Asperger-syndroom symptomen, tests, behandeling en oorzaken

Asperger-syndroom symptomen, tests, behandeling en oorzaken
Asperger-syndroom symptomen, tests, behandeling en oorzaken

Leven met het syndroom van Asperger

Leven met het syndroom van Asperger

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is het syndroom van Asperger (AS)?

Asperger's Syndrome Facts

  1. Het syndroom van Asperger, ook bekend als Asperger-stoornis, Asperger-syndroom of AS, werd vroeger beschouwd als een afzonderlijke stoornis gerelateerd aan autisme, een van de diepgaande ontwikkelingsstoornissen (een spectrum van gedragsstoornissen inclusief autisme).
  2. De aandoening werd voor het eerst erkend als een diagnostische entiteit door de American Psychiatric Association in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-IV (DSM-IV) in 1994, maar werd gecombineerd met autistische stoornis in de DSM-V uitgegeven in 2013.
  3. Het syndroom van Asperger wordt vaak herkend bij kinderen na de leeftijd van 3 jaar en wordt vaker gediagnosticeerd bij jongens.

Het syndroom van Asperger werd gekenmerkt als een van de autismespectrumstoornissen (waaronder ook autistische stoornis, Rett-stoornis, desintegratieve stoornis bij kinderen en pervasieve ontwikkelingsstoornis - niet anders gespecificeerd). In de herziene diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-V), gepubliceerd in mei 2013, zijn het syndroom van Asperger en autistische stoornis gecombineerd in één voorwaarde voor diagnostische doeleinden, bekend als autisme spectrum stoornis. Veel experts zijn echter nog steeds van mening dat het syndroom van Asperger moet worden behouden als een afzonderlijke diagnostische entiteit om een ​​aandoening te vertegenwoordigen die verband houdt met, maar niet hetzelfde is als, autisme.

  • In tegenstelling tot personen met autistische stoornis vertonen degenen met het syndroom van Asperger geen duidelijke vertraging in taalontwikkeling of cognitieve ontwikkeling.
  • Personen met het syndroom van Asperger hebben ernstige beperkingen in hun sociale en communicatieve vaardigheden, waaronder slechte non-verbale communicatie.
  • Veel individuen hebben echter goede cognitieve en verbale vaardigheden, en degenen met het syndroom van Asperger hebben meestal normale tot superieure intelligentie.
  • Velen hebben een uitstekend geheugen en zijn intens geïnteresseerd in één of twee onderwerpen.
  • Kinderen met het syndroom van Asperger zijn doorgaans opgeleid in de reguliere context, maar vereisen soms onderwijsaccommodaties of speciale onderwijsdiensten.
  • Deze kinderen hebben vaak moeite om vrienden te maken en worden vaak verbannen, geplaagd of gepest door hun leeftijdsgenoten.
  • Het syndroom van Asperger is genoemd naar Dr. Hans Asperger, een Oostenrijkse kinderarts, die de aandoening voor het eerst beschreef in 1944.

Wat veroorzaakt het syndroom van Asperger?

De oorzaak van het syndroom van Asperger is onbekend. Een genetische component van dit syndroom is waarschijnlijk, gezien het feit dat de aandoening in families voorkomt. Het is ook waarschijnlijk dat omgevingsinvloeden een rol spelen. Hoewel er bij sommige families bezorgdheid blijft bestaan ​​dat vaccins en / of conserveermiddelen in vaccins een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van het syndroom van Asperger en andere stoornissen in het autismespectrum, hebben experts deze theorie in diskrediet gebracht.

Het syndroom van Asperger komt veel vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Het komt zelfs 5 keer vaker voor bij jongens. Het aantal kinderen met autismespectrumstoornissen neemt toe in de VS Recente studies tonen aan dat ongeveer 1 op elke 110 kinderen een autismespectrumstoornis heeft. Het is niet helemaal duidelijk of de toename van het aantal kinderen te wijten is aan verbeteringen en aanpassingen in het diagnostische proces en / of een zekere mate van werkelijke toename van de incidentie van de aandoeningen zelf. Beide factoren spelen waarschijnlijk een rol.

Wat zijn symptomen van het syndroom van Asperger?

