Wat zijn de oorzaken van gehoorverlies?
Inhoudsopgave:
- Feiten over gehoorverlies
- Afbeelding van ooranatomie
- Welke oorzaken gehoorverlies?
- Wat zijn de symptomen van gehoorverlies?
- Wanneer moet ik de arts bellen over gehoorverlies?
- Wat zijn de onderzoeken en tests om gehoorverlies te diagnosticeren?
- Zijn er huismiddeltjes tegen gehoorverlies?
- Wat is de medische behandeling voor gehoorverlies?
- Wat is het vervolg op gehoorverlies?
- Hoe voorkom ik gehoorverlies?
- Wat is de prognose voor gehoorverlies?
- Voor meer informatie over gehoorverlies
Feiten over gehoorverlies
Om gehoorverlies te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen hoe normaal gehoor plaatsvindt. Er zijn 2 verschillende paden waardoor geluidsgolven het gevoel van het gehoor produceren: luchtgeleiding en botgeleiding.
- Bij luchtgeleiding bewegen geluidsgolven door de lucht in de uitwendige gehoorgang (de "gehoorgang" tussen de buitenlucht en uw trommelvlies). De geluidsgolven raken het trommelvlies (trommelvlies) en veroorzaken dat het trommelvlies beweegt.
- De botten in het middenoor zijn verbonden met het trommelvlies. Wanneer het trommelvlies beweegt, wordt deze beweging overgedragen op de botten. Deze 3 botten worden de malleus, de incus en de stapels genoemd. Beweging van de stapes veroorzaakt drukgolven in het met vloeistof gevulde binnenoor.
- Het slakkenhuis is een binnenoorstructuur omgeven door vloeistof. Het bevat meerdere kleine haartjes. Drukgolven in de vloeistof zorgen ervoor dat de haren bewegen. Deze beweging stimuleert de gehoorzenuw. Verschillende frequenties van geluiden stimuleren verschillende haren op het slakkenhuis, wat zich vertaalt naar de sensatie van geluiden met een verschillende toonhoogte.
- Horen door botgeleiding treedt op wanneer een geluidsgolf of andere trillingsbron ervoor zorgt dat de botten van de schedel trillen. Deze trillingen worden overgedragen op de vloeistof rond het slakkenhuis en de gehoorresultaten.
Afbeelding van ooranatomie
Foto van de anatomie van het oorWelke oorzaken gehoorverlies?
Er zijn 2 basistypen van gehoorverlies, die geleidend en sensorineuraal worden genoemd.
- Geleidende oorzaken: Geleidend gehoorverlies is het gevolg van fysieke problemen met de beweging van de geluidsgolf door het oor. Een eenvoudig voorbeeld is verstopping van de gehoorgang.
- Verstopte externe gehoorgang - opbouw van cerumen (was), hematoom (bloedafname) of vreemd lichaam in de gehoorgang. Dit is een van de meest voorkomende oorzaken van gehoorverlies en het gemakkelijkst op te lossen.
- Geperforeerd trommelvlies - Veroorzaakt door direct trauma zoals een wattenstaafje, middenoorinfecties (otitis media) of explosies (blast letsel)
- Dislocated ossicle (malleus, incus of stapes) - meestal van trauma aan het oor
- Otitis media - middenoorontsteking (waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak van geleidend verlies)
- Otitis externa - Infectie van de gehoorgang waardoor deze opzwelt
- Terugtrekking van het trommelvlies (trommelvlies) naar het middenoor. Dit kan gepaard gaan met een verzameling huid die een cholesteatoom wordt genoemd
- Sensorineurale oorzaken: sensorineurale oorzaken zijn schade aan de haarcellen of zenuwen die geluidsgolven waarnemen.
- Akoestisch trauma - Langdurige blootstelling aan harde geluiden zorgt ervoor dat de haarcellen op het slakkenhuis minder gevoelig worden.
- Barotrauma (druktrauma) of oorknijp - meestal bij duikers
- Hoofdtrauma - Een fractuur van het temporale bot kan de zenuwen van het gehoorsysteem of het slakkenhuis direct verstoren
- Ototoxische medicijnen - Bepaalde medicijnen kunnen het gehoor beïnvloeden door de bij het gehoor betrokken zenuwen te beschadigen. Meestal gebeurt dit wanneer grote of toxische doses worden gebruikt, maar dit kan ook voorkomen bij lagere doses.
- Antibiotica waaronder aminoglycosiden (gentamicine, vancomycine), erytromycinen en minocycline
- Diuretica waaronder furosemide en ethacrynic zuur
- Salicylaten (aspirine) en niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) zoals ibuprofen en naproxen
- Antineoplastics (geneesmiddelen tegen kanker)
- Vasculaire ziekten (problemen met bloedvaten) omvatten sikkelcelziekte, diabetes, leukemie, polycytemie en ziekten waarbij overmatige bloedstolling optreedt.
