Cellulitis-infectie veroorzaakt, symptomen en behandeling

Feiten over cellulitis

Cellulitis is een veel voorkomende infectie van de huid en de zachte weefsels onder de huid. Bacteriële huidinfecties en weke delen infecties treden op wanneer bacteriën een gebroken of normale huid binnendringen en zich onder de huid en in de zachte weefsels beginnen te verspreiden. Infectie resulteert in een ontsteking, een proces waarbij het lichaam op de bacteriën reageert. Ontsteking kan zwelling, roodheid, pijn en / of warmte veroorzaken.

• Mensen met een verhoogd risico op het ontwikkelen van cellulitis zijn onder meer mensen met een huidletsel of andere medische problemen, zoals de volgende risicofactoren:
  • Diabetes (hoge bloedsuikerspiegel)
  • Problemen met de bloedsomloop veroorzaken onvoldoende bloedtoevoer naar de ledematen (perifere arteriële ziekte)
  • Slechte veneuze of lymfatische circulatie (lymfoedeem), zoals na het oogsten van chirurgische aderen of spataderen
  • Leverziekte, zoals chronische hepatitis of cirrose
  • IJzeroverbelasting, zoals hematochromatose of aandoeningen waarbij frequente bloedtransfusies nodig zijn
  • Huidaandoeningen, zoals eczeem, psoriasis, infectieziekten die huidletsels veroorzaken zoals waterpokken, voetschimmel of ernstige acne

Wat zijn de oorzaken van cellulitis?

Een aantal factoren kan de kans vergroten dat bacteriën de huid binnendringen en infecties veroorzaken. Deze risicofactoren omvatten het volgende:

• Prikwond of verwondingen die de huid breken
• Infecties gerelateerd aan een chirurgische wond
• Eventuele huidbreuken waardoor bacteriën de huid kunnen binnendringen (voorbeelden zijn chronische huidaandoeningen zoals eczeem)
• Vreemde voorwerpen in de huid
• Bacteriën die typisch cellulitis veroorzaken, omvatten groep A Streptococcus en Staphylococcus aureus (ook bekend als staph- of staph-infectie). Sommige S. aureus- infecties zijn resistent tegen sommige antibiotica (bijvoorbeeld methicillineresistente Staphylococcus aureus of MRSA) of zijn vatbaar voor het veroorzaken van abcessen of verzamelingen van pus in de huid.
• Botinfectie onder de huid (een voorbeeld is een langdurige open wond die diep genoeg is om het bot bloot te stellen aan bacteriën. Soms komt dit voor bij mensen met diabetes die het gevoel hebben verloren of een slechte bloedstroom in hun voeten hebben.)
• Zwelling in het been of arm van spataderen of na een operatie aan aderen of lymfeklieren (lymfoedeem) is een veel voorkomende risicofactor voor streptokokkencellulitis.
• Honden- of kattenbeten of likken kunnen ernstige cellulitis veroorzaken als gevolg van Pasteurella of Capnocytophagia, vooral bij diabetici of mensen met een slechte immuunfunctie of afwezigheid van de milt (asplenia) of splenectomie, chirurgische verwijdering van de milt.
• Mensen met een leveraandoening of ijzerstapeling lopen het risico op cellulitis door blootstelling aan modder, bodem of water (zoet of zeewater). Vibrio vulnificus, Pseudomonas en Aeromonas zijn veel voorkomende bacteriën in dergelijke situaties. Vertel het de arts als u een leveraandoening heeft of als er blootstelling is geweest aan grond, zoet water of zout water.
• Erysipelas is een oppervlakkige streptokokkeninfectie van het gezicht die lijkt op cellulitis.

Wat zijn symptomen en tekenen van cellulitis?

Cellulitis wordt gedefinieerd als een syndroom van zwelling van de huid en onderhuidse weefsels, gevoeligheid voor aanraking en roodheid van de huid met een diffuse rand. Het kan in bijna elk deel van het lichaam voorkomen. Op het hoofd en het gezicht zijn de meest voorkomende gebieden het oog, het ooglid, het oor en de neus of neus. Rond het oog en het ooglid wordt het orbitale cellulitis genoemd. Rond het neusgebied en de wangen is erysipelas een syndroom van roodheid en gevoeligheid zoals cellulitis, maar is het oppervlakkiger. De huid in erysipelas ziet er gezwollen en licht ontpit uit, met een sinaasappelschil uiterlijk, en de roodheid heeft goed gedefinieerde randen. Dit uiterlijk is handig bij het kiezen van antibiotica, omdat het bijna altijd wordt veroorzaakt door strep-bacteriën.

