Urine-incontinentie bij vrouwen: soorten, oorzaken en behandelingen voor blaascontrole

Urine-incontinentie bij vrouwen: soorten, oorzaken en behandelingen voor blaascontrole
Urine-incontinentie bij vrouwen: soorten, oorzaken en behandelingen voor blaascontrole

Vormen van incontinentie of ongewild urineverlies.

Vormen van incontinentie of ongewild urineverlies.

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is urine-incontinentie?

Urine-incontinentie verwijst naar een verlies of lekken van urine als gevolg van een verkeerde controle van de blaas. Naar schatting 25% tot 33% van de mensen in de Verenigde Staten lijden aan urine-incontinentie. Dat betekent dat miljoenen mensen met de aandoening leven. Er zijn veel verschillende soorten urine-incontinentie. Hoewel zowel mannen als vrouwen aan de aandoening lijden, verhogen verschillende factoren die uniek zijn voor vrouwen het risico op urine-incontinentie bij vrouwen. Het is een veel voorkomende misvatting dat dit een normaal onderdeel is van veroudering. Het is niet. Gelukkig zijn er veel manieren om urine-incontinentie te beheersen en het effect ervan op uw leven te minimaliseren.

Brede gevolgen

Urine-incontinentie is meer dan een gezondheidsrisico. Het beïnvloedt mensen op sociaal, psychologisch en emotioneel niveau. Mensen met urine-incontinentie kunnen bepaalde plaatsen of situaties vermijden uit angst voor een ongeluk. Urine-incontinentie kan het leven beperken, maar dat hoeft niet. De zorg is te behandelen zodra de onderliggende oorzaak is geïdentificeerd en aangepakt.

Symptomen van stressincontinentie

Vaak bij vrouwen

Stressincontinentie treedt op wanneer de bekkenbodemspieren verzwakken. De aandoening is het meest voorkomende type urine-incontinentie bij jonge vrouwen. Stressincontinentie is het tweede meest voorkomende type bij oudere vrouwen. Activiteiten zoals bewegen, wandelen, strekken, buigen, lachen, hoesten, niezen of tillen belast de verzwakte bekkenbodemspieren en dat leidt tot lekken. Elke activiteit die fysieke belasting op bekkenbodemspieren verhoogt, kan leiden tot stressincontinentie - zelfs seks. De hoeveelheid die lekt varieert. Het kan een paar druppels of een eetlepel of meer zijn, afhankelijk van de ernst.

overwicht

Sommige onderzoeken suggereren dat 24% tot 45% van de vrouwen ouder dan 30 jaar last heeft van stressincontinentie. Als u lijdt aan urine-incontinentie, bent u zeker niet de enige. Zwakte in niet alleen de bekkenbodemspieren, maar ook in de urethrale sluitspier speelt vaak een rol bij dit type urine-incontinentie.

Oorzaken van stressincontinentie

Zwakke weefsels leiden tot lekken

Zwakte van de bekkenbodemspieren en weefsels die de blaas en urethra ondersteunen, veroorzaakt stressincontinentie. Deze spieren en weefsels kunnen door verschillende dingen worden verzwakt. Sommige factoren die bijdragen aan de stoornis kunnen worden gewijzigd, en sommige niet. Kennis is macht. Het kennen van de wijzigbare factoren is de eerste stap in de richting van het beheer van de aandoening.

Oorzaken van bekkenbodemspier Zwakte

Alles dat de bekkenbodemspieren beschadigt, uitrekt of verzwakt, kan leiden tot stressincontinentie. Sommige oorzaken kunnen niet worden gewijzigd. Toenemende leeftijd en vrouwelijk geslacht verhogen het risico. Bekkenchirurgie, letsel aan de zenuwen in de onderrug, chronisch hoesten, roken, obesitas en zwangerschap en bevalling zijn ook oorzaken. Vrouwen die meerdere zwangerschappen hebben lopen een nog groter risico, net als degenen die een C-sectie hebben ondergaan.

