Quelle est la dégénérescence maculaire?
Inhoudsopgave:
- Welke feiten moet ik weten over maculaire degeneratie?
- Wat zijn maculaire degeneratierisicofactoren?
- Vragen aan de oogarts over maculaire degeneratie
- Vragen aan de eerstelijnszorgverlener (huisarts, internist, geriater)
- Wat zijn maculaire degeneratiesymptomen en tekenen?
- Wanneer medische hulp zoeken voor maculaire degeneratie
- Welke onderzoeken en tests gebruiken artsen om maculaire degeneratie te diagnosticeren?
- Zijn er huismiddeltjes voor maculaire degeneratie?
- Wat is de behandeling voor maculaire degeneratie?
- Wat is de prognose van maculaire degeneratie?
- Wat zijn maculaire degeneratiecomplicaties?
- Follow-up voor Macular Degeneratie
- Zijn er manieren om maculaire degeneratie te voorkomen?
- Ondersteuningsgroepen en counseling voor maculaire degeneratie
Welke feiten moet ik weten over maculaire degeneratie?
De diagnose van maculaire degeneratie wordt steeds gebruikelijker vanwege het bewustzijn van de patiënt, de toegang van artsen en verbeteringen in hulpmiddelen voor detectie. Bovendien is door de toename van onze oudere bevolking het percentage van de bevolking dat risico loopt op deze aandoening toegenomen. Maculaire degeneratie is een enorme uitdaging voor patiënten, hun artsen en onze samenleving, omdat de kosten voor het leveren van geavanceerde zorg toenemen.
Wat is de medische definitie van maculaire degeneratie?
Maculaire degeneratie, ook wel leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD of ARMD) genoemd, beïnvloedt de macula, het centrale deel van het netvlies van het oog. Onze centrale visie (wat u direct voor u ziet in plaats van wat u aan de zijkant van uw visie ziet) is afhankelijk van een gezonde macula.
Het netvlies is een weefsellaag in het oog die bestaat uit de receptoren en zenuwen die lichtsignalen van het oog naar de oogzenuw waarnemen en doorgeven. Van daaruit stuurt de optische zenuw de informatie naar de hersenen voor interpretatie als ons gevoel van visie. De macula is het zeer centrale deel van het netvlies en is verantwoordelijk voor het gedetailleerde zicht dat we gebruiken om te lezen, een naald in te rijgen, een cheque te ondertekenen of gezichten te herkennen.
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie is de belangrijkste oorzaak van blindheid bij mensen ouder dan 50 jaar in de Verenigde Staten en treft meer dan 2 miljoen mensen. Omdat de algemene levensverwachting blijft stijgen, is leeftijdsgebonden maculaire degeneratie een belangrijk probleem voor de volksgezondheid geworden.
Wat zijn de soorten maculaire degeneratie?
Er zijn twee soorten leeftijdsgebonden maculaire degeneratie:
- Droge vorm : dit type is het gevolg van de geleidelijke afbraak van cellen in de macula, wat kan leiden tot een geleidelijke vervaging van het centrale zicht. Kleine, ronde, geel-witte vlekken genaamd drusen hopen zich op onder de macula in het droge type. Drusen kan worden gezien door uw arts met behulp van standaard oogonderzoek apparatuur. Drusen kan op elke leeftijd zichtbaar worden, maar komt veel vaker voor bij mensen ouder dan 55 jaar. Veel mensen met alleen drusen hebben een uitstekend gezichtsvermogen en geen symptomen. Een klein percentage mensen zal echter doorgaan met het ontwikkelen van een geavanceerde vorm van droge AMD bekend als geografische atrofie (GA), waarin het maculaire weefsel geleidelijk dunner wordt. Wanneer dit gebeurt, kan er verlies van het gezichtsvermogen zijn, van mild tot ernstig.
- Natte (exsudatieve of neovasculaire) vorm : in de natte vorm van AMD groeien abnormale bloedvaten onder de macula. Deze bloedvaten kunnen vloeistof of bloed lekken, waardoor het centrale zicht wordt vervormd of verminderd. Natte LMD begint meestal in één oog en kan later het andere oog beïnvloeden. In tegenstelling tot het droge type kan het verlies van het gezichtsvermogen snel zijn.
- Natte maculaire degeneratie treft slechts 10% -15% van de mensen met AMD, maar is goed voor de meerderheid van de mensen met aanzienlijk visueel verlies.
Jeugdige maculaire degeneraties (bijvoorbeeld de ziekte van Stargardt) zijn zeldzame erfelijke maculaire kinderziekten die hier niet worden besproken.
