Supraventriculaire tachycardie ecg, oorzaken, symptomen & behandeling

Wat is supraventriculaire tachycardie (SVT-, PSVT-definities)?

Supraventriculaire tachycardie is een snelle hartslag (tachycardie of een hartslag boven 100 slagen per minuut) die wordt veroorzaakt door elektrische impulsen die boven de hartkamers komen. Veel artsen en andere zorgverleners omvatten alle van de vele tachycardieën waarbij de atrioventriculaire knoop (AV-knoop) onder deze classificatie valt, maar anderen niet.

Supraventriculaire tachycardie omvat niet die tachycardieritmen die afkomstig zijn van de ventrikels (ventriculaire tachycardieën) zoals ventriculaire tachycardie of ventriculaire fibrillatie.

Supraventriculaire tachycardie wordt ook paroxysmale supraventriculaire tachycardie genoemd en afgekort als SVT of PSVT.

Hoe werkt de normale elektrische activiteit van het hart?

• Het hart bestaat uit vier kamers; twee bovenste kamers genaamd atria en twee onderste kamers genaamd ventrikels.
• De atria ontvangen bloed van bloedvaten en trekken, met gecoördineerde elektrische impulsen van de sinoatriale (SA) knoop, samen om bloed in de ventrikels te duwen.
• De ventrikels trekken vervolgens samen om het bloed uit het hart in de bloedvaten van de longen en naar de rest van het lichaam te duwen.
• Het hart klopt meestal 60-90 keer per minuut. Een hartslag sneller dan 100 slagen per minuut wordt beschouwd als tachycardie.
• Gespecialiseerde hartcellen coördineren de contracties door middel van elektrische signalen.
• Deze gespecialiseerde cellen bestaan ​​uit de SA- of sinusknoop in het rechteratrium, de AV-knoop en de bundel van His (atrioventriculaire bundel) in de wand tussen de rechter en linker ventrikels.
• De SA-knoop, de natuurlijke pacemaker van het hart, start de elektrische signalen en verzendt deze naar de AV-knoop.
• De AV-knoop activeert vervolgens de bundel van His en zijn takken, resulterend in samentrekking van de ventrikels.
• De atria contracteren om de ventrikels met bloed te vullen; dan samentrekken de ventrikels in snelle volgorde om het bloed naar de longen en de rest van het lichaam te verplaatsen. Elke reeks atriale en vervolgens ventriculaire contractie is een normale hartslag.
• SA-knoop en AV-knoop en het pad van de elektrische impuls in de ventrikels door de bundel en naar de rechter en linker ventrikel zenuwbundels (RB en LB) om een ​​hartslag te voltooien.
• Zenuwimpulsen, zuurstofbehoefte, het niveau van hormonen in het bloed en andere factoren beïnvloeden op elk moment de snelheid van hartcontractie. Een probleem in een van deze gebieden kan een abnormaal hartritme (aritmie of dysritmie) veroorzaken.

Afbeelding van de normale elektrische activiteit van het hart

Wie krijgt deze hartaandoening?

Supraventriculaire tachycardie kan worden gevonden bij gezonde jonge kinderen, bij adolescenten en bij sommige mensen met onderliggende hartaandoeningen. De meeste mensen die het ervaren, leven een normaal leven zonder beperkingen.

Wat gebeurt er met de elektrische activiteit van het hart bij supraventriculaire tachycardie?

Bij supraventriculaire tachycardie wordt de hartslag versneld door een abnormale elektrische impuls die begint in de atria.

• Het hart klopt zo snel dat de hartspier niet kan ontspannen tussen de weeën.
• Wanneer de kamers niet ontspannen, kunnen ze niet sterk samentrekken of vullen met voldoende bloed om te voldoen aan de behoeften van het lichaam in rust of vooral in tijden van verhoogde zuurstofbehoefte (bijvoorbeeld stress, lichaamsbewegingen en wandelen).
• Vanwege de ineffectieve samentrekkingen van het hart ontvangen de hersenen onvoldoende bloed en zuurstof. Mensen kunnen een licht gevoel in het hoofd krijgen, duizelig worden of flauwvallen (syncope).

