Slaapstoornissen en veroudering: veel voorkomende soorten en symptomen

Feiten over slaapstoornissen en veroudering

Ben jij een van de miljoenen senioren in de VS die denken dat het leven best goed zou zijn … als je maar even zou kunnen slapen? Slaapstoornissen komen veel voor bij ouderen. Veranderingen in slaappatronen kunnen een normaal onderdeel van het ouder worden zijn, maar veel andere factoren die veel voorkomen bij ouderen dragen bij aan slaapproblemen. Deze omvatten lichamelijke ziekte of symptomen, bijwerkingen van medicatie, veranderingen in activiteit of sociaal leven en overlijden van een echtgenoot of geliefde. Slaapstoornissen verminderen de kwaliteit van leven bij ouderen door slaperigheid overdag, vermoeidheid en gebrek aan energie te veroorzaken. Slechte slaapkwaliteit kan ook leiden tot verwarring, concentratieproblemen en slechte uitvoering van taken. Slaapstoornissen worden ook in verband gebracht met vroegtijdig overlijden. Het grootste slaapprobleem bij ouderen is een gevoel van onvoldoende slaap (slapeloosheid) of niet uitgerust te zijn.

• Velen doen er langer over om in slaap te vallen dan toen ze jonger waren.
• Ouderen krijgen in feite dezelfde hoeveelheid slaap of slechts iets minder slaap dan jonger, maar ze moeten meer tijd in bed doorbrengen om die hoeveelheid slaap te krijgen.
• Het gevoel van slapeloosheid is vaak te wijten aan frequent wakker worden 's nachts. Ouderen worden bijvoorbeeld gemakkelijker wakker gemaakt door geluiden dan jongeren.
• Overdag dutten is een andere oorzaak van 's nachts wakker zijn. Oudere mensen hebben meer kans om overdag slaperig te zijn dan jongere mensen, maar teveel slaperigheid gedurende de dag maakt geen deel uit van normaal ouder worden.

Normale slaap kent verschillende stadia die de hele nacht doorlopen. Slaapspecialisten classificeren deze als REM-slaap (rapid eye movement) en niet-REM-slaap.

• REM-slaap is het stadium waarin spieren zich het meest volledig ontspannen. Dromen vindt plaats tijdens de REM-slaap.
• Niet-REM-slaap is onderverdeeld in fasen. Fasen 1 en 2 vormen lichte slaap en fase 3 wordt diepe slaap genoemd. Diepere slaap is over het algemeen verfrissend.

Slaap verandert met de leeftijd. Oudere mensen zijn minder efficiënte slapers en hebben andere slaappatronen dan jongere mensen.

• De duur van de REM-slaap neemt enigszins af met het ouder worden.
• De duur van fase 1 slaap neemt toe, evenals het aantal verschuivingen naar fase 1 slaap. Stadia 3 nemen aanzienlijk af met de leeftijd bij de meeste mensen, vooral mannen. Bij mensen van 90 jaar of ouder kan fase 3 volledig verdwijnen.

Bij ouderen hebben vrouwen meer kans op slapeloosheid dan mannen. Meer dan de helft van de mensen ouder dan 64 jaar heeft een slaapstoornis. Het percentage is hoger onder bewoners van langdurige zorginstellingen.

Slaapstoornissen en verouderingsoorzaken

De slaapstoornissen die toenemen met de leeftijd zijn slaapapneu en periodieke ledematenbewegingen (PLMS). Periodieke ledematenbewegingsstoornis wordt ook nachtelijke myoclonus genoemd. De prevalentie van PLMS neemt toe met de leeftijd en kan worden gevonden bij een derde of meer van de patiënten ouder dan 60.

Slaapapneu is de onderbreking van de ademhaling tijdens de slaap. Het wordt meestal veroorzaakt door obstructie (verstopping) van de luchtwegen. Slaapapneu wordt zelden veroorzaakt door een probleem in het zenuwstelsel, dat de ademhaling regelt. Slaapapneu komt veel voor bij oudere mensen met overgewicht.

• Mensen met slaapapneu worden vaak 's nachts wakker. Ze kunnen rondslingeren in bed of opstaan ​​en in een verwarde toestand ronddwalen.
• Slaapapneu kan leiden tot slaperigheid overdag, hoge bloeddruk, hartritmeproblemen, verhoogd risico op hartaandoeningen en beroertes, een verhoogd risico op ongevallen met motorvoertuigen.
• Slaapmiddelen kunnen slaapapneu verergeren door te veel keelspieren te ontspannen.

Periodieke ledemaatbewegingen in slaap verwijzen naar repetitieve schokken in de benen tijdens de slaap. Deze schokken kunnen de persoon uit de slaap halen en meestal de bedpartner storen. Velen beschrijven de bewegingen als schoppende bewegingen. De bewegingen kunnen slechts in één been of beide benen voorkomen.