Hoe ziet maculaire degeneratie eruit?
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. Retinale foto. Droge soort met drusen (vlekken) en atrofie van retinaal pigmentepitheel, rechteroog. Met dank aan Dr. James Puklin en Dr. Dean Elliot.Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. Droge type, fluoresceïne-angiografie. Met dank aan Dr. James Puklin en Dr. Dean Elliot.
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. Retinale foto. Natte soort met bloed. Met dank aan Dr. James Puklin en Dr. Dean Elliot.
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. Fluorescentie-angiografie, met een choroïdaal nieuw bloedvatmembraan. Met dank aan Dr. James Puklin en Dr. Dean Elliot.
Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie. Nat type. Dit fluoresceïne-angiogram toont lekkage van fluoresceïne uit een choroïdaal nieuw bloedvatmembraan. Met dank aan Dr. James Puklin en Dr. Dean Elliot.
Wat zijn maculaire degeneratierisicofactoren?
Veel vormen van AMD zijn erfelijk (genetisch geërfd), maar omdat de symptomen pas later verschijnen, kan het moeilijk zijn om een nauwkeurige familiegeschiedenis te krijgen.
Bovendien zijn de volgende risicofactoren ook geassocieerd met AMD:
- Leeftijd: de kans op het ontwikkelen van maculaire degeneratie neemt toe met de leeftijd.
- Roken is een risicofactor voor beide vormen van maculaire degeneratie en rokers met AMD lijden meer ernstig verlies van het gezichtsvermogen dan niet-rokers met AMD.
- Hart- en vaatziekten, hoog cholesterol, hypertensie en metabool syndroom worden ook geassocieerd met AMD.
- Ras: Maculaire degeneratie komt vaker voor bij blanken, maar komt voor bij alle rassen.
- Pigmentatie: Maculaire degeneratie komt vaker voor bij mensen met een licht gepigmenteerde huid en lichtblauwe ogen.
- Geslacht: vrouwen krijgen vaker AMD dan mannen.
Vragen aan de oogarts over maculaire degeneratie
- Wat kan ik doen om mijn kansen op verlies van het gezichtsvermogen te verkleinen?
- Op welke symptomen moet ik letten?
- Welke veranderingen in levensstijl moet ik aanbrengen?
- Welke behandelingsopties zijn beschikbaar voor mijn aandoening?
- Welke hulpmiddelen voor slechtzienden zijn er om mij te helpen met mijn resterende zicht?
Vragen aan de eerstelijnszorgverlener (huisarts, internist, geriater)
- Hoe kan ik mijn algehele cardiovasculaire gezondheid verbeteren?
- Hoe kan ik hulp krijgen bij het stoppen met roken?
Wat zijn maculaire degeneratiesymptomen en tekenen?
Symptomen van AMD zijn onder meer:
- Wazig of verminderd centraal zicht
- Blinde vlekken (scotomas), gedeeltelijk verlies van het gezichtsvermogen
- Vervormd zicht (metamorfopsie): rechte lijnen kunnen golvend of gebogen lijken.
- Onvermogen om te zien bij weinig licht
- Objecten verschijnen plotseling kleiner wanneer ze met één oog worden bekeken dan met het andere
- AMD wordt niet geassocieerd met roodheid van de ogen of pijn.
Tekenen van AMD zijn onder meer:
Er zijn geen uiterlijk zichtbare tekenen van AMD in het oog. Een oogarts kan tekenen van AMD zien door het netvlies te onderzoeken met speciale apparatuur. De tekenen kunnen onregelmatige pigmentatie, gelige afzettingen en vloeistof en / of bloed in of onder het netvlies zijn, zoals hieronder wordt besproken.
Wanneer medische hulp zoeken voor maculaire degeneratie
Over het algemeen moeten mensen ouder dan 45 jaar een volledig oogonderzoek ondergaan bij een oogarts (oogarts of optometrist) om de één tot twee jaar om te screenen op AMD, evenals andere oogaandoeningen (zoals cataract en glaucoom) die vaker voorkomen met de jaren. Mensen met een bekende familiegeschiedenis van AMD moeten jaarlijks worden gecontroleerd.
Zodra de diagnose AMD bij een persoon is gesteld, zijn mogelijk vaker vervolgonderzoeken nodig. Bovendien zal de oogarts patiënten met AMD vragen om hun visie thuis te volgen met behulp van een hulpmiddel dat bekend staat als een Amsler-raster. Als veranderingen in het gezichtsvermogen worden gedetecteerd met behulp van het raster, moeten patiënten hun oogarts hiervan onmiddellijk op de hoogte stellen.
