Bijwerkingen van antibiotica, resistentie, soorten en interacties tussen geneesmiddelen

Wat zijn antibiotica? Welke infecties behandelen ze?

Antibiotica behoren tot de meest voorgeschreven medicijnen in de moderne geneeskunde. Antibiotica genezen ziekten door bacteriën te doden of verwonden. Het eerste antibioticum was penicilline, per ongeluk ontdekt uit een schimmelcultuur. Tegenwoordig zijn er meer dan 100 verschillende antibiotica beschikbaar om kleine en levensbedreigende infecties te genezen.

Hoewel antibiotica nuttig zijn bij een breed scala aan infecties, is het belangrijk om te beseffen dat antibiotica alleen bacteriële infecties behandelen. Antibiotica zijn nutteloos tegen virale infecties (bijvoorbeeld verkoudheid) en schimmelinfecties (zoals ringworm). Uw arts kan het beste bepalen of een antibioticum geschikt is voor uw aandoening.

Wat zijn de bijwerkingen van antibiotica?

Antibiotica kunnen bijwerkingen hebben. Enkele van de meest voorkomende bijwerkingen zijn:

• Zachte ontlasting of diarree
• Milde maagklachten

U moet uw arts informeren als u een van de volgende bijwerkingen heeft:

• braken
• Ernstige waterige diarree en buikkrampen
• Allergische reactie (kortademigheid, netelroos, zwelling van lippen, gezicht of tong, flauwvallen)
• Uitslag
• Vaginale jeuk of afscheiding
• Witte vlekken op de tong

Wat zijn symptomen van een allegische reactie op een antibioticum?

Sommige mensen zijn allergisch voor bepaalde soorten antibiotica, meestal penicilline. Als u een vraag heeft over een mogelijke allergie, vraag dan uw arts of apotheker voordat u het geneesmiddel inneemt.

Allergische reacties hebben meestal de volgende symptomen:

• Kortademigheid
• Uitslag
• Hives
• jeuk
• Zwelling van de lippen, het gezicht of de tong
• flauwte

7 soorten antibiotica

Hoewel er meer dan 100 antibiotica zijn, komen de meeste uit slechts enkele soorten medicijnen. Dit zijn de belangrijkste klassen van antibiotica.

1. Penicillines zoals penicilline en amoxicilline
2. Cefalosporines zoals cephalexin (Keflex)
3. Macroliden zoals erytromycine (E-Mycine), clarithromycine (Biaxin) en azithromycine (Zithromax)
4. Fluorquinolonen zoals ciprofolxacine (Cipro), levofloxacine (Levaquin) en ofloxacine (Floxin)
5. Sulfonamiden zoals co-trimoxazol (Bactrim) en trimethoprim (Proloprim)
6. Tetracyclines zoals tetracycline (Sumycin, Panmycin) en doxycycline (Vibramycin)
7. Aminoglycosiden zoals gentamicine (Garamycin) en tobramycine (Tobrex)

De meeste antibiotica hebben twee namen, de handels- of merknaam, gecreëerd door het farmaceutische bedrijf dat het medicijn produceert, en een generieke naam, gebaseerd op de chemische structuur of chemische klasse van het antibioticum. Handelsnamen zoals Keflex en Zithromax worden in hoofdletters geschreven. Generics zoals cephalexin en azithromycin worden niet met een hoofdletter geschreven.

Elk antibioticum is alleen effectief voor bepaalde soorten infecties en uw arts kan uw behoeften het beste vergelijken met de beschikbare medicijnen. Ook kan een persoon allergieën hebben die een antibioticaklasse uit overweging nemen, zoals een penicilline-allergie die voorkomt dat uw arts amoxicilline voorschrijft.

In de meeste gevallen van antibioticagebruik moet een arts een antibioticum kiezen op basis van de meest waarschijnlijke oorzaak van de infectie. Als u bijvoorbeeld oorpijn heeft, weet de arts welke soorten bacteriën de meeste oorinfecties veroorzaken. Hij of zij kiest het antibioticum dat dat soort bacteriën het beste bestrijdt. In een ander voorbeeld veroorzaken enkele bacteriën de meeste longontstekingen bij voorheen gezonde mensen. Als u de diagnose longontsteking krijgt, zal de arts een antibioticum kiezen dat deze bacteriën zal doden.

Andere factoren kunnen worden overwogen bij het kiezen van een antibioticum. Medicatiekosten, doseringsschema en vaak voorkomende bijwerkingen worden vaak in aanmerking genomen. Patronen van infectie in uw gemeenschap kunnen ook worden overwogen.