Supraventriculaire tachycardie komt vaak voor in afleveringen met tussendoor normale ritmes. Wanneer tachycardie optreedt, wordt dit meestal paroxismale supraventriculaire tachycardie genoemd (vaak afgekort als PSVT). Supraventriculaire tachycardie kan ook chronisch zijn (lopend, langdurig).

Lijst van de meest voorkomende supraventriculaire tachycardie-aandoeningen

De meest voorkomende ritmes zijn:

• Sinustachycardie (normaal, door inspanning of door het werk veroorzaakt)
• Atriale fibrillatie
• Atriale flutter
• Paroxysmale supraventriculaire tachycardie (PSVT)

De andere supraventriculaire tachycardieën worden zelden of zelden gediagnosticeerd.

Lijst van supraventriculaire hartaandoeningen tachycardie

Hierna volgt een lijst met voorwaarden die onder de brede definitie van SVT passen:

• Sinustachycardie
• Ongepaste sinustachycardie (IST)
• Sinus nodale reentrant tachycardie (SNRT)
• Atriale tachycardie
• Multifocale atriale tachycardie (MAT)
• Atriale flutter (AF)
• Atriale fibrillatie (A fib)
• Paroxysmale supraventriculaire tachycardie (PSVT; ook AV nodale reentrant tachycardie of AVNRT en AV reentrant tachycardie of AVRT, een subset van PSVT) genoemd
• Junctionele ectopische tachycardie (JET)
• Niet-paroxysmale junctionele tachycardie (NPJT)

Er zijn twee semantische problemen in de literatuur met supraventriculaire tachycardieën (SVT's). Van de strikte maar extreem brede definitie kan een SVT het gevolg zijn van elke supraventriculaire oorzaak. Bijgevolg kunnen atriumfibrilleren, atriumflutter, paroxysmale supraventriculaire tachycardie en zelfs normale door inspanning geïnduceerde tachycardie onder deze aanduiding vallen. Veel clinici beschouwen SVT echter als alleen paroxysmale supraventriculaire tachycardie (PSVT). De terminologie kan enigszins verwarrend zijn, maar de grote meerderheid van SVT's wordt meestal afzonderlijk besproken in artikelen onder hun specifieke naam (bijvoorbeeld atriumfibrilleren). Omdat de belangrijkste hierboven genoemde SVT's afzonderlijke artikelen hebben die eraan zijn gewijd in eMedicineHealth, zal dit artikel alleen worden gewijd aan paroxysmale supraventriculaire tachycardie (PSVT).

Supraventriculaire tachycardiesymptomen en tekenen

PSVT kan een aantal symptomen veroorzaken, afhankelijk van de algehele gezondheid van een persoon en hoe snel zijn hart klopt. Mensen met hartbeschadiging of andere naast elkaar bestaande medische problemen ervaren meer ongemak en complicaties dan mensen die gezond zijn. Sommige mensen hebben helemaal geen symptomen.

Symptomen kunnen plotseling optreden en kunnen vanzelf verdwijnen; ze kunnen enkele minuten of 1-2 dagen duren. Het snelle kloppen van het hart tijdens PSVT kan het hart een minder effectieve pomp maken, zodat de lichaamsorganen niet voldoende bloed ontvangen om normaal te werken. De volgende symptomen zijn typisch met een snelle polsslag van 140-250 slagen per minuut:

• Hartkloppingen (het gevoel van een bonzend hart in de borst)
• Duizeligheid, licht gevoel in het hoofd (bijna flauwvallen) of flauwvallen
• Kortademigheid
• Angst
• Pijn op de borst of beklemming

SVT / PSVT symptomen en tekenen bij zuigelingen en kinderen

Bij zuigelingen en zeer jonge kinderen zijn de symptomen soms moeilijk te onderscheiden. Die baby's met prikkelbaarheid, slechte voeding, zweten, slechte verkleuring van de huid en die een polsslag van 200-250 slagen per minuut vertonen, kunnen echter PSVT hebben.

