Colonoscopie prep dieet, bijwerkingen, risico's en herstel

Wat moet ik weten over de colonoscopie?

Wat is colonoscopie?

Een colonoscopie is een procedure om naar de binnenkant van de dikke darm te kijken. De dikke darm is de dikke darm en het laatste deel van het spijsverteringsstelsel. De dikke darm droogt, verwerkt en elimineert het afval dat overblijft nadat de dunne darm de voedingsstoffen in voedsel heeft opgenomen. De dikke darm is ongeveer 3 tot 5 voet lang. Het reist van de rechterbenedenhoek van de buik (waar de dunne darm eindigt) naar de lever, over het lichaam naar de milt in de linkerbovenhoek en vervolgens naar beneden om het rectum en de anus te vormen. De arts zal een instrument genaamd de colonoscoop gebruiken om een ​​colonoscopie uit te voeren. Het is een lange (ongeveer 5 voet), dunne (ongeveer 1 inch), flexibele glasvezelcamera waarmee de arts de hele dikke darm kan visualiseren.

Wie moet een colonoscopie krijgen?

De meeste mensen ontwikkelen poliepen na de leeftijd van 50, dus het American College of Gastroenterology (de spijsverteringsspecialisten) beveelt aan om elke 10 jaar screeningsonderzoeken uit te voeren voor vroege detectie en verwijdering van deze kankerverwekkende gezwellen na die leeftijd.

Welke ziekten en aandoeningen kunnen colonoscopieën diagnosticeren?

Een arts kan een colonoscopie bestellen om veel verschillende ziekten van de dikke darm te onderzoeken. Colonoscopie is het best bekend om zijn gebruik als een screeningstool voor de vroege detectie van darmkanker. Colorectale kanker is de tweede belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker in de Verenigde Staten. Darmkanker ontwikkelt zich door gezwellen in de darmwand zoals poliepen of tumoren. Deze gezwellen hebben vaak 5 tot 10 jaar nodig om zich te ontwikkelen en veroorzaken mogelijk niet veel symptomen. Een persoon heeft misschien geen symptomen van darmkanker, maar een nauw familielid met de ziekte verhoogt het risico op de ziekte in vergelijking met het grote publiek.

Wie krijgt colonpolyps?

Colonoscopie wordt gebruikt om andere colonziekten te onderzoeken, bijvoorbeeld om de plaats en oorzaak van bloedingen te vinden en om gebieden te controleren op irritatie of zweren in de dikke darm. Deze darmproblemen kunnen onverklaarbare veranderingen in de stoelgang veroorzaken. Pijn, bloederige diarree en gewichtsverlies kunnen worden veroorzaakt door een ontsteking van de darm, wat het gevolg kan zijn van de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa. Deze inflammatoire spijsverteringsziekten treden meestal op bij jonge volwassenen en kunnen, als ze niet worden ontdekt, chronische symptomen veroorzaken en het risico op darmkanker verhogen. Colonoscopie wordt gebruikt wanneer er bezorgdheid is dat er een ziekte van de dikke darm bestaat.

Welke andere tests diagnosticeren darmaandoeningen en ziekten?

De arts kan deze test aanbevelen als andere screeningstests zoals een manueel rectaal onderzoek, een fecale occult bloedtest (een test die bloed in de ontlasting detecteert) of een bariumklysma (een test waarbij barium wordt gebruikt om de dikke darm zichtbaar te maken) op een röntgenfoto) suggereren dat meer informatie nodig is om een ​​diagnose te stellen. Een colonoscopie kan nodig zijn wanneer symptomen van spijsverteringsaandoeningen of andere waarschuwingssignalen aanwezig zijn, bijvoorbeeld rectale bloedingen (die kunnen verschijnen als helder rood, erg donker of zwart); pijn in de onderbuik; veranderingen in de stoelgang; niet-dieet gewichtsverlies

Een nieuwe test genaamd Cologuard, een op ontlasting gebaseerde colorectale screeningstest die de aanwezigheid van rode bloedcellen en DNA-mutaties detecteert, kan wijzen op de aanwezigheid van bepaalde soorten abnormale gezwellen die kanker kunnen zijn, zoals darmkanker of voorlopers van kanker. Als deze test de mogelijkheid van darmkanker aan het licht brengt, kan een colonoscopie nodig zijn.

