Plotselinge symptomen en oorzaken van kindersterfte-syndroom (sids)

Plotselinge symptomen en oorzaken van kindersterfte-syndroom (sids)
Plotselinge symptomen en oorzaken van kindersterfte-syndroom (sids)

Sudden Infant Death syndrome, Causes and Prevention

Sudden Infant Death syndrome, Causes and Prevention

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is Sudden Infant Death Syndrome (SIDS)?

Sudden infant death syndrome (ook bekend als wiegendood) wordt gedefinieerd als de plotselinge dood van een baby jonger dan 1 jaar oud. Als de dood van het kind onverklaard blijft na een formeel onderzoek naar de omstandigheden van de dood (inclusief het uitvoeren van een volledige autopsie, onderzoek van de plaats van overlijden en herziening van de klinische geschiedenis), wordt de dood toegeschreven aan wiegendood. Plotselinge kindersterfte is een tragische gebeurtenis voor elke ouder of verzorger.

  • SIDS wordt vermoed wanneer een eerder gezonde baby, meestal jonger dan 6 maanden oud, dood in bed wordt gevonden. In de meeste gevallen is geen teken van nood te identificeren. De baby voedt meestal normaal voordat hij in bed wordt geplaatst om te slapen. De baby wordt vervolgens levenloos ontdekt, zonder pols of ademhaling. Cardiopulmonale reanimatie (CPR) kan ter plaatse worden geïnitieerd, maar er is bewijs voor een gebrek aan gunstig effect van CPR. De doodsoorzaak blijft onbekend, ondanks een zorgvuldig onderzoek van de medische geschiedenis, scèneonderzoek, röntgenfoto's en autopsie.
    • SIDS is zeldzaam tijdens de eerste levensmaand. Risicopieken bij zuigelingen van 2-4 maanden oud en nemen dan af.
    • De meeste sterfgevallen door wiegendood komen voor bij zuigelingen jonger dan 6 maanden oud.
  • Hoewel de specifieke oorzaak (of oorzaken) van wiegendood onbekend blijven, hebben wetenschappelijke inspanningen verschillende eerder aangehaalde theorieën geëlimineerd. We weten nu het volgende over wiegendood:
    • Apneu (stopzetting van de ademhaling) van prematuriteit en apneu van kinderschoenen worden beschouwd als klinische aandoeningen die verschillen van wiegendood. Zuigelingen met apneu kunnen worden beheerd met elektronische monitoren die zijn voorgeschreven door artsen die de hartslag en ademhalingsactiviteit volgen. Apneu-monitoren voorkomen wiegendood niet.
    • SIDS is niet voorspelbaar of te voorkomen.
    • Baby's kunnen afleveringen ervaren die ogenschijnlijk levensbedreigende gebeurtenissen (ALTE's) worden genoemd. Dit zijn klinische gebeurtenissen waarbij jonge kinderen abrupte veranderingen in ademhaling, kleur of spierspanning kunnen ervaren. Veelvoorkomende oorzaken van ALTE's zijn virale luchtweginfectie (RSV), gastro-oesofageale reflux of epileptische aanvallen. Er is echter geen definitief wetenschappelijk bewijs dat ALTE's verbindt als gebeurtenissen die kunnen leiden tot wiegendood.
    • SIDS wordt niet veroorzaakt door immunisaties of slecht ouderschap.
    • SIDS is niet besmettelijk of erfelijk.
    • SIDS is niet de schuld van iemand.

SIDS Oorzaken

De oorzaak (of oorzaken) van wiegendood is nog onbekend. Ondanks de dramatische afname van de incidentie van wiegendood in de Verenigde Staten in de afgelopen jaren, blijft wiegendood een van de belangrijkste doodsoorzaken tijdens de kindertijd na de eerste 30 dagen na de geboorte. Het is algemeen aanvaard dat wiegendood een weerspiegeling kan zijn van meerdere op elkaar inwerkende factoren.

