Tandabces
Inhoudsopgave:
- Feiten over tandabces
- Wat veroorzaakt tandabcessen?
- Wat zijn de symptomen en tekenen van een tandabces?
- Wanneer moet u een arts raadplegen over tandabcessen?
- Hoe worden tandheelkundige abcessen gediagnosticeerd?
- Zijn er huismiddeltjes voor tandabcessen?
- Wat is de behandeling voor tandabcessen?
- Wat is het vervolg op een tandabces?
- Wat is de prognose voor tandabcessen?
- Hoe voorkom je een tandabces?
Feiten over tandabces
Een tandabces is een infectie van de mond, het gezicht, de kaak of de keel die begint als een tandinfectie. De oorspronkelijke oorzaak kan een diepe holte, parodontale (tandvlees) ziekte, een gebarsten tand, trauma zijn, of soms zelfs door recente tandheelkundige procedures zoals extracties en implantaten. De meeste infecties worden eerder veroorzaakt door een slechte tandgezondheid en kunnen het gevolg zijn van een gebrek aan goede en tijdige tandheelkundige zorg. Ze kunnen ook voorkomen bij eerder uitgevoerde tandheelkundige procedures naarmate ze ouder worden en beginnen te lekken en falen. Mensen met onderliggende medische aandoeningen zoals auto-immuunziekten (syndroom van Sjögren en soortgelijke aandoeningen) of aandoeningen die het immuunsysteem verzwakken (diabetes, kankerbestrijding na chemotherapie of chemotherapie, of mensen die immunosuppressieve therapie gebruiken) kunnen vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van een tandabces.
- In een abces kunnen bacteriën uit de tand zich uitbreiden in het tandvlees, de wang, de keel, de weefsels onder de tong, of zelfs in de kaak of gezichtsbeenderen. Een tandabces kan erg pijnlijk worden wanneer weefsels ontstoken raken of door de druk in het abces. Een tandvlees of tandvleesabces is het resultaat van een infectie of trauma aan het oppervlak van het tandvlees. Parodontale abcessen zijn het resultaat van een infectie die dieper in tandvleesgebieden (op de buitenoppervlakken van een tand) is gekomen, en een periapisch abces verwijst naar een tand met een infectie van de tandpulp (beginnend in een tand).
- Pus verzamelt zich vaak op de plaats van de infectie omdat het immuunsysteem probeert te voorkomen dat de infectie zich verspreidt. Pijn is niet altijd aanwezig. De aandoening wordt vaak steeds pijnlijker totdat het abces ofwel scheurt en vanzelf wegvloeit of chirurgisch wordt leeggemaakt.
- In extreme gevallen kan een tandabces leiden tot de dood als het zich uitbreidt naar de hersenen, bloedvergiftiging veroorzaakt (infectie van de bloedbaan) of als zwelling de luchtwegen blokkeert en de ademhaling bemoeilijkt. Tandabcessen kunnen iemand ook algemeen ziek maken, met misselijkheid, braken, koorts, koude rillingen en zweten.
Wat veroorzaakt tandabcessen?
De oorzaak van deze infecties is een directe groei van bacteriën vanuit de pulpruimtes van een tand (endodontisch) of op de diepe worteloppervlakken van een tand (periodontaal) in de ondersteunende zachte weefsels en botten van het gezicht en de nek.
Wat zijn de symptomen en tekenen van een tandabces?
Symptomen van een tandabces omvatten meestal
- pijn,
- zwelling,
- roodheid van mond en gezicht.
Vaak zijn een of meer tanden erg gevoelig voor druk. Met een geavanceerde infectie kan men andere complicaties ervaren, zoals:
- misselijkheid,
- braken,
- koorts,
- koude rillingen, en
- moeite met slikken, het openen van de mond of ademhalen.
Als het lang genoeg niet wordt behandeld, kan de infectie zich door het bot verspreiden en aangrenzende tanden beschadigen, wat extra behandeling zou vereisen.