Supraventriculaire oorzaken van tachycardie

Paroxysmale (ook sporadische genoemd) supraventriculaire tachycardie treedt meestal op zonder andere symptomen. Het kan echter gepaard gaan met een aantal medische aandoeningen, zoals de volgende:

• Verharding van de slagaders (atherosclerose)
• Hartfalen
• Schildklier aandoening
• Chronische longziekte
• Longontsteking
• Longembolie of bloedstolsels migreren naar de longslagaders van elders in het lichaam
• pericarditis
• Bepaalde drugs en sociale gewoonten
• Cocaïne misbruik
• Alcohol misbruik
• Roken
• Te veel cafeïne drinken in koffie, thee of frisdranken
• Emotionele stress
• Zwangerschap
• Structurele afwijkingen, zoals het Wolff-Parkinson-White (WPW) -syndroom, waarbij extra elektrisch weefsel abnormale elektrische circuits opzet die het hart vatbaar maken voor aritmieën, waaronder PSVT, A fib, AF en ventriculaire fibrillatie

PSVT kan ook voorkomen als bijwerking van medicijnen zoals digitalis, astma-medicijnen of verkoudheidsmiddelen.

In sommige gevallen is de oorzaak van PSVT onbekend. PSVT is de meest voorkomende aritmie bij zuigelingen, kinderen en vrouwen die zwanger zijn.

Wanneer moet ik medische hulp zoeken voor dit hartprobleem?

PSVT is over het algemeen niet levensbedreigend tenzij mensen andere hartaandoeningen hebben. Bel een arts of andere zorgverlener als een van de volgende aandoeningen zich voordoet:

• De aflevering van snelle hartslag of hartkloppingen is de eerste en de symptomen duren langer dan enkele seconden tot enkele minuten.
• De persoon heeft eerdere afleveringen van PSVT gehad en de huidige aflevering gaat niet weg met vagale manoeuvres (hoesten, diepe ademhaling of spierverstrakking hieronder beschreven).

De persoon met de symptomen mag zichzelf niet naar het ziekenhuis rijden. Bel 911 voor noodhulp indien nodig. De volgende aandoeningen of symptomen vereisen een bezoek aan de dichtstbijzijnde afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis:

• Snelle hartslag en duizelig of zwak voelen
• Snelle hartslag met pijn op de borst
• Voel kortademig met een snelle hartslag

Welke tests diagnosticeren supraventriculaire tachycardie?

Een zorgverlener zal vragen stellen over de symptomen van de patiënt, medische en chirurgische geschiedenis, levensstijl en medicijnen. Het lichamelijk onderzoek zal zich richten op het hart en andere organen, zoals de longen, die de reden voor de symptomen kunnen verklaren.

Waarschijnlijk zullen andere tests worden uitgevoerd om de diagnose van PSVT te bevestigen en de zorgverlener te helpen bij het afstemmen van de meest geschikte behandeling. Meestal wordt een elektrocardiogram (ECG) uitgevoerd en testen omvat het volgende:

Afbeelding van een ECG van een patiënt met PSVT. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.

