Wat nemen volwassenen voor adhd? (medicijnen en stimulerende middelen)

Vraag een arts

Mijn arts heeft me onlangs doorverwezen naar een psycholoog omdat hij vermoedt dat ik ADHD bij volwassenen heb (ADHD). Dit is logisch, geef mijn concentratieproblemen en de neiging om me snel te vervelen, naast andere symptomen. Ik wil beter worden, maar ik hou niet van het idee om langdurig stimulerende medicatie te gebruiken. Welke medicijnen nemen volwassenen voor ADHD?

Reactie arts

Onderzoek suggereert dat volwassenen met een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) vaak extreem goed reageren op stimulerende middelen en soms antidepressiva. Behandelingsopties en successen zijn vergelijkbaar met die bij ADHD bij kinderen.

Counseling, ook wel psychotherapie genoemd, kan een belangrijke rol spelen bij de behandeling door een groter bewustzijn van ineffectieve gewoonten te helpen ontwikkelen. Therapie kan ook een manier zijn om activiteiten te ontwikkelen om organisatorische en planningsvaardigheden op te bouwen. Geen recent onderzoek heeft echter aangetoond dat alleen counseling de werkelijke symptomen van ADHD zal elimineren; eerder kan counseling effectiever worden zodra een effectief medicijn is gevonden. Medicatie zal 'de motor starten' maar niet noodzakelijkerwijs een manier bieden om 'te sturen'. Met andere woorden, counselling kan helpen bij problemen van huwelijkse instabiliteit of slechte interpersoonlijke vaardigheden, maar op zichzelf houdt het geen einde aan onoplettendheid, impulsiviteit of gevoelens van rusteloosheid.

De beschikbare medicijnen voor het omgaan met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) kunnen enigszins verschillende effecten hebben van persoon tot persoon en er bestaat momenteel geen methode om te bepalen welke het beste werkt. Men denkt dat medicijnen voor ADHD werken door de onbalans van neurochemicaliën te verbeteren waarvan wordt gedacht dat ze bijdragen aan ADHD.

Sommige veel voorgeschreven medicijnen zijn onder meer:

• Stimulerende middelen (Amerikaanse Food and Drug Administration goedgekeurd voor ADHD, behalve Cylert)
  • Methylfenidaat (Ritalin, Ritalin LA, Concerta, Metadate, Methylin, Quillivant, Daytrana)
  • Dexmethylphenidate (Focalin, Focalin XR)
  • Gemengde amfetaminezouten (Adderall, Adderall XR)
  • Dextroamfetamine of pre-Dextroamfetamine (Adderall, Dexedrine, Dextrostat, Vyvanse, Zenzedi)
  • Methamphetamine (Desoxyn)
  • Pemoline-natrium (Cylert); niet langer beschikbaar in de Verenigde Staten vanwege gevallen van ernstige levertoxiciteit
• Niet-stimulerende middelen (alleen de medicijnen aangegeven met een * zijn FDA goedgekeurd voor de behandeling van ADHD)
  • Atomoxetine (Strattera *)
  • Guanfacine (Tenex, Intuniv *)
  • Clonidine (Catapres, Kapvay *)
  • Vayarin (omega-3 voedingssupplement)
• Antidepressiva (geen van deze medicijnen zijn door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van ADHD.)
  • Bupropion (Wellbutrin)
  • Venlafaxine (Effexor)
  • Duloxetine (Cymbalta)
  • Desipramine (Norpramin)
  • Imipramine (Tofranil)
  • Nortriptyline (Aventyl, Pamelor)

Als een medicijn niet effectief werkt, worden sommige van de andere vaak geprobeerd omdat individuen heel verschillend op elk medicijn kunnen reageren. Medicijnen in verschillende groepen die in combinatie worden gebruikt, kunnen voor sommige mensen effectiever zijn dan elk medicijn alleen. Over het algemeen zijn de medicijnen die worden gebruikt om ADHD bij volwassenen te behandelen dezelfde die worden gebruikt om ADHD bij kinderen te behandelen.

