Fenomeen / syndroom van Raynaud symptomen, behandeling en remedies

Wat is het fenomeen van Raynaud?

Het fenomeen van Raynaud is een aandoening die wordt gekenmerkt door abnormaliteit van bloedvaten veroorzaakt door overactiviteit van gladde spieren in de wand van slagaders, wat leidt tot spasmen (vasospasmen met vernauwing) van de kleine bloedvaten die bloed leveren aan de armen, benen, handen, voeten en soms de oren en neus. De typische kenmerken van het fenomeen van Raynaud omvatten veranderingen in de huidskleur van bleek tot blauwachtig tot rood, die meestal optreden na blootstelling aan koude temperaturen. Het fenomeen van Raynaud wordt meestal gediagnosticeerd bij mensen jonger dan 40 jaar en komt vijf keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De aandoening wordt soms "witte vingers ziekte" genoemd.

Wat is de oorzaak van het fenomeen van Raynaud?

De classificatie van het fenomeen van Raynaud is meestal onderverdeeld in twee categorieën: het fenomeen van idiopathie of primaire Raynaud, wanneer geen geassocieerde ziekte wordt geïdentificeerd, en het fenomeen van Raynaud secundair aan andere ziekten (meestal auto-immuun).

• Factoren die het fenomeen van Raynaud (alle vasoconstrictieve invloeden) kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
  • Blootstelling aan koude of warme omgevingen
  • Geestelijke stressoren
  • Bepaalde beroepen (trillingen van gereedschappen, zoals jackhammers)
  • Roken (nicotine is een stimulerend middel / vasoconstrictor)
  • Chemische blootstelling (zoals vinylchloride)
• Ziekten die het fenomeen van Raynaud veroorzaken
  • Collageen vaatziekten: Zeventig procent van de patiënten met sclerodermie (systemische sclerose) ontwikkelt het fenomeen van Raynaud. Andere aandoeningen geassocieerd met het fenomeen van Raynaud omvatten systemische lupus erythematosus, het syndroom van Sjögren, reumatoïde artritis, gemengde bindweefselziekte of dermatomyositis / polymyositis.
  • Arteriële ziekten, waaronder atherosclerose, tromboangiitis obliterans of de ziekte van Buerger, waarbij de kleine slagaders en aders van de handen en voeten betrokken zijn, hebben ook een verband met het fenomeen van Raynaud.
  • Neurologische aandoeningen: Thoracale uitlaatsyndroom, met compressie van zenuwen als ze door het nek- en schoudergebied lopen, carpaal tunnelsyndroom en soms een beroerte, tussenwervelschijfaandoening en ruggenmergtumoren kunnen het fenomeen van Raynaud veroorzaken.
  • Bloedaandoeningen die ervoor zorgen dat het bloed dikker wordt of slib wordt (polycytemie).
  • Trauma
  • Diverse aandoeningen zoals hypothyreoïdie
• Medicijnen die het fenomeen van Raynaud kunnen veroorzaken of verergeren
  • Deze omvatten ergotderivaten, gebruikt voor migraine (ergotamine), bèta-adrenerge blokkers, amfetaminen of andere geneesmiddelen die samentrekken (de bloedvaten kleiner maken), en sommige chemotherapeutische middelen (vinblastine, bleomycine).
  • Van anticonceptiepillen is ook bekend dat ze de bloedsomloop beïnvloeden.
  • Geneesmiddelen zonder recept voor de behandeling van verkoudheid (Sudafed bevat pseudoefedrine.)
  • Bepaalde kankers, zoals longkanker of feochromocytoom

Wat zijn de fenomenonrisicofactoren van Raynaud?

Sommige mensen ontwikkelen het fenomeen van Raynaud eerder dan anderen. De geïdentificeerde risicofactoren zijn onder meer:

• Geslacht: het primaire fenomeen van Raynaud komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
• Het fenomeen van Raynaud kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt het meest voor tussen de 15-35 jaar.
• De aandoening komt vaker voor bij populaties van mensen die in koelere klimaten wonen.
• Als iemand in het gezin het fenomeen van Raynaud heeft, is er een verhoogd risico dat een familielid de aandoening ontwikkelt. Ongeveer een derde van het fenomeen van Raynaud komt voor bij eerstegraads familieleden.

Wanneer moet iemand medische hulp zoeken voor het fenomeen van Raynaud?