Symptomen van aandrangincontinentie

Overweldigende driften

Urge-incontinentie treedt op als gevolg van overactiviteit van de detrusorspier. Het kenmerkende symptoom van dit soort urine-incontinentie is een plotselinge, overweldigende drang om te ledigen, vergezeld van urineverlies. Vaak urineren en 's nachts urineren komen vaak voor bij dit type urine-incontinentie. Het verloren bedrag is variabel. Het horen van stromend water of het veranderen van positie kan blaascontracties veroorzaken en leiden tot urineverlies. Dit type incontinentie kan bij iedereen van elke leeftijd voorkomen, maar het komt vaker voor bij het ouder worden. Slechts 9% van de vrouwen tussen de 40 en 44 jaar heeft last van aandrangincontinentie, terwijl 31% van de vrouwen ouder dan 75 jaar aan de aandoening lijdt.

Gemengde Incontinentie

Soms treden stressincontinentie en aandrangincontinentie tegelijkertijd op. Dit wordt gemengde incontinentie genoemd. Mensen die last hebben van aandrangincontinentie verliezen grotere hoeveelheden urine dan mensen die last hebben van stressincontinentie. Degenen die last hebben van stressincontinentie merken lekken op met activiteiten die de buikdruk verhogen. Het bijhouden van een leeg dagboek, het noteren van de tijd, plaats en activiteiten in verband met symptomen van urineverlies kan de arts helpen bepalen of u lijdt aan stressincontinentie, aandrangincontinentie, gemengde incontinentie of een ander probleem.

Oorzaken van aandrangincontinentie

De oorzaak van het probleem

De oorzaken van aandrangincontinentie vallen in twee hoofdcategorieën. Irritatie in de blaas is een mogelijke onderliggende oorzaak. De andere is een verlies van de remmende controle van het zenuwstelsel op blaascontracties. Neurologische aandoeningen zoals een beroerte, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose en schade aan het ruggenmerg kunnen de zenuwen beschadigen die de blaas beheersen en leiden tot aandrangincontinentie. Diabetes en cardiovasculaire aandoeningen kunnen ook de bijbehorende zenuwen beïnvloeden. Alcoholconsumptie en diuretica kunnen ten grondslag liggen aan aandrangincontinentie. Infecties of ontstekingen die de blaas irriteren of de zenuwen beschadigen, kunnen symptomen veroorzaken.

Iets ernstigs?

Urge-incontinentie kan een teken zijn van iets ernstigers, afhankelijk van hoe uw lichaam reageert. Als u bloed heeft tijdens het urineren, terugkerende urineweginfecties (UTI's) of een onvermogen om uw blaas volledig te legen, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts. Dit zijn rode vlaggen die aangeven dat er iets ernstigers is dan alleen urine-incontinentie. Verder testen is gerechtvaardigd om in deze gevallen de oorzaak te achterhalen.

Wat is een overactieve blaas?

OAB Basics

De aandoening die bekend staat als overactieve blaas kan al dan niet in verband worden gebracht met aandrangincontinentie. OAB verwijst naar plotselinge, oncontroleerbare samentrekkingen van de blaas. Wanneer deze weeën gepaard gaan met lekken, is aandrangincontinentie ook aanwezig. OAB is storend omdat sterke, frequente blaascontracties gedurende de dag en soms ook 's nachts talloze uitstapjes naar de badkamer veroorzaken. OAB kan het werk, fitness en sociale leven verstoren. Als je 's nachts meerdere keren opstaat om te plassen, kan OAB je ook beletten een goede nachtrust te krijgen.

Een veel voorkomend probleem

OAB is een zeer veel voorkomende aandoening. Ongeveer 33% van de mensen in de Verenigde Staten heeft OAB. Naar schatting 40% van de vrouwen in de VS heeft de aandoening. Ondanks het feit dat miljoenen mensen en een groot percentage vrouwen OAB hebben, is het niet normaal en hoef je niet te leven met ongemakkelijke, beperkende symptomen. Er zijn behandelingen die kunnen helpen.

Medicatie triggers van urine-incontinentie

Controleer het medicijnkastje

Bepaalde medicijnen kunnen urine-incontinentie veroorzaken of het erger maken. Geneesmiddelen die de hersenen, het zenuwstelsel, de spierspanning en de vochtbalans beïnvloeden, kunnen het probleem veroorzaken. Stop nooit met het nemen van een recept en wijzig de dosis niet zonder uw arts te raadplegen. Als u zich zorgen maakt dat een geneesmiddel dat u gebruikt mogelijk bijdraagt ​​aan uw symptomen, bespreek dit dan met uw arts. Het kan mogelijk zijn om een ​​problematisch medicijn te vervangen door een ander medicijn dat geen bijwerkingen veroorzaakt.

