Schildklierproblemen verklaard

Heeft u schildklierproblemen?

Het is moeilijk te zeggen of u schildklierafwijkingen heeft. Je voelt je misschien vervallen en moe, of hebt wat bekend staat als 'hersennevel'. U kunt aankomen, zwanger zijn of haaruitval ervaren. Anderen voelen zich "hyper", angstig of zweten veel meer dan normaal. Dit zijn veel voorkomende symptomen van schildklieraandoeningen. De schildklier regelt veel processen in het lichaam, en vrouwen hebben met name stoornissen die de functie van deze essentiële klier beïnvloeden. Het herkennen en behandelen van deze aandoeningen is van cruciaal belang voor een optimale gezondheid en het voorkomen van gezondheidsproblemen op de lange termijn.

Schildklier

De schildklier bevindt zich voor de nek. Het heeft rechter en linker lobben die een vlindervormig uiterlijk geven. De hormonen die door deze klier worden geproduceerd, regelen de stofwisseling van het lichaam, of de processen waardoor het lichaam energie gebruikt. Aandoeningen die de schildklierfunctie beïnvloeden, kunnen metabolische processen versnellen of vertragen, wat tot een breed scala aan symptomen kan leiden.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: gewichtsverlies / gewichtstoename

Veranderingen in gewicht kunnen wijzen op een abnormale functie van de schildklier. Lage niveaus van schildklierhormonen (hypothyreoïdie) kunnen gewichtstoename veroorzaken, terwijl onverwacht gewichtsverlies kan aangeven dat er te veel schildklierhormoon wordt geproduceerd (hyperthyreoïdie). Hypothyreoïdie komt veel vaker voor dan hyperthyreoïdie.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: gezwollen nek

Een struma is een vergroting van de schildklier. Zoals hier wordt getoond, kan een vergrote schildklier worden gezien als een zwelling in de voorkant van de nek. Een struma kan voorkomen met hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie. Het kan soms ook het gevolg zijn van tumoren of knobbeltjes die zich in de schildklier ontwikkelen.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: veranderingen in hartslag

De hormonen in de schildklier beïnvloeden bijna elk orgaan in het lichaam, inclusief het hart. Hypothyreoïdie kan ervoor zorgen dat het hart langzamer gaat kloppen, terwijl hyperthyreoïdie een snelle hartslag veroorzaakt. Verhoogde niveaus van schildklierhormonen kunnen ook leiden tot verhoogde bloeddruk en het gevoel dat uw hart bonst (hartkloppingen).

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: veranderingen in stemming

Schildklieraandoeningen kunnen emoties, energie en stemming beïnvloeden. Hypothyreoïdie kan symptomen veroorzaken zoals depressie, vermoeidheid en een traag gevoel. Hyperthyreoïdie wordt geassocieerd met slaapstoornissen, prikkelbaarheid, angst en rusteloosheid.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: haarverlies

Haaruitval is een veel voorkomend teken van een schildklierprobleem. Zowel te hoge als te lage niveaus van schildklierhormonen kunnen leiden tot haaruitval. Het haar groeit meestal terug zodra de aandoening is behandeld.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: lichaamstemperatuur

De schildklier beïnvloedt de regulering van de lichaamstemperatuur, dus mensen met hypothyreoïdie melden vaak dat ze zich koud voelen. Mensen met hyperthyreoïdie hebben daarentegen vaak overmatig zweten en een afkeer van hitte.

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: andere symptomen

Andere symptomen en tekenen van hypothyreoïdie zijn onder meer:

• Constipatie
• Veranderingen of afwijkingen in de menstruatiecyclus
• Droge huid en broze nagels
• Tintelingen en gevoelloosheid in de handen of vingers

Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie Symptomen: andere symptomen

Andere symptomen en tekenen van hyperthyreoïdie zijn onder meer:

• Problemen met zien
• Diarree
• Onregelmatigheden in de menstruatiecyclus
• Trillende handen
• Spier zwakte

Is het menopauze of schildklieraandoening?

Schildklieraandoeningen kunnen symptomen veroorzaken die worden aangezien voor een vrouw die de overgang nadert. Zowel veranderingen in de menstruatiecyclus als stemmingswisselingen kunnen het gevolg zijn van de overgang in de menopauze of van schildklieraandoeningen. Bloedonderzoek kan bepalen welke van deze aandoeningen verantwoordelijk is voor uw symptomen. Het is ook mogelijk om een ​​combinatie van de twee oorzaken te hebben.

Wanneer moet je naar een dokter?

Uw arts kan tests aanbevelen als u symptomen of risicofactoren voor schildklieraandoeningen heeft. Zowel hypothyreoïdie als hyperthyreoïdie komen het meest voor bij vrouwen ouder dan 60 jaar. Een familiegeschiedenis van schildklieraandoeningen verhoogt uw risico op het ontwikkelen van schildklieraandoeningen.

Nekcontrole op schildklieraandoeningen

Het onderzoeken van je nek in het gebied van de adamsappel terwijl je slikt, kan soms detecteren of je schildklier is vergroot. Slik terwijl u het hoofd naar achteren kantelt en onderzoek uw nek en het gebied boven de sleutelbeenderen. Raadpleeg een arts als u knobbels of bulten ziet.

