Symptomen van het polycysteus ovarium syndroom (pc's, pcod), oorzaken en behandeling

Welke feiten moet ik weten over polycysteus ovarium syndroom (PCOS, PCOD)?

Wat is de medische definitie van polycysteus ovarium syndroom?

Polycysteus ovarium syndroom (PCOS, polycysteus ovarium syndroom) is een relatief veel voorkomende hormonale aandoening die bij vrouwen in de reproductieve leeftijd een aantal verschillende symptomen veroorzaakt. Bij alle vrouwen met PCOS is gebruikelijk een onregelmatigheid in de menstruatiecyclus en de aanwezigheid van overtollige mannelijke hormonen (androgenen).

Wat gebeurt er als je polycysteuze eierstokken hebt?

De aandoening werd genoemd vanwege het vinden van vergrote eierstokken met meerdere kleine cysten (polycystische eierstokken). Hoewel de meeste vrouwen met PCOS polycysteuze eierstokken hebben, hebben sommige getroffen vrouwen dat niet. PCOS wordt ook wel Stein-Leventhal-syndroom en polycysteuze ovariumziekte (PCOD) genoemd.

Hoe zien polycysteuze eierstokken eruit?

Afbeelding van Polycystic Ovarian Syndrome (PCOS)

Wat zijn de symptomen van PCOS?

PCOS leidt tot verstoringen in de menstruatiecyclus die meestal beginnen rond het begin van de puberteit. Menstruatiecycli kunnen in het begin normaal zijn en vervolgens onregelmatig worden, of het begin van de menstruatie kan worden vertraagd. De onregelmatige menstruatie van PCOS gaat gepaard met een gebrek aan ovulatie, dus getroffen vrouwen kunnen onvruchtbaarheid ervaren. Het verlangen naar zwangerschap is een factor die veel vrouwen met PCOS ertoe aanzet om eerst medische hulp te zoeken.

Een toename van de productie van androgenen (mannelijke hormonen) door de eierstokken in PCOS kan leiden tot overmatige haargroei in gebieden die wijzen op een mannelijk patroon, bekend als hirsutisme. Dikke, gepigmenteerde haargroei vindt plaats op de bovenlip, kin, rond de tepels en op de onderbuik. Overmaat androgenen kan ook leiden tot acne en mannelijke kaalheid.

Vanwege de afwezigheid of vermindering van de ovulatie, hebben vrouwen met PCOS een verlaagd niveau van het hormoon progesteron (normaal geproduceerd na de ovulatie in de tweede helft van de menstruatiecyclus). Dit kan resulteren in groeistimulatie van het baarmoederslijmvlies (voeringweefsels van de baarmoeder), wat leidt tot disfunctionele baarmoederbloeding en doorbraakbloeding. Verhoogde stimulatie van het endometrium bij afwezigheid van progesteronproductie is een risicofactor voor de ontwikkeling van endometriumhyperplasie en baarmoederkanker.

Insulineresistentie, gewichtstoename en obesitas komen ook vaak voor bij PCOS. Waarnemers hebben gesuggereerd dat ongeveer de helft van de vrouwen met PCOS zwaarlijvig is. Insulineresistentie, vergezeld van verhoogde insulinespiegels in het bloed, komt bij de meeste vrouwen met PCOS voor, onafhankelijk van de aanwezigheid van obesitas.

Vrouwen met PCOS hebben ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes type 2 en veel onderzoeken hebben abnormale bloedlipideniveaus en verhoogde niveaus van C-reactief eiwit (CRP) aangetoond, een voorspeller van coronaire hartziekte. De combinatie van diabetes type 2, verhoogde cholesterol- en LDL-waarden en verhoogde CRP-waarden duiden op een verhoogd risico op coronaire hartziekten bij vrouwen met PCOS, hoewel dit risico nog niet wetenschappelijk is vastgesteld.

Welke oorzaken Polycysteus ovarium syndroom (PCOS)?

De exacte oorzaak van polycysteus ovariumsyndroom is niet duidelijk, hoewel een aantal afwijkingen is gedocumenteerd bij vrouwen met PCOS. Er is enig bewijs voor een erfelijke (genetische) oorzaak voor PCOS, hoewel er geen specifieke genetische mutatie is geïdentificeerd als de oorzaak. Er is aangetoond dat de eierstokken van vrouwen met PCOS buitensporige hoeveelheden mannelijke hormonen of androgenen kunnen produceren, wat kan leiden tot verstoringen in de menstruatiecyclus en een verminderde vruchtbaarheid.