Stimulerende middelen zijn de meest gebruikte klasse medicijnen voor de behandeling van ADHD bij volwassenen en kinderen. Al deze medicijnen verhogen de hersenniveaus van dopamine en noradrenaline. Van beide hersenchemicaliën wordt gedacht dat ze verband houden met het vermogen om aandacht te behouden. Stimulerende middelen worden door sommige mensen misbruikt of misbruikt en kunnen verslavend zijn. Daarom moeten ze met zorg worden gebruikt en zijn ze voor sommige personen mogelijk niet geschikt. Bijna alle mensen zullen een verbetering van hun aandacht, focus en prestaties op bepaalde taken zien terwijl ze een stimulerend middel nemen. Dit is belangrijk om te weten, omdat er een gemeenschappelijke mythe is dat een positief effect van een stimulerend middel een diagnose van ADHD kan bewijzen.

Overigens is het steeds vaker voor dat middelbare scholieren en studenten stimulerende middelen misbruiken (bijvoorbeeld zonder recept of meer dan voorgeschreven) als cognitieve versterker of prestatiebevorderende drug (PED) als een manier om proberen hun academische prestaties te verbeteren. Hoewel er veel minder studies zijn naar de langetermijneffecten van stimulerende medicijnen zoals Ritalin, Adderall of Focalin, tonen sommige onderzoeken aan dat de effectiviteit van stimulerende middelen soms afneemt.

De door de FDA goedgekeurde niet-stimulerende medicijnen werken op een iets andere manier. Atomoxetine (Strattera) verhoogt het norepinefrine-niveau en is geen verslavend medicijn. Zowel guanfacine als clonidine moduleren het sympathische (vecht of vlucht) zenuwstelsel en worden verondersteld de impulsiviteit gerelateerd aan ADHD te verminderen.

Bepaalde antidepressiva worden ook gebruikt om ADHD te behandelen, omdat ze ook de dopamine- en norepinefrine-niveaus kunnen beïnvloeden. Geen van de antidepressiva heeft een FDA-goedkeuring voor ADHD-behandeling; ze kunnen echter een nuttige behandelingsoptie zijn, vooral wanneer stimulerende medicijnen gecontra-indiceerd zijn, ondraaglijke bijwerkingen hebben veroorzaakt of de symptomen niet hebben verbeterd. De antidepressiva die het meest worden gebruikt voor ADHD zijn bupropion (Wellbutrin), venlafaxine (Effexor) en duloxetine (Cymbalta). Oudere tricyclische antidepressiva (TCA's) zoals imipramine (Tofranil, Tofranil-PM), desipramine (Norpramin) en nortriptyline (Pamelor) worden minder vaak voorgeschreven voor de behandeling van ADHD omdat ze eerder ernstige bijwerkingen veroorzaken.

Antidepressiva en atomoxetine kunnen het risico op suïcidaal denken en gedrag (bij kinderen, adolescenten en jonge volwassenen van begin twintig) verhogen als bijwerkingen van het medicijn, met name bij personen met een geschiedenis van bipolaire of andere stemmingsstoornis, of een persoonlijke of familiegeschiedenis van suïcidaal gedrag.

Medicatie kan sommige of alle van de volgende gebieden helpen:

• Academisch onderpresteren en onoplettendheid
• Hyperactiviteit of friemelen
• Verbale en / of gedragsimpulsiviteit (bijvoorbeeld wazig worden, anderen onderbreken, handelen alvorens na te denken)
• Moeite om 's nachts in slaap te vallen
• Problemen met wakker worden ('s ochtends niet uit bed komen)
• Overmatige prikkelbaarheid zonder oorzaak en / of gemakkelijke frustratie
• Episodische explosiviteit, emotionele uitbarstingen of driftbuien
• Onverklaarbare en aanhoudende emotionele negativiteit

Als een ADHD-medicijn niet significant helpt bij een aantal van deze problemen of ongemakkelijke of problematische bijwerkingen veroorzaakt, vraag dan naar het wijzigen van de dosering of het veranderen van het medicijn.

Hoewel een aantal natuurlijke remedies en veranderingen in het dieet om ADHD te behandelen zijn geprobeerd, blijkt uit onderzoek dat veel van dergelijke interventies ofwel te beperkend zijn voor het dagelijks leven om op een realistische manier te implementeren of nog geen significante invloed hebben op ADHD-symptomen .

Lees ons volledige medische artikel over ADHD voor volwassenen voor meer informatie.