Sommige medicijnen verergeren het probleem

Bepaalde klassen van medicijnen verhogen het risico op incontinentiesymptomen. Bloeddrukmedicijnen kunnen de blaas ontspannen, hoesten verhogen of de toon van de urethrale sluitspier verminderen, die allemaal kunnen bijdragen aan deze zorg voor de gezondheid. Pijnstillers kunnen de vochtretentie verhogen of de blaas ontspannen of samentrekken. Geneesmiddelen voor de behandeling van depressie, de ziekte van Parkinson of psychose kunnen de retentie van urine verhogen. Als je echt slecht moet plassen, kan een deel van die urine lekken. Antihistaminica en anticholinerge geneesmiddelen kunnen vergelijkbare effecten hebben.

Incontinentie en emotionele gezondheid

Kwaliteit van leven

Incontinentie kan ernstige gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven. Vrouwen die er last van hebben, melden meer depressie en beperkingen in seksueel en sociaal functioneren dan degenen die de aandoening niet hebben. Degenen die aan dit gezondheidsprobleem lijden, hebben meer kans op zorgverleners te vertrouwen. Incontinentie heeft ook een negatief effect op eigenwaarde. Over het algemeen heeft het een negatieve invloed op de kwaliteit van leven van een vrouw, hoe meer ze naar een agressieve behandeling moet zoeken.

Een eerlijk gesprek

Veel vrouwen schamen zich voor incontinentie, maar dat hoeft niet. Dit is een veel voorkomend probleem en u bent niet de enige. Effectieve behandelingen zijn beschikbaar. Wees eerlijk met je arts. Vermijd je bepaalde activiteiten vanwege je symptomen? Heeft incontinentie invloed op uw werk, slaap, seksleven of sociaal functioneren? Verschillende interventies zijn beschikbaar, afhankelijk van hoe het u beïnvloedt. Openhartig praten met uw arts is de beste manier om behandelingen te identificeren die het meest geschikt zijn voor uw situatie.

Incontinentie diagnose

Er zijn talloze blaasproblemen en verschillende soorten incontinentie. De arts kan bepalen wat voor soort u hebt door een gedetailleerde medische geschiedenis te nemen, de aard van uw probleem te bekijken en laboratoriumtests te bestellen. Een urinetest kan screenen op bloed, eiwitten en andere afwijkingen. De arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en eventuele afwijkingen vaststellen. Hij of zij kan u vragen om een ​​hoeststresstest uit te voeren waar u staat en hoest om te zien of het een ongeluk veroorzaakt. Een post-loïde resterende urinetest beoordeelt hoeveel u urineert en de hoeveelheid die overblijft na het annuleren. De test helpt te bepalen of er een obstructie in de urinewegen is.

Dagboek leegmaken

De arts kan u vragen om een ​​leeg dagboek bij te houden waarin u noteert hoeveel vloeistof u drinkt, hoeveel u urineert en wanneer en waar u een ongeval ervaart. U zult ook ongeveer zien hoeveel urine u verliest bij elke episode van incontinentie en of u een gevoel van urgentie ervaart. Deze informatie helpt uw ​​arts om te bepalen wat voor soort incontinentie u heeft. Een leeg dagboek kan ook helpen bij het nemen van beslissingen over de behandeling.

Gespecialiseerde tests om incontinentie te diagnosticeren

Specialisten voor urologie

Soms onthullen routinetests de onderliggende oorzaak niet en is verdere evaluatie vereist. U kunt worden doorverwezen naar een uroloog of een urogynecoloog voor meer gespecialiseerde tests als uw gezondheidsprobleem gepaard gaat met pijn, terugkerende urineweginfecties, bloed of eiwit in de urine, neurologische symptomen of spierzwakte of prolaps van het bekkenorgaan. Vrouwen met dit probleem die een voorgeschiedenis van bestraling of chirurgie in het bekken hebben, kunnen ook worden doorverwezen naar een uroloog.

