Wat is kiesziekte? tekenen, symptomen, levensverwachting en behandeling

Wat is kiesziekte?

• Pickziekte is een hersenstoornis die de achteruitgang van mentale vermogens langzaam verergert. Het beschadigt hersencellen geleidelijk en schaadt hun functie, waardoor cognitieve processen, zoals redeneren, probleemoplossing en geheugen, worden verstoord.
• De ziekte beïnvloedt vaak het vermogen van een persoon om gesproken, geschreven en zelfs gebarentaal te gebruiken en te begrijpen. Het beïnvloedt ook persoonlijkheid, emoties en sociaal gedrag.
• Wanneer de achteruitgang van de mentale vermogens ernstig genoeg is om te interfereren met het vermogen van een persoon om dagelijkse activiteiten uit te voeren, wordt dit dementie genoemd.
• De ziekte van Pick is vernoemd naar Arnold Pick, de arts die de ziekte voor het eerst beschreef in 1892. Het wordt vaak vergeleken met de ziekte van Alzheimer. De ziekte van Pick verschilt echter op verschillende manieren van de ziekte van Alzheimer.
  • Ten eerste treffen de ziekten verschillende delen van de hersenen. Pickziekte treft meestal alleen de frontale en temporale lobben van de hersenen, het deel van het voorhoofd terug naar de oren. Om deze reden wordt het soms 'frontotemporale dementie' genoemd. Pickziekte is slechts een van de verschillende soorten frontotemporale dementie.
  • Ten tweede, de ziekten beschadigen de hersenen op verschillende manieren. De veranderingen die ze veroorzaken in de hersenen zijn verschillend. Beide ziekten veroorzaken ernstige krimp (atrofie) van hersenweefsel en de dood van zenuwcellen die neuronen worden genoemd. Bij de ziekte van Pick bevatten de neuronen abnormale eiwitophopingen die Pick-lichamen worden genoemd. Neuronen kunnen opzwellen als ze stoppen met functioneren.
  • Deze verschillen vertalen zich in enigszins verschillende symptomen voor de twee ziekten. Geheugenverlies, meestal het eerste symptoom bij de ziekte van Alzheimer, treedt mogelijk pas later in de ziekte op bij de ziekte van Pick. Mensen met de ziekte van Pick kunnen vroege veranderingen in stemming, gedrag en gebruik van taal en spraak hebben (afasie).
  • Gemiddeld komt de ziekte Pick op een wat jongere leeftijd voor dan de ziekte van Alzheimer. Bij Pick-ziekte verschijnen de eerste symptomen meestal op middelbare leeftijd, bij mensen van 40-60 jaar. Het kan echter voorkomen bij volwassenen van elke leeftijd.
• Helaas is de ziekte van Pick op verschillende manieren vergelijkbaar met de ziekte van Alzheimer.
  • Het is een progressieve ziekte, wat betekent dat de symptomen geleidelijk verslechteren en niet beter worden.
  • De twee ziekten zijn even verwoestend en veroorzaken een geleidelijke achteruitgang van mentale functies en invaliditeit.
  • Geen van beide ziekten is te genezen.
• Over de ziekte Pick is veel minder bekend dan over de ziekte van Alzheimer. Dit komt deels omdat de ziekte van Pick een veel minder vaak voorkomende ziekte is.
• Ook zijn Pick-lichamen en neuronenzwelling moeilijk te detecteren in een levend persoon, dus de ziekte van Pick kan niet gediagnosticeerd worden of een verkeerde diagnose stellen.
• Van mensen met de ziekte van Pick wordt soms gedacht dat ze de ziekte van Alzheimer hebben. Dit verandert omdat medische professionals meer leren over de ziekte van Pick.

Wat zijn de symptomen van pickziekte?

De frontale kwabben van de hersenen zijn de bron van onze rationele emotionele reacties en de manier waarop we handelen in reactie op de wereld om ons heen. Deze regio van de hersenen regelt ook ons ​​gebruik van spraak en hoe we taal in alle vormen uitdrukken. Omdat de Pick-ziekte meestal dit hersengebied beïnvloedt, zijn het deze denkfuncties die meestal abnormaal zijn bij mensen met de ziekte.