Andere veel voorkomende gebieden van cellulitis zijn de arm, hand, been, enkel en voet. Meestal komt het voor in gebieden die beschadigd zijn of om andere redenen ontstoken zijn, zoals ontstoken verwondingen, besmette snijwonden of gebieden met slechte huidhygiëne. Slechte circulatie door een slechte aderfunctie of perifere arteriële ziekte is een veel voorkomende oorzaak van cellulitis.

Hoe ziet cellulitis eruit?

De meest voorkomende symptomen en tekenen van cellulitis zijn als volgt:

• Roodheid van de huid of rode uitslag
• Rode strepen op de huid of brede delen van roodheid
• Gezwollen huid
• Warme huid
• Huidpijn of gevoeligheid
• Drainage of lek van gele heldere vloeistof of pus uit de huid; grote blaren kunnen voorkomen
• Tedere of gezwollen lymfeklieren in de buurt van het getroffen gebied, of rode strepen die zich uitstrekken vanuit het rode gebied (lymfangitis)
• Koorts, koude rillingen en malaise kunnen het gevolg zijn als de aandoening zich via het bloed naar het lichaam verspreidt.
• Pus of een zwart gebied omringd door roodheid, pijn en warmte kan een diep abces of MRSA (type staph-infectie) zijn. Heel vaak wordt MRSA-cellulitis verward met de beet van een bruine kluizenaarspin, die erg op elkaar kan lijken.

Wanneer moet iemand medische hulp zoeken voor cellulitis?

Controleer de huid vaak. Cellulitis kan snel verergeren. Bel uw arts of ga naar een eerste hulp als u een van de volgende tekenen of symptomen van cellulitis heeft:

• Koorts of koude rillingen
• Roodheid op de huid
• Rode strepen in de huid
• Verhoogde warmte in het getroffen gebied
• Zwelling
• Tederheid
• Afvoer van de huid
• Je hebt een slechte bloedsomloop.

Ga naar de afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis als u tekenen of symptomen heeft van het volgende:

• Hoge koorts of koude rillingen
• Misselijkheid en overgeven
• Duidelijke vergroting of verharding van het rode gebied
• Toenemende pijn, blaren of pus
• Gevoelloosheid van het rode of gevoelige gebied bij licht aanraking (dit kan wijzen op necrotiserende fasciitis)
• Donker of zwart gebied dat zacht, rood, gezwollen en warm is (necrotiserende fasciitis)
• Tekenen of symptomen rond het oog met verlies van het gezichtsvermogen of onvermogen om het oog te bewegen (orbitale cellulitis)
• Tekenen of symptomen rond het oor met gehoorverlies
• Tekenen of symptomen rond de neus en het gezicht
• Andere medische problemen die kunnen worden beïnvloed door zelfs een kleine infectie, zoals diabetes, leverziekte, ijzerstapeling of slechte immuunfunctie (immuundeficiëntie of immunosuppressie)

Hoe diagnosticeren zorgverleners cellulitis?

Hoogstwaarschijnlijk zal de arts de diagnose stellen op basis van een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek.

• De arts kan ook bloed afnemen om te testen als hij of zij denkt dat de infectie ernstig genoeg is om in de bloedbaan te zitten of om te controleren op een verhoogd aantal witte bloedcellen.
• De arts kan ook een röntgenfoto of ander beeldvormend onderzoek van het gebied bestellen als er bezorgdheid is dat een vreemd voorwerp in de huid is of dat het onderliggende bot is geïnfecteerd.
• De arts kan proberen met een naald vloeistof uit het getroffen gebied te halen en de vloeistof naar een laboratorium te sturen voor een kweek.

Zijn er huismiddeltjes tegen cellulitis?

• Cellulitis moet worden behandeld met antibiotica. Huismiddeltjes alleen genezen het niet, maar kunnen de genezing helpen versnellen.
• Laat het gebied van het betrokken lichaam rusten.
• Verhoog het gebied van het betrokken lichaam. Dit zal helpen de zwelling te verminderen en ongemak te verlichten.
• Gebruik vrij verkrijgbare pijnstillers zoals paracetamol (Tylenol). Dit vermindert de pijn en helpt de koorts laag te houden.

Wat zijn cellulitisbehandelingen?