In sommige gevallen kunnen laboratoriumtests worden gebruikt om een ​​arts te helpen een antibioticum te kiezen. Speciale bacteriestammen, zoals gramvlekken, kunnen worden gebruikt om bacteriën onder de microscoop te identificeren en kunnen helpen bepalen welke bacteriesoort een infectie veroorzaakt. Bepaalde bacteriesoorten zullen vlekken krijgen, en andere niet. Culturen kunnen ook worden verkregen. Bij deze techniek mag een bacteriemonster van uw infectie in een laboratorium groeien. De manier waarop bacteriën groeien of hoe ze eruit zien wanneer ze groeien, kan helpen bij het identificeren van de bacteriesoort. Culturen kunnen ook worden getest om antibioticagevoeligheden te bepalen. Een gevoeligheidslijst is het rooster van antibiotica die een bepaald bacterietype doden. Deze lijst kan worden gebruikt om te controleren of u het juiste antibioticum gebruikt.

Alleen uw arts kan de beste klasse en het beste antibioticum uit die klasse kiezen voor uw individuele behoeften.

Hoe moet ik antibiotica nemen?

Het is belangrijk om te leren hoe antibiotica correct te nemen. Lees het etiket om te zien hoeveel pillen u moet innemen en hoe vaak u uw medicijn moet innemen. Vraag ook aan uw apotheker of u iets moet weten over de medicatie.

Een belangrijke vraag die u moet stellen, is hoe het medicijn moet worden ingenomen. Sommige medicijnen moeten worden ingenomen met iets in je maag, zoals een glas melk of een paar crackers, en andere alleen met water. Onjuist gebruik van uw antibiotica kan hun absorptie beïnvloeden, hun effectiviteit verminderen of elimineren.

Het is ook belangrijk om uw medicatie correct op te slaan. Veel antibiotica voor kinderen moeten worden gekoeld (amoxicilline), terwijl anderen het beste op kamertemperatuur worden bewaard (Biaxin).

Neem je hele antibioticakuur. Ook al voel je je misschien beter voordat je medicijn helemaal weg is, volg het door en volg de hele kuur. Dit is belangrijk voor je genezing. Als een antibioticum halverwege wordt gestopt, kunnen de bacteriën gedeeltelijk worden behandeld en niet volledig worden gedood, waardoor de bacteriën resistent zijn tegen het antibioticum. Dit kan een ernstig probleem veroorzaken als die nu resistente bacteriën voldoende groeien om een ​​herinfectie te veroorzaken.

Welke medicijnen werken samen met antibiotica?

Antibiotica kunnen interacties hebben met andere voorgeschreven en niet-voorgeschreven medicijnen. Claritromycine (Biaxin, een antibioticum) mag bijvoorbeeld niet worden ingenomen met metoclopramide (Reglan, een geneesmiddel in het spijsverteringsstelsel).

Zorg ervoor dat een arts en apotheker op de hoogte zijn van alle andere medicijnen die een persoon inneemt terwijl hij antibiotica gebruikt.

Wat is antibioticaresistentie? Loop ik gevaar?

Een van de belangrijkste zorgen in de moderne geneeskunde is antibioticaresistentie. Simpel gezegd, als een antibioticum lang genoeg wordt gebruikt, ontstaan ​​er bacteriën die niet door dat antibioticum kunnen worden gedood. Dit staat bekend als antibioticaresistentie. Er bestaan ​​tegenwoordig infecties die worden veroorzaakt door bacteriën die resistent zijn tegen sommige antibiotica. Het bestaan ​​van antibiotica-resistente bacteriën creëert het gevaar van levensbedreigende infecties die niet reageren op antibiotica.

Er zijn verschillende redenen voor de ontwikkeling van antibioticaresistente bacteriën. Een van de belangrijkste is overmatig gebruik van antibiotica. Dit omvat de gebruikelijke praktijk van het voorschrijven van antibiotica voor verkoudheid of griep. Hoewel antibiotica geen invloed hebben op virussen, verwachten veel mensen een recept voor antibiotica te krijgen wanneer ze hun arts bezoeken. Hoewel de verkoudheid ongemakkelijk is, genezen antibiotica het niet en veranderen het ook niet van koers. Elke persoon kan de ontwikkeling van resistente bacteriën helpen verminderen door niet te vragen om antibiotica voor verkoudheid of griep.