Acute respiratory distress syndrome (ards) behandeling & prognose

Acute respiratory distress syndrome (ards) behandeling & prognose
Acute respiratory distress syndrome (ards) behandeling & prognose

Inhoudsopgave:

Anonim

Welke feiten moet ik weten over ARDS?

Wat is de medische definitie van acuut ademhalingsnoodsyndroom?

Acute respiratory distress syndrome (ARDS) wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van plotselinge kortademigheid binnen enkele uren tot dagen na een opruiende gebeurtenis. Opwindende evenementen zijn onder meer:

  • trauma,
  • sepsis (micro-organismen die in het bloed van een persoon groeien),
  • overdosis drugs,
  • massale transfusie van bloedproducten,
  • acute pancreatitis, of
  • aspiratie (vloeistof die de longen binnendringt, vooral maaginhoud).

Is ARDS fataal?

In veel gevallen is de eerste gebeurtenis duidelijk, maar in andere (zoals een overdosis drugs) is de onderliggende oorzaak misschien niet zo gemakkelijk te identificeren. ARDS ontwikkelt zich meestal binnen 12-48 uur na het aanzetten tot een gebeurtenis, hoewel het in zeldzame gevallen enkele dagen kan duren. Personen die ARDS ontwikkelen, zijn ernstig ziek, vaak met orgaanfalen in meerdere systemen. Het is een levensbedreigende toestand; daarom is ziekenhuisopname vereist voor snel beheer.

Wat zijn de eerste tekenen van ademnood?

ARDS wordt geassocieerd met ernstig en diffuus letsel aan het alveolaire capillaire membraan (de luchtzakken en kleine bloedvaten) van de longen. Vloeistof hoopt zich op in sommige longblaasjes, terwijl andere longblaasjes instorten. Deze alveolaire schade belemmert de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide, wat leidt tot een verminderde concentratie van zuurstof in het bloed. Lage zuurstofgehaltes in het bloed veroorzaken schade aan andere vitale organen van het lichaam zoals de nieren.

Wie loopt risico om ARDS te ontwikkelen?

ARDS komt zowel voor bij kinderen als bij volwassenen.

Hoe ziet ARDS eruit?

Deze anteroposterior (AP) draagbare röntgenfilm op de borst toont een endotracheale buis, linker subclavische centrale veneuze katheter in de superieure vena cava en bilaterale fragmentarische opaciteiten in meestal de middelste en onderste longzones. De persoon had gedurende 1 week ademhalingsfalen met de diagnose ARDS

Röntgenfoto van ARDS

Wat veroorzaakt ARDS?

Een aantal risicofactoren houdt verband met de ontwikkeling van ARDS.

  • Sepsis (aanwezigheid van verschillende pathogene micro-organismen, of hun toxines, in het bloed of weefsels)
  • Ernstig traumatisch letsel (vooral meerdere fracturen), ernstig hoofdletsel en letsel aan de borst
  • Breuk van de lange botten
  • Transfusie van meerdere bloedeenheden
  • Acute ontsteking aan de alvleesklier
  • Overdosis drugs
  • Aspiratie
  • Virale pneumonieën
  • Bacteriële en schimmelpneumonie
  • Bijna verdrinken
  • Giftige inhalaties

Wat zijn de symptomen van ARDS?

  • Ernstige ademhalingsproblemen
  • Angst
  • Agitatie
  • Koorts

Wanneer moet ik medische hulp zoeken voor ARDS?

Omdat ARDS een dringende medische aandoening is die meestal volgt op een significante ziekte of letsel, wordt de patiënt meestal al in het ziekenhuis opgenomen wanneer ARDS zich ontwikkelt. Iedereen die ernstige kortademigheid ontwikkelt, moet onmiddellijk een zorgverlener raadplegen.

Wat zijn de examens en tests voor ARDS?

