Tekenen en symptomen van vroege dementie, leeftijd en test

Tekenen en symptomen van vroege dementie, leeftijd en test
Tekenen en symptomen van vroege dementie, leeftijd en test

Diagnose dementie op jonge leeftijd - Interview met Moniek Bloemen (55)

Diagnose dementie op jonge leeftijd - Interview met Moniek Bloemen (55)

Inhoudsopgave:

Anonim

Welke feiten moet ik weten over mogelijke vroege dementie?

Wat is de medische definitie van dementie?

Dementie is een ernstige hersenstoornis die interfereert met het vermogen van een persoon om dagelijkse taken uit te voeren.

  • Het belangrijkste kenmerk van dementie is een afname van cognitieve functies. Dit zijn mentale processen zoals denken, redeneren, leren, probleemoplossing, geheugen, taal en spraak.
  • Andere kenmerken die vaak voorkomen bij dementie zijn veranderingen in persoonlijkheid en gedrag.
  • Over het algemeen worden deze symptomen niet als dementie beschouwd, tenzij ze minstens 6 maanden onverminderd zijn doorgegaan.
  • Dementie heeft veel verschillende oorzaken. Sommige kunnen omkeerbaar zijn, zoals bepaalde infecties, intoxicatie van medicijnen en leverziekten. Van de onomkeerbare oorzaken, is de meest voorkomende bij oudere volwassenen de ziekte van Alzheimer.
  • Hoewel dementie vaak in verband wordt gebracht met ouderdom ("seniel worden"), is dit geen normaal onderdeel van veroudering. Zelfs kinderen met bepaalde degeneratieve hersenaandoeningen kunnen dementie ontwikkelen.

Wat zijn de eerste tekenen van Alzheimer?

De ziekte van Alzheimer begint meestal met mild, langzaam verergerend geheugenverlies. Veel oudere mensen zijn bang dat ze de ziekte van Alzheimer hebben omdat ze hun bril niet kunnen vinden of de naam van iemand kunnen onthouden.

  • Deze veel voorkomende problemen zijn meestal te wijten aan het vertragen van mentale processen met de leeftijd. Het is niet duidelijk of dit een normaal onderdeel van veroudering is.
  • Hoewel dit hinderlijk is, heeft het geen significante invloed op het vermogen van een persoon om nieuwe informatie te leren, problemen op te lossen of dagelijkse activiteiten uit te voeren, zoals de ziekte van Alzheimer.
  • Medische professionals noemen dit goedaardige senescent vergeetachtigheid, leeftijdsgebonden geheugenverlies of milde cognitieve stoornissen (MCI).

Wat zijn de stadia van dementie?

Geheugenverlies volgt een specifiek patroon bij de ziekte van Alzheimer. De verliezen zijn voornamelijk in het kortetermijngeheugen. Dit betekent dat de persoon problemen heeft om recente gebeurtenissen te onthouden.

  • De persoon kan zich niet herinneren wat hij vorige week heeft gedaan of de instructies die de arts vanmorgen heeft gegeven voor het innemen van een nieuw medicijn.
  • Dit staat vaak in schril contrast met het sterke vermogen van de persoon om kleine details en gebeurtenissen van vele jaren geleden te onthouden.
  • Het geheugenverlies wordt gevolgd door vele andere cognitieve en gedragssymptomen. Uiteindelijk verliest de persoon gedurende vele jaren veel mentale en fysieke vaardigheden en heeft hij 24 uur per dag zorg nodig.

Wat is milde cognitieve stoornissen (MCI)?

MCI is een overgangszone tussen leeftijdsgebonden geheugenverlies en de ziekte van Alzheimer. Van een persoon wordt vaak gezegd dat hij MCI heeft wanneer hij of zij alzheimerachtig geheugenverlies heeft, terwijl de geest anders "scherp" blijft.

  • De persoon met MCI is in staat om helder te denken, problemen op te lossen, nieuwe informatie te leren en te communiceren ondanks relatief weinig geheugenverlies.
  • Geheugenverlies in MCI is ernstiger dan puur leeftijdsgebonden geheugenverlies.

Er zijn andere typen MCI, maar het type waarbij geheugenverlies op korte termijn optreedt, is het meest gebruikelijk. Medische professionals noemen dit type 'amnestische' MCI. Amnestic heeft dezelfde wortel als het woord geheugenverlies, wat geheugenverlies betekent.

We leren nog steeds over MCI. We weten bijvoorbeeld niet hoe vaak het voorkomt.

  • Ongeveer 5 miljoen mensen in de Verenigde Staten hebben de ziekte van Alzheimer, maar we weten niet hoeveel MCI hebben.
  • Een deel van het probleem is dat de grenzen tussen leeftijdsgebonden geheugenverlies, MCI en de ziekte van Alzheimer niet duidelijk zijn gedefinieerd.