De symptomen van de ziekte van Pick verschillen sterk van persoon tot persoon. De symptomen zijn meestal in het begin heel subtiel en verergeren langzaam. De snelheid van verslechtering varieert ook van persoon tot persoon. De vroegste symptomen zijn meestal veranderingen in gedrag, stemming of persoonlijkheid. De persoon kan anders handelen dan zijn of haar gebruikelijke zelf. De volgende zijn veel voorkomende gedragsveranderingen:

• Apathie (onverschilligheid) of terugtrekking
• Ernstige depressie bij een persoon die nog nooit eerder depressief is geweest
• Blunting of saaiheid van emoties
• Verlies van remming
• Impulsief gedrag bij een meestal voorzichtige persoon
• Slechte manieren, grofheid
• Ongepaste dingen in het openbaar zeggen of doen
• Ongeduld
• Extravert worden, erg spraakzaam
• Ongepaste grapjes
• Agressiviteit
• Rusteloosheid of onrust
• Slecht oordeel
• Paranoia
• Egoïsme
• Moeilijk om te gaan met veranderingen van routine
• Ontwikkeling van obsessieve routines
• Kinderlijk gedrag
• Veranderingen in seksueel gedrag

Andere veel voorkomende symptomen bij Pick-ziekte zijn onder meer:

• Spraakproblemen: de persoon kan moeite hebben om het juiste woord te vinden, kan minder spreken of kan helemaal stoppen met praten. Zijn of haar zinnen kunnen onvolledig zijn of vreemd georganiseerd. De persoon kan het vermogen verliezen om geschreven, gesproken of gebarentaal te begrijpen.
• Veranderingen in eetgewoonten: de persoon kan te veel eten, gretig eten, overmatig veel snoep eten of grote hoeveelheden alcohol drinken. Hij of zij kan aankomen.
• Slechte aandacht: de persoon kan problemen hebben met aandacht, concentratie of een langdurig gesprek.

Welke oorzaken kiesziekte?

• De specifieke oorzaak van de ziekte van Pick is onbekend.
• In een klein aantal gevallen is de ziekte erfelijk, wat betekent dat deze in de familie voorkomt.
• Dit geldt niet voor de meeste gevallen van de ziekte.

Wanneer moet ik de arts bellen over kiesziekte?

Elke verandering in gedrag, stemming of persoonlijkheid bij een persoon van middelbare leeftijd kan op een probleem wijzen. Een bezoek aan de zorgverlener van de persoon is een goed idee als de wijziging een van de volgende zaken belemmert:

• Het vermogen van de persoon om voor zichzelf te zorgen
• Het vermogen van de persoon om gezondheid en veiligheid te handhaven
• Het vermogen van de persoon om sociale relaties te onderhouden
• Het vermogen van de persoon om effectief te werken aan zijn of haar werk
• Het vermogen of de interesse van de persoon om deel te nemen aan activiteiten die hij of zij leuk vindt
• Het vermogen van de persoon om te rijden of andere complexe taken uit te voeren

Veel aandoeningen kunnen dementie of dementie-achtige symptomen veroorzaken bij een persoon van middelbare leeftijd, waaronder zowel medische als psychische problemen. Sommige van deze omstandigheden kunnen worden omgekeerd, of op zijn minst worden gestopt of vertraagd. Daarom is het uiterst belangrijk dat de persoon met symptomen grondig wordt gecontroleerd om behandelbare aandoeningen uit te sluiten.

Met een vroege diagnose kan de behandeling eerder in de ziekte beginnen, wanneer deze de beste kans heeft om de symptomen te verbeteren. Door een vroege diagnose kan de getroffen persoon ook activiteiten plannen en zorg regelen, terwijl hij of zij nog steeds kan deelnemen aan het nemen van beslissingen.

Hoe wordt pickziekte gediagnosticeerd?

De enige manier om de diagnose van de Pick-ziekte te bevestigen, is door rechtstreeks naar de hersenen te kijken en Pick-lichamen en gezwollen neuronen te identificeren. Dit is alleen mogelijk als de hersenen een biopsie hebben. Dit betekent dat we een klein stukje hersenweefsel moeten nemen om te testen. Dit wordt gedaan door een neurochirurg, een chirurg die gespecialiseerd is in operaties aan de hersenen. Het monster wordt onder een microscoop onderzocht door een patholoog, een arts die gespecialiseerd is in het diagnosticeren van ziekten door op deze manier naar weefsels te kijken. De hersenen kunnen ook op deze manier worden onderzocht bij autopsie, na de dood van een persoon.