Urodynamisch testen

Gespecialiseerde testen kunnen beoordelen hoe goed de blaas, urethra en sluitspieren urine opslaan en afvoeren. Er zijn veel verschillende soorten instrumenten die kunnen worden gebruikt voor urodynamisch testen. Cystometrie is een test die wordt gebruikt om urge-incontinentie te diagnosticeren. Het meet de blaasdruk. De structuren in het bekken kunnen worden gevisualiseerd met echografie. Uroflowometrie kan het volume van urine en stroomsnelheid meten. Deze test wordt gebruikt om de sterkte van gerelateerde spieren te bepalen en helpt te beoordelen of de urinestroom wordt geblokkeerd. Er zijn andere tests die een uroloog kan uitvoeren, afhankelijk van uw symptomen.

Veranderingen in levensstijl voor milde incontinentie

Veranderingen in levensstijl kunnen helpen

Milde gevallen van incontinentie kunnen worden geholpen met eenvoudige veranderingen in levensstijl. Drink voldoende vloeistoffen om uitdroging te voorkomen - ongeveer zes glazen van 8 ounce per dag - maar drink niet te veel. Beperk uw inname van vloeistoffen na het avondeten om nachtelijke ongevallen te minimaliseren. Vermijd cafeïnehoudende dranken zoals koffie, thee en cola's, want cafeïne is een diureticum. Vermijd alcohol, roken en koolzuurhoudende dranken die kunnen bijdragen aan lekken. Afvallen als u te zwaar bent, kan de druk op de blaas helpen verlichten.

Het belang van vezels

Het krijgen van voldoende vezels helpt je darmen te bewegen, wat op zijn beurt het risico op incontinentie minimaliseert. De meeste volwassenen zouden ernaar moeten streven om tussen de 25 en 30 gram voedingsvezels per dag te krijgen. Linzen, bonen, artisjokken, avocado's, bessen en vijgen zijn goede bronnen van vezels. Vezel en water werken samen om de darmgezondheid te optimaliseren en constipatie te minimaliseren. Verstopt zijn verhoogt de druk in de buik.

Kegel Oefeningen voor vrouwen

Versterking van de bekkenbodemspieren kan symptomen van stressincontinentie verminderen of zelfs genezen. Kegel-oefeningen richten zich op de spieren die de stroom van een stroom urine regelen. U moet de routine regelmatig uitvoeren om maximaal voordeel te behalen en te behouden. Kegel-oefeningen zijn eenvoudig te doen; er is alleen wat oefening voor nodig om ervoor te zorgen dat je je inspanningen op het juiste gebied concentreert.

Hoe Kegel-oefeningen te doen

Om Kegel-oefeningen uit te voeren, trekt u de spieren samen die u gebruikt om een ​​stroom urine te stoppen. Houd 3 seconden vast en laat vervolgens los. Ontspan 3 seconden. Werk tot 3 sets van 10 Kegels. U kunt beginnen met het uitvoeren van deze trainingen terwijl u ligt. Naarmate je sterker wordt, kun je ze zittend of staand doen. Als u problemen ondervindt bij het isoleren van de juiste spieren, kan een arts, verpleegkundige of fysiotherapeut u helpen met uw techniek.

Biofeedback-therapie

Hulp van technologie

Biofeedback is een soort therapie waarbij elektrische plekken op delen van het lichaam worden geplaatst om spiercontracties te registreren. De signalen worden vervolgens gevisualiseerd op een computerscherm. Een technicus kan u helpen de nodige spieren te isoleren met behulp van biofeedback. Met deze realtime-informatie kunt u weten of u de routine correct uitvoert. Als je eenmaal de techniek onder de knie hebt, kun je zelf Kegel-oefeningen uitvoeren zonder de hulp van biofeedback.

Effectiviteit van biofeedback

Biofeedback is effectief voor beide veel voorkomende vormen van deze aandoening. Een beoordeling van meer dan 24 verschillende onderzoeken waarbij meer dan 1500 getroffen vrouwen betrokken waren, concludeerde dat degenen die naast de bekkenbodemspiertraining biofeedback ontvingen, veel meer kans hadden op verbetering of genezing van hun aandoening dan degenen die alleen bekkenbodemspiertraining kregen. Het is echter onbekend of de toename van succesvolle resultaten te wijten was aan de toevoeging van biofeedback of de extra tijd die vrouwen tijdens de sessies met zorgverleners doorbrachten.