Wat is het verschil tussen milde cognitieve stoornissen en de ziekte van Alzheimer?

Uit studies in de hersenen van mensen met de ziekte van Alzheimer of amnestische MCI weten we dat de veranderingen vergelijkbaar zijn. Daarom wordt amnestische MCI algemeen beschouwd als het gevolg van een vroege vorm van de ziekte van Alzheimer.

  • Niet iedereen met MCI ontwikkelt volledige dementie. Mensen met MCI hebben echter meer kans dan andere ouderen om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen.
  • Op dit moment weten we niet welke factoren bijdragen aan de progressie van MCI naar de ziekte van Alzheimer.

Welke oorzaken mogelijke vroege dementie?

We weten niet precies wat MCI veroorzaakt. We weten wel dat de meeste mensen met MCI uiteindelijk de ziekte van Alzheimer ontwikkelen. Net als de ziekte van Alzheimer wordt gedacht dat MCI verband houdt met abnormale afzettingen van bepaalde eiwitten in de hersenen. Het hebben van lage niveaus van bepaalde hersenchemicaliën genaamd neurotransmitters is een ander kenmerk van MCI en de ziekte van Alzheimer.

Een klein aantal gevallen van MCI is niet gerelateerd aan de ziekte van Alzheimer maar aan andere oorzaken van dementie. Deze omvatten beroerte, de ziekte van Parkinson, hoofdletsel, depressie of extreme stress, interacties tussen geneesmiddelen of bijwerkingen of andere medische aandoeningen zoals leverziekten of hormoonstoornissen. Het aantal aandoeningen dat kan leiden tot MCI en dementie is groot.

De snelheid waarmee symptomen zich ontwikkelen, is vaak een aanwijzing voor de oorzaak van de MCI. MCI gerelateerd aan de ziekte van Alzheimer ontwikkelt zich in de meeste gevallen geleidelijk. MCI van enkele andere oorzaken kunnen zich sneller ontwikkelen.

Wat zijn de symptomen van mogelijke vroege dementie?

Het meest voorkomende symptoom van milde cognitieve stoornissen (MCI) is verreweg geheugenverlies. Andere, veel minder voorkomende symptomen zijn onder meer

  • taalstoornissen (woordvinding),
  • aandacht (slechte concentratie), en
  • oriëntatie (desoriëntatie in een vertrouwde omgeving).

Wanneer moet ik de arts bellen over vroege dementie?

Het belangrijkste om te onthouden is dat aanzienlijk geheugenverlies geen normaal onderdeel is van veroudering. Als u of een geliefde hinderlijk geheugenverlies ervaart, met name geheugenverlies op korte termijn, is een bezoek aan uw zorgverlener gerechtvaardigd.

Wat zijn de onderzoeken en tests om mogelijke vroege dementie te diagnosticeren?

Het achterhalen van de oorzaak van geheugenverlies is een uitdaging voor uw zorgverlener. De ziekte van Alzheimer en vele andere oorzaken van dementie kunnen niet met zekerheid worden gediagnosticeerd door laboratoriumtests of hersenscans. Uw zorgverlener zal u veel vragen stellen over uw symptomen en hoe deze zijn ontstaan, uw andere medische problemen, de medische problemen van uw gezin, uw medicijnen, uw gewoonten en levensstijl, en uw werk- en reisgeschiedenis.

Het medische interview wordt gevolgd door een zorgvuldig lichamelijk onderzoek en mogelijk laboratoriumtests en scans. Cognitieve processen worden getest door hoe goed u bepaalde vragen beantwoordt en eenvoudige aanwijzingen opvolgt. Een deel van het proces van het stellen van de diagnose is het uitsluiten van aandoeningen die niet bij de feiten passen. Op elk moment in dit proces kan uw zorgverlener u doorverwijzen naar een specialist in ouderenziekten (gerontoloog) of in hersenziekten (neuroloog of psychiater).

Lab tests

Geen specifieke laboratoriumtest bevestigt de diagnose MCI. De meeste tests worden gedaan om omkeerbare aandoeningen zoals schildklieraandoeningen, chemische onevenwichtigheden, vitaminetekorten en infecties uit te sluiten.

Beeldvormende onderzoeken

CT-scan en MRI worden gebruikt om de hersenen en omliggende organen te "zien". Net als laboratoriumtests geven deze hersenscans geen definitieve diagnose van MCI. Ze kunnen afwijkingen in de hersenen vertonen die consistent zijn met Alzheimer-achtige dementie. Ze worden ook gebruikt om mogelijk omkeerbare oorzaken van MCI uit te sluiten.