Alleen artsen die gespecialiseerd zijn in de studie van spijsverterings- of rectale aandoeningen, een speciale training in endoscopie hebben en die gecertificeerd zijn om colonoscopie uit te voeren, komen in aanmerking om deze procedure uit te voeren.

• De American Society for Gastro-intestinale Endoscopie suggereert dat een arts ten minste 200 procedures uitvoert om technisch competent te worden bij diagnostische colonoscopie.

De meeste mensen ontwikkelen poliepen na de leeftijd van 50, dus het American College of Gastroenterology (de spijsverteringsspecialisten) beveelt aan om elke 10 jaar screeningsonderzoeken uit te voeren voor vroege detectie en verwijdering van deze kankerverwekkende gezwellen na die leeftijd.

Foto's van de dikke darm en ziekten van de dikke darm

Foto's van een gezonde dikke darm en ziekten van de dikke darm

Foto van de anatomie van de dikke darm

Afbeelding van Colon Cancer en Colon Polyps

Foto van darmkanker en dikke darmpoliepen

Foto van Diverticulitis (Diverticulaire ziekte)

Foto van diverticulitis

Afbeelding van de ziekte van Crohn

Beeld van de ziekte van Crohn

Afbeelding van colitis ulcerosa (UC)

Foto van colitis ulcerosa

Wat zijn de bijwerkingen en risico's van een colonoscopie?

Zoals bij elke procedure, zijn er risico's verbonden aan een colonoscopie. Voordat u uw toestemming voor de procedure krijgt, zal de arts u vertellen over de mogelijke risico's.

• De meest voorkomende bijwerkingen zijn krampende pijn en zwelling van de buik veroorzaakt door de lucht die wordt gebruikt om de dikke darm tijdens de procedure op te blazen. Deze lucht wordt kort na de procedure verdreven en deze symptomen verdwijnen meestal zonder medische behandeling.
• Als tijdens de procedure een biopsie wordt uitgevoerd, kan de patiënt na het onderzoek kleine hoeveelheden bloed in de stoelgang zien. Dit kan enkele dagen duren.
• Hoewel zeldzaam, bestaat er een kans dat de colonoscoop de darmwand verwondt, waardoor perforatie, infectie of bloeding ontstaat.
• Hoewel deze test zeer nuttig is bij het vinden van de oorzaak van veel spijsverteringsziekten, kunnen afwijkingen onopgemerkt blijven. Factoren die dit kunnen beïnvloeden, zijn onder meer de volledigheid van de darmvoorbereiding vóór de procedure, de vaardigheid van de operator van de colonoscoop en de anatomie van de patiënt.
• Wanneer deze test wordt uitgevoerd, krijgt de patiënt verdovende medicijnen om de test comfortabeler te maken. Wanneer een medicijn wordt gegeven, is er een risico op een allergische reactie of bijwerking van het medicijn zelf. Deze IV-medicijnen worden onder medisch toezicht gegeven en de patiënt zal tijdens de procedure worden gevolgd om het risico op medicatie-gerelateerde complicaties te verminderen.

Hoe bereid ik me voor op een colonoscopie? Is er een speciaal dieet dat ik moet volgen?

Een colonoscopie kan worden uitgevoerd in een ziekenhuis, kliniek of in het kantoor van een arts, afhankelijk van de faciliteit en situatie. De patiënt krijgt een afspraak en een reeks instructies om te volgen voordat de test wordt uitgevoerd.