Biopsie biedt een definitieve diagnose terwijl de persoon nog leeft en veel mensen en hun families ervoor kiezen om deze procedure te ondergaan. Zonder biopsie wordt de diagnose bij een levend persoon meestal gesteld op basis van symptomen en het uitsluiten van andere voorwaarden. Dit wordt gedaan door een combinatie van medisch interview, fysieke en mentale onderzoeken, laboratoriumtests, beeldvormingsstudies en andere tests. Een arts moet de potentiële risico's en voordelen van elke benadering bespreken met de patiënt en familie.

Het medische interview omvat gedetailleerde vragen over de symptomen en hoe deze in de loop van de tijd zijn veranderd. Uw zorgverlener zal ook vragen stellen over medische en mentale problemen nu en in het verleden, medische familieproblemen, nu en in het verleden ingenomen medicijnen, werk- en reisgeschiedenis, gewoonten en levensstijl.

Een gedetailleerd lichamelijk onderzoek wordt gedaan om medische problemen die dementie kunnen veroorzaken uit te sluiten. Het onderzoek moet een evaluatie van de mentale toestand omvatten. Dit omvat het beantwoorden van de vragen van de onderzoeker en het volgen van eenvoudige aanwijzingen. In sommige gevallen zal de zorgverlener neuropsychologische tests uitvoeren of de persoon voor dergelijke tests doorverwijzen naar een psycholoog.

Op elk moment in dit proces kan uw primaire zorgverlener u doorverwijzen naar een specialist in hersenstoornissen (neuroloog of psychiater).

Neuropsychologisch onderzoek

Neuropsychologisch testen is de meest nauwkeurige methode om iemands cognitieve problemen en sterke punten te identificeren en te documenteren.

• Dit kan helpen om de problemen nauwkeuriger te diagnosticeren en kan dus helpen bij het plannen van de behandeling.
• Het testen omvat het beantwoorden van vragen en het uitvoeren van taken die zorgvuldig zijn voorbereid voor dit doel. De test wordt gegeven door een neuroloog, psycholoog of andere speciaal opgeleide professional.
• Het richt zich op het uiterlijk, de stemming, het angstniveau en de ervaring van wanen of hallucinaties van het individu.
• Het beoordeelt cognitieve vaardigheden zoals geheugen, aandacht, oriëntatie op tijd en plaats, taalgebruik en vaardigheden om verschillende taken uit te voeren en instructies op te volgen.
• Redeneren, abstract denken en probleemoplossing worden ook getest.

Lab tests

Deze omvatten bloedtesten om infecties, bloedaandoeningen, chemische afwijkingen, hormonale aandoeningen en lever- of nierproblemen die dementiesymptomen kunnen veroorzaken, uit te sluiten.

Beeldvormende onderzoeken

Hersenscans kunnen Pick-ziekte niet specifiek detecteren, maar ze kunnen atrofie en andere afwijkingen in de frontale en temporale lobben detecteren. De scan helpt ook andere aandoeningen uit te sluiten die dementie kunnen veroorzaken.

• MRI of CT-scan van de hersenen
• Scan met enkele fotonenemissie-computertomografie (SPECT) of positron-emissie-tomografie (PET): deze scans worden in bepaalde gevallen gebruikt wanneer de diagnose twijfelachtig is. Ze zijn vooral goed in het detecteren van abnormale hersenfunctie. SPECT- en PET-scans zijn alleen beschikbaar bij sommige grote medische centra.

Andere testen

Elk van deze tests kan worden besteld als onderdeel van de evaluatie van dementie.

• Electroencephalography (EEG) is een meting van de elektrische activiteit van de hersenen. In sommige gevallen kan het handig zijn om andere voorwaarden uit te sluiten.
• Spinal tap (lumbale punctie) is een methode om een ​​monster van hersenvocht te verkrijgen. Dit kan worden gedaan om bepaalde andere hersenaandoeningen uit te sluiten die dementie kunnen veroorzaken.

Dementiebeelden: hersenaandoeningen

Wat is de behandeling voor kiesziekte?

• Er is geen remedie voor de ziekte van Pick.
• De behandeling is gericht op het verbeteren van gedrag en stemmingsproblemen en het verlichten van andere symptomen. Een logopedist kan bijvoorbeeld de persoon helpen zijn of haar communicatievermogen te verbeteren.
• Medicatie is nuttig voor veel patiënten bij het verlichten van de stemming en emotionele problemen. Zie Dementie voor meer informatie.