• Elektrocardiogram (ECG): het ECG is een pijnloze, snelle, niet-invasieve test die de elektrische activiteit van het hart detecteert. Via 12 elektroden of draden, bevestigd aan de borst, armen en benen, worden sporen of golven gedetecteerd en vertegenwoordigen de elektrische activiteit van het hart vanuit 12 verschillende weergaven. Dit maakt detectie van een aantal verschillende soorten problemen in het hart mogelijk. Het ECG kan helpen bij het identificeren van veel verschillende aritmieën, waaronder PSVT en in sommige gevallen de onderliggende oorzaak. Verdere tests of zelfs therapie kunnen echter afhankelijk zijn van de bevindingen van het ECG.
• Ambulant ECG: Tegen de tijd dat een persoon een medische faciliteit bereikt, zijn de symptomen soms gestopt en is het ECG normaal. Dit is frustrerend voor de patiënt en de arts omdat een nauwkeurige diagnose afhangt van het vastleggen van de snelle hartslag op een ECG. Ambulante monitoring lost dit probleem vaak op door het hart gedurende een periode van tijd, meestal 1-2 dagen, te volgen. Het ambulante ECG zal eerder abnormale hartritmes documenteren die een persoon kan ervaren. De patiënt draagt ​​het monitorapparaat, een Holter-monitor genoemd, terwijl ze hun dagelijkse activiteiten uitvoeren. Patiënten houden ook een dagboek bij tijdens het dragen van het apparaat, zodat de zorgverlener afwijkingen in de ECG-opname kan detecteren op momenten dat de patiënt symptomen heeft.
• Echocardiogram (ECHO): dit is een niet-invasief echografisch onderzoek van het hart. Een klein handapparaat wordt over de borst geleid. Het verzendt afbeeldingen (sonogrammen) van de hartwanden en kleppen naar een televisiescherm. Het meet ook hoe goed de linkerventrikel pompt. De echo wordt gebruikt om te screenen op eventuele problemen in de hartstructuur, kleppen of spieren. Het echocardiogram wordt vaak gebruikt bij patiënten met SVT's die onregelmatig zijn, maar niet vaak bij PSTV's.
• Stresstest: de stresstest is een ECG die zowel in rust als met een hartstress wordt uitgevoerd, meestal met oefeningen op een loopband of een hometrainer. Als een patiënt niet kan oefenen, kan hem een ​​medicijn worden gegeven dat het hart tijdelijk "belast". Deze test helpt bij de diagnose van hart- en vaatziekten, dat wil zeggen verstopping van de kransslagaders door vetplaques (atherosclerose). Coronaire hartziekte voorkomt dat het hart voldoende bloed krijgt, en dit kan abnormale hartritmes veroorzaken. Deze test wordt gebruikt bij sommige patiënten die mogelijk door stress geïnduceerde PSVT hebben en voor andere hartgerelateerde problemen, zoals een slechte bloedtoevoer naar het hart (ischemie).
• Hartkatheterisatie en coronaire angiografie: als het resultaat van de stresstest abnormaal is of als de patiënt pijn op de borst, kortademigheid of bewustzijnsverlies heeft, kan hij of zij hartkatheterisatie ondergaan onder plaatselijke verdoving om de ziekte in het hart en de hartkleppen te beoordelen. Angiografie is een soort beeldvormingsonderzoek dat een kleurstof in de slagaders gebruikt om blokkades en schade te markeren. Gewoonlijk wordt deze test niet gedaan bij patiënten met PSVT tenzij ze significante risicofactoren hebben voor coronaire hartziekte en ernstige symptomen.
• Elektrofysiologische studie: patiënten hebben deze test mogelijk nodig als ze een snelle hartslag hebben, maar hun lichaam geen behandeling verdraagt, of als het hart nieuwe elektrische paden heeft gecreëerd die bijdragen aan het abnormale ritme. Deze test omvat het plaatsen van verschillende pacemakerelektroden in de hartkamers om elektrische activiteit te registreren. De elektroden worden via een katheter geplaatst die door de aderen naar het hart wordt geleid, onder plaatselijke verdoving in het hartkatheterisatielab. Deze test wordt zelden gebruikt bij patiënten met PSVT.

Labotests

• Bloedonderzoek kan worden uitgevoerd om schildklieraandoening en bewijs van hartspierbeschadiging als gevolg van kransslagaderaandoeningen (hartaanval) uit te sluiten.
• Urinetests en aanvullende bloedtests kunnen worden uitgevoerd om abnormale niveaus van drugs of illegale drugs uit te sluiten die een snelle hartslag kunnen veroorzaken.

Wat is de behandeling voor supraventriculaire tachycardie?

Behandeling voor PSVT is gericht op het verlagen van de hartslag en het verbreken van de elektrische circuits die worden gemaakt door de abnormaal geleidende paden. De behandeling kan worden onderverdeeld in twee brede categorieën: het stoppen van de acute aflevering en het voorkomen van nieuwe afleveringen. Een van de belangrijkste overwegingen bij de behandeling van een acute episode van PSVT is hoe ernstig de hartfunctie is aangetast.

De arts kan de voortgang van de patiënt volgen, afhankelijk van de ernst van de symptomen of de oorzaak en behandeling die voor de PSVT wordt gebruikt. De arts kan ervoor kiezen om de patiënt enkele weken of maanden te volgen om de volgende redenen:

• Om de frequentie van het terugkeren van aritmieën en hartslag te beoordelen
• Om medicijnen aan te passen of te wijzigen op basis van klinische, herhaal ECG- of Holter-evaluaties
• Om verdere therapie te plannen als de PSVT-toestand verslechtert

Tips en veranderingen in levensstijl om SVT / PSVT-afleveringen te beheren en te voorkomen

Bij de meeste mensen is PSVT niet gevaarlijk. Milde aritmieën, zoals geïsoleerde voortijdige slagen, vereisen mogelijk geen behandeling. Sommige mensen kunnen echter aritmieën hebben die gevaarlijk worden en onmiddellijke en misschien langdurige behandeling vereisen.