Pessarium gebruik

Een pessarium is een apparaat dat wordt gebruikt om dit probleem te behandelen. Het apparaat wordt door een arts of verpleegkundige in de vagina ingebracht. Het pessarium duwt in de vaginale wand en beïnvloedt de positie van de urethra zodat lekken minder waarschijnlijk zijn. Een pessarium kan worden gebruikt als een niet-chirurgische optie om bepaalde soorten prolaps van het bekkenorgaan te behandelen. Sommige pessaria zijn bedoeld om continu te worden gedragen. Anderen kunnen indien nodig worden gebruikt, bijvoorbeeld alleen tijdens slopende oefeningen.

Pessary Fitting en Type

Een pessarium is een van de meest voorkomende soorten apparaten die worden gebruikt om incontinentie bij vrouwen te behandelen. Pessaria kunnen moeilijk te plaatsen en te verwijderen zijn, dus frequente medische bezoeken, meestal eens per 2 tot 3 maanden, zijn nodig zodat de arts of verpleegkundige het apparaat kan verwijderen, reinigen en opnieuw plaatsen. Patiënten die allergisch zijn voor siliconen of latex komen mogelijk niet in aanmerking voor pessaria. De patiënt wordt gevraagd om te plassen voordat hij geschikt wordt gemaakt voor een pessarium. Het wordt aanbevolen om het grootste pessarium te gebruiken dat comfortabel past.

Blaastraining voor urine-incontinentie

Houd u aan een schema

Blaastraining is een nuttige manier om beide veel voorkomende vormen van urine-incontinentie te behandelen. Om deze training te volgen, ga je op gezette tijden naar het toilet om te plassen. Het doel is om vaak genoeg te urineren, zodat de drang om te annuleren en ongelukken tot een minimum wordt beperkt. Omdat de blaas sterker wordt en er minder vaak ongelukken gebeuren, kunt u de tijd tussen toiletreizen verlengen. Houd u aan het schema, of u nu wel of niet de behoefte voelt om te plassen. Als je doel is om elk uur en 15 minuten naar het toilet te gaan, doe dit dan om je symptomen te verminderen.

Duur van de training

Training kan 3 tot 12 weken of langer duren. Tijdens het programma kan de arts u vragen om een ​​dagboek bij te houden van uw badkamergewoonten, inclusief wanneer en hoeveel u urineert. Mogelijk wordt u gevraagd om uw vochtinname te registreren en of en wanneer u ongevallen heeft en hoeveel u tegelijkertijd verliest. Deze informatie helpt u en uw zorgverlener triggers voor uw symptomen te identificeren en de behandeling te optimaliseren.

Medicamenteuze behandelingen

Geneesmiddel klassen

Medicijnen om urine-incontinentie te behandelen vallen in verschillende hoofdklassen. Antispasmotica verminderen blaascontracties in een poging om lekken te minimaliseren. Deze medicijnen zijn verkrijgbaar in pilvorm. Sommige zijn beschikbaar als verlengde afgifte of transdermale pleisters. Tricyclische antidepressiva dempen zenuwsignalen en verminderen spasmen in de blaas, die beide urineverlies kunnen verminderen. Antidiuretisch hormoon wordt voorgeschreven om het lichaam te helpen water vast te houden. Het nemen van antidiuretisch hormoon maakt de urine meer geconcentreerd.

Medicatie bijwerkingen

De medicijnen die worden voorgeschreven om urine-incontinentie te behandelen, kunnen gepaard gaan met bijwerkingen. Krampstillers kunnen een verhoogde gevoeligheid voor licht, verminderd zweten en een droge mond veroorzaken. Het dragen van een zonnebril helpt de ogen te beschermen tegen fel licht. Zuigen op hard snoep of kauwgom kan verlichting bieden van een droge mond. Als u niet erg zweet, wees dan extra voorzichtig om veel vloeistoffen te drinken en oververhitting te voorkomen, vooral bij warm weer. Als bijwerkingen van medicijnen gevaarlijk of hinderlijk zijn, praat dan met uw arts, die de dosis kan aanpassen of een ander medicijn voorschrijven dat mogelijk minder bijwerkingen heeft.

