Mitralisklep prolaps symptomen, behandeling en chirurgie

Feiten over mitralisklepprolaps

• De mitralisklep is een van de vier kleppen in het hart. Het opent en sluit om de bloedstroom tussen het linker atrium van het hart en de linker hartkamer te regelen. De mitralisklep heeft twee flappen of "folders".
• Bij mitralisklepprolaps zijn een of beide bladen van de klep te groot, of de chordae tendinea (de snaren bevestigd aan de onderkant van de bladen, verbonden met de ventriculaire wand) zijn te lang (overtollig), wat resulteert in een ongelijke sluiting van de klep tijdens elke hartslag.
  • Vanwege de ongelijkmatige sluiting van de bladen bolt de klep terug, of "verzakt" het linker atrium als een parachute.
  • Wanneer dit gebeurt, kan een zeer kleine hoeveelheid bloed doorlekken en achteruit van de ventrikel naar het atrium bewegen.
  • De klep werkt nog steeds goed en het hart pompt normaal. Verzakking veroorzaakt in de loop van de tijd geen schade aan het hart.
• Slechts 2% van de mensen heeft andere structurele hartproblemen samen met mitralisklepprolaps.
• Voorheen de meest voorkomende hartklepafwijking, werd gedacht dat mitralisklepprolaps een aanzienlijk deel van de algemene bevolking, vooral vrouwen, had getroffen.
• Nu met nieuwere, nauwkeurigere echocardiografische criteria, wordt gedacht dat het maar heel weinig van de algemene bevolking treft en wordt het meestal gediagnosticeerd bij mensen in de leeftijd van 20-40 jaar.
• Mitralisklepprolaps wordt ook click-murmur syndroom, floppy mitralisklepsyndroom en Barlow-syndroom genoemd naar de arts die het eerst heeft beschreven

Wat is mitralisklepprolaps?

Mitralisklepprolaps (MVP) is een hartklepafwijking. Bij verzakking van de mitralisklep werkt de mitralisklep niet goed omdat een of beide bladen van de klep te groot zijn, wat resulteert in een ongelijkmatige afsluiter van de klep tijdens elke hartslag.

Wat zijn de symptomen van mitralisklepprolaps?

De meeste mensen met mitralisklepprolaps hebben geen symptomen. Een stressvolle situatie, zoals bevalling, verandering van baan of virale ziekte, kan symptomen veroorzaken die het volgende kunnen omvatten:

• Onregelmatige hartslag of hartkloppingen, vooral liggend aan de linkerkant
• Pijn op de borst - Scherpe, doffe of dringende, van enkele seconden tot enkele uren, meestal niet gerelateerd aan myocardiale ischemie (d.w.z. geen bedreigde hartaanval)
• Vermoeidheid en zwakte, zelfs na weinig inspanning
• Duizeligheid
• Licht gevoel in het hoofd bij het opstaan ​​uit een stoel of een bed
• Kortademigheid
• Laag energieniveau, vaak verkeerd gediagnosticeerd als chronisch vermoeidheidssyndroom

De talrijke symptomen van dysautonomie zijn onder meer:

• Paniekaanvallen
• Angst
• Vermoeidheid
• Migraine hoofdpijn
• Prikkelbare darm
• Depressie

Mensen zullen ook symptomen hebben die verband houden met bijbehorende ziekten, zoals het syndroom van Marfan of hyperthyreoïdie (verhoogd schildklierhormoon).

Wat veroorzaakt mitralisklepprolaps?

Voor de meeste mensen is de oorzaak van mitralisklepprolaps onbekend.

• Sommige mensen kunnen de aandoening erven, vooral die geassocieerd met bindweefselaandoeningen zoals het syndroom van Marfan. Het syndroom van Marfan is een erfelijke aandoening van het bindweefsel die abnormaal lange ledematen, losse gewrichten en uitstulpingen (aneurysma's) veroorzaakt in de aorta, de hoofdslagader van het hart.
• Veel mensen met mitralisklepprolaps hebben dysautonomie, een onbalans van het autonome zenuwstelsel. Dit is het deel van het zenuwstelsel dat onvrijwillige lichaamsfuncties regelt, zoals ademhalen en het kloppen van het hart. Dit kan leiden tot een groot aantal symptomen die de persoon met de symptomen ernstig lijken, maar meestal niet ernstig zijn (dat wil zeggen, het zijn geen hartaandoeningen).