- Kinderen en volwassenen met nierproblemen zijn gevoeliger voor sensorineuraal gehoorverlies.
- De ziekte van Menière - een ziekte die het gehoor en het evenwicht beïnvloedt. Het wordt meestal geassocieerd met tinnitus (oorsuizen). Het heeft een geleidelijk begin en kan zich ontwikkelen tot doofheid en ernstige duizeligheid. De oorzaak is onbekend, maar wordt verondersteld geassocieerd te zijn met vloeistofverschuivingen in het binnenoor.
- Akoestisch neuroom - Een tumor in de gehoorzenuw. Meestal geassocieerd met oorsuizen.
- Infecties, waaronder enkele die zich voordoen tijdens de zwangerschap en kort na de geboorte bij pasgeborenen.
- de bof
- Mazelen
- Influenza
- Herpes simplex
- Herpes zoster
- mononucleosis
- syphilis
- hersenvliesontsteking
- cytomegalovirus
- Veroudering (presbycusis)
Wat zijn de symptomen van gehoorverlies?
Gehoorverlies kan geleidelijk of plotseling zijn. Gehoorverlies kan zeer mild zijn, wat resulteert in kleine problemen met praten, of zo ernstig als volledige doofheid. De snelheid waarmee gehoorverlies optreedt, kan aanwijzingen geven over de oorzaak.
- Als gehoorverlies plotseling is, kan dit komen door trauma, acute ontsteking of een probleem met de bloedcirculatie. Een geleidelijk begin wijst op andere oorzaken, zoals veroudering of een tumor.
- Als u ook andere bijbehorende neurologische problemen heeft, zoals tinnitus (oorsuizen) of duizeligheid (draaierig gevoel), kan dit wijzen op een probleem met de zenuwen in het oor of de hersenen.
- Gehoorverlies kan unilateraal (slechts 1 oor) of bilateraal (beide oren) zijn. Het eenzijdige gehoorverlies wordt meestal geassocieerd met geleidende oorzaken, trauma en akoestische neuromen.
- Pijn in het oor wordt geassocieerd met oorinfecties, trauma en obstructie in het kanaal. Oorinfecties kunnen ook koorts veroorzaken.
Wanneer moet ik de arts bellen over gehoorverlies?
Raadpleeg een arts als u de oorzaak van uw gehoorverlies niet kunt achterhalen. Andere symptomen die een bezoek aan de arts vereisen, zijn onder meer:
- Uw gehoorverlies is plotseling en langdurig. Dit wordt beschouwd als een hoortoestel en betere resultaten worden meestal geassocieerd met snelle evaluatie en behandeling. Plotseling sensorineuraal gehoorverlies houdt de hele dag aan en moet als een noodgeval worden geëvalueerd.
- Je hebt bijbehorende symptomen zoals oorsuizen of duizeligheid.
- Je hebt koorts of pijn.
- U neemt medicijnen die het gehoor beïnvloeden.
Stel geen medische hulp in als uw gehoorverlies verband houdt met een van de volgende:
- Tekenen of symptomen van andere ernstige neurologische aandoeningen zoals een beroerte (onduidelijke spraak, hangende gezichtsuitdrukking, moeite met het verplaatsen van één kant van uw lichaam)
- Recent of aanwezig vreemd lichaam in het oor
- Er komt vloeistof of bloed uit het oor
- Recente drukveranderingen (duiken)
- Koorts niet onder controle met paracetamol (Tylenol)
- Ernstig trauma aan het hoofd
- Plots eenzijdig gehoorverlies
Wat zijn de onderzoeken en tests om gehoorverlies te diagnosticeren?
In de meeste medische kantoren of op de afdeling spoedeisende hulp hebben artsen geen toegang tot apparatuur om uw gehoor direct te testen (een audiometer). In deze instellingen zal de arts uw gehoor waarschijnlijk evalueren met een stemvork. Het onderzoek kan het volgende omvatten:
- Elk oor wordt afzonderlijk getest om te zien of u het geluid van een stemvork kunt horen. De stemvork wordt ook bovenop of voor je hoofd geplaatst om te beoordelen aan welke kant het geluid mogelijk luider is.
- De gehoorgang en het trommelvlies worden geïnspecteerd met een otoscoop (een speciaal instrument met een lampje en een punt om in de gehoorgang te kijken).
- De neus, nasopharynx (het deel van je keel waar je oren in weglopen, net boven je zachte gehemelte), en de bovenste luchtwegen zullen meestal zorgvuldig worden onderzocht.
- Er zal een algemeen neurologisch onderzoek worden gedaan, dat testen van de zenuwen omvat die beweging, gevoel en reflexen regelen.
