Endoscopie bij de definitie van de ziekte van Crohn en complicaties

Feiten over endoscopie bij de diagnose van de ziekte van Crohn

• Er is geen eenvoudige laboratoriumtest die een definitieve diagnose van de ziekte van Crohn mogelijk maakt. Als een persoon symptomen heeft die wijzen op inflammatoire darmaandoeningen (ziekte van Crohn of colitis ulcerosa), zal zijn arts of gastro-enteroloog waarschijnlijk endoscopie aanbevelen ("scope").
• Endoscopie is een test waarbij een dunne buis met een lampje en een kleine camera aan het einde in uw spijsverteringskanaal wordt ingebracht. De camera stuurt foto's terug naar een videomonitor, waar ze worden vergroot, zodat de arts precies kan zien hoe de binnenkant van het spijsverteringskanaal eruit ziet.
• De endoscoop vertoont zweren, bloedingen en andere tekenen van de ziekte van Crohn en geeft de locatie en omvang van de ziekte in het spijsverteringskanaal aan.
• Met endoscopie kan de arts vertellen of een persoon de ziekte van Crohn heeft of een vergelijkbare aandoening die colitis ulcerosa wordt genoemd (of een andere aandoening).
• Colitis ulcerosa, zoals de ziekte van Crohn, treft slechts één deel van de dikke darm (dikke darm), terwijl de ziekte van Crohn eerder de dunne darm aantast en vaak verschillende delen van het spijsverteringskanaal aanvalt met normaal weefsel ertussen ("overslaan laesies") .
• Symptomen van de ziekte van Crohn hangen af ​​van het getroffen deel van het spijsverteringskanaal; maar kan omvatten:
  • Misselijkheid
  • braken
  • Indigestie
  • Anale bloeding
  • Diarree
  • Opgeblazen gevoel na het eten
  • Gewichtsverlies
  • Vermoeidheid
  • Pijn met stoelgang

• Met endoscopie kan de arts niet alleen de binnenkant van het spijsverteringskanaal zien, maar ook kleine monsters (biopten) van weefsel nemen voor verder onderzoek onder een microscoop. Dit kan helpen de diagnose te bevestigen en de omvang van de ziekte van Crohn te tonen.

Is de endoscopieprocedure pijnlijk?

Hoewel endoscopie meestal niet pijnlijk is, kan het ongemakkelijk zijn en veel mensen voelen zich ongerust. Als een patiënt een EGD, ERCP of colonoscopie heeft, zullen ze waarschijnlijk een pijnmedicatie en een kalmerend middel krijgen om te ontspannen voor de procedure. Patiënten moeten ervoor zorgen dat iemand anders ze ophaalt en naar huis rijdt na de test. Sigmoïdoscopie is een beperkte test en vereist meestal geen sedatie.

Wat zijn andere namen voor endoscopie bij de diagnose van de ziekte van Crohn?

Artsen hebben verschillende namen voor endoscopie, afhankelijk van welk deel van het spijsverteringskanaal ze onderzoeken.

• Esophagogastroduodenoscopy (EGD): ook wel bovenste endoscopie genoemd, onderzoekt deze test de bekleding van de slokdarm (de buis tussen de mond en maag), de maag en de twaalfvingerige darm (het bovenste deel van de dunne darm).
• Colonoscopie: deze test onderzoekt de bekleding van de dikke darm, of dikke darm, en soms het onderste deel van het ileum (het laagste deel van de dunne darm).
• Sigmoïdoscopie: deze test onderzoekt de bekleding van het onderste derde deel van de dikke darm, inclusief het rectum. De naam van de test is afgeleid van een bocht genaamd de sigmoïde in dit deel van de dikke darm.
• Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP): deze test combineert endoscopie met röntgenstralen om de kanalen te onderzoeken die vanuit de lever, de galblaas en de alvleesklier naar de dunne darm openen. Bij sommige mensen met de ziekte van Crohn raken deze kanalen ontstoken en sluiten ze zich op.
• Endoscopische echografie: deze test combineert endoscopie met echografie, een technologie die geluidsgolven gebruikt om afbeeldingen van organen diep in het lichaam te maken. (Dit is dezelfde veilige technologie die wordt gebruikt om naar een foetus in de baarmoeder te kijken.) Deze techniek wordt veel gebruikt in de Verenigde Staten om fistels te evalueren, een veel voorkomende complicatie van inflammatoire darmaandoeningen.
• Ballonendoscopie of enteroscopie is een endoscopische procedure waarmee de arts de hele dunne darm kan visualiseren en weefselbiopsieën kan maken.
• Capsule-endoscopie (draadloze endoscopie) is een endoscopische procedure waarbij een kleine videocapsule door de patiënt wordt ingeslikt. De videocapsule maakt foto's van de binnenkant van de slokdarm, maag en dunne darm. De nadelen van capsule-endoscopie zijn onder meer: ​​1) gemiste gebieden als gevolg van de snelle doorvoer van de capsule, 2) batterijfout, 3) onvermogen om weefselbiopsieën te nemen, 4) de capsule die vastzit of vastzit in stricturen of tumoren, en 5) de camera maakt tienduizenden foto's die erg tijdrovend zijn voor de zorgverlener om te beoordelen.
• Barium-röntgenstralen: deze kunnen een bariumslikken (bovenste GI-serie) of een bariumklysma (onderste GI-serie) omvatten.

