Hoe controleer je op blaaskanker?

Vraag een arts

Een vriend van mij moet een screening op blaaskanker krijgen en is nerveus over alle tests die ze nodig heeft. Kan blaaskanker worden gedetecteerd met een urinetest?

Reactie arts

Zoals alle kankers, is blaaskanker het meest waarschijnlijk succesvol behandeld als het vroeg wordt ontdekt, wanneer het klein is en de omliggende weefsels niet is binnengevallen. De volgende maatregelen kunnen de kans op vroegtijdig vinden van blaaskanker vergroten:

• Als u geen risicofactoren hebt, moet u speciale aandacht besteden aan urinewegsymptomen of veranderingen in uw urinegewoonten. Als u symptomen opmerkt die langer dan een paar dagen aanhouden, raadpleeg dan onmiddellijk uw zorgverlener voor evaluatie.
• Als u risicofactoren hebt, praat dan met uw arts over screeningstests, zelfs als u geen symptomen heeft. Deze tests worden niet uitgevoerd om kanker te diagnosticeren, maar om te zoeken naar afwijkingen die wijzen op vroege kanker. Als bij deze tests afwijkingen worden gevonden, moeten deze worden gevolgd door andere, meer specifieke tests voor blaaskanker.
• Screeningtests: Screeningtests worden meestal periodiek uitgevoerd, bijvoorbeeld eenmaal per jaar of eenmaal per vijf jaar. De meest gebruikte screeningstests zijn medisch interview, geschiedenis, lichamelijk onderzoek, urineonderzoek, urinecytologie en cystoscopie.
• Medisch interview: uw zorgverlener zal u veel vragen stellen over uw medische toestand (verleden en heden), medicijnen, werkgeschiedenis en gewoonten en levensstijl. Hieruit zal hij of zij een idee ontwikkelen van uw risico op blaaskanker.
• Lichamelijk onderzoek: uw zorgverlener kan een gehandschoende vinger in uw vagina, rectum of beide steken om eventuele knobbels te voelen die kunnen duiden op een tumor of een andere oorzaak van bloedingen.
• Urineonderzoek: deze test is eigenlijk een verzameling tests voor afwijkingen in de urine zoals bloed, eiwit en suiker (glucose). Eventuele abnormale bevindingen moeten worden onderzocht met meer definitieve tests. Bloed in de urine, hematurie, hoewel vaker geassocieerd met niet-kankerachtige (goedaardige) aandoeningen, kan worden geassocieerd met blaaskanker en verdient daarom verdere evaluatie.
• Urinecytologie: De cellen waaruit de binnenwand van de blaas bestaat, slibben regelmatig af en worden in de urine gesuspendeerd en tijdens het urineren uit het lichaam uitgescheiden. In deze test wordt een urinemonster onder een microscoop onderzocht om te zoeken naar abnormale cellen die op kanker kunnen wijzen.
• Cystoscopie: dit is een type endoscopie. Een zeer smalle buis met een lampje en een camera aan het uiteinde (cystoscoop) wordt gebruikt om de binnenkant van de blaas te onderzoeken op afwijkingen zoals tumoren. De cystoscoop wordt via de urethra in de blaas ingebracht. De camera verzendt foto's naar een videomonitor, waardoor de binnenkant van de blaaswand direct kan worden bekeken.
• Fluorescentiecystoscopie (blauwlichtcystoscopie) is een speciaal type cystoscopie waarbij een door licht geactiveerd geneesmiddel in de blaas wordt geplaatst, dat wordt opgepikt door de kankercellen. De kankercellen worden geïdentificeerd door een blauw licht door de cystoscoop te laten schijnen en te zoeken naar fluorescerende cellen (de cellen die het medicijn hebben opgepikt).