- Als een proces in de hersenen (zoals een akoestisch neuroom) wordt vermoed, kan een CT-scan of MRI van de hersenen worden uitgevoerd.
- Als een infectie, vasculair probleem of geneesmiddelinteractie wordt vermoed, kunnen bloedtesten worden uitgevoerd.
- Tympanometrie kan worden geïndiceerd als een probleem met het trommelvlies (trommelvlies) wordt vermoed. Deze test evalueert het vermogen van het trommelvlies om te bewegen en het vermogen van het middenoor om geluidsgolven te ontvangen.
Zijn er huismiddeltjes tegen gehoorverlies?
Wanneer de oorzaak van het gehoorverlies onbekend is, kunt u het beste medische hulp inroepen.
- Als je weet dat oorsmeer zich in het oor heeft opgehoopt, kunnen zonder recept verkrijgbare preparaten worden gebruikt om de was zacht te maken, zodat deze zelfstandig uit het oor kan komen.
- Gebruik nooit wattenstaafjes om de gehoorgang in te tasten of schoon te maken. Plaats geen wattenbolletjes en vloeistoffen in de gehoorgang.
- Gebruik paracetamol (Tylenol) om koorts of pijn te verminderen totdat u een arts kunt raadplegen.
- Als u gehoorverlies heeft dat niet kan worden genezen, kunnen gehoorapparaten van groot voordeel zijn.
Wat is de medische behandeling voor gehoorverlies?
Als er een vreemd lichaam in de gehoorgang wordt gevonden, zal de arts proberen het eruit te halen.
Het kan worden verwijderd door het kanaal met water te spoelen, af te zuigen of met een tang.
- Cerumen (oorsmeer) in het kanaal wordt verwijderd door het kanaal te spoelen of de was eruit te scheppen met speciale instrumenten.
- Als de was te moeilijk is om te verwijderen, kan de arts verzachtende druppels voorschrijven (ook zonder recept verkrijgbaar) en moet u binnen een week terugkomen om te proberen het opnieuw te verwijderen.
- Als de infectie wordt gevonden, zullen waarschijnlijk antibiotica worden voorgeschreven. Middenoorinfecties vereisen meestal pillen, terwijl infecties van de gehoorgang meestal kunnen worden behandeld met trommelvlies.
- Als het trommelvlies wordt geperforeerd door een blessure, worden meestal geen medicijnen voorgeschreven. Een vervolgbezoek met dezelfde arts of een oor-, neus- en keelspecialist (otolaryngoloog of KNO) wordt voorgesteld. Trommelvliesperforatie van een infectie wordt meestal behandeld met antibiotica.
- Als een probleem wordt vermoed met de botten van het middenoor of de zenuwen, zal waarschijnlijk een verwijzing worden gedaan naar een specialist zoals een specialist in oor, neus en keel.
- Als de oorzaak van het gehoorverlies te wijten is aan medicijnen, wordt de medicatie gestopt of gewijzigd.
- Als er een tumor is, zoals een akoestisch neuroom, zal een verwijzing naar een neurotoloog (een oor-, neus- en keelchirurg die gespecialiseerd is in en oorchirurgie) of een neurochirurg (een chirurg die gespecialiseerd is in hersenen, ruggenmerg of zenuwchirurgie) gemaakt zijn.
- Als de bijbehorende symptomen lastig zijn (tinnitus, duizeligheid), kunnen medicijnen tegen angst of reisziekte worden voorgeschreven.
- Als de ziekte van Menière de vermoedelijke oorzaak is, kunnen bepaalde diuretica, antihistaminica of nicotinezuur soms nuttig zijn. Een zoutarm dieet kan ook worden voorgesteld.
- Als het gehoorverlies een plotseling sensorineuraal verlies is, kunnen orale steroïden door de arts worden gestart en een otolaryngoloog kan steroïden rechtstreeks in het middenoor injecteren.
- De meeste oorzaken van gehoorverlies vereisen geen opname in het ziekenhuis.
Wat is het vervolg op gehoorverlies?
Veel behandelingen zijn beschikbaar voor permanent gehoorverlies.
- Mensen met geleidend gehoorverlies kunnen het middenoor laten reconstrueren door een oor-, neus- en keelspecialist.
- Hoortoestellen zijn effectief en worden goed verdragen voor mensen met geleidend gehoorverlies.
- Mensen die erg doof zijn, kunnen baat hebben bij een cochleair implantaat.
Hoe voorkom ik gehoorverlies?
- Door lawaai veroorzaakt gehoorverlies is meestal permanent en vordert bij elke blootstelling. Gebruik de juiste gehoorbescherming bij het werken rond harde geluiden.
- Steek nooit vreemde voorwerpen in het oor.