Tijdige behandeling van vroege natte leeftijdsgebonden maculaire degeneratie kan vaak verder verlies van het gezichtsvermogen voorkomen.
Welke onderzoeken en tests gebruiken artsen om maculaire degeneratie te diagnosticeren?
Een oogarts zal beginnen met een volledig oogonderzoek, waaronder het vragen naar eventuele veranderingen in het gezichtsvermogen en eventuele familiegeschiedenis van oogziekten.
Eerste tests omvatten het meten van de scherpte van het gezichtsvermogen (gezichtsscherpte) en een onderzoek van het netvlies. Tijdens het onderzoek van het netvlies zoekt de oogarts naar specifieke tekenen van maculaire degeneratie.
- Drusen en onregelmatigheden in de pigmentatie van het netvlies zijn de kenmerkende tekenen van droge AMD. Drusen zijn er in verschillende maten. Grote drusen worden geassocieerd met een hoger risico op verlies van het gezichtsvermogen dan kleinere drusen.
- Verdunning (atrofie) van de gepigmenteerde laag van het netvlies wordt gezien in geavanceerde droge AMD (geografische atrofie). Vaak is het handig om een foto te maken om de bevindingen te documenteren en bij vervolgbezoeken terug te verwijzen naar de afbeelding om een subtiele progressie van de aandoening te detecteren.
- De oogarts zal ook zoeken naar tekenen van natte AMD, waaronder de aanwezigheid van exsudaten (vloeistof), bloed of een verhoging van het netvlies dat duidt op de aanwezigheid van abnormale bloedvaten die zich achter het netvlies vormen. Extra beeldvorming wordt vaak gebruikt om de veranderingen in meer detail te bestuderen. OCT (optische coherentietomografie) wordt gebruikt om drusen en vloeistof in en achter de macula te detecteren en beter te lokaliseren.
- Fluoresceïne angiografie (FA) wordt gebruikt om de grootte en omvang van abnormale bloedvaten te meten. In deze studie wordt een kleurstof (fluoresceïne) in de arm geïnjecteerd. Vervolgens wordt een reeks foto's gemaakt van het netvlies terwijl de kleurstof door de netvliesvaten gaat. Deze test kan helpen bij de behandeling van natte AMD.
Zijn er huismiddeltjes voor maculaire degeneratie?
Er zijn momenteel geen huismiddeltjes beschikbaar voor AMD, maar er zijn stappen die men thuis kan nemen om de progressie van AMD te minimaliseren:
- Supplementen: In een historische nationale studie uitgevoerd door het National Eye Institute, bleken mensen met matige en gevorderde leeftijdsgebonden maculaire degeneratie aanzienlijk te profiteren door het nemen van een voedingssupplement dat bepaalde vitamines en mineralen bevat. Het supplement staat bekend als de AREDS2-formule en is zonder recept verkrijgbaar. Het vertraagde in veel gevallen de progressie van de ziekte. Helaas (en enigszins verrassend) bleek hetzelfde supplement geen voordeel te zijn bij het voorkomen van progressie bij mensen met milde AMD, noch had het een significant effect op de ontwikkeling van AMD bij mensen die begonnen zonder ziekte. De definitie van milde, matige en gevorderde ziekte was gebaseerd op de bevindingen van het netvlies (bijvoorbeeld de grootte van drusen) en andere factoren. Een oogarts zal u vertellen of AREDS2-vitamines van enig voordeel zijn.
- Het momenteel aanbevolen AREDS2-supplement bevat:
- 500 milligram vitamine C
- 400 internationale eenheden vitamine E
- 80 milligram zink als zinkoxide
- 2 milligram koper als koperoxide
- 10 mg luteïne en 2 mg zeaxanthine
- Het momenteel aanbevolen AREDS2-supplement bevat:
- Geen bètacaroteen (vitamine A)
- Dieet: Hoewel de AREDS2-supplementen niet nuttig bleken te zijn voor alle AMD-patiënten, hebben verschillende onderzoeken een duidelijk verband aangetoond tussen de ernst van AMD en het dieet. Diëten met veel groenten, fruit en omega-3-rijk voedsel en weinig suiker worden geassocieerd met minder progressie en ernst van AMD.
- Stoppen met roken is belangrijk voor iedereen met AMD. Roken versnelt de progressie van gezichtsverlies bij AMD. Bovendien kan roken andere oogaandoeningen verergeren, waaronder staar met droge ogen, diabetische retinopathie en glaucoom.
- Oefening: Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen om een goede cardiovasculaire gezondheid te behouden, wat belangrijk is omdat veel studies een verband hebben aangetoond tussen slechte cardiovasculaire gezondheid en meer geavanceerde vormen van AMD.