Wanneer een persoon voor het eerst symptomen van PSVT ontwikkelt, kunnen ze de volgende eenvoudige manoeuvres proberen, vagale manoeuvres genoemd (stimuleert vagale zenuw om de hartslag te vertragen), om het lichaam te helpen bij het vertragen van de hartslag:

• Houd de adem ongeveer 20-60 seconden in
• Dompel snel het hele gezicht onder in koud water (gootsteen of grote open bak)
• Hoest meerdere keren
• Span de buikspieren aan alsof de patiënt naar beneden gaat om een ​​stoelgang te hebben

Als deze vagale manoeuvres niet werken, ga dan liggen en ontspan. Haal langzaam, diep adem. Vaak zal het hart vanzelf vertragen.

Als de symptomen aanhouden, onmiddellijk naar een ziekenhuis brengen. Als een persoon frequente afleveringen van een snelle hartslag heeft, moeten deze door een medische professional worden geëvalueerd, zelfs als de afleveringen spontaan verdwijnen.

De volgende levensstijlkeuzes kunnen veel mensen helpen voorkomen dat PSVT optreedt en hun lichaamsreacties volgen.

• Leer hoe je de pols (hartslag) kunt tellen. Bepaal vervolgens of de pols regelmatig of onregelmatig is. Mensen moeten een zorgverlener of verpleegkundige vragen hen te leren hoe ze de polsslag op zichzelf en andere mensen kunnen tellen. Bij volwassenen moet de pols tussen 50-100 per minuut en normaal zijn.
• Neem contact op met een zorgverlener voordat u vrij verkrijgbare geneesmiddelen tegen hoest, verkoudheid of pijn gebruikt, vooral als de persoon hypertensie heeft of afleveringen van PSVT heeft gehad.
• Oefen regelmatig. Oefening maakt het hart sterker en efficiënter en verlaagt de bloeddruk en hartslag.
• Leer te ontspannen om stress te beheersen. Sommige ontspanningstechnieken omvatten spierontspanning, diepe ademhaling, meditatie en biofeedback.
• Beheers andere ziekten door te voldoen aan de aanbevelingen van de arts voor medicijnen en veranderingen in levensstijl.
• Stop met roken, of beter, begin nooit! Vermijd passief roken van anderen.
• Verminder of elimineer cafeïne-inname omdat het vaak een stimulatiebron is voor PSVT.
• Vermijd illegaal drugsgebruik. De meeste (bijvoorbeeld cocaïne, amfetaminen) stimuleren het hart.
• Gewichtscontrole en, voor velen, gewichtsvermindering is nuttig. Obesitas maakt het hart veel harder werken.
• Werk toe naar een verandering van levensstijl. Eet een dieet met weinig vet, cholesterol en zout; eet veel groenten.
• Verminder overmatig alcoholgebruik (matig gebruik wordt beschouwd als 1-2 drankjes per dag, afhankelijk van het gewicht en geslacht van de persoon).

Welke medicijnen en andere procedures behandelen SVT / PSVT?

Als een persoon lage bloeddruk, pijn op de borst of een falend hart met tachycardie heeft, wordt de aandoening als onstabiel beschouwd. In dergelijke gevallen kan de persoon ernstig gevaar lopen en moet hij onmiddellijk worden behandeld. Ze hebben mogelijk een elektrische schok (cardioversie) nodig om hun hart in een normaal ritme om te zetten. Dit wordt als een noodgeval beschouwd. Gesynchroniseerde cardioversie, meestal eerst geprobeerd met een schok van 50 joule, kan worden gedaan met een defibrillator aan het bed met alle beschikbare noodmaterialen (een reanimatie- of "crashkar") en ondersteunend personeel om te helpen als de patiënt onstabiel blijft of hun toestand verslechtert. Hoewel dit zelden voorkomt bij PSVT, is het het beste om voorbereid te zijn.

