Hoe weet je of je onvruchtbaar bent?

Vraag een arts

Mijn man en ik proberen nu ongeveer zes maanden zwanger te worden en we hebben geen geluk gehad. Ik weet niet zeker wanneer we een afspraak moeten maken om gecontroleerd te worden, en ik vermijd een soort diagnose omdat ik bang ben dat het slecht zal zijn. Hoe weet je of je onvruchtbaar bent? Hoe controleren ze de vruchtbaarheid van een vrouw?

Reactie arts

Een vruchtbaarheidsspecialist is meestal een verloskundige-gynaecoloog (specialist in reproductieve gezondheid van vrouwen) met geavanceerde opleiding, onderzoek en professionele vaardigheden in reproductieve endocrinologie. Deze hoog opgeleide en gekwalificeerde artsen zijn de specialisten om te zien over onvruchtbaarheid.

Paren willen misschien met een zorgverlener praten voor een verwijzing naar een kliniek waar artsen en medewerkers deze speciale training hebben. Bovendien hebben vruchtbaarheidsklinieken vaak gespecialiseerde apparatuur en beeldverwerkingstechnologie nodig om een ​​diagnose te stellen en sperma-testen en andere gespecialiseerde tests op kantoor uit te voeren.

Raadpleeg de American Society for Reproductive Medicine voor een specialist en kliniek in uw omgeving. Een huisarts of gynaecoloog kan u ook doorverwijzen naar een vruchtbaarheidskliniek.

Onvruchtbaarheid is een probleem waarbij beide partners betrokken zijn. Daarom beoordeelt de onvruchtbaarheidsspecialist zowel de vrouw als de man. Testen op onvruchtbaarheid wordt meestal pas gedaan nadat het paar ten minste 1 jaar heeft geprobeerd zwanger te worden als de vrouw jonger is dan 35 jaar of ouder dan 35 jaar en niet zwanger is geworden gedurende een periode van zes maanden proberen.

Medische geschiedenis

Een zorgverlener zal een complete medische geschiedenis afleggen. Paren kunnen worden gevraagd om de volgende informatie te verstrekken:

• Volledige medische geschiedenis voor zowel de man als de vrouw
• Of de vrouw nooit zwanger is geweest (primaire onvruchtbaarheid) of zwanger is geweest en nu niet zwanger kan worden (secundaire onvruchtbaarheid)
• Hoe lang probeert het stel al zwanger te worden
• Geschiedenis van eerdere zwangerschappen van de vrouw, indien aanwezig
• Hoe vaak heeft het paar geslachtsgemeenschap
• De menstruatie van een vrouw
• Huidige medische behandeling voor man en vrouw

Fysiek onderzoek

Een zorgverlener kan een lichamelijk onderzoek uitvoeren bij beide partners, inclusief de volgende aspecten:

• Routinematige bloeddruk, pols en temperatuur
• Lengte en gewicht
• Inspectie van geslachtsorganen
• Hormoononderzoek
• Vrouw: echografie van het bekken om massa's te zoeken, baarmoederhalsslijmtest
• Man: genitaal onderzoek, testikelgrootte, hernia

Een zorgverlener zal de bevindingen uit de medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek bespreken. Soms kan een volledige evaluatie van de onvruchtbaarheid tot twee menstruatiecycli duren voordat de factoren die de onvruchtbaarheid veroorzaken, kunnen worden gevonden.

Verder testen voor mannen

De mannelijke partner wordt gevraagd een spermastaal in te dienen voor een volledige spermaanalyse. Hoewel een man in het verleden een kind heeft verwekt, wordt hem nog steeds gevraagd een spermastaal in te dienen omdat zijn voortplantingssysteem mogelijk is veranderd.

Het zaadmonster kan worden verzameld in het laboratorium (in een privékamer door masturbatie). Als een monster thuis wordt verzameld, moet het in een steriele plastic container worden verzameld en uiterlijk 60 minuten na de ejaculatie bij het lichaam worden afgeleverd bij een lichaamstemperatuur.