PCOS wordt ook geassocieerd met insulineresistentie, of een verminderd vermogen om insuline te gebruiken, en deze afwijking is waarschijnlijk ook gerelateerd aan de oorzaak van PCOS.

De aanwezigheid van kleine cysten in de eierstokken is niet specifiek voor PCOS, omdat vrouwen die geen PCOS hebben mogelijk cysten in de eierstokken hebben. Daarom is de aanwezigheid van cysten waarschijnlijk niet de oorzaak van de symptomen van PCOS.

Wanneer medische hulp zoeken voor PCOS

Het is raadzaam om advies in te winnen bij uw arts als u onregelmatige of afwezige menstruatie, abnormale of overmatige haargroei heeft, moeite hebt om zwanger te worden of een van de andere verontrustende symptomen van PCOS.

Examens en tests voor PCOS

Hoewel de diagnose PCOS kan worden gesuggereerd door de karakteristieke symptomen, kan een aantal laboratoriumtests helpen de diagnose te stellen en andere aandoeningen uitsluiten die mogelijk verantwoordelijk zijn voor uw symptomen.

Bloedonderzoek kan worden uitgevoerd om de niveaus van mannelijke hormonen, zoals DHEA en testosteron, evenals gonadotropines (hormonen in de hersenen die de productie van hormonen in de eierstokken regelen) te evalueren. Niveaus van hormonen geproduceerd door de schildklier en bijnieren kunnen ook worden geëvalueerd om andere oorzaken van de symptomen uit te sluiten.

Hoewel het vinden van cysten (kleine, met vloeistof gevulde zakjes) in de eierstokken niet sluitend is voor PCOS, zullen veel getroffen vrouwen polycysteuze eierstokken hebben. Het is belangrijk op te merken dat de aanwezigheid van cysten in de eierstokken ook een veel voorkomende bevinding is bij vrouwen zonder PCOS. Beeldvormende onderzoeken zoals echografie kunnen veilig worden gebruikt om de aanwezigheid van cysten in de eierstokken aan te tonen. Echografie maakt gebruik van geluidsgolven om een ​​beeld van de eierstokken te genereren; de procedure houdt geen blootstelling aan straling of geïnjecteerde kleurstoffen in en brengt geen risico's voor de patiënt met zich mee. In sommige gevallen, vooral wanneer andere aandoeningen zoals eierstok- of bijniertumoren worden vermoed, kunnen CT- en MRI-scans worden besteld.

Wat zijn de PCOS-behandelingen?

Er is een aantal behandelingen waarvan is aangetoond dat ze effectief zijn bij de behandeling van PCOS. De behandeling is afhankelijk van het stadium van het leven van de vrouw en kan gericht zijn op het instellen van regelmatige menstruatiecycli, het beheersen van abnormale baarmoederbloedingen, het beheersen van overtollige haargroei, het beheer van bijbehorende aandoeningen zoals insulineresistentie of het bevorderen van de kansen op zwangerschap indien gewenst.

Een aantal medische aandoeningen kan gepaard gaan met PCOS, en behandeling kan nodig zijn die gericht is op deze naast elkaar bestaande aandoeningen. Bijbehorende aandoeningen die specifieke medische behandelingen vereisen, zijn onder meer:

• type 2 diabetes,
• insuline-resistentie,
• verhoogde bloeddruk (hypertensie),
• hartziekte,
• zwaarlijvigheid, en
• verhoogde bloedcholesterol- en LDL-waarden ('slechte' cholesterol).

Wat zijn de huismiddeltjes voor PCOS?

Zoals bij elke chronische aandoening, kan het behoud van een gezonde levensstijl de kwaliteit van het leven helpen maximaliseren en de symptomen minimaliseren. Juiste voeding en regelmatige lichaamsbeweging kunnen helpen bij het beheersen van de gewichtstoename en verhoogde bloeddruk die gepaard kunnen gaan met PCOS. Gewichtsverlies is ook in veel studies aangetoond om enkele van de effecten van overtollig testosteron bij vrouwen met PCOS te verminderen.

Medische behandeling voor PCOS

Medicijnen zijn de steunpilaar van de behandeling voor zowel de menstruele en hormonale symptomen van PCOS als de bijbehorende medische aandoeningen.