• Hoewel de exacte instructies kunnen verschillen van kliniek tot kliniek, is hun doel hetzelfde: vóór de test de inhoud van de darm opruimen.
• Hierdoor kan de darmwand tijdens de test worden gezien.
• Dit systeem voor het reinigen van de darm wordt vaak darmvoorbereiding of "prep" genoemd.
• De patiënt krijgt tot twee dagen voorafgaand aan de test een combinatie van een vloeibaar dieet, laxeermiddelen of klysma's met instructies voor het gebruik ervan. Er zijn verschillende medicijnen beschikbaar voor darmreiniging, waaronder polyethyleenglycol 3350 (GoLYTELY, NuLYTELY), magnesiumcitraat (Citroma) en senna (X-Prep).
• Deze medicijnen produceren diarree, wat ongemakkelijk kan zijn, maar tenzij de darm geen ontlasting heeft, kan de test beperkt zijn en moet deze op een later tijdstip worden herhaald.
• In de nacht voordat de test moet worden uitgevoerd, mag niets via de mond (voedsel of vloeistoffen) worden ingenomen tot nadat de test is voltooid.

Hoe lang duurt een colonoscopie procedure?

Op de dag van de colonoscopie kan de patiënt worden gevraagd om vroeg aan te komen om zich voor te bereiden op de test zelf en om verdere vragen te stellen. De patiënt zal de volgende vragen krijgen. Wanneer heb je voor het laatst gegeten? Welke allergieën heb je? Heb je eraan herinnerd al je darmmedicatie te nemen?

Zodra de patiënt is veranderd in een onderzoekstoga, worden vitale functies (bloeddruk, hartslag, ademhalingssnelheid en temperatuur) gevolgd en wordt een intraveneuze lijn (IV) geplaatst om de patiënt te verdoven en pijnmedicatie te geven tijdens de test, indien nodig. Hoewel de patiënt tijdens de procedure niet volledig slaapt, zullen deze medicijnen een slaperige toestand (sedatie) veroorzaken en de test comfortabeler maken.

De procedure begint met de patiënt liggend aan de linkerkant. De colonoscoop wordt gesmeerd zodat hij in de anus kan komen. Voor een grondig onderzoek is lucht nodig om de gevouwen dikke darm voorzichtig te openen. Dit kan een tijdelijk ongemakkelijk opgeblazen gevoel veroorzaken. Wanneer de arts zachte druk uitoefent, beweegt de colonoscoop verder in de dikke darm en gaat langzaam vooruit totdat de hele dikke darm zichtbaar is.

De colonoscoop heeft een kleine camera aan het uiteinde, die is aangesloten op een monitor. Hierdoor kan de arts de dikke darm door de punt van het instrument zien, zelfs wanneer deze zich ver in het lichaam bevindt. Als de scoop het verloop van de dikke darm passeert, kunnen de normale bochten en contouren van de dikke darm de doorgang van de scoop belemmeren. De patiënt kan gevraagd worden om van positie te veranderen voor een betere visualisatie. Het komt vaak voor dat vloeistof en gas via het rectum en de anus ontsnappen; dit zou moeten worden verwacht. De hele procedure kan 30 minuten tot 1 uur duren. Naast het eenvoudig bekijken van de darmwand, heeft de colonoscoop speciale hulpstukken waarmee de arts weefselmonsters of biopten kan verzamelen, kleine gezwellen kan verwijderen en kan stoppen met bloeden met laser, warmte of medicatie.

Wat moet ik doen na mijn colonoscopie? Hoe lang duurt het om te herstellen van colonoscopie?