De symptomen en het niveau van functioneren van een persoon kunnen variëren van mild tot ernstig. Een persoon kan alle of slechts enkele van de beschreven kenmerken hebben. Ze kunnen meer problemen vertonen in ongestructureerde sociale omgevingen of nieuwe situaties die sociale probleemoplossende vaardigheden met zich meebrengen.

Sociale problemen

  • Hoewel deze kinderen misschien interesse tonen in vriendschappen, hebben ze moeite om vrienden te maken en te houden en kunnen ze door peers worden afgewezen; vaak zijn deze kinderen liefdevol en aanhankelijk met hun directe familie
  • Sociaal ongepast gedrag voor hun leeftijd
  • Gebrek aan begrip van voor de leeftijd geschikte sociale signalen, waaronder gebaren en non-verbale communicatie
  • Moeite met het beoordelen van persoonlijke ruimte
  • Moeite om de gevoelens van anderen te begrijpen of empathie te tonen
  • Stijf sociaal gedrag vanwege het onvermogen om zich spontaan aan te passen aan variaties in sociale situaties

Abnormale communicatiepatronen

  • Onhandige of ongepaste lichaamstaal, inclusief beperkt gebruik van gebaren en afwezige of ongepaste gezichtsuitdrukkingen
  • Ongewone, formele manier van spreken
  • Moeite met het begrijpen van niet-letterlijke en impliciete communicatie
  • Stoornissen in de modulatie van volume, intonatie, verbuiging, snelheid en spraakritme
  • Spraak kan tangentieel zijn (bestaande uit niet-verbonden onderwerpen) en indirecte (overmatig veel details geven over een onderwerp), vaak met inbegrip van irrelevante opmerkingen
  • Gespreksstijl gekenmerkt door opvallende wordiness
  • Moeite met "geven en nemen" van een gesprek
  • Gebrek aan gevoeligheid voor het onderbreken van anderen

Activiteiten

  • Er is een intense interesse in een bepaald, vaak zeer beperkt of onvolwassen onderwerp dat de aandacht van het individu domineert
  • Onflexibele naleving van routines; heeft repetitieve routines of rituelen
  • Bezorgd over verandering, kan het moeilijk zijn om van de ene activiteit naar de andere over te gaan

Zintuiglijke gevoeligheid bij sommige personen met het syndroom van Asperger

  • Overmatige gevoeligheid voor geluid, aanraking, smaak, licht, zicht, geur, pijn en / of temperatuur
  • Overmatige gevoeligheid voor de textuur van voedingsmiddelen

Motorische vaardigheidsvertragingen bij sommige personen met het syndroom van Asperger

  • Geschiedenis van vertraagde ontwikkeling van motorische vaardigheden
  • Zichtbare onhandigheid en slechte coördinatie
  • Tekorten in visueel-motorische en visueel-perceptuele vaardigheden, waaronder problemen met evenwicht, handvaardigheid, handschrift, snelle bewegingen, ritme en imitatie van bewegingen

Mensen met het syndroom van Asperger kunnen andere bijbehorende psychiatrische aandoeningen hebben of gedrag vertonen dat typerend is voor andere aandoeningen. Enkele veel voorkomende bijbehorende aandoeningen zijn de volgende (maar deze zijn niet altijd aanwezig bij iedereen met Asperger):

  • Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
  • Angststoornis
  • Oppositionele uitdagende stoornis of andere verstorende gedragsstoornissen
  • Depressie of andere stemmingsstoornissen

Wanneer medische hulp zoeken voor Asperger

Een persoon moet medische hulp zoeken om een ​​uitgebreide diagnostische beoordeling te starten wanneer problemen met motorische vaardigheden aan het licht komen; of wanneer problemen met gedrag, sociale vaardigheden en interactie beginnen bij een kind in de kleuterschool of in de vroege school; of wanneer de diagnose van het syndroom van Asperger wordt vermoed tijdens een pediatrisch of ander bezoek aan de gezondheidszorg. Medische zorg is ook geïndiceerd wanneer psychofarmacologische behandeling wordt overwogen voor de behandeling van problematisch gedrag of symptomen geassocieerd met het syndroom van Asperger.