Aanvullende behandelingen voor urine-incontinentie

Zenuwstimulatie

Als gedrags- en leefstijlinterventies geen verlichting van urine-incontinentie brengen, kan elektrische zenuwstimulatie een optie zijn om te overwegen. Kleine apparaten geïmplanteerd in de buurt van de tibiale zenuw in de enkel of de sacrale zenuw in de onderrug leveren impulsen die symptomen van urine-incontinentie helpen verlichten. Stimulatie van de tibiale zenuw onderbreekt de impulsen van de blaas die naar de hersenen gaan. Stimulatie van de sacrale zenuw kan de bloedtoevoer naar de blaas verbeteren en bekkenspieren die de blaas controleren sterker maken. Zenuwstimulatie kan ook de verlichting van chemicaliën veroorzaken die pijn blokkeren.

Overige procedures

In sommige gevallen van urine-incontinentie die niet reageert op andere behandelingen, kan een arts vulstoffen in de buurt van de sfincter injecteren om de opening van de blaas te helpen sluiten. Een mengsel van collageen en koolstofparels wordt onder plaatselijke verdoving geïnjecteerd. Ongeveer 40% van degenen die de procedure ondergaan, hebben een succesvol resultaat. Als een neurologische aandoening bijdraagt ​​aan het probleem, kunnen Botox-injecties in de blaas verlichting bieden door de contracties van de blaas te verminderen. In gevallen waarin zwakke of verzakte bekkenorganen een rol spelen, kan een operatie nodig zijn.

Wees gereed en voorbereid

Ongelukken gebeuren

Ondanks uw inspanningen kunnen er van tijd tot tijd nog steeds ongelukken gebeuren. Er zijn veel producten die u kunnen helpen er zeker van te zijn dat u buiten bent en deelneemt aan de wereld. Luiers voor volwassenen zijn een optie om droog te blijven in het geval van een ongeluk als u grote hoeveelheden lekt. Wegwerp-pads gedragen in ondergoed kunnen voldoende bescherming bieden als u gevoelig bent voor kleinere ongelukken. Waterdicht ondergoed is een andere bescherming om te voorkomen dat kleding nat wordt. Als nachtelijke ongevallen een probleem zijn, kunnen wegwerppads op het bed worden geplaatst om de matras te beschermen.

Meer producten

Verlies van urine kan irriterend zijn voor de huid. Houd de huid schoon en droog. Vraag uw arts om aanbevelingen over reinigingsmiddelen die zacht genoeg zijn om het gebied rond de urethra niet te irriteren. Crèmes zijn ook beschikbaar om de urine uit de huid te helpen blokkeren. Als een sterke urinegeur verontrustend is, zijn er geurbestrijdende tabletten beschikbaar om de geur te verminderen.

Preventie van incontinentie

Gezonde gewoonten zijn de sleutel

De beste behandeling voor incontinentie is preventie. Train regelmatig om uw algehele gezondheid te verbeteren en het gewicht binnen een gezond bereik te houden. Overgewicht belast de blaas extra. Als u zich zorgen maakt over een ongeluk tijdens het sporten, moet u ergens actief zijn met toiletten die gemakkelijk toegankelijk zijn, zoals een sportschool. Regelmatige lichaamsbeweging vermindert uw risico op obesitas en diabetes, twee aandoeningen die urine-incontinentie kunnen veroorzaken of erger kunnen maken. Vergeet niet om Kegel-oefeningen regelmatig te doen om spieren te versterken en te versterken die het plassen regelen. Vermijd roken omdat dit kan leiden tot chronische hoest, die de blaas belast en lekken kan veroorzaken.

Eet voor de gezondheid

Bepaalde voedingsmiddelen kunnen de blaas irriteren en ontstekingen verhogen, die beide urine-incontinentie kunnen veroorzaken of verergeren. Potentieel problematische voedingsmiddelen en dranken zijn tomaten, citrusdranken en zeer zure voedingsmiddelen. Specerijen, alcohol en chocolade kunnen irritatie en lekken van de blaas veroorzaken. Als u niet zeker weet of een dieet een rol speelt bij uw symptomen, houd dan een voedingsdagboek bij en noteer wat u eet en drinkt voordat u symptomen ervaart. Het kan enige tijd duren om triggers te identificeren, maar het is de moeite waard.