Zelfzorg thuis voor kiesziekte?

Personen met de Pick-ziekte moeten fysiek, mentaal en sociaal actief blijven zolang ze kunnen.

• Dagelijkse lichaamsbeweging helpt lichaams- en geestfuncties te maximaliseren en behoudt een gezond gewicht. Dit kan zo simpel zijn als een dagelijkse wandeling. De wandeling moet snel gaan en minstens 20 minuten duren.
• Het individu moet zoveel mentale activiteit uitoefenen als hij of zij aankan. Er wordt aangenomen dat mentale activiteit en stimulatie de progressie van de ziekte kunnen vertragen. Puzzels, spelletjes, lezen en veilige hobby's en ambachten zijn goede keuzes. Idealiter zouden deze activiteiten interactief moeten zijn. Ze moeten van een passend moeilijkheidsniveau zijn om ervoor te zorgen dat de persoon niet te gefrustreerd raakt.
• Sociale interactie is stimulerend en plezierig voor de meeste mensen met vroege of tussenliggende stadia van de ziekte. De meeste seniorencentra of buurthuizen hebben geplande activiteiten die geschikt zijn voor mensen met dementie.

Een uitgebalanceerd dieet dat vetarm eiwitrijk voedsel en veel fruit en groenten bevat, helpt een gezond gewicht te behouden en ondervoeding en constipatie te voorkomen. Een persoon met de ziekte van Pick mag niet roken, zowel om gezondheids- als veiligheidsredenen.

Wat is de medische behandeling voor pickziekte?

Hoewel de Pick-ziekte niet omkeerbaar is, kan behandeling bij sommige mensen de progressie van de symptomen vertragen. Het verlichten van symptomen kan de functie aanzienlijk verbeteren. Enkele belangrijke behandelstrategieën bij dementie worden hier beschreven.

Niet-medicamenteuze behandeling

Gedragsstoornissen zoals agitatie en agressie kunnen verbeteren met verschillende interventies. Sommige interventies richten zich op het helpen van het individu om zijn of haar gedrag aan te passen of te beheersen. Anderen richten zich op het helpen van zorgverleners en andere familieleden om het gedrag van de persoon te veranderen. Deze benaderingen werken soms beter in combinatie met medicamenteuze behandeling.

Behandeling met geneesmiddelen

De symptomen van de ziekte van Pick kunnen soms worden verlicht, althans tijdelijk, door medicatie. Veel verschillende soorten medicijnen zijn of worden geprobeerd bij dementie. Eén groep geneesmiddelen die wordt gebruikt bij de ziekte van Alzheimer, de cholinesteraseremmers, is geprobeerd bij de ziekte van Pick.

• Deze medicijnen verhogen de niveaus van acetylcholine, een hersenhormoon gerelateerd aan geheugen en aandacht.
• Deze medicijnen zijn geen remedie. Ze verbeteren spraak en taal bij sommige mensen met de ziekte. Bij andere mensen hebben ze geen effect.
• Veel mensen met de ziekte van Pick kunnen een van deze medicijnen, donepezil (Aricept), niet gebruiken, omdat het medicijn symptomen zoals agitatie en agressie kan verergeren.

Andere medicijnen worden gebruikt bij mensen met de ziekte van Pick. Op basis van wat we weten uit onderzoek naar de ziekte, kunnen deze medicijnen helpen.

• De antioxidant tocoferol (vitamine E) kan de schade in hersencellen die de ziekte van Pick veroorzaakt, tegengaan en de verergering van de ziekte vertragen.
• Antidepressiva die bekend staan ​​als selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's) worden bij veel mensen met de ziekte gebruikt om het niveau van een hersenhormoon genaamd serotonine te verhogen. Dit hormoon kan het denken verbeteren.

Andere, meer experimentele behandelingen worden gebruikt door sommige specialisten die de ziekte van Pick behandelen. Deze behandelingen worden niet algemeen geaccepteerd als nuttig bij de ziekte.

• Ontstekingsremmende medicijnen worden geprobeerd met als uitgangspunt dat ontsteking een oorzaak is van de hersenschade bij de ziekte van Pick.
• Hormoonvervangingstherapie is gegeven aan sommige vrouwen die de menopauze hebben doorgemaakt en dementie hebben, maar deze aanpak is door veel experts in twijfel getrokken. De reden hiervoor is dat het verlies van oestrogeen tijdens de menopauze één lijn van bescherming tegen de ziekte wegneemt.