Neuropsychologisch onderzoek

Neuropsychologisch testen is de meest nauwkeurige methode om iemands cognitieve problemen en sterke punten te identificeren en te meten. Neuropsychologisch testen is zeer nuttig bij het diagnosticeren van MCI.

  • Het testen omvat het beantwoorden van vragen en het uitvoeren van taken die zorgvuldig voor dit doel zijn ontworpen. Het wordt uitgevoerd door een psycholoog.
  • Het richt zich op het uiterlijk, de stemming, het angstniveau en de ervaring van wanen of hallucinaties van het individu.
  • Het beoordeelt cognitieve vaardigheden zoals geheugen, aandacht, oriëntatie op tijd en plaats, taalgebruik en vaardigheden om verschillende taken uit te voeren en instructies op te volgen.
  • Redeneren, abstract denken en probleemoplossing worden ook getest.

Wat is de behandeling voor mogelijke vroege dementie?

Er is geen behandeling bekend om geheugenverlies in MCI te stoppen of te vertragen. Medicijnen die worden gebruikt bij de ziekte van Alzheimer en sommige andere soorten dementie kunnen helpen bij MCI, maar dit is niet bewezen. Een van de gebieden van lopend onderzoek is of mensen met MCI het beter doen zonder behandeling - denk eraan dat medicatie soms cognitieve symptomen erger kan maken. Het is belangrijk dat mensen met MCI regelmatig worden gecontroleerd om te zien of hun toestand is veranderd.

Mensen met MCI moeten zoveel mogelijk fysiek, sociaal en mentaal actief blijven. Lichamelijke activiteit helpt bij het handhaven van een gezond gewicht, bevordert ontspanning en gezonde slaap en verbetert de stemming. Een dagelijkse wandeling is geschikt voor veel mensen met MCI. Sociale interactie bevordert ook een positieve stemming en helpt depressie te voorkomen. Veel seniorencentra bieden activiteiten die sociale interactie bevorderen. Mentaal uitdagende activiteiten, zoals kruiswoordpuzzels en 'hersenkrakers', kunnen nuttig zijn om mentale achteruitgang tegen te gaan, maar dit is niet bewezen.

Dementiebeelden: hersenaandoeningen

Zijn er medicijnen voor mogelijke vroege dementie?

De medicijnen die worden gebruikt bij de ziekte van Alzheimer zijn ook geprobeerd in MCI. Degenen die tot nu toe het beste hebben gewerkt, zijn de cholinesteraseremmers.

  • Cholinesterase is een enzym dat een chemische stof in de hersenen afbreekt, acetylcholine genaamd. Acetylcholine fungeert als een belangrijk berichtensysteem in de hersenen, maar het is bij veel mensen met MCI aangetast.
  • Cholinesteraseremmers stoppen de afbraak van deze neurotransmitter. Ze verhogen de hoeveelheid acetylcholine in de hersenen en verbeteren de hersenfunctie in MCI.
  • Deze medicijnen kunnen cognitieve functies verbeteren of stabiliseren. Ze kunnen ook positieve effecten hebben op gedrag en dagelijkse activiteiten.
  • Ze zijn geen remedie, maar ze kunnen de omzetting van MCI in dementie vertragen. Bij veel mensen is het effect vrij bescheiden maar duidelijk. In andere hebben deze medicijnen niet echt een merkbaar effect.
  • De effecten zijn tijdelijk, omdat deze geneesmiddelen de onderliggende oorzaak van de MCI niet veranderen, wat onbekend blijft.
  • Voorbeelden van cholinesteraseremmers omvatten donepezil (Aricept), rivastigmine (Exelon) en galantamine / galanthamine (Reminyl). Deze medicijnen hebben in feite een ouder medicijn vervangen dat tacrine (Cognex) wordt genoemd.

Wat is het vervolg op mogelijke vroege dementie?

Mensen met MCI moeten regelmatig worden gecontroleerd vanwege hun verhoogde risico op dementie.

Hoe kan ik mogelijke vroege dementie voorkomen?

Er is geen bekende manier om MCI of dementie te voorkomen. Mensen die een hoger opleidingsniveau hebben of zichzelf mentaal uitdagen, hebben mogelijk een lager risico op MCI en de ziekte van Alzheimer, maar dit is niet overtuigend bewezen.

Wat is de prognose voor mogelijke vroege dementie?

Bij de meeste mensen met milde cognitieve stoornissen (MCI) verslechtert de aandoening uiteindelijk. In veel gevallen verloopt geheugenverlies naar extra cognitieve verliezen en gedragsveranderingen, wat uiteindelijk leidt tot dementie.