Ingrown Hair 2019 - Best Ingrown Hair Ever
Inhoudsopgave:
- Wat zijn ingegroeide haren?
- feiten
- Wat zijn ingegroeide haaroorzaken en risicofactoren?
- Wat zijn ingegroeide haarsymptomen en tekenen?
- Welke ziekten of aandoeningen worden vaak verward met ingegroeide haren?
- Welke specialisten behandelen ingegroeide haren?
- Hoe diagnosticeren en beoordelen artsen ingegroeide haartjes?
- Wat zijn ingegroeide haarbehandelingen?
- Wat zijn huismiddeltjes voor ingegroeide haarverwijdering ?
- Wat zijn complicaties van ingegroeide haren?
- Wat is de prognose van een ingegroeide haar?
- Wat zijn tips voor het voorkomen van ingegroeide haren?
Wat zijn ingegroeide haren?
Een ingegroeide haar wordt veroorzaakt door een klein haar onder de huid dat niet naar buiten door de huid groeit zoals zou moeten. In plaats daarvan groeit de punt van een ingegroeide haar opzij of krult het terug in de haarfollikel om een gelokaliseerd gebied van huidirritatie en ontsteking te veroorzaken. Dit gebied van huidirritatie kan verschijnen als een kleine eenzame bruine, roze of rode bult op het huidoppervlak, of het kan in clusters verschijnen. Ze kunnen soms verschijnen als kleine puistjes. Ingegroeide haren verschijnen meestal op het gezicht, nek, oksels, schaamstreek, billen en benen, hoewel ze vrijwel overal kunnen verschijnen. Ingegroeide haren komen meestal voor bij tieners en volwassenen. Een ingegroeide haar is een veel voorkomende aandoening, maar het kan irriterend zijn en leiden tot lelijke en gênante huidletsels.
Ingegroeide haren verschijnen als kleine bultjes op de huid. Ingegroeide haren komen meestal voor op het gezicht, de nek, de oksels, de schaamstreek en de benen.
feiten
- Ingegroeide haartjes worden meestal veroorzaakt door haar te scheren, in de was te zetten of te epileren.
- Ingegroeide haren kunnen pijn en jeuk veroorzaken en ze kunnen geïnfecteerd raken.
- De meeste ingegroeide haartjes verbeteren zonder behandeling, hoewel crèmes of antibiotica nodig kunnen zijn.
- Ingegroeide haartjes kunnen worden voorkomen door scheren te vermijden of door maatregelen te nemen om de kans dat ze zich ontwikkelen te verkleinen.
Wat zijn ingegroeide haaroorzaken en risicofactoren?
De meest voorkomende oorzaken van ingegroeide haren zijn scheren, harsen en pincet ongewenst gezichts- en lichaamshaar. Door het haar te verwijderen en de scherpe punt van het haar zo kort en dicht bij het huidoppervlak te laten, is het meer vatbaar om zijwaarts te groeien of terug in de haarfollikel te krullen en vast te komen te zitten onder het huidoppervlak, wat leidt tot irritatie en ontsteking van de overliggende huid. Het gebruik van onjuiste scheertechnieken en het niet nemen van voorzorgsmaatregelen bij het scheren of het verwijderen van haar verhoogt uw kansen op het ontwikkelen van ingegroeide haren.
Ingegroeide haren komen vaker voor bij personen met krullend of grof haar, zoals Afro-Amerikanen en Hispanics, hoewel iedereen ingegroeide haren kan ontwikkelen. Ingegroeide haren kunnen zich ook ontwikkelen wanneer de haarzakje verstopt raakt met dode huidcellen en puin, waardoor de punt van het haar zijwaarts groeit. Strakke kleding kan ook bestaande ingegroeide haren veroorzaken en irriteren.
Wat zijn ingegroeide haarsymptomen en tekenen?
