Hersenvocht Fluid ( CSF) Oligoklonaal bandscherm

Hersenvocht Fluid ( CSF) Oligoklonaal bandscherm
Hersenvocht Fluid ( CSF) Oligoklonaal bandscherm

Is de plaatsing van een spiraaltje pijnlijk?

Is de plaatsing van een spiraaltje pijnlijk?

Inhoudsopgave:

Anonim

Overzicht

Cerebrospinale vloeistof (CSF) is de vloeistof die uw hersenen en ruggenmerg beschermt en beschermt.

Een oligoklonale band is een eiwit dat een immunoglobuline wordt genoemd. Het CSF-oligoklonale bandscherm zoekt naar deze bands in je CSF. Hun aanwezigheid suggereert een ontsteking van het centrale zenuwstelsel als gevolg van een infectie of een andere ziekte. Als vergelijkbare banden niet in uw bloed aanwezig zijn, kunt u multiple sclerose (MS) hebben.

De test is ook bekend als CSF-oligoklonale banding of CSF-immunofixatie.

DoelWat is het doel van dit scherm?

Artsen kunnen dit scherm gebruiken om MS te diagnosticeren. Ze kunnen het ook gebruiken om andere ontstekingsaandoeningen en neurologische aandoeningen te diagnosticeren.

Een normaal resultaat is geen band of slechts één band. De aanwezigheid van meerdere banden geeft aan dat er iets mis is. Dit is met name het geval als ze geen vergelijkbare banden in uw bloed vinden.

Deze test wordt meestal besteld als uw arts denkt dat u MS heeft. Volgens Mayo Medical Laboratories is dit scherm bij 70 tot 80 procent van de MS-patiënten positief.

Een positieve test kan ook wijzen op:

  • neurosyphilis
  • encefalitis
  • meningitis
  • Ziekte van Lyme

Voorbereiding Hoe moet u zich voorbereiden?

Uw arts zal moeten weten of u:

  • bloedverdunners gebruikt
  • een voorgeschiedenis heeft van rug- of rugklachten
  • die neurologische aandoeningen of aandoeningen hebben
  • een infectie of uitslag op uw rug

Geef uw arts zoals altijd volledige informatie over welke medicijnen u gebruikt. Zorg ervoor dat u zowel recept- als vrij verkrijgbare medicijnen bij de hand hebt.

Vertel uw arts als uw werk inspannend is en mogelijk uw rug betreft. Mogelijk moet u ervoor zorgen dat u de dag van uw test aflegt. Je zou verwachten te rusten gedurende ten minste een uur na je test.

Procedure Wat gebeurt er tijdens de procedure?

Deze test omvat een lumbaalpunctie of een wervelkolomtap, die plaatsvindt in een ziekenhuis of kliniek. De volgende stappen vinden plaats tijdens een lekke band:

  1. U moet een ziekenhuisjas met de achterkant openmaken. Deze jurk geeft de persoon die de test uitvoert gemakkelijke toegang tot uw wervelkolom.
  2. Ze vragen je om je zijde in te schakelen en je rug bloot te leggen. Je mag ook rechtop gaan zitten en bukken.
  3. De persoon die de test uitvoert, reinigt uw rug met antiseptische middelen.
  4. Vervolgens passen ze een plaatselijke verdoving toe. Na een paar momenten begint het te werken. Het verdovingsmiddel zal de pijn van het inbrengen van de naald verminderen of wegnemen.
  5. Ze vragen je stil te houden en ze zullen een holle naald in je onderrug steken.
  6. Ze nemen een kleine hoeveelheid CSF in.
  7. Dan zullen ze de naald verwijderen.
  8. De persoon die de test uitvoert, maakt schoon en bedekt de punctie.
  9. Ze sturen de CSF naar een laboratorium voor analyse.

U kunt na uw test een uur of twee uitrusten. Uw arts kan voorstellen dat u een milde pijnstiller gebruikt.

Risico's Wat zijn de risico's?

Lumbale punctie wordt veel gebruikt en wordt als veilig beschouwd. Er zijn echter medische risico's, waaronder:

  • bloeden in de wervelkolom
  • een allergische reactie op het anestheticum
  • een infectie
  • schade aan het ruggenmerg als u
  • hersenherniation verplaatst als een hersenmassa is aanwezig

Mensen hebben meestal ongemak tijdens en kort na de test.

Sommige mensen hebben hoofdpijn na een lumbaalpunctie. Dit moet binnen 24 uur verdwijnen. Laat uw arts weten of dit niet zo is.

Volgende stappen Wat gebeurt er na de procedure?

Uw testresultaten zouden over een paar dagen klaar moeten zijn. Uw arts zal ze lezen en de volgende stappen bespreken.

De aanwezigheid van geen oligoklonale banden of één band is normaal. De aanwezigheid van meer dan één band is een indicator van ziekte. In dit geval zijn verdere tests nodig om de oorzaak van een ziekte te bepalen.