Grand Rounds, Vol. 2, No. 51: Celebrating Education

Welkom! Ten eerste, als je dat nog niet hebt gedaan, nodig ik je uit om naar mijn Pre-Rounds host-interview op Medscape te gaan (vereist gratis inloggen).

In overeenstemming met de septembertraditie van 'Back-to-School', viert deze week de Grote Ronden het onderwijs. Dat wil zeggen dat de deelnemende medische bloggers werden gevraagd om berichten te markeren die op een of andere manier reflecteren op de onmisbare rol die universiteiten en andere opleidingscentra spelen bij het maken van medicijnen. God weet het, alle medische professionals (en veel van de rest van ons) hebben een onzegbare hoeveelheid tijd doorgebracht met studeren. En we blijven leren gedurende onze loopbaan en leven - wat een van de betere kanten is van mens zijn.

Met een vleugje smaak om het 'echt te houden', laten we eens kijken naar een reeks fictieve

EMAILS HOME VANAF EEN EERSTEJAARS STUDENT:

re: Settling In < Hallo mama, beste vader,

Helemaal goed hier. Een beetje hectisch.

Het lijkt erop dat september de Nationale Cholesterol-educatiemaand is, dus we hadden een unit over het gebruik van statines, die als soort van wondermiddel worden behandeld. Blijkbaar drijft Kaiser hoge doses, maar niet iedereen in de medische gemeenschap is het hiermee eens.

En ik probeer regelmatig naar de sportschool te gaan, vooral na onze recente serie lezingen over de voordelen van lichaamsbeweging. U had natuurlijk gelijk: eenvoudige bewegingen kunnen een lange weg banen om het lichaam resistent te houden en zo veel aandoeningen te voorkomen. Maar de meeste patiënten zeggen dat ze "geen tijd hebben om te oefenen" - en dan is het te laat.

Bovendien is het eten behoorlijk slecht. Hotdogs met een kant van geluksbrengers? Het is alsof ze zeggen: "naar school gaan, de kilo's opbrengen." Er moet een betere manier zijn! Ik heb zelfs gelezen dat in een recente studie van 101 kinderziekenhuizen in de VS en Canada, er 29 fastfoodketens waren in de 24 onderzochte ziekenhuizen! Kun je het geloven? Maar weet je wat? Het is aan de ouders om als voorbeeld te nemen. Dus bedankt, jongens!

Meer binnenkort van campus

Yours,

MS

------------------

re: Hoger onderwijs? !

Hallo M & D,

Sorry dat het een tijdje geleden is. We zijn geslagen.

Vandaag ontmoet de verpleegkundigen. Wat een vastberaden en scherpzinnige stelletje

deze (meestal vrouwen) zijn. Voor al hun verschillende persoonlijkheden, ze hebben het allemaal genageld als het gaat om de "manieren" van professionele interactie. Ik ben aan het kijken en leer …

Ik heb ook een opdracht voor een termijnproject gekregen voor 'photic niezen'. Ooit van gehoord? Het is een zeldzame aandoening waarbij niezen worden voorafgegaan door een scherpe, acute, agressieve golf van misselijkheid. Best mysterieus.

Ik zou eraan moeten werken met mijn vriend Jennifer. Maar raad eens wat er met haar is gebeurd toen ze op vakantie in het Caribisch gebied ging kite-sailing?Ze is gestoken door een steek, net als die vent Steve Irwin in het nieuws! Godzijdank was de angel van Jen in het been en niet in de borst. De artsen zeggen dat de wond waarschijnlijk in het hart van Steve Irwin is doorgedrongen en dat een medische professional hem zou hebben gezegd de wervelkolom van het dier niet zelf uit te trekken, maar te wachten op een goede operatie. Arme kerel. Eng!

Hoe dan ook, sommige kinderen probeerden al wat apparatuur van het multimedialab te stelen. Twee nieuwe vrienden van mij nemen de herfst in, hoewel ze niet de aanstichters waren. Waarom bekennen mensen dingen die ze niet hebben gedaan? Moet die diepgewortelde historische en religieuze traditie van catharsis zijn en daarom 'opluchting' - dat zegt mijn psychische kamergenoot tenminste.

Ik noem je

Zondag.

Yours,

MS

------------------

Re: Good Internet

Hello Parents,

Vooral jij, papa . Ik weet dat je je altijd zorgen maakte over mij "zoveel tijd verspilt" op internet. Maar u zult blij zijn te weten dat het een officieel onderdeel van ons curriculum is. En we spelen niet alleen met MySpace. Je kunt je niet voorstellen welke dingen je op internet kunt leren. Zoals de online les van Dr. Kavokin over "hoe een slechte mol te herkennen". Ik hou niet van je.

We hebben ook gekeken naar een online intro voor de medische tijdschriften - met een video van zeven minuten. En in wat wordt aangeduid als 'peer learning', is het verbazingwekkend wat online ondersteuningsgroepen kunnen doen voor gezinnen die te maken hebben met moeilijke omstandigheden, zoals pediatrische leverziekte.