Ingegroeide haren ontwikkelen zich over het algemeen enkele dagen na haarverwijdering terwijl het haar teruggroeit. Bij mannen beïnvloeden ingegroeide haren gewoonlijk de wangen, kin en nek na het scheren, wat soms leidt tot "scheerbultjes" (ook pseudofolliculitis barbae genoemd). Vrouwtjes ontwikkelen vaak ingegroeide haren in de oksels, schaamstreek / bikinilijn en op de benen.
Ingegroeide haren verschijnen meestal als kleine, verhoogde rode, roze of bruine bultjes op de huid, vaak in clusters. Ze zijn meestal verspreid over het gebied dat onlangs werd geschoren. Ze kunnen soms verschijnen als kleine puistjes met een pustuleuze "kop", en je kunt een kleine zwarte stip in het midden van de bult zien waar het haar gevangen zit. Soms kan de basis rond dit gelokaliseerde gebied van huidontsteking rood van kleur zijn. Ingegroeide haren jeuken vaak en kunnen pijn en ongemak veroorzaken.
Welke ziekten of aandoeningen worden vaak verward met ingegroeide haren?
Er zijn andere huidaandoeningen en ziekten die soms kunnen lijken op ingegroeide haren. Enkele van de meest voorkomende aandoeningen die soms kunnen worden aangezien voor ingegroeide haartjes zijn:
- acne,
- cysten,
- abcessen,
- folliculitis,
- keratosis pilaris,
- eczeem,
- warmte uitslag,
- impetigo,
- droge huid,
- atopische dermatitis, en
- contactdermatitis.
Welke specialisten behandelen ingegroeide haren?
Ingegroeide haren worden over het algemeen behandeld door een primaire zorgverlener (PCP), zoals een huisarts, kinderarts of internist. In ernstige gevallen of wanneer de diagnose niet duidelijk is, kan een dermatoloog (specialist in huidaandoeningen) worden geraadpleegd.
Hoe diagnosticeren en beoordelen artsen ingegroeide haartjes?
Uw arts kan een ingegroeide haar diagnosticeren door eenvoudig uw huid te onderzoeken en de verdeling van de huidlaesies vast te stellen. Het verkrijgen van een grondige geschiedenis van de huiduitslag, in het bijzonder uw scheer- en ontharingsgewoonten, zal uw arts verder helpen bij het stellen van de diagnose van een ingegroeide haar. Bloedonderzoek of aanvullende medische onderzoeken zijn meestal niet nodig.
Wat zijn ingegroeide haarbehandelingen?
De behandeling van ingegroeide haren kan variëren, en soms geneest het ingegroeide haar spontaan zonder een specifieke behandeling. Uw arts kan helpen bepalen welke behandeling het veiligst en het meest geschikt is voor uw individuele situatie. Soms kunnen ingegroeide haren secundair geïnfecteerd raken. Behandelingsopties omvatten het volgende:
- Een arts kan een steriele kleine naald of scalpel gebruiken om het ingegroeide haar te verwijderen.
- Actuele steroïde crèmes kunnen worden voorgeschreven om de ontstekingsreactie van de huid te helpen verminderen.
- Topicale retinoïde crèmes (Retin-A) kunnen worden voorgeschreven om de bovenste huidlaag te verdunnen en de opbouw van dode huidcellen te verminderen die de haarzakjes kunnen blokkeren. Bovendien kunnen deze crèmes de verkleuring van de huid helpen verminderen die soms optreedt bij ingegroeide haartjes.
- Topische antibiotica en zelden orale antibiotica kunnen worden voorgeschreven als zich een secundaire bacteriële infectie van het ingegroeide haar heeft ontwikkeld.
Wat zijn huismiddeltjes voor ingegroeide haarverwijdering ?
Behandelingsopties voor ingegroeide haren die thuis kunnen worden geprobeerd, zijn wassen en het gebied van het ingegroeide haar voorzichtig schrobben met een vochtig warm washandje of een scrub. Het gebruik van een scrub kan ook preventief zijn, omdat het haren kan opheffen die mogelijk naar binnen beginnen te groeien, en het verwijdert ook dode huidcellen en puin, wat helpt om de verstopping van de haarzakjes te voorkomen.