  • Ontwikkeling van baby's: een leidende hypothese is dat wiegendood een vertraging in de ontwikkeling van zenuwcellen in de hersenen kan weerspiegelen die cruciaal zijn voor de normale hart- en longfunctie. Onderzoek van de hersenstammen van zuigelingen die stierven met een diagnose van wiegendood hebben een ontwikkelingsachterstand aangetoond in de vorming en functie van verschillende serotonine-bindende zenuwbanen in de hersenen (serotonine is een voorbeeld van een chemische stof in de hersenen die bekend staat als een neurotransmitter die belangrijk is voor hersenfunctie). Van deze routes wordt gedacht dat ze cruciaal zijn voor het reguleren van de ademhaling, hartslag en bloeddruk.
    • De hypothese is dat bepaalde zuigelingen, om nog te bepalen redenen, een abnormale of vertraagde ontwikkeling van specifieke, kritieke gebieden van hun hersenen kunnen ervaren. Dit kan de functie en connectiviteit met regio's die opwinding reguleren negatief beïnvloeden.
    • Opwinding verwijst in dit verband naar het vermogen van een kind om te ontwaken en / of te reageren op een verscheidenheid aan fysiologische stimuli. Een kind dat bijvoorbeeld met zijn gezicht naar beneden slaapt, kan zijn of haar gezicht in een zodanige positie brengen dat de neus en mond volledig worden geblokkeerd. Dit kan de niveaus van zuurstof of kooldioxide in het bloed van de baby veranderen. Normaal gesproken zouden deze veranderingen opwindingsreacties teweegbrengen, waardoor de baby zijn of haar hoofd naar de zijkant beweegt om deze obstructie te verlichten.
    • Bovendien kunnen andere normaal beschermende reacties op stressvolle stimuli defect zijn bij zuigelingen die kwetsbaar zijn voor wiegendood. Een dergelijke reflex is de larynx chemoreflex. Deze reflex resulteert in veranderingen in ademhaling, hartslag en bloeddruk wanneer delen van de luchtwegen worden gestimuleerd door vloeistoffen zoals speeksel of opgeblazen maaginhoud. Speeksel in de luchtwegen kan deze reflex activeren en slikken kan belangrijk zijn om de luchtwegen vrij te houden. Wanneer een baby in de gesloten positie is, neemt de snelheid van slikken af. Beschermende opwindingsreacties op deze larynxreflexen worden ook verminderd in actieve slaap in de gesloten positie.
  • Verstikking van verstikking: wanneer een baby met het gezicht naar beneden ligt, kan de luchtbeweging rond de mond worden belemmerd. Dit kan ervoor zorgen dat de baby koolstofdioxide opnieuw inademt die de baby net heeft uitgeademd. Zacht beddengoed en gasvangende objecten, zoals dekens, dekbedden, waterbedden en zachte matrassen, zijn andere soorten slaapoppervlakken die de normale luchtbeweging rond de mond en neus van de baby kunnen belemmeren wanneer ze met de voorkant naar beneden worden geplaatst.
  • Hyperthermie (verhoogde temperatuur): Overdressing, het gebruik van overmatige bedekkingen of het verhogen van de luchttemperatuur kan leiden tot een verhoogde metabole snelheid bij deze zuigelingen en uiteindelijk verlies van controle over de ademhaling. Het is echter onduidelijk of de verhoogde temperatuur een onafhankelijke factor is of dat het slechts een weerspiegeling is van het gebruik van meer kleding of dekens die kunnen fungeren als objecten die de luchtwegen belemmeren.

Examens en tests voor Sudden Infant Death Syndrome

SIDS is een diagnose van uitsluiting, wat betekent dat andere doodsoorzaken moeten worden uitgesloten. De oorzaak van de dood van een baby kan alleen worden vastgesteld door een proces van het verzamelen van informatie en het uitvoeren van soms complexe forensische tests en procedures. Alle andere herkenbare doodsoorzaken worden onderzocht voordat de diagnose wiegendood wordt gesteld.

Vier belangrijke wegen om onderzoek te helpen bij het bepalen van een wiegendood door SIDS: postmortale laboratoriumtests, autopsie, onderzoek naar de plaats van overlijden en de beoordeling van de geschiedenis van slachtoffers en familieleden.

  • Postmortem laboratoriumtests worden gedaan om andere doodsoorzaken uit te sluiten (bijvoorbeeld worden elektrolyten gecontroleerd om uitdroging en elektrolytenbalans uit te sluiten; culturen worden verkregen om te evalueren of een infectie aanwezig was). Bij wiegendood onthullen deze laboratoriumtests over het algemeen niet.
  • Een autopsie geeft aanwijzingen over de doodsoorzaak. In sommige plotselinge, onverwachte sterfgevallen bij zuigelingen, specifieke afwijkingen van de hersenen of het centrale zenuwstelsel, het hart of de longen, of een infectie kan worden geïdentificeerd als de doodsoorzaak. De autopsiebevindingen bij SIDS-slachtoffers zijn doorgaans subtiel en leveren alleen ondersteunende, in plaats van overtuigende bevindingen op om SIDS te verklaren.
  • Een grondig onderzoek naar de plaats van de dood bestaat uit het interviewen van de ouders, andere verzorgers en familieleden, het verzamelen van items uit de plaats van de dood en het evalueren van die informatie. Een gedetailleerd scèneonderzoek kan een herkenbare en mogelijk te voorkomen doodsoorzaak aan het licht brengen.
    • Aan een ouder of verzorger kunnen deze vragen worden gesteld:
      • Waar werd de baby ontdekt?
      • In welke positie bevond de baby zich?
      • Wanneer is de baby voor het laatst gecontroleerd? Laatst gevoed?
      • Hoe sliep de baby?
      • Waar zijn recente tekenen van ziekte?
      • Heeft de baby medicijnen gebruikt, op recept of zonder recept?
  • U moet uw arts op de hoogte stellen van medische voorgeschiedenis van familie of baby. Het is belangrijk op te merken dat familiegeschiedenis bijvoorbeeld een eerdere geschiedenis van onverklaarbare kindersterfte, plotselinge hartdood of metabole of genetische aandoeningen omvat.