Als de toestand van een persoon stabiel is, zijn er een aantal opties beschikbaar om het abnormale ritme te beëindigen:

• Vagale manoeuvres: Hoesten, de adem inhouden, het gezicht onderdompelen in koud water en buikspieren spannen alsof het een stoelgang heeft, worden vagale manoeuvres genoemd omdat ze de toon van de nervus vagus op het hart verhogen. Een verhoogde vagale toon stimuleert de afgifte van stoffen die de hartslag verlagen, die bij sommige mensen het abnormale elektrische circuit kunnen onderbreken en PSVT kunnen stoppen.
• Carotismassage: carotismassage kan chemicaliën afgeven om de hartslag te vertragen. Carotismassage is over het algemeen beperkt tot jonge, gezonde mensen omdat ouderen een risico lopen op een beroerte. Op de afdeling spoedeisende hulp wordt de patiënt verbonden met een hartmonitor omdat de hartslagdaling dramatisch kan zijn. Carotismassage omvat het zachtjes drukken en wrijven van de halsslagader in de nek, net onder de hoek van de kaak.
• Medicijnen: Patiënten kunnen adenosine (Adenocard) krijgen, een kortwerkend medicijn dat de hartslag verlaagt door de SA-knoopgeleiding enkele seconden te blokkeren. Dit medicijn wordt door IV gegeven om snel te handelen. Adenosine heeft enkele tijdelijke bijwerkingen, waaronder blozen in het gezicht, pijn op de borst, kortademigheid, misselijkheid en duizeligheid. Als een enkele dosis niet stopt met supraventriculaire tachycardie, kan de arts hogere doses geven. Adenosine stopt met succes paroxismale supraventriculaire tachycardie (PSVT) van alle soorten in meer dan 90% van de gevallen.
• Andere medicijnen: Als adenosine niet succesvol is, kunnen andere medicijnen worden gebruikt, zoals calciumantagonisten (diltiazem), digoxine (Lanoxin) of bètablokkers (esmolol). Bloeddruk wordt nauwlettend gevolgd met deze medicijnen.

Een arts, meestal een cardioloog, zal een behandeling bedenken die de specifieke oorzaak van supraventriculaire tachycardieën behandelt. De volgende behandelingen worden zelden gebruikt voor PSVT, maar kunnen noodzakelijk zijn, afhankelijk van de ernst van de symptomen van de patiënt en hun algemene gezondheidstoestand:

• Pacemaker: een pacemaker is een elektronisch apparaat dat de rol van de SA-knoop als pacemaker van het hart overneemt. Het wordt vaak geïmplanteerd in het hart door een cardioloog of een elektrofysioloog in het hartkatheterlaboratorium, of door een chirurg.
• Andere behandelingen: In speciale gevallen kan de bron van de aritmie of abnormale elektrische paden worden onderbroken door chemicaliën, geablateerd door hoogfrequente energie via een katheter of door een chirurg; maar dit gebeurt niet vaak voor PSVT.

Kan dit type hartaandoeningen worden voorkomen?

• Verminder stress, vooral emotionele stress.
• Train regelmatig en zorg voor een gezonde levensstijl.
• Verwijder cafeïne en andere stimulerende middelen zoals alcohol of illegale drugs.
• Volg medicijnen en medisch advies op.
• Leer meer over PSVT door de arts te vragen alle vragen over PSVT te beantwoorden.

Wat is de vooruitzichten voor iemand met dit soort hartaandoeningen?

De meeste mensen met zeldzame episodes van paroxismale supraventriculaire tachycardie (PSVT) leiden een gezond leven zonder beperkingen, dus hun vooruitzichten zijn uitstekend. Mensen die medicatie, cardioversie of andere interventies nodig hebben, hebben meestal een goed tot redelijk resultaat.

• Als patiënten wordt verteld dat ze medicijnen moeten innemen, kan de persoon al dan niet sommige bijwerkingen ervaren. Bespreek die mogelijke bijwerkingen met de arts.
• In zeldzame gevallen, als een patiënt een ononderbroken snelle hartslag zoals PSVT heeft die onbehandeld blijft, kan de hartspier verzwakken en tot hartfalen leiden.
• Als de arts een specifieke oorzaak vindt die verband houdt met een onderliggende hart of systematische aandoening, kan herstel van PSVT afhankelijk zijn van de prognose voor die onderliggende aandoening.