Schildklierstoornissen

Bloedonderzoek kan veel schildklieraandoeningen diagnosticeren. Schildklierstimulerend hormoon (TSH) is een hormoon dat de activiteit van de schildklier regelt. Als uw TSH hoog is, betekent dit meestal dat uw schildklierfunctie laag is (hypothyreoïdie). Lage niveaus van TSH daarentegen suggereren hyperthyreoïdie. Uw arts kan ook tests bestellen om de niveaus van andere schildklierhormonen te bepalen. Beeldvormingsstudies en weefselbiopten zijn andere tests die soms worden gebruikt om schildklierproblemen te evalueren.

Hypothyreoïdie Oorzaken: ziekte van Hashimoto

De ziekte van Hashimoto, een auto-immuunziekte, is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie. Bij de ziekte van Hashimoto richt het immuunsysteem zich ten onrechte op de schildklier en beschadigt deze, zodat er onvoldoende hormonen worden geproduceerd. De ziekte van Hashimoto komt meestal in gezinnen voor.

Hypothyreoïdie Oorzaken: hypofyse

De hypofyse bevindt zich aan de basis van de hersenen. Het regelt de functies van vele andere klieren in het lichaam, inclusief de schildklier. De hypofyse produceert TSH, wat aangeeft dat de schildklier schildklierhormonen aanmaakt. Als er een probleem is met de hypofyse en niet genoeg TSH wordt geproduceerd, kan hypothyreoïdie het gevolg zijn. Ontsteking van de schildklier en het nemen van bepaalde medicijnen kunnen ook lage schildklierhormoonspiegels veroorzaken.

Hypothyreoïdie Oorzaken: ernstige ziekte

De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van verhoogde schildklierhormoonspiegels. Dit is een andere auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zich op de schildklier richt.

Wat is de ziekte van Grave?

Bij de ziekte van Grave veroorzaakt de aanval van het immuunsysteem de afgifte van hoge niveaus van schildklierhormonen. Een zwelling achter de ogen is een van de karakteristieke tekenen van de ziekte van Graves, zoals te zien op deze foto.

Hypothyreoïdie Oorzaken: Schildklierknobbeltjes

Schildklierknobbeltjes zijn knobbeltjes die in de schildklier worden gevonden. Deze knobbels kunnen beginnen met het produceren van hoge niveaus van schildklierhormonen, wat leidt tot hyperthyreoïdie. Grote knobbels kunnen duidelijk zijn, terwijl kleinere knobbeltjes kunnen worden gevisualiseerd met een echografisch onderzoek van de schildklier.

Schildklierstorm

Onbehandelde hypothyreoïdie kan het cholesterolgehalte verhogen en uw risico op een hartaanval of beroerte verhogen. Als schildklierhormoonspiegels tot een dieptepunt dalen, kan coma en een levensbedreigende verlaging van de lichaamstemperatuur optreden. Andere complicaties van onbehandelde hypothyreoïdie zijn een verlies van botdichtheid en hartproblemen.

Hypothyreoïdie behandeling

Behandeling voor hypothyreoïdie omvat meestal het nemen van schildklierhormonen in pilvorm. Symptomen verbeteren meestal binnen enkele weken na het begin van de therapie. De meeste getroffenen zullen de schildklierhormonen hun hele leven lang moeten gebruiken. Na verloop van tijd kan behandeling leiden tot gewichtsverlies, verhoogde energie en verlaging van het cholesterolgehalte.

Hyperthyreoïdie behandeling

Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar om hyperthyreoïdie te bestrijden. De beste aanpak kan worden bepaald door een arts, die waarschijnlijk zal overwegen hoe ernstig de hyperthyreoïdie is, evenals de medische geschiedenis van een patiënt.

Anti-schildklier medicijnen

Antithyroïde medicatie, die probeert de hoeveelheid geproduceerd schildklierhormoon te verlagen, is de meest voorkomende behandeling voor hyperthyreoïdie. Veel mensen moeten dit medicijn langdurig innemen. Mogelijk hebt u andere soorten medicatie nodig om bepaalde symptomen te behandelen, zoals tremoren of snelle hartslag.

Radioactief Jodium

Radioactief jodium is een behandelingsoptie die de schildklier gedurende een periode van weken vernietigt. Dit is een oraal medicijn.

Bètablokkers

Bètablokkers behandelen schildklieraandoeningen niet, maar ze verbeteren wel de symptomen van hoge bloeddruk, snelle hartslag en hartkloppingen.

Hyperthyreoïdie behandeling: chirurgie (schildklierinfectie)

Chirurgie om de schildklier te verwijderen wordt aanbevolen voor hyperthyreoïdie wanneer anti-schildkliermedicijnen niet werken of als er een sterke vergroting van de klier is. Chirurgie kan ook worden gebruikt om schildklierknobbeltjes of tumoren te behandelen. Na chirurgische verwijdering van de klier moeten de meeste mensen schildklierhormonen in pilvorm nemen.

Schildklierkanker

Schildklierkanker komt niet veel voor en het is een van de minst dodelijke vormen van kanker.

Schildklierkanker symptomen

Een brok of zwelling in de schildklier is het meest voorkomende teken en slechts ongeveer 5% van de schildklierknobbeltjes is kwaadaardig (kanker).

Behandeling van schildklierkanker

Sommige schildklierkanker, maar niet alle, wordt behandeld door een operatie, gevolgd door radioactieve jodiumtherapie of bestralingstherapie. Schildklierkanker wordt bijna nooit behandeld met externe straling.