Medische aandoeningen kunnen ook de slaap verstoren.

• Pijn is een van de meest voorkomende redenen voor slechte slaap bij ouderen.
• Hartfalen veroorzaakt vaak ademhalingsproblemen die de slaap kunnen verstoren.
• Snelle hartslag en hartkloppingen kunnen de slaap onderbreken.
• Andere ademhalingsproblemen die de slaap kunnen verstoren zijn hartaandoeningen, bepaalde neurologische problemen en emfyseem.
• Een frequente behoefte om te urineren en andere urineproblemen kunnen frequent ontwaken veroorzaken.
• Personen met de ziekte van Parkinson kunnen vaak moeten plassen, moeite hebben om in bed te draaien en moeite hebben om uit bed te komen. Deze problemen kunnen de slaap beïnvloeden.
• Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) veroorzaakt ongemak dat de slaap kan verstoren.
• Constipatie kan ongemak veroorzaken dat de slaap kan verstoren.
• Allergieën, sinusproblemen, verstopte neus en soortgelijke problemen kunnen de slaap verstoren.

Psychische stoornissen zijn een andere veel voorkomende reden voor slaapproblemen bij ouderen.

• Depressie verstoort de slaap bij alle leeftijden, en deze aandoening komt vooral veel voor bij oudere mensen. Veel mensen met een depressie hebben moeite om 's nachts in slaap te vallen of' s nachts wakker te worden en kunnen niet meer slapen.
• Dementie, met name de ziekte van Alzheimer, verlengt de duur van fase 1-slaap en vermindert fase 3 en REM-slaap. Dementie is gekoppeld aan meer afleveringen van slaapverstoring en ontwaken, nachtelijk ronddwalen en slapen overdag.
• Bipolaire stoornissen, psychose en angst kunnen leiden tot problemen om in slaap te vallen en / of in slaap te blijven.

Medicijnen zijn een andere oorzaak van slaapstoornissen. Oudere patiënten in de VS consumeren gemiddeld 5-9 dagelijkse medicijnen, waarvan sommige de slaap en wakkerheid kunnen verstoren.

• Sederende antidepressiva en sedatieve antipsychotica kunnen overdag slaperigheid veroorzaken. Overdag slapen belemmert de nachtelijke slaap.
• Bètablokkers kunnen problemen veroorzaken om in slaap te vallen, een groter aantal ontwaken en levendige dromen.
• Langdurig gebruik van slaapmiddelen kan ontwenningsverschijnselen overdag of slaperigheid overdag veroorzaken.
• Theophylline en cafeïne zijn stimulerende medicijnen. Deze medicijnen verhogen de waakzaamheid en verkorten de totale slaaptijd. Het effect van cafeïne kan 8-14 uur duren en kan meer uitgesproken zijn bij oudere patiënten. Vrij verkrijgbare pijnstillers, verkoudheid of allergie, eetlustremmers en tonics kunnen cafeïne bevatten.
• De stimulerende nicotine beïnvloedt de slaap zoals cafeïne. Rokers hebben meer slaapstoornissen dan niet-rokers. Rokers hebben ook moeite met in slaap vallen en een kortere slaapduur. Zelfs een nicotinepleister kan de slaap verstoren.

Leefstijl en sociale factoren kunnen bijdragen aan slaapstoornissen.

• Veel oudere mensen zijn minder actief en hun lichaam is niet zo klaar om te slapen aan het einde van de dag.
• Alcohol kan de slaap verstoren.
• Overdag slapen of op bed liggen om te lezen of televisie te kijken kan de nachtelijke slaap verstoren.
• Verdriet en rouw kunnen de slaap verstoren.
• Dagelijkse stress kan de slaap moeilijker maken.

Slaapstoornissen en ouderdomssymptomen

Vaak merkt de bedpartner als eerste problemen met de slaap van een persoon op. Symptomen van slaapstoornissen weerspiegelen het gevoel van onvoldoende slaap krijgen.

• Moe voelen (vermoeidheid)
• Moeite zich te concentreren of op te letten
• Niet uitgerust voelen
• Niet in staat om te gaan slapen
• Het duurt lang om 's nachts te gaan slapen
• 'S Nachts vaak wakker worden
• Kan niet meer slapen na het ontwaken
• Slaperigheid overdag
• Slaapapneu kan naast de reeds genoemde symptomen ook symptomen veroorzaken.
• Ochtendhoofdpijn
• Word wakker in de war
• snurken
• Wakker naar adem snakken

Wanneer moet u medische hulp inroepen voor slaapstoornissen?