Hoe het syndroom van Asperger te diagnosticeren

Een interdisciplinair team is over het algemeen vereist voor een uitgebreide klinische beoordeling. Deze uitgebreide evaluatie moet een psychologische beoordeling omvatten (ten minste inclusief intellectueel en adaptief functioneren), een evaluatie van de communicatie (vooral gericht op non-verbale vormen van communicatie) en een neurologische, psychiatrische en medische evaluatie. Intellectuele (IQ) testen kunnen specifiek helpen, omdat verbale IQ-scores vaak aanzienlijk hoger zijn dan prestatie-IQ-scores voor kinderen met het syndroom van Asperger.

Hoe het Asperger-syndroom te behandelen

Behandeling voor het syndroom van Asperger kan omvatten

  • leerzaam,
  • carrière, of
  • beroepsondersteuning en
  • interventies.

Gedrags-, sociale en gezinsondersteuning zijn de primaire behandelingen. Medicijnen kunnen worden gebruikt om gedragssymptomen te behandelen die vaak voorkomen bij het syndroom van Asperger.

Wat is een medische behandeling voor het syndroom van Asperger?

Er is geen specifieke behandeling voor de kernsymptomen van het syndroom van Asperger beschikbaar en er bestaat geen remedie voor de aandoening. Educatieve, loopbaan- of beroepsmatige ondersteuning, evenals gedrags-, sociale en gezinsondersteuning zijn de primaire behandelingen die worden gebruikt voor personen met het syndroom van Asperger. Psychofarmacologie en andere behandelingen kunnen ook worden gebruikt om enkele probleemgedragingen geassocieerd met het syndroom van Asperger of sommige van de bijbehorende psychiatrische aandoeningen (zie hierboven), indien aanwezig, te beheersen.

Asperger's syndroom medicijnen

Er worden geen specifieke medicijnen gebruikt om het syndroom van Asperger zelf te behandelen. Medicijnen kunnen echter worden gebruikt om specifieke gedragssymptomen geassocieerd met het syndroom van Asperger te behandelen, vooral wanneer ze het individuele leed veroorzaken of het educatieve, loopbaan- / beroepsgerichte of sociale functioneren aanzienlijk verstoren. Deze gedragssymptomen kunnen angst, aandachtsproblemen, agressie, gedragsstijfheid, stemmingsstoornissen (met name depressie) en stereotiepe patronen (constante herhaling van bepaalde zinloze gebaren of bewegingen) of doorzettingsvermogen (constante herhaling van betekenisloze woorden of zinnen) omvatten.

Autisme Spectrumstoornis Quiz IQ

Wat zijn andere therapieën voor het syndroom van Asperger?