Aanvallen van het fenomeen van Raynaud kunnen onschadelijk zijn en vanzelf oplossen, vooral als u omkeerbare oorzaken heeft en geen onderliggende ernstige interne ziekte heeft. Uw arts kan echter manieren voorstellen om de ziekte te behandelen en te behandelen.

Bel uw arts in de volgende gevallen:

• Je ledematen blijven koel of verkleurd, ondanks opwarmen.
• Er is een toenemende frequentie en ernst van aanvallen ondanks preventietechnieken.
• Je hebt hulp nodig om te stoppen met roken.
• Zweren ontwikkelen zich over de vingertoppen of tenen.
• Pijn is onverbiddelijk.

Als u voortdurende verkleuring van de vingertoppen of op delen van uw armen of benen heeft, of als blijkt dat huidafbraak of zweren aanwezig kunnen zijn, is onmiddellijke medische evaluatie nodig.

Wat zijn symptomen en tekenen van het fenomeen van Raynaud?

Wanneer iemand een aanval op het fenomeen van Raynaud heeft, raken de kleine slagaders van de armen en benen kramp of worden ze nauw, waardoor de bloedtoevoer naar de distale organen wordt beperkt. De weefsels raken verstoken van de zuurstof in het bloed, wat kleurveranderingen in de huid veroorzaakt. Het moet echter duidelijk zijn dat het fenomeen van Raynaud niet hetzelfde is als bevriezing.

• In het begin wordt de huid heel wit, wordt heel wit en wordt vervolgens blauw naarmate de zuurstof in het betrokken weefsel daalt. Naarmate de bloedstroom verbetert, wordt de huid vaak rood en zal hij kloppen. Deze klassieke drie kleurveranderingen worden niet bij alle mensen gezien en de volgorde van de kleurverandering kan ook variëren. De getroffen persoon zal ook gevoelloosheid in de vingers en incidentele pijn melden. De aangetaste huid voelt erg koud aan. De gebieden die lijden aan zuurstofgebrek zijn zeer goed afgebakend, meestal voorkomend op gewrichtslijnen.
• Veranderingen treden meestal op in de vingers. Blancheren kan slechts in één of twee vingers voorkomen, maar het is niet ongewoon om veranderingen in alle vingers te zien. Bovendien kan het de tenen, het puntje van de neus, tepels, lippen of zelfs de oorlellen beïnvloeden. Het fenomeen van Raynaud is bijna altijd bilateraal, maar kan af en toe slechts één hand beïnvloeden.
• Nadat de slagaders weer ontspannen, ontvangen de weefsels meer zuurstof. De huidskleur verandert van blauw in een felrode kleur. De kleurverandering van wit naar blauw naar rood wordt een trifasische reactie genoemd. Deze kleurveranderingen zijn essentiële informatie voor uw arts om de diagnose te stellen.

De fenomenale aanval van de Raynaud duurt meestal een paar minuten, hoewel het soms enkele uren kan duren.

Welke specialisten behandelen het fenomeen van Raynaud?

Het fenomeen van Raynaud wordt behandeld door een aantal beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Vaak wordt de diagnose gesteld door de huisarts of een reumatoloog. Soms kan de diagnose ook worden gesteld door een dermatoloog (huidarts) of een vaatchirurg. Wanneer de ziekte stabiel is, neemt de meerderheid van de patiënten contact op met hun huisarts. Degenen die opflakkeringen met zweren van de vingertoppen hebben, moeten mogelijk door een vaatchirurg worden gezien om de dode weefsels te verwijderen. Vasculaire chirurgen en reumatologen spelen ook een actieve rol bij de beslissing over medicamenteuze behandeling.

Hoe diagnosticeert een arts het fenomeen van Raynaud?

Aanvallen van het fenomeen van Raynaud zijn meestal tijdelijk. Een arts vertrouwt op uw medische geschiedenis om het fenomeen van Raynaud te diagnosticeren. Helaas is er geen enkele laboratoriumtest om het fenomeen van Raynaud te diagnosticeren. Als de arts vermoedt dat u het fenomeen van Raynaud heeft dat wordt veroorzaakt door een specifieke ziekte, kan hij of zij röntgenfoto's van uw cervicale wervelkolom maken en bloedtesten uitvoeren om te controleren op antinucleaire antilichamen, reumafactor, cryoglobulinen en elektroforese in serumproteïnen. Af en toe kan een arts angiografie (geïnjecteerde kleurstof) uitvoeren om het type en de locatie van de ziekte in de bloedvaten te bepalen.