U gaat later op de dag na uw colonoscopie naar huis. Colonoscopie wordt meestal uitgevoerd zonder in te checken in het ziekenhuis (als poliklinische procedure). U wordt gevolgd en geobserveerd in het kantoor van de arts totdat de bijwerkingen van de medicijnen zijn versleten voordat u naar huis kunt gaan. De bijwerkingen van het medicijn kunnen symptomen veroorzaken zoals misselijkheid, een opgeblazen gevoel en slaperigheid, die enige tijd na de procedure kunnen aanhouden. U moet ervoor zorgen dat iemand u komt ophalen bij de dokter en u naar huis brengt vanwege deze bijwerkingen. De hersteltijd na de procedure kan variëren. Als er geen complicaties zijn, kan dit variëren van enkele uren tot enkele dagen.

Uw arts zal u een vervolgafspraak geven. De definitieve resultaten van de test zijn over het algemeen beschikbaar op die afspraak, hoewel biopsieresultaten enige tijd kunnen duren. De arts kan u specifieke instructies geven met betrekking tot welke symptomen u moet controleren, welke normaal zijn en welke ernstiger. Mogelijk ontvangt u na een colonoscopie ook informatie over uw dieet.

Zijn er alternatieven voor colonoscopie?

Andere tests kunnen een arts helpen om darmziekten te detecteren. Soms kunnen deze tests worden uitgevoerd in plaats van een colonoscopie, maar op andere momenten worden ze uitgevoerd naast een colonoscopie omdat elke test verschillende soorten informatie kan bieden.

• Met soortgelijke voorbereiding kan een speciaal röntgenonderzoek van de hele dikke darm, een bariumklysma, worden gebruikt in plaats van of als aanvulling op colonoscopie. Voor deze test wordt een vloeistof genaamd barium in de dikke darm ingebracht met behulp van een buisje door de anus. Vervolgens worden röntgenfoto's gemaakt van de buik met de barium erin. Deze vloeistof wordt op de röntgenfoto gezien en wordt gebruikt om de onregelmatigheden van de darmwand te schetsen.
• Een andere test genaamd een sigmoïdoscopie kan worden uitgevoerd. Deze test lijkt erg op een colonoscopie, maar vereist minder voorbereiding. Het gebruikte instrument, een sigmoïdoscoop, is 2 voet lang en maakt visualisatie van het anale kanaal, rectum en het deel van de dikke darm het dichtst bij het rectum bekend als de sigmoïde dikke darm. Hoewel deze test belangrijk is, is het niet mogelijk om afwijkingen in andere delen van de dikke darm te detecteren, omdat de sigmoïdoscoop veel korter is dan de colonoscoop.
• CT-scans worden vaak gebruikt om abnormaliteiten van de buik te onderzoeken. Gastrografin is een vloeistof vergelijkbaar met barium, waardoor de darm beter zichtbaar is tijdens een CT-scan. Deze vloeistof, ook wel oraal contrast genoemd, wordt ingeslikt en vervolgens uit de maag, door de dunne darm (het ileum) en vervolgens door de dikke darm (de dikke darm) gelaten voordat de CT-scan wordt uitgevoerd. Op deze manier kan een CT-scan nuttig zijn om buik- en darmproblemen te onderzoeken.
• Andere tests omvatten ballon-endoscopie, push-endoscopie en virtuele colonoscopie.

Uw arts zal beslissen welke van deze tests voor u het meest geschikt is.

Wanneer medische hulp zoeken bij complicaties bij colonoscopie

Bel een arts als er onverwachte symptomen optreden, waaronder:

• Aanhoudende misselijkheid
• Aanhoudende maar lichte bloedingen
• Lopend opgeblazen gevoel en buikpijn

Als er aanvullende zorgen zijn, bel dan het kantoor van de arts voor advies en evaluatie.

Kleine symptomen, zoals een opgeblazen gevoel, komen vaak voor na deze procedure. Ernstiger symptomen moeten de patiënt ertoe aanzetten dringend medische hulp in te roepen. Bel uw arts en ga direct naar de afdeling spoedeisende hulp als de patiënt een van de volgende situaties ervaart:

• Ernstige buikpijn
• Zware bloeding uit de anus (rectum)
• Koorts
• braken