- Uw oogarts zal u instrueren om uw gezichtsvermogen thuis te volgen met een Amsler-rooster.
- Om het Amsler-raster te gebruiken:
- Als u corrigerende lenzen (bifocale lenzen, contactlenzen) gebruikt om te lezen, draag ze dan voor de test.
- Houd het rooster 12 tot 15 centimeter weg in goed licht.
- Bedek één oog.
- Kijk met het onbedekte oog recht naar de middelste stip en merk op of alle lijnen van het raster rond de stip recht lijken.
- Let op alle gebieden waarin de lijnen golvend, vervormd, gebogen, wazig of donker lijken.
- Herhaal deze procedure met het andere oog.
- Neem contact op met uw oogarts als een deel van het raster golvend, vervormd, gebogen, wazig of donker lijkt. Dit kan een teken zijn van verergering van AMD en een snelle evaluatie is belangrijk omdat eerdere behandelingen een grotere kans op succes hebben.
- Om het Amsler-raster te gebruiken:
Wat is de behandeling voor maculaire degeneratie?
- Zoals hierboven vermeld, kunnen de AREDS2 vitamine / mineraalsupplementen de progressie van matige tot geavanceerde AMD helpen vertragen. Uw oogarts zal bepalen of u een kandidaat bent.
- Voor droge AMD, inclusief geografische atrofie, zijn er momenteel geen standaardbehandelingen beschikbaar, maar er is onderzoek aan de gang en veel veelbelovende experimentele behandelingen worden momenteel geëvalueerd.
- Voor de natte vorm van AMD zijn er behandelingsopties. Uw oogarts zal u doorverwijzen naar een retinaspecialist (een oogarts die aanvullende gespecialiseerde training heeft gevolgd in de behandeling van netvliesaandoeningen). Een klasse medicijnen die bekend staat als anti-VEGF (anti-vasculaire endotheliale groeifactor) kan helpen de abnormale bloedvaten die zich onder de macula vormen in natte AMD te verkleinen of zelfs te elimineren. Deze omvatten ranibizumab (Lucentis), bevacizumab (Avastin) en aflibercept (Eylea). Ze worden rechtstreeks in het oog geïnjecteerd en vaak zijn meerdere injecties nodig in de loop van maanden of jaren. Anti-VEGF-therapie heeft een hoog slagingspercentage bereikt bij het stabiliseren of omkeren van de abnormale bloedvaten en veel patiënten ervaren ook een verbeterd gezichtsvermogen.
Laserbehandeling: laserbehandeling op de getroffen gebieden was vroeger een veel voorkomende therapie; het slagingspercentage was echter gemengd. Fotodynamische therapie is een ander type laserbehandeling waarbij een laser met lagere energie wordt gebruikt na voorbehandeling met een intraveneuze medicatie (verteporfin). Met het huidige succespercentage anti-VEGF-therapie wordt lasertherapie tegenwoordig minder vaak gebruikt.
- In alle gevallen is het succes van de therapie afhankelijk van de timing. Hoe eerder de aandoening wordt behandeld, hoe groter de kans op succes. Daarom zijn regelmatige controles met een oogarts om AMD te detecteren en nauwlettend toezicht op het gezichtsvermogen met de Amsler zodra AMD is gevonden erg belangrijk.
Als een grote hoeveelheid bloed zich ophoopt in of onder het netvlies, kan een oogoperatie een rol spelen bij het verwijderen van het bloed en in sommige gevallen de abnormale bloedvaten zelf. Chirurgische opties omvatten pars plana vitrectomie (chirurgische verwijdering van de glasachtige gel in het oog), retinotomie (een kleine incisie in het netvlies om toegang te krijgen tot het gevangen bloed), of plaatsing van een gasbel, soms in combinatie met toediening van anti-VEGF en bloedverdunnende medicijnen (bijvoorbeeld tPA). Een retina-chirurg zal bepalen welke procedure kan worden aangegeven, afhankelijk van de grootte en locatie van de bloedvaten en bloed, onder andere factoren.
Wat is de prognose van maculaire degeneratie?
Prognose is zeer variabel. De prognose is over het algemeen slechter voor mensen met een sterke familiegeschiedenis van AMD en degenen die geografische atrofie of natte AMD ontwikkelen.
Wat zijn maculaire degeneratiecomplicaties?