Bovendien weet u bijvoorbeeld dat er veel soorten kanker zijn die volledig onopgemerkt blijven, zoals utherine-kanker. Ze dringen er nu bij de patiënten op aan om de online-quiz te doen om erachter te komen of ze een paar van de subtiele symptomen hebben.

We werden zelfs gevraagd om op het internet 10 hoofdstukken te lezen over hoe het is als de arts zelf de patiënt wordt, zoals na een beroerte. Moraal van het verhaal: mensen zijn belangrijker dan banen. En om erbij te horen, een recent overzicht van wat bijdraagt ​​tot de levensduur - blijkbaar gaat het vooral om minder werken en meer genieten van het leven.

Ik vraag me af waarom ze ons die dingen hadden laten voorlezen toen we nog JAAR van studies voor de boeg hadden. Ik denk dat het alleen maar is om ons eraan te herinneren dat er licht is aan het einde van de tunnel … Bedankt voor het zorgpakket, trouwens.

De jouwe,

MS

------------------

Re: Onderzoeken

Hi Guys,

Dus ik denk moeilijker dan ooit over wat mijn professionele focus zal zijn. Ik wil echt graag houden van wat ik doe, weet je? Mijn kamergenoot zegt dat hij misschien nooit van de psychiatrie zal gaan houden, ondanks hoe leuk anderen het laten klinken. Maar dat kunnen gewoon zure druiven zijn als de lessen worden geannuleerd en Clinical Skills-sessies slecht worden. Wat gebeurt er …

Het lijkt meer dat 3e jaars medische bewoners kiezen voor super-specialisten in plaats van generalisten, volgens de New England Journal of Medicine. Ik weet niet zeker of dat goed of slecht is.

Ik dacht echt dat ik graag in de ER zou werken, maar dat was voordat ik het nieuwe boek las: "Ik probeer gewoon een paar levens te redden: verhalen over leven en dood in de ER" door Pamela Grim, M.D. over "de donkere wereld van een eenzame ster ER doc."

Een gastspreker vandaag vertelde ons hoe in het academisch ziekenhuis de dood niet noodzakelijk het einde is; gisteravond hielp ze een man te reanimeren door op zijn borst te bonken, net als op tv, en deze verpleegster was zwanger (!), dus veel anderen moesten erin springen en helpen. Ze brachten de patiënt die nacht vier keer terug, maar hij maakte de volgende dag pas de volgende dag. En gezien sommige van de gebruikte tactieken, moet je je afvragen of het in het belang is van de patiënt, of meer voor het onderzoek van de fellows …

Bovendien besloot de administratie dat de intro-studenten dit jaar "penvrienden" zouden hebben - kun je het geloven? En de mijne werkt in de ER. Ze is een medische student in Zuid-Afrika - die ook blogt over haar ervaringen daar. In een nacht zag ze een 18-jarige jongen met diabetische ketoacidose (DKA), verschillende neerstekende slachtoffers, een man die door een auto was geraakt en een man die had aangekondigd dat hij een zedendelinquent was. Geez! Ik weet niet of dat het leven voor mij is.

trouwens, mijn vriend Jen is gepaard gegaan met een jongen die drie maanden lang lesgeeft in Sarawak, Zuidoost-Azië - waar de medische wetenschap wordt belemmerd door verstikkende luchtvervuiling en politieke onrust. Ik benijd hem niet.

Hoe dan ook, geen zorgen. We zijn hier veilig genoeg, tenzij je het gebrek aan slaap meetelt:)

With Love,

MS

------------------

Re: Learning Curve

Hallo daar,

Jullie wilden meer details over ons lesmateriaal, dus hier is het:

Vandaag hoorden we een spannend debat over hoeveel opleiding geestelijk verzorgde geestelijk verzorgers moesten hebben, wat heel interessant was, omdat ik dacht dat ze er gewoon waren als begroeters en voor het opruimen van een beetje, maar het blijkt het comfort en de gebeden die ze bieden, zijn vaak het belangrijkste voor patiënten en hun families.

Terwijl we aan het leren zijn over de 'Patiëntervaring', hadden we ook een gastcollege van een zekere Dr. G over 'Hoe te overleven in het ziekenhuis'. Patiënten moeten in wezen veel huiswerk maken over hun eigen artsen, medicijnen en behandelingen. En wees bereid om dezelfde basisvragen te beantwoorden ad naseum, toch mam? Ik weet dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb ook een openhartig stuk gelezen over de ervaringen van patiënten met studentenartsen. Wat leren bewoners eigenlijk als de leidende docent de patiënt behandelt als een exemplaar in plaats van een persoon? Het gaat er uiteindelijk niet om je autoriteit over de patiënt te bewijzen!

In "Medicine and Society," presenteerden prof. Gaia Bernstein van Seton Law School zijn studies over genetische discriminatie. Hij onderzoekt technologie en het effect ervan op het recht en de samenleving met speciale nadruk op genetische discriminatie en privacy. Ik herinner me dat hij zei: "Ik denk dat de grootste zorg eigenlijk de onderbenutting van genetische testtechnologie is, veroorzaakt door de angst voor genetische discriminatie." Helaas blijkt dat tegenwoordig minder scholen wetenschappen, wetenschappen en wetenschappen en genetica aanbieden .