Hoewel dit niet vaak wordt aanbevolen vanwege het risico op secundaire infecties en huidbeschadiging, kan soms een steriele naald of pincet worden gebruikt om de punt van het ingegroeide haar voorzichtig en voorzichtig onder de huid los te maken.
Wat zijn complicaties van ingegroeide haren?
- Ingegroeide haren kunnen soms leiden tot een secundaire bacteriële huidinfectie en / of een abces (een verzameling pus onder de huid).
- Deze complicatie kan soms optreden wanneer individuen het gebied van het ingegroeide haar plukken of krabben.
- Personen die een abces ontwikkelen, kunnen incisie en drainage nodig hebben (de huid openen en de pus leegmaken) om deze complicatie op te lossen.
- Als een secundaire bacteriële huidinfectie (cellulitis) ontstaat, kunnen individuen een actueel of oraal antibioticum worden voorgeschreven.
- Ingegroeide haren kunnen ook leiden tot verkleuring van de huid, verdikking van de huid en permanente littekens.
Wat is de prognose van een ingegroeide haar?
Over het algemeen is de prognose uitstekend als de aandoening op de juiste manier wordt beheerd en maatregelen worden genomen om de ontwikkeling van ingegroeide haren te voorkomen. Er zijn echter individuen die meer vatbaar zijn voor het ontwikkelen van ingegroeide haren en dus op chronische basis last hebben van ingegroeide haren.
Wat zijn tips voor het voorkomen van ingegroeide haren?
Er zijn verschillende maatregelen beschikbaar om de ontwikkeling van ingegroeide haartjes te voorkomen. De meest effectieve preventieve maatregel is om scheren, harsen en pincet te voorkomen, waardoor gezichts- en lichaamshaar op natuurlijke wijze kan groeien. Dit is echter voor veel mensen geen realistische of wenselijke optie. De volgende suggesties voor ontharing en een goede huidhygiëne kunnen de kans op ingegroeide haartjes verminderen of helemaal voorkomen.
Als je je scheert,
- bevochtig je huid en het te verwijderen haar met warm water en gebruik glijmiddelen of crèmes tijdens het scheren;
- scheren in de richting van haargroei;
- gebruik een scherp scheermes met meerdere mesjes;
- duw niet te hard tijdens het scheren en trek de huid niet strak;
- vermijd het scheren van haar te kort en overweeg om zeer korte stoppels (ongeveer 1 mm) te laten;
- als je een elektrisch scheerapparaat gebruikt, scheer je in langzame cirkelvormige bewegingen zonder te hard te drukken; en
- breng een koel washandje aan op het geschoren gebied als je klaar bent.
Er zijn andere ontharingsmethoden die ook ingegroeide haartjes kunnen helpen voorkomen. Waaronder
- actuele chemische ontharende crèmes of vloeistoffen (zoals Neet of Nair),
- actuele eflornithine HCL-crème (Vaniqa), die haargroei vermindert, en
- laser ontharing of elektrolyse.
Ingegroeide haarcyst: identificatie, verwijdering en meer
Dermoid cyste verwijdering: behandeling, symptomen, oorzaken en kanker risico
Een dermoid cyste is een heilige groei die aanwezig is bij de geboorte. Het bevat structuren zoals haar, vloeistof, tanden of huidklieren. Kan een dermoidcyste kankerachtig zijn? Kan dermoid cyste worden verwijderd?
Ingegroeide teennagel preventie, behandeling, oorzaken en remedies
Meer informatie over symptomen, tekenen, huismiddeltjes en de behandeling van ingegroeide teennagels (onychocryptosis of unguis incarnatus). Chirurgie en teennagel verwijderen kan nodig zijn bij een infectie.