Klinische kenmerken van wiegendood

Plotseling kindersterfte-syndroom blijft een onvoorspelbare, onvoorspelbare en grotendeels onverklaarbare tragedie. De baby is schijnbaar gezond zonder enig teken van angst of ernstige ziekte voorafgaand aan het incident.

  • De dood komt snel voor terwijl het kind slaapt.
  • Meestal is het een stille gebeurtenis. De baby huilt niet.
  • De baby lijkt meestal goed ontwikkeld, goed gevoed te zijn en wordt over het algemeen gevoeld in goede gezondheid voorafgaand aan de dood. Kleine bovenste luchtwegen of gastro-intestinale symptomen zijn niet ongewoon in de laatste twee weken voorafgaand aan wiegendood.

Wanneer moet u medische hulp zoeken?

Het vinden van een zuigeling zonder pols en niet ademen is een noodgeval. Bel 911 en begin met de basisreanimatie van de baby.

Beheer van wiegendood

Zelfzorg thuis

Er is geen thuiszorg voor wiegendood. Bel 911 voor medische hulp bij noodgevallen. Als een van de ouders, verzorgers of omstanders instructies heeft gekregen over reanimatie bij kinderen, moeten ze reanimatie uitvoeren voordat de paramedicus arriveert.

Medische reacties

De eerste reactie wordt geleid door het noodpersoneel ter plaatse volgens geavanceerde levensprotocollen voor kinderen. Reanimatiemaatregelen kunnen worden toegepast tenzij tekenen van overlijden duidelijk zijn. De eerste reacties kunnen het volgende omvatten:

  • Beoordeling van de luchtwegen, ademhaling, pols en bloedsuikerspiegel van het kind
  • Plaatsing van een buis in de luchtpijp om de zuurstofafgifte te maximaliseren
  • Hulpdiensten kunnen IV-toegang tot stand brengen; medicijnen om de hartslag te herstellen kunnen worden gegeven volgens geavanceerde levensondersteunende protocollen.

Kunnen wiegendood voorkomen worden?

Er is momenteel geen manier om te voorspellen welke kinderen risico lopen op wiegendood. SIDS is gekoppeld aan bepaalde risicofactoren. Daarom heeft het elimineren of voorkomen van deze factoren het risico op wiegendood voor veel zuigelingen verminderd.