  • Arteriële bloedgasanalyse onthult hypoxemie (verlaagd zuurstofgehalte in het bloed).
  • Een volledige bloedbeeld kan worden genomen. Het aantal witte bloedcellen is verhoogd bij sepsis.
  • Röntgenfoto's van de borst laten de aanwezigheid van vocht in de longen zien.
  • CT-scan van de borst kan alleen nodig zijn in sommige situaties (routinematige thoraxfoto is in de meeste gevallen voldoende).
  • Echocardiogram (een echografie van het hart) kan helpen hartproblemen uit te sluiten die vochtophoping in de long kunnen veroorzaken.
  • Monitoring met een longslagaderkatheter kan worden gedaan om een ​​cardiale oorzaak voor de ademhalingsmoeilijkheden uit te sluiten.
  • Bronchoscopie (een procedure om in de luchtpijp en grote luchtwegen van de long te kijken) kan worden overwogen om de mogelijkheid van longinfectie te evalueren.

Wat is de behandeling voor ARDS?

  • Personen met ARDS worden in het ziekenhuis opgenomen en moeten op een intensive care-afdeling worden behandeld.
  • Er bestaat geen specifieke therapie voor ARDS.
  • De behandeling is vooral ondersteunend met behulp van een mechanisch beademingsapparaat en aanvullende zuurstof.
  • Intraveneuze vloeistoffen worden gegeven om voeding te geven en uitdroging te voorkomen, en worden zorgvuldig gecontroleerd om te voorkomen dat vloeistof zich ophoopt in de longen (longoedeem).
  • Omdat infectie vaak de onderliggende oorzaak van ARDS is, wordt passende antibioticatherapie toegediend.
  • Corticosteroïden kunnen soms worden toegediend in ARDS of als de patiënt in shock is, maar het gebruik ervan is controversieel.

Welke medicijnen worden gebruikt om ARDS te behandelen?

De volgende medicijnen kunnen worden toegediend:

  • Antibiotica om infecties te behandelen
  • Ontstekingsremmende medicijnen, zoals corticosteroïden, om ontstekingen in de longen te verminderen in de late fase van ARDS of soms als de persoon in septische shock is
  • Diuretica om vocht uit de longen te verwijderen
  • Geneesmiddelen om lage bloeddruk tegen te gaan die door shock kan worden veroorzaakt
  • Anti-angst medicijnen om angst te verlichten
  • Geïnhaleerde medicijnen toegediend door ademtherapeuten om de luchtwegen te openen (bronchusverwijders)

Wat is het vervolg op ARDS?

Patiënten met ARDS kunnen een langdurige revalidatieperiode nodig hebben voor zowel ademhalingsproblemen als spierzwakte. Na ontslag uit het ziekenhuis moet de persoon contact opnemen met zijn of haar zorgverlener voor een beoordeling van de longfunctie.

Hoe kan ik ARDS voorkomen?

Omdat aspiratie een risicofactor is voor ARDS, kan het nemen van passende maatregelen om aspiratie te voorkomen, zoals de hoogte van het bed, sommige gevallen van ARDS voorkomen.

Wat zijn de vooruitzichten voor ARDS?

  • De vooruitzichten van personen met ARDS zijn de afgelopen 20 jaar verbeterd en een meerderheid van de mensen overleeft.
  • Personen met een slechte kijk omvatten degenen ouder dan 65 jaar en personen met sepsis als onderliggende oorzaak. Het negatieve effect van leeftijd kan verband houden met de onderliggende gezondheidsstatus.
  • Overlevenden van ARDS kunnen de normale longfunctie herstellen. Sommigen van hen kunnen echter een resterende longfunctiestoornis of aanhoudende spierzwakte hebben. Meestal is de longdisfunctie mild, maar ARDS kan leiden tot ernstige longschade en een verminderde gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven.
  • Ernstige ziekte en langdurige duur van mechanische ventilatie zijn voorspellers van aanhoudende afwijkingen in de longfunctie.