De tekenen die vaak worden gevonden in combinatie met een tandabces kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- diepe holtes,
- tandvleesontsteking,
- orale of gelaatszwelling,
- tederheid met aanraking,
- pusdrainage, en
- soms beperkt vermogen om de mond te openen (moeite of pijn bij het wijd openen van de mond of bij slikken).
Als het abces zich heeft verspreid naar een oppervlakkig gebied, is er meestal gevoeligheid voor palpatie (aanraking) van het geïnfecteerde gebied. Tandabcessen kunnen variëren van mild tot ernstig. Ze kunnen gepaard gaan met geen symptomen of met ernstige symptomen. Afhankelijk van een aantal factoren kan het abces variëren van chronisch tot acuut en stabiel (niet veranderend) tot snel verspreidend. De infectie kan zich in sommige gevallen buiten de tanden en het bot via de bloedbaan verspreiden naar andere delen van het lichaam waar het organen kan beschadigen en zelfs levensbedreigend kan zijn.
Wanneer moet u een arts raadplegen over tandabcessen?
- Als iemand denkt dat hij of zij een abces heeft, bel dan een tandarts. Als iemand significante tekenen of symptomen ervaart en een tandarts niet kan bereiken, ga dan naar een arts of de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis voor evaluatie, vooral als u zich ziek voelt.
- Als een infectie zo pijnlijk wordt dat deze niet kan worden behandeld met niet-receptplichtige medicijnen, raadpleeg dan onmiddellijk een arts of tandarts. Drainage kan nodig zijn. Als iemand koorts, koude rillingen, misselijkheid of braken krijgt als gevolg van een tandabces, raadpleeg dan een arts.
- Als iemand ondraaglijke pijn heeft, moeite heeft met ademhalen of slikken, een van de symptomen van een tandabces of iemand een arts of tandarts niet kan bereiken buiten de openingstijden, ga dan naar de afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis voor evaluatie en behandeling. Door behandeling te zoeken voordat de symptomen naar dit stadium vorderen, kan men bezoeken aan de spoedeisende hulp vermijden.
Hoe worden tandheelkundige abcessen gediagnosticeerd?
- Een arts of tandarts kan door lichamelijk onderzoek bepalen of er een drainable abces is.
- Röntgenfoto's van de mond kunnen nodig zijn om kleine abcessen te tonen die zich in het diepste deel van de tand bevinden.
Zijn er huismiddeltjes voor tandabcessen?
Er zijn geen huismiddeltjes voor een tandinfectie zodra deze aanwezig is, maar het is mogelijk om de symptomen van het ongemak en zwelling te beheersen.
- Mensen met gaatjes of tandpijn kunnen niet-steroïde ontstekingsremmende middelen (NSAID's), zoals ibuprofen (Advil) of naproxen (Aleve), gebruiken als nodig voor verlichting van pijn en ontsteking. Als alternatief voor of in aanvulling op NSAID's kan ook acetaminophen (Tylenol) worden ingenomen. Deze medicijnen kunnen de pijn helpen, maar ze zullen de infectie niet behandelen. Follow-up met een zorgverlener is altijd aangewezen.
- Als een abces vanzelf scheurt, helpt het spoelen met warm water de mond te reinigen en drainage aan te moedigen. Zelfs dan is een vervolgbezoek aan een tandarts belangrijk.
- Infectieuze zwelling die gepaard gaat met een tandabces is anders dan inflammatoire zwelling, en het aanbrengen van ijs of koude packs op het gebied wordt niet aanbevolen.
Wat is de behandeling voor tandabcessen?
- Voor een acuut tandabces dat aanzienlijke pijn of zwelling veroorzaakt, kan de arts het abces insnijden en afvoeren en / of therapie met antibiotica proberen.
- Abcessen die bij uitstek levensbedreigend zijn, kunnen ziekenhuisopname vereisen.