  • Slaaphouding en de lokale slaapomgeving: leer babysitters, dagverzorgers, grootouders en iedereen die om uw baby geeft, op het gebied van SIDS en het belang van het opvolgen van het advies dat wordt aangeboden in de campagne "Terug naar slaap".
    • Terug naar slaap: je moet je baby op zijn of haar rug leggen om 's nachts en dutje te slapen.
      • Je moet pluizig, los beddengoed in het slaapgedeelte van je baby vermijden.
      • Houd het gezicht van uw baby vrij van bedekkingen.
      • Pas op dat je je baby niet oververhit raakt door te veel te kleden of onnodige hoezen toe te voegen.
      • Laat niemand rond je baby roken.
      • Gebruik een stevige matras in een door de veiligheid goedgekeurde wieg. Vermijd het gebruik van positioneringsapparatuur voor baby's.
      • Laat je baby niet naast een andere persoon slapen. Het risico van onbedoeld verstikken is te groot.
      • Houd alle afspraken bij 'uw kind' bij uw zorgverlener, inclusief vaccinaties.
  • Thuismonitoring: het gebruik van thuis-cardiorespiratoire monitoring voor zuigelingen met een risico op wiegendood is nog steeds controversieel. Er zijn door de arts voorgeschreven monitoren beschikbaar die een alarm afgeven als de ademhaling of hartslag van de baby stopt. De transthoracale elektrische impedantiemonitors zijn veruit de meest gebruikte en hebben de grootste beschikbaarheid in de Verenigde Staten. Deze documenterende gebeurtenismonitors detecteren de ademhaling en hartactiviteit met behulp van drie elektroden. In het geval van ademhalings onregelmatigheden of verminderde hartactiviteit, geeft het apparaat een hoorbaar en / of visueel alarm. De keuze van de elektronische monitor kan de hartslag, ademhalingssnelheid en pulsoximetrie (bloedzuurstofsaturatie) of elke combinatie van deze drie parameters meten. De geregistreerde informatie moet periodiek worden gedownload en door een arts worden onderzocht.
    • Huidige studies weerspiegelen nog steeds het National Institutes of Health Consensus Report on SIDS. Tot op heden zijn er geen rapporten die wetenschappelijk de effectiviteit aantonen van thuismonitoring voor broers en zussen van SIDS-slachtoffers (baby's geboren nadat een gezin een kind heeft overleden aan SIDS).
    • Momenteel bestaan ​​er bepaalde richtlijnen voor het gebruik van cardiorespiratoire monitoring thuis:
      • Zuigelingen met een of meer levensbedreigende episodes waarin de baby blauw werd of slap werd en die mond-op-mond beademing of krachtige stimulatie nodig had
      • Symptomatische premature baby's met apneu of prematuriteit
      • Zuigelingen met bepaalde ziekten of aandoeningen die centrale ademhalingsonregelmatigheden omvatten
      • Als gezinnen vragen hebben over het gebruik van thuismonitors, moeten ze hulp vragen aan de primaire medische zorgverlener van hun kind.
  • Motorische ontwikkeling: recente studies hebben het effect van slapen in de rug op de motorische ontwikkeling van een baby geëvalueerd. Baby's jonger dan 1 jaar oud die op hun rug sliepen, vertoonden een licht verminderde bovenste rompsterkte, hetgeen tot uiting kwam in milde vertragingen in hun vermogen om te kruipen, zonder hulp rechtop te zitten of te gaan staan.
    • Het is echter belangrijk om te benadrukken dat face-up dwarsliggers deze mijlpalen nog steeds bereikten binnen de geaccepteerde periode voor normale ontwikkeling. Er werd geen significant verschil gezien in de bruto motorische ontwikkeling toen een van de zuigelingengroepen begon te lopen.
    • Ouders moeten een bepaalde hoeveelheid buiktijd opnemen terwijl de baby wakker is en wordt geobserveerd. Dit soort spelen terwijl de baby op zijn of haar buik ligt, wordt aanbevolen om ontwikkelingsredenen en kan ook helpen voorkomen dat zich vlakke plekken (plagiocefalie) ontwikkelen op of achterblijven op het achterhoofd.

Outlook ( Prognose ) voor families van SIDS-slachtoffers

De meeste provincies in de Verenigde Staten hebben toegang tot ondersteunende diensten voor gezinnen na een wiegendood. Het verdriet van elk gezin is uniek. Veel gezinnen die wiegendood hebben ervaren, hebben het echter nuttig gevonden om de counselinghulpmiddelen te gebruiken die kunnen worden verstrekt via openbare gezondheidsorganisaties, plaatselijke lijkschouwers of medische onderzoeksbureaus, of informatie- en counselingprogramma's die in veel kinderziekenhuizen in het hele land zijn gevestigd. Hulp bij het identificeren van deze counselingprogramma's wordt verstrekt op de website van de Association of SIDS en Infant Mortality Programs.

Steungroepen en counseling voor families van SIDS-slachtoffers

Het verliezen van een kind is een unieke crisis voor elk gezin, vooral wanneer het kind plotseling, onverwacht en zonder duidelijke reden is overleden.

  • Geef jezelf niet de schuld! Een kind verliezen aan wiegendood is niet jouw schuld.
  • Er zijn geen tekenen of symptomen die u had kunnen herkennen en voorkomen.
  • Rouwen is een normaal proces bij het omgaan met het verlies van een geliefde. Familie, vrienden, buren, werkplek of geloofsgemeenschappen kunnen allemaal als bron van ondersteuning dienen. Het is belangrijk om te onthouden dat je niet alleen bent. Er zijn formele steungroepen en begeleidingsprogramma's beschikbaar om u te helpen uw verlies het hoofd te bieden. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met deze groepen:
  • Vereniging van SIDS en kindersterfteprogramma's (een nationaal netwerk van SIDS-steungroepen)
  • Sudden Infant Death Center, Minnesota
    2525 Chicago Avenue South
    Minneapolis, MN 55404
    612-813-6285
    1-800-732-3812
  • Kinderziekenhuizen en klinieken in Minnesota
  • First Candle (SIDS Alliance)
    1314 Bedford Avenue, suite 210
    Baltimore, MD 21208
    410-653-8226
    1-800-221-7437
  • Nationaal SIDS Resource Center
    2070 Chain Bridge Road, Suite 450
    Vienna, VA 22182
    703-821-8955
  • National Institute of Child Health & Human Development NICHD / Back to Sleep Campaign
    31 Center Drive, kamer 2A32
    Bethesda, MD 20892-2425
    1-800-370-2943
    301-496-7101 fax