Deze tests worden ook gebruikt om blaaskanker te diagnosticeren bij mensen die symptomen hebben. De volgende tests kunnen worden uitgevoerd als blaaskanker wordt vermoed:

• CT-scan: dit is vergelijkbaar met een röntgenfilm, maar vertoont veel meer details. Het geeft een driedimensionaal beeld van uw blaas, de rest van uw urinewegen (vooral de nieren) en uw bekken om massa's en andere afwijkingen te zoeken.
• Retrograde pyelogram: deze studie omvat het injecteren van kleurstof in de urineleider, de buis die de nier met de blaas verbindt, om de urineleider en de binnenkant van de nier te vullen. De kleurstof wordt geïnjecteerd door een kleine holle buis door de cystoscoop te plaatsen en de holle buis in de opening van de urineleider in de blaas te steken. Er worden röntgenfoto's gemaakt tijdens het vullen van de urineleider en de nier om te zoeken naar gebieden die niet worden gevuld met de kleurstof, bekend als vulgebreken, dit kunnen tumoren zijn waarbij de urineleider en / of de voering van de nier betrokken zijn. Deze test kan worden uitgevoerd om de nieren en urineleiders te evalueren bij personen die allergisch zijn voor intraveneuze kleurstof en dus geen CT-scan met contrast (kleurstof) kunnen laten uitvoeren.
• MRI (magnetic resonance imaging) is ook een alternatieve test om naar de nieren, urineleiders en blaas te kijken bij personen met contrast (kleurstof) allergieën.
• Biopsie: kleine monsters van uw blaaswand worden verwijderd, meestal tijdens cystoscopie. De monsters worden onderzocht door een arts die gespecialiseerd is in het diagnosticeren van ziekten door te kijken naar weefsels en cellen (patholoog). Kleine tumoren worden soms volledig verwijderd tijdens het biopsieproces (transurethrale resectie van blaastumor).
• Urinetests: Andere urinetests kunnen worden uitgevoerd om aandoeningen uit te sluiten of om bijzonderheden over urine-afwijkingen te verkrijgen. Een urinekweek kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd om een ​​infectie uit te sluiten. De aanwezigheid van bepaalde antilichamen en andere markers kan wijzen op kanker. Sommige van deze tests kunnen nuttig zijn bij het vroegtijdig detecteren van terugkerende kanker.
• Urinetumormarkers: Er zijn verschillende nieuwere moleculaire tests die kijken naar stoffen in de urine die kunnen helpen bepalen of een blaaskanker aanwezig is. Deze omvatten UroVysion (FISH), BTA-tests, ImmunoCyt, NMP 22 BladderChek en BladderCx.

Als een tumor in de blaas wordt gevonden, kunnen andere tests worden uitgevoerd, hetzij op het moment van diagnose of later, om te bepalen of de kanker zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid.

• Echografie: dit is vergelijkbaar met de techniek die wordt gebruikt om naar een foetus in de baarmoeder van een zwangere vrouw te kijken. In deze pijnloze test gebruikt een handapparaat over het oppervlak van de huid geluidsgolven om de contouren van de blaas en andere structuren in het bekken te onderzoeken. Dit kan de grootte van een tumor weergeven en kan laten zien of deze zich naar andere organen heeft verspreid.
• Röntgenfilm op de borst: een eenvoudige röntgenfilm van de borst kan soms laten zien of blaaskanker zich naar de longen heeft verspreid.
• CT-scan: deze techniek wordt gebruikt om metastatische ziekte in de longen, lever, buik of bekken te detecteren en om te evalueren of er een obstructie van de nieren is opgetreden. PET / CT, een speciaal type CT-scan, kan nuttig zijn bij de evaluatie van personen met invasieve blaaskanker in een hoger stadium om te bepalen of de blaaskanker zich heeft verspreid.
• MRI (magnetic resonance imaging) kan ook nuttig zijn bij de stadiëring van blaaskanker en kan zonder contrast worden uitgevoerd bij personen met een contra-indicatie voor contrast.
• Botscan: bij deze test wordt een kleine hoeveelheid radioactieve stof in uw aderen geïnjecteerd. Een volledige lichaamsscan toont alle gebieden waar de kanker de botten kan hebben aangetast.

Lees ons volledige medische artikel over blaaskanker voor meer informatie.