We gingen ook over het universele zorgdilemma, i. e. "het gras is altijd groener …" Ik denk dat we collectief willen wat de Canadezen hebben, en ze willen wat we hebben. Maar je krijgt uiteindelijk waar je voor betaalt, toch?

Wat echt frustrerend is, is leren over The System (dekking van de gezondheidszorg): nu weet ik waarom jullie zo vaak klaagden. HMO's voorkomen vaak dat patiënten toegang hebben tot technologieën en behandelingen die chirurgie en complicaties in de loop van de tijd kunnen voorkomen.

En weet je wat nog meer? Je zou denken dat iedereen het al gedaan had, maar sommige medische praktijken worstelen nog steeds met het omzetten in elektronische medische dossiers. We kregen vandaag een paar hete tips van een huisarts in New York.

Tot slot vergat ik u te vertellen over een symposium over chemotherapie bij borstkanker dat we vorige week hadden. Ik dacht dat het standaard over de hele linie was, maar het lijkt erop dat er nog steeds enige discussie is over de vraag of de resultaten de negatieve bijwerkingen waard zijn, vooral bij jongere patiënten. Doet me denken aan tante Rose …

Ik hou van jullie allebei,

MS

------------------

Re: Prepping voor hands-on < Hallo allebei,

Ik hoop dat je gezond bent! Hier overheen komen, eindelijk.

Ze zijn druk bezig ons klaar te stomen voor de praktische training die we uiteindelijk

krijgen voor de volgende termijn. We leren hoe we kunnen vertellen wie er risico loopt voor bepaalde omstandigheden, met behulp van tools zoals de Swedish Dimentia Risk Score. Je kunt nooit van te voren absoluut zeker weten wie een ziekte zal krijgen, maar als het risico groot is, kun je wat 'lifestyle- en farmaceutische interventies' implementeren. Geen geheim daar.

Heb ik je verteld dat we vorige week onze eerste dissectie van menselijke kadavers hebben gedaan? Sommige jongens vonden het grappig om de kadavers te noemen; sommige jongens niet. Ugh.

Met betrekking tot de levenden, zegt de leidende MD hier dat het belangrijkste ding om te leren op de medische school is hoe je de conditie van een patiënt kunt "inzien". En natuurlijk, blijf in de constante denkrichting 'op afroep', klaar in een oogwenk bij de tussenpersoon tussen de bewoner en stagiair.

Hij grapte ook dat sommige artsen de voorkeur geven aan slapende patiënten - zoals bij het uitvoeren van een besnijdenis voor volwassenen - alsjeblieft!

En hij herinnert ons er graag aan dat sommige dingen op school moeilijk te leren zijn, zoals het begrijpen van de angst van patiënten die naar een nieuwe arts gaan. Hij herinnert ons eraan om hiervoor onze eigen persoonlijke ervaringen te gebruiken, omdat het behoorlijk moeilijk kan zijn om aan de andere kant van het medische boekje te staan. Zoals wanneer artsen (zelfs soms med-studenten) het onbenoembare werk krijgen om patiënten te vertellen dat ze terminaal zijn. Soms schreeuwt zelfs de persoon die de diagnose aflevert.

En soms is de diagnose een totale verrassing voor iedereen, zoals vroege tienerzwangerschappen.

We hebben een live-sessie van een workshop voor gezondheidswerkers, "Boils 101", bekeken om het gevoel te krijgen van praktische ervaring met plattelands Alaskanen die lijden aan MRSA.Elk van die sessies werd bijgewoond door 8 tot 12 cursisten, die slechts de helft van hun tijd in een klaslokaal doorbrachten - het soort ratio dat ze alle ouderejaars zouden willen hebben.

Een groot ding dat de experts blijven herhalen, is dat we de manier waarop ziekenhuisdirecteuren worden opgeleid moeten veranderen. We zullen allemaal anders moeten nadenken over wat de toekomstige rol van onze ziekenhuizen zal zijn, wat betekent dat we nieuwe rekruten onderdeel zullen moeten worden van een nieuw zorgmodel, of beter nog, help INVENT IT.

U kunt dus zien dat uw collegegeld hard aan het werk is!

Hugs and Kisses,

MS

PS - Pls kom niet te laat met het ophalen van mij. Ik kan instorten als ik hier niet op tijd kom:)

PSS - Vergeet niet deel te nemen aan de Healthcare Blogging Survey van TMBN. Het is voor het goede doel.

PSSS - Zie de Grand Rounds volgende week in Tundra Medicine Dreams.

PSSSS - Je kunt dit bericht "digg" op Digg. com door HIER te klikken. Bedankt!

------------------ END ------------------

Disclaimer

: inhoud gemaakt door het Diabetes Mine-team. Klik hier voor meer informatie.

Disclaimer

Deze inhoud is gemaakt voor Diabetes Mine, een blog over consumentengezondheid gericht op de diabetesgemeenschap. De inhoud is niet medisch beoordeeld en houdt zich niet aan de redactionele richtlijnen van Healthline. Klik hier voor meer informatie over de samenwerking van Healthline met Diabetes Mine.