  • Educatieve, loopbaan- en / of beroepsondersteuning, evenals gedragsondersteuning, zijn de primaire interventies voor personen met het syndroom van Asperger en hun verzorgers. Deze interventies moeten worden geïndividualiseerd om de unieke sterke punten en uitdagingen van elke persoon aan te pakken.
  • Personen met het syndroom van Asperger kunnen baat hebben bij formele opleiding in sociale vaardigheden; ideaal in groepsverband met leeftijdsgenoten.
  • Deelname aan georganiseerde, begeleide en gestructureerde activiteiten kan deze kinderen kansen bieden voor sociale interactie en het faciliteren van sociale relaties.
  • Ondersteunende psychotherapie kan nuttig zijn bij het omgaan met frustratie, depressie en angst. Een directe, probleemoplossende focus is over het algemeen succesvoller dan een op inzicht gerichte aanpak.
  • Mogelijk moeten specifieke gedragsinterventies worden geïmplementeerd om problematisch of verstorend gedrag te verminderen, zoals doorzettingsvermogen, vreemd gedrag en driftbuien.
  • Interventies in schoolinstellingen, waaronder het volgende:
    • Ouders en leerkrachten hebben de mogelijkheid om personen met het Asperger-syndroom te helpen bij het ontwikkelen van passend sociaal gedrag. Leraren kunnen passend sociaal gedrag modelleren en coöperatieve spellen in de klas aanmoedigen. Ze kunnen ook geschikte vrienden identificeren voor kinderen met het syndroom van Asperger. Ouders kunnen kinderen ook helpen bij het leren van passend gedrag door vaardigheden te modelleren, zoals passende emotionele reacties, flexibiliteit, delen en samenwerking. De strategieën die worden gebruikt door leraren, therapeuten en ouders moeten worden gecoördineerd, zodat ze consistent worden geïmplementeerd door verschillende mensen in verschillende omgevingen.
    • Kinderen met het syndroom van Asperger kunnen baat hebben bij individuele aandacht in de klas om modellering en coaching van passend gedrag te ontvangen. Vaardigheden, concepten en cognitieve strategieën moeten op een expliciete en duidelijke manier worden onderwezen.
    • Naast academische doelen moet verbetering van onafhankelijk functioneren en zelfvoorziening een prioriteit zijn. Een programma moet gericht zijn op het verbeteren van communicatie en sociale competentie.
    • Accommodaties moeten mogelijk worden geïmplementeerd voor problemen met grafische motorische vaardigheden (schrijven).
    • Zelfverdediging vaardigheidstraining moet worden opgenomen in het educatieve programma.
  • Communicatie- en taalstrategieën, waaronder:
    • Spraak- / taaltherapie die het dubbelzinnige gebruik van taal en het gebruik van taal in sociale instellingen aanpakt, kan van grote waarde zijn.
    • Het leren en oefenen van communicatie en sociale vaardigheden door kinderen met het syndroom van Asperger impliceert niet de uiteindelijke spontane implementatie van deze vaardigheden in natuurlijke omgevingen.
    • Kinderen kunnen specifieke probleemoplossende strategieën worden aangeleerd of specifieke zinnen onthouden om te gebruiken in specifieke, veel voorkomende situaties.
    • Er moeten specifieke en expliciete instructies en training worden gegeven over hoe sociaal gedrag van anderen moet worden geïnterpreteerd. Soortgelijke principes sturen de training van de expressieve vaardigheden van het individu.
    • Kinderen moeten leren mensen te vragen verwarrende uitdrukkingen opnieuw te formuleren. Ze moeten ook worden aangemoedigd om te vragen dat verwarrende instructies worden herhaald, vereenvoudigd en / of opgeschreven.
    • Ouders, leraren en leeftijdsgenoten kunnen kinderen leren conversatie-signalen van anderen te interpreteren; om te reageren op en door anderen geïnitieerde onderwerpen te bespreken; wanneer en hoe te onderbreken; of hoe onderwerpen te veranderen of te verschuiven.
    • Rollenspel kan kinderen helpen zich bewust te worden van de perspectieven en gedachten van andere mensen.

Asperger-syndroom Prognose

Personen met het syndroom van Asperger hebben een hoger niveau van functioneren en een betere kijk dan mensen met andere vormen van autismespectrumstoornissen. Hoewel wordt gedacht dat hun onderliggende sociale beperkingen levenslang zijn, vindt enige verbetering in het functioneren vaak plaats via volwassen processen.

Personen met het syndroom van Asperger hebben een verhoogd risico op stemmingsstoornissen zoals depressie of angst.

Degenen met ondersteunende families die goed op de hoogte zijn van de aandoening, hebben meestal een betere prognose.

Veel experts benadrukken de bijzondere gaven en positieve aspecten van het syndroom van Asperger en beschouwen het als een alternatieve, maar niet noodzakelijkerwijs gebrekkige manier van denken. Positieve kenmerken van mensen met het Asperger-syndroom zijn ongetwijfeld van voordeel in veel beroepen en omvatten het verhoogde vermogen om zich te concentreren op details en zich gedurende lange periodes te concentreren; het vermogen om in specifieke belangen te volharden zonder zich te laten beïnvloeden door de mening van anderen; het vermogen om zelfstandig te werken; de herkenning van patronen die anderen misschien missen; een uniek intensiteitsniveau; en een originele manier van denken. Personen met speciale vaardigheden, vaardigheden of interesses die relevant zijn voor betaald werk, hebben doorgaans een positiever resultaat. Ouders en leraren van personen met het syndroom van Asperger moeten hen creatief helpen om talenten en vaardigheden te ontdekken.