• Als de infectie niet te ernstig is, kunt u thuis worden behandeld. De arts zal u een recept geven voor orale antibiotica die u via de mond moet innemen. De behandelingsduur is meestal ongeveer een week tot 10 dagen. Stop de behandeling niet vroeg; voltooi alle medicatie die u bent voorgeschreven, tenzij de arts u zegt te stoppen.
• De arts kan in deze situaties intraveneuze (IV) of intramusculaire antibiotica-injecties gebruiken:
  • Als de infectie ernstig is
  • Als u andere medische problemen heeft
  • Als u een verzwakt immuunsysteem heeft
  • Als je heel jong of heel oud bent
  • Als de cellulitis uitgebreide gebieden of gebieden in de buurt van belangrijke structuren omvat (bijvoorbeeld infectie rond de oogkas)
  • Als de infectie niet verbetert of verergert na orale antibiotica gedurende twee tot drie dagen
• Het kan zijn dat u in het ziekenhuis moet worden opgenomen als de infectie geavanceerd, uitgebreid of in een belangrijk gebied is, zoals het gezicht. In de meeste van deze gevallen moeten IV (intraveneuze) antibiotica worden gegeven totdat de infectie goed onder controle is (twee tot drie dagen) en dan kunt u overschakelen op orale medicijnen die u thuis kunt innemen. In sommige gevallen kan de duur van de behandeling worden verlengd, vooral als de infectie langzaam reageert.

Welke specialisten behandelen cellulitis?

De meeste eerstelijnsartsen (inclusief huisartsen, interne artsen, kinderartsen en geriaters) of artsen voor spoedeisende hulp kunnen cellulitis behandelen. De meeste behandelingen zullen plaatsvinden als polikliniek. Als de aandoening ernstig is, moeten deze artsen mogelijk in het ziekenhuis worden behandeld. Een dermatoloog (huidspecialist) behandelt veel soorten gecompliceerde huidaandoeningen en kan cellulitis behandelen. Dermatologen zijn echter zeer gespecialiseerd en de meeste mensen gaan eerst naar een huisarts of arts op de eerste hulp voor de behandeling van cellulitis. Als u ziekenhuisopname nodig heeft voor ernstige cellulitis, kunnen een specialist in infectieziekten en een chirurg worden geraadpleegd om te helpen bij de behandeling. Een oor-, neus- en keelchirurg kan worden geraadpleegd voor oorcellulitis als een kwaadaardige otitis externa wordt vermoed.

Welke medicijnen behandelen cellulitis?

Antibiotica worden voorgeschreven via de mond (oraal) of via injecties. Zorg ervoor dat u uw zorgverlener op de hoogte brengt van eventuele reacties die u in het verleden op antibiotica heeft gehad. Verschillende antibiotica kunnen worden voorgeschreven voor cellulitis, alleen of gecombineerd, afhankelijk van de vermoedelijke bacteriën en de ernst van de infectie. Veel voorkomende zijn doxycycline (Vibramycin), ciprofloxacine (Cipro), clindamycine (Cleocin), cefazoline, dicloxacilline, amoxicilline / clavulaanzuur (Augmentin), cefuroxim via de mond (Ceftin), cephalexin, sulfamethrimazethilimethoxazolzuur, nafcilline, cefuroxim (Zinacef), piperacilline / tazobactam (Zosyn), ampicilline / sulbactam (Unasyn), vancomycine en ceftriaxon (Rocephin).

Wanneer is een operatie nodig voor cellulitis?

• Zelden kan een weke deleninfectie een operatie nodig hebben.
• Een abces of verzameling pus in het weefsel moet mogelijk operatief worden geopend om drainage mogelijk te maken.
• Dood weefsel moet mogelijk worden weggesneden om de infectie te stoppen of om genezing mogelijk te maken.

Welke follow-up is nodig na de behandeling van cellulitis?

Zodra u het kantoor van de arts verlaat, moet u alle voorgeschreven antibiotica nemen. Stop niet met het vroegtijdig innemen van antibiotica tenzij de arts u opdraagt ​​te stoppen. De arts wil je misschien binnen twee tot drie dagen zien om er zeker van te zijn dat de cellulitis verbetert.

Wat zijn cellulitiscomplicaties?

Ernstige cellulitis kan verspreiding van bacteriën in de bloedbaan veroorzaken (sepsis of bloedvergiftiging), wat levensbedreigend kan zijn. Er zijn enkele zeer ernstige complicaties die gelukkig zeer zeldzaam zijn, maar bewustzijn kan levensreddend zijn.

Het geïnfecteerde zachte weefsel kan afsterven (gangreen). Zeer ernstige cellulitis en weefselsterfte kunnen zich zelden diep in de spier verspreiden (necrotiserende fasciitis). Necrotiserende fasciitis of gangreen is een noodgeval. Het is levensbedreigend als het dode weefsel niet operatief wordt verwijderd (debridement of amputatie). Necrotiserende fasciitis kan aanwezig zijn, zelfs als het huidoppervlak niet dood lijkt, dus het is belangrijk om tekenen en symptomen van deze noodsituatie te herkennen. Tekenen en symptomen zijn onder meer verergering van koorts, zelfs met antibiotica, diepe pijn die erger is dan de infectie verschijnt, verharding van de weefsels onder de huid en gevoelloosheid van het huidoppervlak.