Incidentele slapeloosheid is normaal. Als u regelmatig slapeloosheid heeft, moet u uw zorgverlener hierover raadplegen. Nachtelijke slapeloosheid die langer dan een paar nachten duurt, vereist een bezoek aan uw zorgverzekeraar.

Onderzoeken en tests voor slaapstoornissen

Een volledig medisch interview en lichamelijk onderzoek zijn belangrijk. Uw zorgverlener zal u vragen stellen over uw symptomen, levensstijl en gewoonten. Mogelijk wordt u gevraagd naar uw huidige en vroegere medische problemen en medicijnen. U wordt waarschijnlijk gevraagd om een ​​aantal dagen of weken een slaapdagboek bij te houden. Je zult de tijden noteren waarop je wakker wordt en gaat slapen. Je bedpartner kan gevraagd worden naar je acties tijdens de slaap. Na het interview kan uw zorgverlener weten wat uw slaapprobleem veroorzaakt. U kunt ook worden doorverwezen naar een slaapspecialist. Een onderliggend medisch of mentaal probleem vereist verwijzing naar de juiste specialist.

Slaap evaluatie

U kunt worden gevraagd om te overnachten in het laboratorium van het centrum voor slaapstoornissen. Een polysomnogram voor de hele nacht registreert verschillende lichaamsfuncties terwijl u slaapt.

• Electroencephalography (EEG) - Hersenengolven
• Electrooculography (EOG) - Oogbewegingen
• Elektromyografie (EMG) - kinenspierspanning en beenbewegingen
• Elektrocardiografie (ECG) - Hartslag en ritme
• Pulsoximetrie - Bloedzuurstofverzadigingsniveau

U bent misschien aangesloten op een draagbare recorder in plaats van een nacht in het midden te blijven.

• De draagbare recorder wordt 's middags op uw lichaam geplaatst en u wordt vervolgens naar huis gestuurd om in uw eigen bed te slapen, of u kunt worden geïnstrueerd hoe u deze moet plaatsen en activeren.
• Deze recorders zijn handiger en vaak goedkoper dan een laboratoriumpolysomnogram. Er is aangetoond dat ze in veel gevallen net zo effectief zijn voor het diagnosticeren en initiëren van een behandeling voor obstructieve slaapapneu.
• Draagbare onderzoeken zijn niet geschikt voor de evaluatie van andere slaapstoornissen dan obstructieve slaapapneu.

Een fotogids voor slaapstoornissen

Slaapstoornissen en veroudering

Behandeling voor een slaapstoornis is afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Home remedies voor slaapstoornissen

Slaaphygiëne verwijst naar slaapverbeterende levensstijlen en gewoonten. Het veranderen van uw levensstijl en gewoonten verbetert veel slaapproblemen; daarom begint de behandeling van slaapstoornissen met verbeterde slaaphygiëne.

• Handhaaf een regelmatige wektijd.
• Houd een regelmatige tijd aan om te gaan slapen.
• Vermijd of verminder dutjes overdag.
• Oefening dagelijks maar niet onmiddellijk voor het slapengaan.
• Gebruik het bed alleen om te slapen of voor seks.
• Lees niet of kijk televisie in bed.
• Gebruik bedtijd niet als zorgtijd.
• Vermijd zware maaltijden voor het slapengaan.
• Vermijd of beperk alcohol, cafeïne en nicotine voor het slapengaan.
• Handhaaf een routine voorbereidingstijd voor bed, (bijvoorbeeld, wassen en tanden poetsen).
• Beheers de nachtelijke omgeving met comfortabele temperatuur, stilte en duisternis.
• Draag comfortabele, ruimzittende kleding naar bed.
• Als u niet binnen 30 minuten kunt slapen, stap dan uit bed en voer een rustgevende activiteit uit, zoals het luisteren naar zachte muziek of lezen, maar vermijd blootstelling aan fel licht tijdens deze tijden.
• Zorg voor voldoende blootstelling aan fel licht gedurende de dag.

Mensen met overgewicht die gewoonlijk luid snurken, kunnen worden geholpen door gewichtsverlies. Als u luid snurkt, onthoud u dan van alcohol of sedativa voordat u naar bed gaat. Je moet ook vermijden om op je rug te slapen. Vermijd vrij verkrijgbare slaapmiddelen zonder recept. Voorbeelden zijn preparaten die difenhydramine (Benadryl) bevatten, zoals Tylenol PM. Hun bijwerkingen kunnen bij oudere mensen zeer ernstig zijn.

Medische behandeling voor slaapstoornissen

Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom je zorgverlener niet alleen een slaappil voor je voorschrijft. De reden is dat slaappillen gepaard gaan met veel bijwerkingen en complicaties, zoals verwarring, duizeligheid, evenwichtsproblemen, valgerelateerde verwondingen en 'kater' overdag. Senioren moeten het innemen van deze medicijnen gedurende lange tijd vermijden. Deze medicijnen worden beschouwd als slechts een kortetermijnoplossing voor een slaapprobleem.