- Gebruik geen wattenstaafjes om de gehoorgangen te onderzoeken of schoon te maken.
- Steek geen wattenbolletjes of vloeistoffen in het oor tenzij voorgeschreven door een arts.
- Behandel middenoorinfecties zo snel mogelijk. Gehoorverlies kan worden voorkomen door een snelle behandeling. De meeste artsen geloven dat vloeistof in het middenoor (een effusie genoemd) die langer dan 6-12 weken duurt, moet worden afgevoerd en tympanostomiebuizen (oorbuizen) in het middenoor moeten worden geplaatst.
- Als u medicijnen gebruikt die gehoorverlies kunnen veroorzaken, moet uw arts hun niveaus zorgvuldig controleren met bloedtesten.
Wat is de prognose voor gehoorverlies?
De kans dat het gehoor terugkeert, is afhankelijk van de oorzaak van het gehoorverlies.
- Het gehoor zal meestal weer normaal worden met de verwijdering van vreemde lichamen in het kanaal, verwijdering van was in het kanaal en behandeling van infecties van de gehoorgang (otitis externa).
- Het gehoor zal meestal weer normaal worden na behandeling van middenoorontsteking (otitis media).
- Antibiotica worden meestal gegeven gedurende 7-14 dagen.
- Zelden kan een tweede kuur met verschillende antibiotica nodig zijn als de infectie niet reageert op het eerste type antibioticum.
- Het kan echter een langere tijd duren (zelfs tot drie maanden of langer) voordat de vloeistof in het middenoor volledig is opgelost en het gehoor weer normaal is.
- Verwondingen aan het trommelvlies genezen meestal vanzelf. Eenmaal genezen, wordt het gehoor meestal weer normaal.
- Als de perforatie groot is (groter dan 50% van het membraan), kan een operatie nodig zijn om het trommelvlies te fixeren.
- Een huidtransplantaat wordt soms gebruikt om het trommelvlies te vervangen of te repareren.
- Gehoorverlies als gevolg van medicijnen kan al dan niet terugkeren met de intrekking van het medicijn.
- Geen enkele bewezen behandeling herstelt het gehoor behalve het verwijderen van het medicijn.
- Sommige artsen kunnen proberen medicijnen te geven die steroïden worden genoemd om het gehoor te herstellen.
- Gehoorverlies door infecties zoals meningitis komt mogelijk niet meer terug. De arts kan proberen steroïden te gebruiken tijdens de ziekte om de hoeveelheid gehoorverlies te verminderen.
- Gehoorverlies door de ziekte van Menière, akoestisch neuroom en leeftijd is meestal permanent.
Voor meer informatie over gehoorverlies
Nationaal Instituut voor doofheid en andere communicatiestoornissen
National Institutes of Health
800-241-1044
800-241-1055 (TTY)
Zelfhulp voor slechthorenden
7910 Woodmont Ave, Suite 1200
Bethesda, Maryland 20814
301-657-2248
301-657-2249 (TTY)
American Speech-Language-Hearing Association
10801 Rockville Pike
Rockville, Maryland 20852
(800)498-2071
301-897-5700 (TTY)
Nemours Foundation, What's Hearing Loss
Nationaal Instituut voor doofheid en andere communicatiestoornissen, gehoorverlies en oudere volwassenen
American Speech-Language-Hearing Association, type, graad en configuratie van gehoorverlies
Wat veroorzaakt amenorroe? behandeling, symptomen en gewichtstoename
Amenorroe, de afwezigheid van menstruatie, oorzaken omvatten problemen met de endocriene klieren, ovariële disfunctie of functioneel (anorexia, boulimia, depressie, ondervoeding, enz.). Kan amenorroe gewichtstoename veroorzaken?
Kan artrose plotseling optreden?
Ik heb slechts kleine gezondheidsproblemen gehad, maar vorige week kreeg ik vreselijke pijn in mijn linker kniegewricht. De arts zegt dat het artrose is, maar ik dacht dat artritis een degeneratieve ziekte was. Ik krijg een second opinion omdat ik denk dat osteoartritis niet zo pijnlijk zou beginnen zonder vroege artritis symptomen die eraan voorafgaan. Kan artrose plotseling optreden?
Wat veroorzaakt dikke poliepen? symptomen, soorten, afbeeldingen, kankerrisico's
Colon poliepen zijn gezwellen op het oppervlak van de dikke darm of dikke darm. Er zijn drie soorten dikke darmpoliepen. Eén type, adenomen, heeft het grootste risico om pre-kanker of darmkanker te worden. Ongeveer 10% van de mensen krijgt dit type. Ongeveer 90% van de mensen krijgt een ander type dikke darmpoliep genaamd hyperplastische poliep. Sommige risicofactoren voor colonpoliepen zijn leeftijd, familiegeschiedenis en dieet.