Sommige mannen kunnen geen sperma produceren door masturbatie. Daarom kan het monster worden verzameld via geslachtsgemeenschap, met behulp van een speciaal niet-zaaddodend condoom dat door het laboratorium wordt verstrekt. Voor de beste resultaten moet het spermastaaltje 3 tot 5 dagen worden verzameld na een periode zonder geslachtsgemeenschap.

Een man kan om verschillende redenen geen sperma produceren. Hij kan weinig sperma produceren of sperma dat defecten heeft waardoor ze het ei niet kunnen bereiken of bevruchten.

Verder testen voor vrouwen

Verschillende aandoeningen kunnen het vermogen van een vrouw om zwanger te raken beïnvloeden. Een zorgverlener zal het hele voortplantingssysteem evalueren.
De baarmoederhals speelt een sleutelrol in het transport van het sperma na geslachtsgemeenschap. Cervicale slijmproductie, hoeveelheid en kenmerken veranderen afhankelijk van de oestrogeenconcentratie afhankelijk van de menstruatiecyclus.

De baarmoeder is de uiteindelijke bestemming voor het embryo en de plaats waar de foetus zich ontwikkelt tot aan de bevalling. Daarom kan de baarmoeder worden geassocieerd met primaire onvruchtbaarheid of met zwangerschapsproblemen en voortijdige bevalling. Andere problemen beïnvloeden de ontwikkeling en functie van de baarmoeder (met name het baarmoederslijmvlies of de binnenste laag van de baarmoeder).

Eierstokken mogen geen eieren vrijgeven. Eileiders kunnen geblokkeerd zijn. De arts zal alle delen van het voortplantingssysteem willen evalueren.

De zorgverlener kan een van de verschillende procedures gebruiken om de voortplantingsorganen van de vrouw te onderzoeken:

• Bekkenonderzoek: dit is een algemeen lichamelijk onderzoek waarbij de arts de baarmoeder voelt voor detecteerbare massa's en de baarmoederhals bekijkt.
• Hysterosalpingogram: dit is een beeldvormingsonderzoek van de baarmoeder en de eileiders nadat contrastkleurstof door de baarmoederhals is geïnjecteerd. Het toont de vorm van de baarmoeder en of de eileiders open zijn. De kleurstof lijkt wit op een röntgenfoto. Deze test wordt meestal vóór de ovulatie uitgevoerd, zodat de kleurstof een ei of embryo niet verstoort. De vrouw kan vóór de test pijnmedicatie krijgen omdat sommige vrouwen lichte pijn ervaren.
• Echografie: Bekken-echografie is een belangrijk hulpmiddel geworden bij de evaluatie en monitoring van onvruchtbare vrouwen. Het is een manier om baarmoederfibromen, endometriumpoliepen, eierstokcysten en andere afwijkingen in het bekken van buitenaf te detecteren met geluidsgolven. Een sonohystogram of saline infusion sonography (SIS) is een test die echografie combineert met een zoutoplossing die in de baarmoeder is geïnjecteerd.
• Magnetic resonance imaging (MRI): dit is een andere beeldvormingsprocedure vergelijkbaar met een röntgenfoto die magnetische golven gebruikt om afbeeldingen van de interne organen te maken.
• Hysteroscopie: dit is een methode om de binnenkant van de baarmoeder rechtstreeks te zien met een instrument.
• Laparoscopie: dit is een chirurgische procedure waarmee de arts direct in het bekken kan kijken met kleine instrumenten die door kleine sneden in de buik worden ingebracht.
• Endometriumbiopsie: deze test omvat het verwijderen van een klein stukje weefsel uit de baarmoederslijmvlies door een katheter die door de baarmoederhals wordt ingebracht. Deze test kan helpen bepalen of de menstruatiecyclus normaal is en of de eisprong heeft plaatsgevonden.

Onvruchtbaarheid kan worden veroorzaakt door zoveel verschillende problemen dat het buiten het bestek van deze discussie valt om ze allemaal te schetsen.