Bepaalde medicijnen worden gebruikt om specifieke symptomen of gedragsveranderingen te behandelen.

• Stemmingswisselingen en emotionele uitbarstingen kunnen verbeteren met antidepressiva of stemmingsstabiliserende middelen.
• Agitatie, woede en verstorend of psychotisch gedrag worden vaak verlicht door antipsychotische medicatie of stemmingsstabilisatoren.

Wat zijn de medicijnen voor kiesziekte?

Dit zijn enkele van de meest gebruikte medicijnen bij de ziekte van Pick.

• Cholinesteraseremmers - Donepezil (Aricept) (kan agitatie en agressie verergeren), rivastigmine (Exelon) en galantamine / galanthamine (Reminyl). Deze medicijnen hebben in feite een ouder medicijn vervangen dat tacrine (Cognex) wordt genoemd.
• Antidepressiva / anxiolytica - Mirtazapine (Remeron), venlafaxine (Effexor), fluoxetine (Prozac), sertraline (Zoloft), paroxetine (Paxil), citalopram (Celexa),
• Antipsychotica - Haloperidol (Haldol), risperidon (Risperdal), quetiapine (Seroquel), olanzapine (Zyprexa)

Alle medicijnen veroorzaken bijwerkingen. Het doel bij het voorschrijven van een medicijn is dat de voordelen van het medicijn opwegen tegen de bijwerkingen. Mensen met dementie die een van deze medicijnen gebruiken, moeten vaak worden gecontroleerd om ervoor te zorgen dat als er bijwerkingen optreden, ze worden getolereerd en geen ernstige problemen veroorzaken.

Deze medicijnen kunnen op elkaar inwerken of op andere medicijnen. Dit is vooral belangrijk bij mensen van middelbare leeftijd en ouderen, die verschillende medicijnen kunnen gebruiken voor verschillende medische aandoeningen. Bijwerkingen kunnen niet te wijten zijn aan één specifiek medicijn, maar aan combinaties van medicijnen.

Wat is het vervolg op de pickziekte?

Nadat de Pick-ziekte is gediagnosticeerd en de behandeling is begonnen, moet het individu regelmatig worden gecontroleerd door zijn of haar zorgverlener.

• Met deze controles kan de zorgverlener zien hoe goed de behandeling werkt en waar nodig aanpassingen doen.
• Ze laten detectie toe van nieuwe medische en gedragsproblemen die baat kunnen hebben bij behandeling.
• Deze bezoeken geven de mantelzorger (s) ook de gelegenheid om problemen in de zorg van het individu te bespreken.

Uiteindelijk zal de persoon met de ziekte van Pick niet meer in staat zijn om voor zichzelf te zorgen, of zelfs om beslissingen te nemen over zijn of haar zorg.

• Het is het beste voor de persoon om toekomstige zorgregelingen zo vroeg mogelijk met familieleden te bespreken, zodat zijn of haar wensen kunnen worden verduidelijkt en gedocumenteerd voor de toekomst.
• Uw zorgverlener kan u adviseren over wettelijke regelingen die moeten worden getroffen om ervoor te zorgen dat deze wensen worden nageleefd.

Hoe voorkom je pickziekte?

Er is geen bekende manier om de ziekte van Pick te voorkomen. Alert zijn voor symptomen en tekenen kan een eerdere diagnose en behandeling mogelijk maken. Passende behandeling kan bij sommige mensen symptomen en gedragsproblemen vertragen of verlichten.

Sommige experts denken dat onderwijs en andere vormen van intellectuele uitdaging mensen kunnen helpen beschermen tegen de ziekte. Van mensen met een laag opleidingsniveau en mentale / intellectuele activiteit wordt gezegd dat ze een hoger risico lopen op de ziekte en meer kans hebben op een ernstiger ziekte, maar dit is niet overtuigend bewezen.

Wat is de prognose voor pickziekte?

Plukziekte begint langzaam maar resulteert uiteindelijk in ernstige hersenschade.

• Mensen met de ziekte verliezen geleidelijk cognitieve functies, het vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren en het vermogen om adequaat op hun omgeving te reageren.
• Velen verliezen hun vermogen om te communiceren en taal te begrijpen.
• Ze worden uiteindelijk volledig afhankelijk van anderen voor zorg.
• Deze verliezen komen voor bij iedereen met de ziekte, maar de snelheid waarmee ze optreden varieert van persoon tot persoon en kan worden vertraagd door de behandeling.