Bij natte LMD kunnen abnormale bloedvaten slijken onder, in of voor het netvlies. De aanwezigheid van het bloed zelf kan verdere schade aan het netvlies veroorzaken, waardoor indien nodig een snelle behandeling noodzakelijk is. Sommige patiënten ontwikkelen dubbel zicht als de abnormale bloedvaten de macula vervormen of slepen, wat resulteert in een verschuiving van het beeld in één oog. Juridische blindheid (zicht van 20/200 of erger met bril) ontwikkelt zich bij een minderheid van AMD-patiënten. Wanneer het echter in beide ogen voorkomt, heeft het natuurlijk een enorme impact op iemands levensstijl.
Follow-up voor Macular Degeneratie
Omdat sommige mensen met de droge vorm van maculaire degeneratie de natte vorm kunnen ontwikkelen, moeten degenen met de droge vorm hun visie dagelijks of minstens wekelijks volgen met het Amsler-raster en hun oogarts op de hoogte brengen van eventuele veranderingen in hun visie.
Uw oogarts zal u vragen om terug te keren voor herhaalde onderzoeken. De frequentie van deze bezoeken hangt af van uw risicofactoren. Foto's (foto's en OCT-beeldvorming) worden vaak genomen om de maculaire veranderingen bij te houden. Patiënten die een behandeling voor de natte vorm van de ziekte hebben ondergaan, moeten hun visie blijven volgen op tekenen van recidief.
Zijn er manieren om maculaire degeneratie te voorkomen?
Helaas zijn er op dit moment geen manieren om AMD te voorkomen; er zijn echter veel stappen die u kunt nemen om de ernst van de ziekte te verminderen.
- Regelmatige oogonderzoeken om AMD in de vroegste stadia te detecteren zijn belangrijk. En vervolgbezoeken samen met thuismonitoring van de visie met het Amsler-raster is vooral belangrijk bij mensen bij wie AMD is vastgesteld.
- Als je rookt, stop dan. Roken wordt geassocieerd met slechter zichtverlies bij AMD. Roken wordt ook geassocieerd met verergering van andere oogaandoeningen zoals staar en glaucoom.
- Een uitgebalanceerd dieet dat veel groenten en kleine hoeveelheden suiker bevat, wordt geassocieerd met een betere ooggezondheid.
- Bescherming van de ogen tegen ultraviolet (UV) licht van de zon met een zonnebril die UV-stralen blokkeert, kan ook de ernst van AMD helpen verminderen. Bovendien helpt de UV-blokkerende zonnebril bij het beschermen tegen huidkanker op de huid van de oogleden.
- Vraag uw oogarts of u de vitaminesupplementen Age-Related Eye Disease Study (AREDS2) moet gebruiken.
- Een recente studie impliceerde echter een correlatie tussen aspirinegebruik en AMD, aangezien veel andere studies geen correlatie hebben aangetoond en de algemene voordelen opwegen tegen de risico's voor degenen die aspirine kregen voorgeschreven voor cardiovasculaire gezondheid.
Ondersteuningsgroepen en counseling voor maculaire degeneratie
Mensen met gezichtsverlies door AMD kunnen baat hebben bij slechtziende hulpmiddelen zoals handheld of vergrootglazen voor het lezen en telescopen ingebouwd in speciaal ontworpen glazen om in de verte te kijken. Bovendien zijn pratende horloges, computers met een groot gezicht en vele andere speciale apparaten beschikbaar.
Verschillende organisaties en websites bieden aanvullende informatie en bronnen met betrekking tot maculaire degeneratie:
AMD.org
http://www.aao.org/eye-health/diseases/amd-macular-degeneration
http://www.visionaware.org/
Is maculaire degeneratie te genezen? kun je maculaire degeneratie omkeren?
De prognose voor leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) is zeer variabel. Hoe eerder de aandoening wordt behandeld, hoe groter de kans op succes.
Wat zijn de vroege tekenen van maculaire degeneratie?
Er zijn geen uiterlijk zichtbare tekenen van AMD in het oog. Een oogarts kan tekenen van AMD zien door het netvlies te onderzoeken met speciale apparatuur. De tekenen kunnen onregelmatige pigmentatie, gelige afzettingen en vloeistof en / of bloed in of onder het netvlies zijn.
Wat is de ziekte van Crohn? symptomen, dieet, oorzaken, behandeling & test
De ziekte van Crohn is een inflammatoire darmaandoening (IBD) die ontstekingen in het spijsverteringskanaal veroorzaakt. Onderzoekers weten niet de exacte oorzaak, maar het kan te wijten zijn aan een auto-immuunreactie. De behandeling van de ziekte van Crohn hangt af van het betrokken deel van het maagdarmkanaal, eventuele complicaties en de gezondheid van de patiënt.