarbij een slag op de borst tijdens een relatief korte, specifieke periode tijdens de hartritmecyclus ventriculaire fibrillatie kan veroorzaken.

• Deze aandoening werd ooit beschouwd als een mysterieus syndroom van plotselinge dood bij jonge atleten.
• Het wordt nu erkend als een te voorkomen en omkeerbare oorzaak van ventriculaire fibrillatie bij kinderen.

Het probleem met AED-gebruik bij kinderen is dat, tenzij het hart van het kind een bepaalde grootte heeft, de hoeveelheid afgegeven stroom (oorspronkelijk bedoeld voor het volwassen hart) het veel kleinere hart van het kind kan beschadigen en reanimatie kan voorkomen.

• Als een kind de grootte heeft van een typische achtjarige, wordt het AED-protocol voor volwassenen gevolgd.
• Voor kinderen ouder dan een jaar oud, maar minder dan de grootte van een acht jaar oud, bieden AED-fabrikanten kabels die de hoeveelheid energie die een AED levert, kunnen verminderen, waardoor het veilig is om op de kinderen te gebruiken. Wanneer een AED op een kind wordt gebruikt, wordt de pediatrische kabel gebruikt; wanneer een AED wordt gebruikt op een volwassene (leeftijd acht jaar en ouder), wordt de kabel voor volwassenen gebruikt.
• Handmatige defibrillatie is de geprefereerde methode voor defibrillatie bij zuigelingen. Als er echter alleen een AED beschikbaar is, wordt aanbevolen om een ​​pediatrische AED-kabel te gebruiken voor defibrillatie bij kinderen.

De toekomst van defibrillatie

Toen AED's voor het eerst werden geïntroduceerd, werden ze voornamelijk door EMS-agentschappen gebruikt en het gebruik ervan was strikt gereguleerd. Naarmate meer en meer staten zich realiseerden dat AED's eenvoudig te gebruiken zijn, werden de beperkingen minder streng. Tegenwoordig hebben veel staten echte defibrillatieprogramma's voor openbare toegang.

Nu defibrillatoren steeds vaker voorkomen in gemeenschappen en met een groter publiek bewustzijn van hun waarde, kan het aantal sterfgevallen per jaar door plotselinge hartstilstand drastisch worden verminderd.

De hoop is dat AED's uiteindelijk net zo gemakkelijk beschikbaar zullen zijn als brandblussers: overal te zien en door iedereen in noodgevallen te gebruiken.

Zoals het er nu uitziet, zijn we dichter dan ooit bij het realiseren van die droom.

• Elke dag worden AED's op steeds meer locaties geplaatst, zoals luchthavens, in vliegtuigen, in kantoren, in openbare gebouwen en winkelcentra. Een van de gebieden waar AED's het grootste effect hebben gehad, was in gokcasino's. Dit komt door de hoge beveiliging en bewaking; wanneer een slachtoffer instort, wordt dit onmiddellijk opgemerkt en wordt defibrillatie uitgevoerd door getraind personeel in minder dan een minuut.
• De kans wordt dagelijks groter dat u op een dag een AED kunt gebruiken om het leven van een slachtoffer van een plotselinge hartstilstand te redden.
• Maak je geen zorgen; het enige wat u hoeft te doen is op de knop "AAN" drukken. De AED vertelt u wat u vervolgens moet doen.

Automatische afbeeldingen van externe defibrillatoren (AED)

Dit is een hartslag (ECG) van een persoon die ventriculaire fibrillatie ervaart. Ventriculaire fibrillatie is de meest voorkomende ECG-bevinding wanneer een volwassene een hartstilstand heeft.

Ventriculaire fibrillatie kan met succes worden behandeld met defibrillatie.

Minuten tellen. Voor elke minuut dat een persoon in ventriculaire fibrillatie niet wordt gedefibrilleerd, neemt de kans op reanimatie met bijna 10% per minuut af.

Cardiopulmonale reanimatie (CPR) kan tijdelijk wat zuurstof naar de hersenen brengen.

De overlevingsketen omvat vroege toegang tot 911, vroege reanimatie, vroege defibrillatie en vroege geavanceerde levensondersteuning.

Bel 911 onmiddellijk wanneer een volwassene niet meer reageert.

CPR koopt enige tijd totdat een defibrillator beschikbaar komt.

Vroege defibrillatie is de belangrijkste schakel in de overlevingsketen.

Vroege geavanceerde levensondersteuning is de laatste schakel in de Chain of Survival.

Handmatige defibrillators worden gebruikt door opgeleide zorgverleners.

In de jaren zeventig werden draagbare defibrillatoren buiten het ziekenhuis gebruikt door vele medische noodhulpsystemen.

Met geautomatiseerde externe defibrillators kon defibrillatie worden uitgevoerd met een minimale hoeveelheid training.

Door het gebruik van AED's door politie-eenheden kon defibrillatie worden uitgevoerd, nog voordat de ambulance arriveerde.

Ventriculair fibrillatie slachtoffer Julie Lycksell, een operatiekamer verpleegkundige, werd gereanimeerd met een AED door Suffolk County, New York Police Officer James Briarton.

Eén AED-fabrikant biedt een pediatrische elektrodekabel waarmee de AED kan worden gebruikt bij kinderen jonger dan 8 jaar.