- Pijnmedicatie wordt meestal voorgeschreven totdat de symptomen onder controle kunnen worden gehouden.
- Deze initiële maatregelen zijn vaak nodig om de tekenen en symptomen van een acuut abces tijdelijk te verlichten; verdere behandeling gericht op het elimineren van de primaire bron van de infectie is echter noodzakelijk om herhaling te voorkomen. De locatie van deze primaire bron bepaalt de "definitieve" behandelingsopties, waaronder wortelkanaalbehandeling, parodontale behandeling of extractie van de tand.
Wat is het vervolg op een tandabces?
- Met een tandabces, zoals bij elke ziekte, is het belangrijk om de instructies van een arts voor vervolgzorg op te volgen.
- Een juiste behandeling betekent vaak herbeoordeling, meerdere bezoeken of doorverwijzing naar een specialist.
- Werk samen met artsen door de instructies zorgvuldig op te volgen om het best mogelijke resultaat te garanderen.
Wat is de prognose voor tandabcessen?
De prognose is goed voor het oplossen van een klein tandabces nadat het is gescheurd of is leeggemaakt. Als de symptomen verbeteren, is het onwaarschijnlijk dat de infectie erger wordt. Grotere abcessen hebben onmiddellijke medische zorg nodig, vaak met drainage en antibiotica. Goede nazorg met een tandarts is verplicht voor de herbeoordeling van de infectie en voor het verzorgen van de probleemtand.
- Zorg kan bestaan uit het trekken van de tand of het laten uitvoeren van een wortelkanaalbehandeling.
- Tandabcessen die zich tot op de mond- of nekbodem hebben uitgeoefend, kunnen de luchtwegen en het vermogen van de persoon om te ademen bedreigen en kunnen levensbedreigend zijn tenzij ze op de juiste manier worden afgevoerd.
Hoe voorkom je een tandabces?
Preventie speelt een belangrijke rol bij het handhaven van een goede tandgezondheid. Dagelijks poetsen en flossen samen met regelmatige tandheelkundige controles kunnen tandbederf en tandabces voorkomen. Iedereen die vaak last heeft van tandheelkundige abcessen, moet worden beoordeeld door een arts om te bepalen of een onderliggende medische aandoening verantwoordelijk is. Vergeet niet dat er geen huismiddeltjes zijn als je eenmaal een abces ontwikkelt, dus preventie is de beste praktijk.
- Vergeet niet om na elke maaltijd en voor het slapengaan te borstelen en flossen.
- Als tandbederf vroeg wordt ontdekt en onmiddellijk wordt behandeld, kunnen holten die zich kunnen ontwikkelen tot abcessen meestal worden gecorrigeerd.
- Gebruik van tabak (zowel kauwen als roken) kan ook helpen.
Anale abcesbehandeling, infectie en oorzaken
Lees meer over anaal abces en wie meer kans heeft om anale abcessen te ontwikkelen, zoals die met diabetes, AIDS / HIV, de ziekte van Crohn of die medicijnen gebruiken zoals steroïden of chemotherapie.
Blaasontsteking, uti, symptomen, behandeling, oorzaken en antibiotica
Bacteriën veroorzaken blaasontstekingen. Brandend urineren en urinaire urgentie zijn symptomen van een blaasontsteking. Lees over behandeling, diagnose en preventie.
Gezwollen (ontstoken) testikels symptomen, oorzaken en antibiotica
Een gezwollen of ontstoken zaadbal kan een of beide zaadballen aantasten. Testikelinfecties (epididymitis), SOA's, torsie en trauma kunnen zwelling, gevoeligheid, roodheid en milde tot ernstige pijn in de zaadbal (sen) en scrotum veroorzaken. Andere symptomen van een gezwollen zaadbal zijn koorts en pijn bij geslachtsgemeenschap of ejaculatie. Testiculaire torsie is een noodgeval dat onmiddellijke chirurgie vereist.