Cellulitis rond het oog is ernstig. Als cellulitis zich alleen in de weefsels voor de oogkas (baan) bevindt, is het preseptale cellulitis en kunnen orale antibiotica voldoende zijn om het te genezen. Als de cellulitis zich achter de oogbol of in de oogkas bevindt, is het orbitale cellulitis. Orbitale cellulitis is een noodgeval en kan permanent verlies van het gezichtsvermogen of verspreiding van infecties in de hersenen (meningitis) veroorzaken. Dit is vooral levensbedreigend bij mensen met diabetes, ijzerstapelingsziekten (hemochromatose) of leverziekte. Orbitale cellulitis kan ziekenhuisopname en behandeling door een oogarts (oogchirurg) of een oor-, neus- en keelchirurg vereisen. Tekenen en symptomen van orbitale cellulitis omvatten verlies van het gezichtsvermogen en moeite met het bewegen van de oogbol.

Externe oorinfecties (zwemmersoor) bij een persoon met diabetes kunnen cellulitis worden, met ernstige zwelling van de externe gehoorgang (kwaadaardige otitis externa). Maligne otitis externa kan zich diep in het oor en het schedelbot verspreiden. Dit kan permanent gehoorverlies veroorzaken. Een diabeticus met verergering van externe oorontsteking moet dringende zorg zoeken. De diagnose vereist vaak een computertomografie (CT) -scan om de schedel rond het oor te evalueren. Een oor-, neus- en keelchirurg is vaak betrokken bij de behandeling, maar meestal kan deze worden behandeld met antibiotica en is geen operatie nodig.

De bloedstroom van de neus en bovenlip loopt terug in de aderen van de schedel. Cellulitis rond de neus kan zich zeer zelden verspreiden om geïnfecteerde bloedstolsels in deze aderen te veroorzaken (caverneuze sinustrombose). Dit is levensbedreigend. Tekenen en symptomen van caverneuze sinustrombose zijn hoofdpijn, hoge koorts, bewustzijnsverlies en uitpuilen van een of beide ogen.

Is het mogelijk om cellulitis te voorkomen?

• Het is heel belangrijk om je huid schoon te houden door goede persoonlijke hygiëne te oefenen.
• Als u pijn of ongemak opmerkt in een deel van de huid, controleer dan hoe het eruit ziet. Als het ontstoken lijkt en van de ene op de andere dag vordert, heeft u waarschijnlijk behandeling nodig.
• Vermijd situaties die uw huid kunnen verwonden, vooral als u zwelling heeft door problemen met de bloedsomloop.
• Als je problemen met de bloedsomloop hebt en de huid droog is, houd deze dan gehydrateerd om barsten te voorkomen.
• Draag stevige, goed passende schoenen of slippers met loszittende katoenen sokken. Loop niet op blote voeten in gebieden waar je geen goed idee hebt van waar je op loopt, bijvoorbeeld in garages, op een bezaaid strand of in het bos.
• Als je je huid verwondt, was je het gebied met zeep en water en controleer je of het letsel de komende dagen steeds beter wordt.
• Bepaalde verwondingen kunnen grotere risicofactoren voor infectie hebben dan andere. Mogelijk moet u een tetanusvaccin hebben. Neem contact op met uw arts als u dergelijke verwondingen heeft:
  • Dierlijke of menselijke beten
  • Prikwonden dieper dan een ½ inch, zoals op een spijker stappen
  • Verpletterd weefsel dat bloedt, verbrandt die blaar, bevriezing of diepe verwondingen met vuil erin
  • Letsel bij contact met zoet water of zeewater
• Ga na of u diabetes hebt of andere belangrijke medische aandoeningen, zoals lever- of nierziekten. Deze aandoeningen kunnen zonder symptomen aanwezig zijn. Volg de instructies van uw arts voor het beheer van deze aandoeningen.
• Praat met uw arts als u zwelling in uw ledematen heeft die niet verdwijnt.

Wat is de prognose van cellulitis?

De meeste mensen reageren binnen twee tot drie dagen op de antibiotica en beginnen verbetering te vertonen. In zeldzame gevallen kan de cellulitis zich ontwikkelen tot een ernstige ziekte door zich via de bloedbaan te verspreiden. Sommige vormen van ernstige cellulitis kunnen een operatie vereisen en een persoon met littekens achterlaten. In zeldzame gevallen kan cellulitis levensbedreigend zijn.