Wat zijn de medicijnen voor PCOS?

Orale anticonceptiepillen (OCP's, anticonceptiepillen) worden bij sommige vrouwen met PCOS gebruikt om een ​​normale menstruatiecyclus tot stand te brengen en het risico op endometriumhyperplasie en kanker te verminderen door regelmatige menstruatieperioden in te stellen. Een andere behandelingsoptie om het risico op endometriumhyperplasie en kanker te verminderen, is intermitterende progestinetherapie, bijvoorbeeld medroxyprogesteronacetaat (Provera) gegeven gedurende 7 tot 10 dagen elke één tot twee maanden.

Spironolactone (Aldactone) is een diureticum (waterpil) dat met succes de effecten van overmatige androgeenproductie zoals acne en ongewenste haargroei kan omkeren. Een ander medicijn dat het effect van androgenen op de haargroei kan blokkeren, is finasteride (Propecia), een medicijn dat door mannen wordt ingenomen om haaruitval te behandelen. Aangezien beide medicijnen de ontwikkeling van een mannelijke foetus kunnen beïnvloeden, mogen ze niet worden gebruikt als zwangerschap gewenst is. Eflornithine (Vaniqa) is een medicijn dat is goedgekeurd voor het verminderen van de groei van gezichtshaar.

Een medicijn genaamd clomiphene (Clomid) kan worden gebruikt om ovulatie (de productie van eieren) te veroorzaken bij vrouwen die zwanger willen worden. Als deze behandeling niet succesvol is, kunnen vrouwen met PCOS en onvruchtbaarheid andere, agressievere behandelingen voor onvruchtbaarheid nodig hebben, zoals injectie van gonadotropinehormonen en geassisteerde voortplantingstechnologieën.

Metformine (Glucophage) is een medicijn dat wordt gebruikt om diabetes type 2 te behandelen. Dit medicijn beïnvloedt de werking van insuline en wordt soms gebruikt om vrouwen met PCOS te behandelen.

Wat is de operatieoptie voor PCOS?

Laparoscopische chirurgie om wigresectie van de eierstokken uit te voeren werd voorheen uitgevoerd als een maatregel om ovulatie te induceren en onvruchtbaarheid te behandelen bij vrouwen met PCOS. Dit wordt tegenwoordig zelden uitgevoerd vanwege de effectiviteit van Clomid en andere methoden om onvruchtbaarheid te behandelen, evenals het feit dat verklevingen (littekenweefsel) achterblijven na resectie van de eierstokken. Een laparoscopische procedure bekend als ovariumboringen van de eierstokken, waarbij delen van de eierstok worden vernietigd, is ook gebruikt om androgenen te verlagen en PCOS bij sommige vrouwen te behandelen.

Follow-up voor PCOS

Het is belangrijk voor vrouwen met PCOS om routinematig contact op te nemen met hun arts volgens zijn of haar aanbevelingen, zowel voor het beheer van de hormonale effecten van PCOS als voor de behandeling van bijbehorende aandoeningen.

Hoe PCOS te prventen

Omdat de oorzaak van PCOS slecht wordt begrepen, is het niet mogelijk om PCOS te voorkomen. Handhaving van een gezond gewicht en levensstijl zijn echter belangrijk bij het voorkomen en beheersen van veel van de aandoeningen die kunnen worden geassocieerd met PCOS.

Wat is de prognose voor PCOS?

Hormonale therapieën om een ​​regelmatige menstruatiecyclus te induceren en het risico op endometriumkanker te helpen voorkomen, zijn meestal succesvol, evenals medicijnen die androgene acties verminderen.

De prognose is variabel bij vrouwen met PCOS die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan.

Bij vrouwen met overgewicht of obesitas kan ovulatie soms worden bereikt door matig gewichtsverlies alleen. Anderen hebben mogelijk medicijnen of kunstmatige voortplantingstechnieken nodig om zwanger te worden. Hoewel de vooruitzichten voor onvruchtbaarheidsbehandelingen variëren afhankelijk van de leeftijd van de vrouw en andere medische aandoeningen, tonen studies in het algemeen aan dat ongeveer 80% van de vrouwen met PCOS ovuleert als reactie op oraal clomifeencitraat (Clomid), en ongeveer 50% zwanger wordt. Bijgestane reproductieve technologieën kunnen succesvol zijn voor sommige vrouwen die niet zwanger worden.