Wanneer medische hulp in te roepen voor mitralisklepprolaps

• Bel een zorgverlener als de symptomen aanhouden of terugkomen, zoals pijn op de borst die komt en gaat, hartkloppingen of een licht gevoel in het hoofd.
• Zodra de mitralisklepprolaps is vastgesteld, belt u de zorgverlener als de symptomen verergeren of niet verdwijnen of als symptomen van congestief hartfalen zoals zwelling van de benen of kortademigheid optreden. Dit betekent dat de mitralisklep ernstig achteruit lekt in het linker atrium (mitralisinsufficiëntie).
• Mensen met hartgeruis moeten een zorgverlener raadplegen over het gebruik van antibiotica om hartklepinfecties te voorkomen tijdens kleine chirurgische ingrepen of tandheelkundig werk.
• Vrouwen die denken dat ze zwanger zijn, moeten hun zorgverleners bellen.
• Ga naar een afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis als een van de volgende situaties zich voordoet:
  • Symptomen van hartfalen verergeren plotseling.
  • Symptomen zijn onder meer aanwijzingen voor een hartritmestoornis, zoals duizeligheid, black-out of flauwvallen, of een aanhoudend en ongemakkelijk gevoel dat het hart fladdert of racet.
  • Pijn op de borst verdwijnt niet.

Hoe wordt mitralisklepprolaps vastgesteld?

Als typische symptomen van mitralisklepprolaps aanwezig zijn, vermoedt de primaire zorgverlener of een arts van de spoedeisende hulp een hartprobleem.

• De zorgverlener zal vragen stellen over symptomen, algemene medische toestand, levensstijl en medicijnen.
• Het lichamelijk onderzoek onthult al dan niet tekenen die wijzen op mitralisklepprolaps, zoals een "klik" bij elke hartslag of een hartgeruis dat kan worden gehoord wanneer de zorgverlener naar de borst luistert terwijl een persoon zich in meerdere posities bevindt. De midsystolische klik en laat-systolisch gemurmel zijn erg afhankelijk van positie en hartvolume, dus ze kunnen worden gemist als de persoon alleen wordt onderzocht als hij met zijn gezicht naar boven ligt.

Diagnostische tests helpen ernstige hartziekten uitsluiten door te evalueren hoe het hart pompt en hoe goed de kleppen werken. Deze tests zijn niet-invasief, pijnloos en snel. De volgende tests komen het meest voor:

• Elektrocardiogram (ECG): ECG registreert het ritme en de elektrische activiteit van het hart vanuit verschillende hoeken. Deze informatie is zeer nuttig bij het diagnosticeren van verschillende hartproblemen, zoals hartritmestoornissen, hartaanval of verdikking van de hartspier.
• Echocardiogram (ECHO): ECHO gebruikt geluidsgolven (echografie) om op een videoscherm een ​​bewegend beeld van het hart te geven. ECHO toont de beweging van alle hartkleppen en of de mitralisklep achteruit klapt wanneer deze sluit. ECHO is meestal voldoende om een ​​diagnose van mitralisklepprolaps te stellen, maar in sommige gevallen kan het de aandoening missen. De echo kwantificeert ook de mate van abnormaliteit, inclusief elke significante lekkende mitralisklep of mitralisinsufficiëntie. Als bijbehorende aandoeningen aanwezig zijn, zoals het syndroom van Marfan, worden deze ook gediagnosticeerd of uitgesloten.
• Ambulant ECG: een apparaat dat een Holter-monitor wordt genoemd, registreert hartritmes en elektrische activiteit gedurende een langere periode, meestal 24 uur. De persoon heeft dit apparaat aan zijn borst bevestigd terwijl hij zijn gebruikelijke activiteiten uitvoert. Een dagboek van de activiteiten van de persoon wordt tijdens de opnameperiode bijgehouden, zodat eventuele afwijkingen op het ECG kunnen worden gekoppeld aan wat de persoon op dat moment deed en voelde. Deze test kan worden aanbevolen als de persoon duizeligheid, een licht gevoel in het hoofd, flauwvallen of hartkloppingen heeft.
• Stress-ECG: deze test is vergelijkbaar met een regulier ECG, behalve dat het de reactie van het hart op stress laat zien, meestal oefenen. Met aangesloten ECG-elektroden loopt de persoon op een loopband of rijdt hij op een hometrainer. De meeste mensen met symptomen, vooral pijn op de borst of tekenen van ritmestoornissen, moeten de stresstest ondergaan, omdat de meeste patiënten goedaardige resultaten hebben die zeer geruststellend kunnen zijn.