Als het slaapprobleem wordt veroorzaakt door een medisch of psychiatrisch probleem, kan uw zorgverlener die aandoening behandelen of u doorverwijzen naar een specialist. Uw zorgverlener kan een medicijn dat de slaap schaadt, stopzetten of wijzigen.

Medicijnen voor slaapstoornissen

Het doel van medicamenteuze therapie is om slapeloosheid te verminderen zonder de alertheid overdag op te offeren. Andere namen voor slaapmiddelen zijn hypnotica of sedativa. Gewoonlijk wordt een slaapmedicijn alleen gegeven op een kortetermijnbasis van 2 tot 4 weken. De onderliggende oorzaak van de slapeloosheid wordt in deze periode behandeld.

De meest gebruikte slaapmiddelen zijn de benzodiazepinen en benzodiazepineachtige geneesmiddelen. Deze medicijnen zijn relatief veilig omdat ze moeilijk te overdosis zijn. Tolerantie ontwikkelt zich snel en na verloop van tijd is een hogere dosis vereist om hetzelfde effect te krijgen als de initiële dosis. Het risico om afhankelijk te worden van deze medicijnen is groot. Deze medicijnen kunnen ontwenningsverschijnselen veroorzaken. Dit zijn de redenen om deze slaapmiddelen op korte termijn te gebruiken. Voorbeelden zijn zolpidem (Ambien), lorazepam (Ativan), triazolam (Halcion), temazepam (Restoril) en zaleplon (Sonata). Recente wijzigingen in de dosering voor zolpidem werden opgelegd door de Food and Drug Administration (FDA). Vrouwelijke patiënten moeten worden gestart met een lagere dosis en de maximale dosis zou 5 mg zijn vanwege verschillen in het verwijderen van het medicijn uit hun systeem.

Antidepressiva worden soms gebruikt voor mensen met chronische (langdurige) slapeloosheid. Deze medicijnen werken meestal zelfs bij mensen die geen depressie hebben. Deze medicijnen bevorderen de afhankelijkheid niet. Voorbeelden zijn trazodon (Desyrel) en nefazodon (Serzone). Ramelteon (Rozerem) is een voorgeschreven medicijn dat melatoninereceptoren stimuleert. Melatonine is een hormoon dat wordt geproduceerd door de pijnappelklier (in de hersenen) tijdens de donkere uren van de dag-nachtcyclus (circadiaans ritme). Melatoninespiegels in het lichaam zijn laag tijdens daglichturen. De pijnappelklier reageert op duisternis door het melatoninegehalte in het lichaam te verhogen. Men denkt dat dit proces integraal is voor het handhaven van het circadiane ritme. Ramelteon bevordert het begin van de slaap en helpt bij het normaliseren van circadiane ritmestoornissen. Ramelteon is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor slapeloosheid die wordt gekenmerkt door moeilijk in slaap vallen. Suvorexant (Belsomra), is een nieuwere classificatie van medicatie voor de behandeling van slapeloosheid en werkt door de activiteit in het zogsysteem van onze hersenen te verminderen. Voor meer informatie over medicijnen tegen slapeloosheid, zie Insomnia-medicijnen.

Follow-up voor slaapstoornissen

Uw zorgverlener zal u waarschijnlijk vragen om terug te keren voor een of meer vervolgbezoeken.

Preventie van slaapstoornissen

Slaapstoornissen kunnen vaak ten minste gedeeltelijk worden voorkomen door het ontwikkelen van gezonde slaapgewoonten.

Raadpleeg uw zorgverlener regelmatig voor de juiste zorg voor medische of mentale problemen.

Andere dingen die u kunt doen om slaapstoornissen te voorkomen of te verminderen:

• Neem medicijnen (recept en niet-recept) alleen in zoals voorgeschreven.
• Doe elke dag wat beweging.
• Vermijd het eten van een zware maaltijd voor het slapengaan.
• Vermijd of beperk alcohol, cafeïne en nicotine enkele uren voor het slapengaan.
• Houd een regelmatig slaapschema aan.
• Vermijd dutjes overdag.
• Gebruik uw bed alleen om te slapen of voor seks.
• Probeer bedtijd niet als zorgentijd te gebruiken.

Outlook voor slaapstoornissen

Slaappatronen veranderen naarmate we ouder worden. Aanhoudende slapeloosheid of slaperigheid overdag is geen onderdeel van normaal ouder worden. Slaapstoornissen zijn te behandelen of verbeteren met de behandeling van de onderliggende aandoening.