Welke van deze tests uw arts kiest, hangt af van de symptomen die de patiënt heeft. Over het algemeen suggereren de symptomen van de patiënt welk deel van het spijsverteringskanaal erbij betrokken is.

Hoe bereid ik me voor op de endoscopieprocedure?

De resultaten van endoscopische tests zijn alleen nuttig als de patiënt de instructies van zijn arts opvolgt om zich voor de test voor te bereiden. De voorbereidingen omvatten het verwijderen van zoveel mogelijk ontlasting en voedselresten uit het spijsverteringskanaal, omdat dit materiaal tekenen van ziekte kan verbergen. Het "darmpreparaat" -regime varieert enigszins tussen de verschillende tests.

• EGD: Over het algemeen is het enige preparaat om na middernacht de nacht vóór de test en totdat de test is voltooid, geen voedsel of dranken te nemen.
• ERCP: De voorbereiding voor ERCP is hetzelfde als voor EGD.
• Coloscopie: de hele dikke darm moet zo schoon mogelijk zijn. Patiënten moeten de instructies van hun arts nauwkeurig volgen. Patiënten kunnen worden gevraagd om een ​​dag of twee vóór de test vast voedsel te vermijden. Patiënten zullen gevraagd worden om na middernacht de nacht voor de test niets te eten of te drinken. Er zijn verschillende opties beschikbaar om de darm te reinigen. Een paar hiervan zijn plyethyleenglycol-oplossing (GoLYTELY, NuLYTELY, CoLyte) en Fleet Phospho-Soda-vloeistof. Uw arts heeft aanbevelingen voor welke darmvoorbereiding u moet gebruiken.
• Sigmoïdoscopie: patiënten gebruiken de nacht vóór en de ochtend van de test klysma-oplossingen om alle ontlasting uit de onderste dikke darm te verwijderen.

Wat gebeurt er tijdens endoscopie?

Tijdens de test gaat de patiënt op een verstelbare brancard liggen. De positie hangt af van de test die wordt uitgevoerd en de technieken van de arts die de test uitvoert. Als de patiënt wordt verdoofd, worden uw bloeddruk en bloedzuurstof gecontroleerd.

Hoe lang duurt endoscopie?

De procedure duurt ongeveer 10 tot ongeveer 30 minuten, afhankelijk van de test die wordt uitgevoerd. Als de patiënt verdoofd is, worden ze naar een verkoeverkamer gebracht en door verpleegkundigen gevolgd totdat ze alert genoeg zijn om te vertrekken.

Wat zijn de complicaties van endoscopie?

Endoscopie is een zeer veilige procedure. Zoals alle procedures brengt het echter een aantal risico's met zich mee. Complicaties zijn zeer zeldzaam, maar ze kunnen ernstig zijn. Het instrument kan een klein gaatje in de darmwand veroorzaken. Dit wordt perforatie genoemd. Het risico hiervan is minder dan 1 op de 1000. Andere risico's zijn bloedingen en infecties.

Vóór de test worden patiënten gevraagd een geïnformeerde toestemming te lezen en te ondertekenen. Patiënten moeten ervoor zorgen dat ze begrijpen waarom de test noodzakelijk is en wat de risico's zijn. Vraag de arts als er vragen zijn.