Een ECG wordt verkregen van een vrouw met mitralisklepprolaps. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.

Wat is de behandeling voor mitralisklepprolaps?

Mitralisklepprolaps vereisen meestal geen specifieke behandeling, behalve geruststelling, omdat de meeste mensen geen ernstige onderliggende hartziekte hebben. Integendeel, zorg richt zich op kleine veranderingen die een persoon kan aanbrengen die symptomen kan voorkomen.

• De aandoening vereist meestal geen activiteitsbeperkingen, maar de persoon moet competitiesporten vermijden als hij een duidelijke klik en gemompel van significante mitralisinsufficiëntie heeft. De meeste mensen hebben minimale of geen mitralisinsufficiëntie.
• Er zijn geen speciale beperkingen op dieet.
• De inname van cafeïne, alcohol en stimulerende middelen moet worden beperkt als er hartafwijkingen zijn.
• Houd de normale vochtinname aan. Uitdroging kan mitralisklepprolaps veroorzaken.

Als een vrouw zwanger is, moet ze haar verloskundige of verloskundige vertellen dat ze mitralisklepprolaps heeft.

• De meeste vrouwen met mitralisklepprolaps hebben geen specifieke voorzorgsmaatregelen nodig.
• Een vrouw kan antibiotica nodig hebben als ze een urinekatheter nodig heeft of een infectie heeft op het moment van levering en een hartgeruis van mitralisinsufficiëntie heeft.

Gewoonlijk heeft een persoon geen medicijnen nodig voor mitralisklepprolaps, alleen een sterke dosis geruststelling. Als een persoon ongebruikelijke hartritmes heeft, zoals hartkloppingen, kan hij of zij behandeling met bètablokkers nodig hebben.

Zal een operatie mitralisklepprolaps genezen?

In zeldzame gevallen kan verergering van de kleplekkage of extreme verzakking een operatie vereisen om de klep te repareren. Verbeteringen in hartchirurgie in de afgelopen 10 jaar hebben aangetoond dat minder behoefte is aan vervanging van de mitralisklep door een kunstmatige klep.

Moet ik contact opnemen met mijn arts nadat ik behandeld ben voor mitralisklepprolaps?

Een persoon met mitralisklepprolaps moet elke 2-3 jaar naar een zorgverlener voor een vervolgonderzoek, inclusief een klinische evaluatie en mogelijk een ECHO-test om te beoordelen of bloedlekkage verslechtert.

Wat zijn de vooruitzichten voor een persoon met mitralisklepprolaps?

Mitralisklepprolaps is meestal een onschadelijke aandoening die niet leidt tot een hartaanval en niet voorkomt dat een persoon een normaal, actief leven heeft. De aandoening veroorzaakt wel enkele mogelijke complicaties, maar het algehele risico is zeer laag. Deze complicaties omvatten het volgende:

• Hartritmestoornissen: dit zijn meestal alleen goedaardige voortijdige slagen die geen medicamenteuze behandeling behoeven. Af en toe kunnen ze aanhoudende supraventriculaire tachycardie hebben die verdere, meer definitieve, medische therapie nodig heeft. Plotselinge hartstilstand door een ventriculaire tachycardie, die levensbedreigend is, wordt zeer zelden gemeld.
• Verslechtering van mitrale regurgitatie / insufficiëntie (achterwaartse bloedstroom) door verslechterende verzakking of breuk van een hartspier of pees
• Congestief hartfalen, als gevolg van mitralisklepinsufficiëntie
• Slag van een bloedstolsel die de hersenen vanuit het hart bereikt
• Ontsteking van binnenste delen van de hartkleppen, endocarditis genoemd

Hoe ziet mitralisklepprolaps eruit?

Een tweedimensionaal ECG dat de achterste mitralisklepblaadje laat zinken in het linker atrium. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.

Een tweedimensionaal ECG, parallel gezien aan het borstbeen, toont de achterste mitralisklepblaadje die tijdens een samentrekking van het hart terug uitpuilt in het linker atrium. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.

Een tweedimensionaal ECG, parallel gezien aan het borstbeen, toont de achterste mitralisklepblaadje die tijdens een samentrekking van het hart terug uitpuilt in het linker atrium. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.