Botkanker symptomen, tekenen, behandeling en overlevingskans

Wat zijn symptomen en tekenen van botkanker?

Het meest voorkomende symptoom van bottumoren is pijn. In de meeste gevallen worden de symptomen in de loop van de tijd geleidelijk ernstiger. Aanvankelijk kan de pijn alleen 's nachts of bij activiteit aanwezig zijn. Afhankelijk van de groei van de tumor, kunnen de getroffenen weken, maanden of jaren symptomen hebben voordat ze medisch advies vragen. In sommige gevallen kan een massa of brok op het bot of in de weefsels rondom het bot worden gevoeld. Dit komt het meest voor bij MFH (kwaadaardig vezelachtig histiocytoom) of fibrosarcoom maar kan voorkomen bij andere bottumoren. De botten kunnen verzwakt raken door de tumor en leiden tot een breuk in het bot of een fractuur na weinig of geen trauma of gewoon door op het aangetaste bot te staan. Dit kan voorkomen bij zowel goedaardige als kwaadaardige tumoren. Zelfs goedaardige tumoren kunnen zich lokaal verspreiden en het omliggende bot verzwakken. Als de tumor de omliggende zenuw comprimeert, kan dit pijn, gevoelloosheid of tintelingen in de ledematen veroorzaken. Als de omliggende bloedvaten worden gecomprimeerd, kan dit de bloedtoevoer naar de extremiteiten beïnvloeden. Koorts, koude rillingen, nachtelijk zweten en gewichtsverlies kunnen voorkomen, maar komen minder vaak voor. Deze symptomen komen vaker voor na verspreiding van de tumor naar andere weefsels in het lichaam.

Minder vaak kan kanker met botten leiden tot een onbalans van mineralen in de bloedbaan, en met name een verhoging van calcium. Symptomen van een verhoogd calcium (hypercalciëmie) kunnen constipatie, verwarring, slaperigheid, overmatig plassen en een droge mond zijn als aanwijzing voor uitdroging.

Hoe wordt botkanker vastgesteld?

Het eerste wat uw arts zal doen, is een volledige medische geschiedenis afleggen. Dit omvat een evaluatie van uw gezondheidsproblemen in het verleden, evenals vroege symptomen en de progressie van symptomen op dit moment. Het geeft uw arts aanwijzingen over uw diagnose. Sommige soorten kanker komen vaker voor bij mensen als ze naaste familieleden hebben die dat soort kanker hebben gehad. Sommige soorten kanker, met name longkanker, komen vaker voor bij mensen met een geschiedenis van roken. Een beschrijving van uw symptomen kan uw arts helpen bij het identificeren van de mogelijkheid van botkanker door andere mogelijke oorzaken. Vervolgens kan een volledig lichamelijk onderzoek helpen de oorzaak van uw symptomen te vinden. Dit kan het testen van uw spierkracht, gevoel bij aanraking en reflexen omvatten.

Bepaalde bloedtesten kunnen worden besteld die kunnen helpen om een ​​mogelijke kanker te identificeren. Er is momenteel geen enkele bloedtest die uitwijst of een persoon kanker in zijn lichaam heeft.

Vervolgens zal uw arts waarschijnlijk een aantal beeldvormende onderzoeken bestellen. Gewoon X-stralen worden vaak eerst besteld. In sommige gevallen, als de kanker heel vroeg wordt geïdentificeerd, verschijnt deze mogelijk niet op gewone röntgenfoto's. Het verschijnen van een tumor op de röntgenfoto kan helpen het type kanker te bepalen en of het goedaardig of kwaadaardig is. Goedaardige tumoren hebben meer kans op een gladde rand, terwijl kwaadaardige tumoren meer kans hebben op een rafelige rand op röntgenfoto's. Dit komt omdat de goedaardige tumoren meestal langzamer groeien en het bot tijd heeft om te proberen de tumor te omringen met normaal bot. Kwaadaardige tumoren zullen sneller groeien, waardoor het normale bot geen kans krijgt om de tumor te omringen. De röntgenfoto's kunnen ook worden gebruikt om te identificeren of er een fractuur is opgetreden of dat het bot is verzwakt en het risico loopt op een mogelijke fractuur.

• Een CT-scan (CAT-scan of computertomografie) is een geavanceerdere test die een dwarsdoorsnede van uw botten kan geven.
  • Deze test geeft zeer goed detail van uw botten en is beter in staat om een ​​mogelijke tumor te identificeren. Het geeft ook aanvullende informatie over de grootte en locatie van de tumor.
• Een MRI (magnetic resonance imaging) is een andere geavanceerde test die ook beeldvorming in dwarsdoorsnede van uw lichaam kan bieden.
  • De MRI biedt beter detail van de zachte weefsels, waaronder spieren, pezen, ligamenten, zenuwen en bloedvaten dan een CT-scan. Deze test kan betere details geven over of de bottumor al dan niet door het bot is gebroken en de omliggende zachte weefsels heeft betrokken.
• Een botscan is een test die gebieden van snelgroeiend of remodellerend bot identificeert. De botscan wordt vaak van het hele lichaam gemaakt.
  • Deze test kan worden besteld om te zien of er andere gebieden van botbetrokkenheid in het lichaam zijn. Deze test is niet specifiek voor een specifiek type tumor en kan positief zijn bij veel andere aandoeningen, waaronder infectie, fracturen en artritis.
• Een PET-scan kan worden gebruikt om gebieden met abnormale opname van radioactieve suiker in kankercellen in het lichaam te identificeren.
• Een angiogram kan helpen om de bloedvaten in het gebied van de botkanker te definiëren.

Als een tumor wordt geïdentificeerd, gebruikt uw arts alle informatie uit de geschiedenis en lichamelijk onderzoek samen met de laboratorium- en beeldvormingsstudies om een ​​lijst met mogelijke oorzaken samen te stellen (differentiële diagnose).

Uw arts kan dan een monster van de tumor verkrijgen. Dit wordt een biopsie genoemd, waarbij een klein stukje tumor wordt genomen dat in het laboratorium door een patholoog (een arts met speciale training in weefseldiagnose) kan worden onderzocht om te bepalen wat voor soort tumor het is. De biopsie kan worden verkregen via een kleine naald (naaldbiopsie) of via een kleine incisie (incisiebiopsie). De verschillende beeldvormingsstudies zullen worden gebruikt om de veiligste en gemakkelijkste locatie te bepalen van waaruit het biopsiemonster kan worden verkregen. Dit omvat het nemen van een klein monster van de tumor die in het laboratorium door een patholoog (een arts met speciale training in weefseldiagnose) kan worden onderzocht om te bepalen wat voor soort tumor het is. De biopsie kan worden verkregen via een kleine naald (naaldbiopsie) of via een kleine incisie (incisiebiopsie). De verschillende beeldvormingsstudies zullen worden gebruikt om de veiligste en gemakkelijkste locatie te bepalen van waaruit het biopsiemonster kan worden verkregen.