Pickziekte wordt beschouwd als een terminale ziekte.

• De werkelijke doodsoorzaak is meestal een lichamelijke ziekte zoals longontsteking. Zulke ziekten kunnen slopend zijn bij een persoon die al verzwakt is door de gevolgen van de ziekte.
• Gemiddeld leeft een persoon met de ziekte van Pick ongeveer 7 jaar nadat de ziekte is gediagnosticeerd. Bij sommige mensen gaat de ziekte veel sneller dood. Anderen leven 10 jaar of langer na het begin van de ziekte. De verschillen in snelheid waarmee de toestand verslechtert, zijn niet verklaard.

Steungroepen en counseling voor pickziekte?

Als u een verzorger bent voor een persoon met de ziekte van Pick, weet u dat de ziekte meestal stressvoller is voor de gezinsleden dan voor de getroffen persoon. De zorg voor een persoon met dementie kan heel moeilijk zijn. Het beïnvloedt elk aspect van uw leven, inclusief familierelaties, werk, financiële status, sociaal leven en lichamelijke en geestelijke gezondheid.

• Misschien voel je je niet in staat om te gaan met de eisen om voor een afhankelijk, moeilijk familielid te zorgen.
• Naast het verdriet om de gevolgen van de ziekte van je geliefde te zien, kun je je ook gefrustreerd, overweldigd, boos en boos voelen.
• Deze gevoelens kunnen je op hun beurt weer schuldig, beschaamd en angstig laten voelen.
• Depressie is niet ongewoon, maar wordt meestal beter met de behandeling.

Zorgverleners hebben verschillende drempels om deze uitdagingen te verdragen.

• Voor veel zorgverleners kan alleen 'ontluchten' of praten over de frustraties van zorgverlening enorm nuttig zijn.
• Anderen hebben meer ondersteuning nodig, maar voelen zich misschien niet op hun gemak om de hulp te vragen die ze nodig hebben.
• Eén ding is echter zeker: als de zorgverlener geen verlichting krijgt, kan hij of zij opbranden, zijn of haar eigen mentale en fysieke problemen ontwikkelen en niet meer in staat zijn om voor de getroffen persoon te zorgen.

Daarom zijn steungroepen uitgevonden. Steungroepen zijn groepen mensen die dezelfde moeilijke ervaringen hebben meegemaakt en zichzelf en anderen willen helpen door copingstrategieën te delen. Professionals in de geestelijke gezondheidszorg bevelen ten zeerste aan dat mantelzorgers deelnemen aan steungroepen. Steungroepen dienen een aantal verschillende doelen voor een persoon die leeft met de extreme stress om een ​​verzorger te zijn voor een persoon met de ziekte van Pick.

• De groep stelt de persoon in staat om zijn of haar ware gevoelens te uiten in een acceptabele, niet-oordelende sfeer.
• Door de gedeelde ervaringen van de groep kan de zorgverlener zich minder alleen en geïsoleerd voelen.
• De groep kan nieuwe ideeën bieden voor het omgaan met specifieke problemen.
• De groep kan de zorgverlener kennis laten maken met middelen die enige verlichting kunnen bieden.
• De groep kan de zorgverlener de kracht geven die hij of zij nodig heeft om hulp te vragen.

Steungroepen ontmoeten elkaar persoonlijk, via de telefoon of op internet. Neem contact op met de onderstaande organisaties om een ​​steungroep te vinden die voor u werkt. U kunt het ook vragen aan uw zorgverlener of gedragstherapeut, of op internet gaan. Als u geen toegang tot internet hebt, gaat u naar de openbare bibliotheek.

Neem voor meer informatie over steungroepen contact op met de volgende bureaus:

• Eldercare Locator Service - (800) 677-1116
• Family Caregiver Alliance, National Centre on Caregiving - (800) 445-8106
• Picksdisease.org
• Pick's informatiepagina
• National Alliance for Caregiving
• Ondersteuningspad, dementie

multimedia

Motorische doorzettingsvermogen bij een patiënt met de ziekte van Pick. De patiënt wordt gevraagd de lussen te kopiëren (zoals aangetoond door de onderzoeker in de eerste regel).