Zijn er huismiddeltjes voor het fenomeen van Raynaud?

Preventie is de beste behandeling.

• Vermijd blootstelling aan koude omgevingen indien mogelijk.
• Draag warme kleding over handen, voeten en het hele lichaam.
• Draag loszittende kleding in lagen.
• Vermijd langdurige trillingen van vingers.
• Stop met roken of begin nooit.
• Leer methoden om stress te beheersen.
• Vermijd het drinken van te veel cafeïnehoudende dranken.
• Als je het fenomeen van Raynaud al hebt, zorg dan voor je voeten en bescherm ze tegen letsel. Loop niet op blote voeten en draag geen strakke kleding of sokken die de bloedtoevoer naar de handen en voeten beperken.

Wat zijn behandelingsopties voor het fenomeen van Raynaud?

De behandeling is vooral gericht op educatie en preventie. Informatie over het voorkomen van verkoudheid of stress kan worden gegeven, evenals meer informatie over hoe te stoppen met roken. In sommige gevallen kan de ziekte zich echter ontwikkelen tot het punt waarop medicatie nodig kan zijn om de symptomen te verlichten.

Welke medicijnen behandelen het fenomeen van Raynaud?

Medicijnen die bloedvaten verwijden (vaatverwijders) helpen ontspannen en de wanden van de bloedvaten verwijden; dit kan het bloed naar de handen en voeten verhogen. De volgende geneesmiddelen zijn gebruikt wanneer een onvoldoende reactie op preventieve behandeling optreedt. De calciumkanaalblokkers, in het bijzonder nifedipine (Adalat, Procardia XL), zijn de meest bestudeerde medicijnen voor het fenomeen van Raynaud en worden beschouwd als het favoriete medicijn als medicamenteuze behandeling gerechtvaardigd is.

• Calciumkanaalblokkers, zoals nifedipine, amlodipine (Norvasc), diltiazem (Cardizem CD) of verapamil (Calan), kunnen worden voorgeschreven.
• In acute situaties bij een patiënt met ernstige vingerpijn en blauwachtige vingers, kan men nitroglycerinegel aanbrengen (dezelfde pasta die wordt gebruikt voor angina). De effecten zijn onmiddellijk en de meeste patiënten zijn van de aanval ontheven. Helaas reageren niet alle patiënten op nitraten.
• Sympathische zenuwstelselremmers kunnen worden voorgeschreven, zoals prazosine (Minipress); oudere sympathische zenuwstelselremmers, zoals guanethidine (Ismelin), reserpine of fenoxybenzamine (Dibenzyline) zijn gebruikt, maar hebben bijwerkingen die veel mensen niet kunnen verdragen.
• Prostaglandine E heeft vaatverwijdende werking bij intraveneuze toediening en heeft enig succes gehad bij de behandeling van het fenomeen van acute Raynaud; een voorbeeld is PGE1 (alprostadil).
• Onderzoeksmiddelen
  • Serotonine S2-antagonisten zoals ketanserine (Sufrexal) zijn momenteel in onderzoek in de Verenigde Staten.
  • Stikstofmonoxide-donoren zijn een type behandeling dat wordt onderzocht voor perifere vaataandoeningen, waaronder het fenomeen van Raynaud.
• Diverse geneesmiddelen met onbewezen werkzaamheid zijn onder meer:
  • Angiotensin converting enzyme (ACE) -remmers, zoals captopril (Capoten) en quinapril (Accupril)
  • Angiotensinereceptorblokkers (ARB's), zoals losartan (Cozaar)
  • Nitraten, zoals isosorbidedinitraat (Dilatrate-SR, Isordil, Sorbitrate)
  • Kruidenmedicijnen, zoals yohimbine
  • Fosfodiesteraseremmers zoals sildenafil (Viagra) en tadalafil (Cialis), die vaker worden gebruikt voor erectiestoornissen
  • Botulinetoxine (Botox)
  • Endotheliale receptorantagonist zoals bosentan (Tracleer)
  • N-acetylcysteïne is geprobeerd bij patiënten met sclerodermie en digitale ulceratie

Wanneer is chirurgie geschikt voor het fenomeen van Raynaud?

Chirurgie wordt zelden aangeboden als een behandeling voor het fenomeen van Raynaud. Wanneer de symptomen niet kunnen worden behandeld en medicijnen onvoldoende zijn of teveel bijwerkingen hebben, kan chirurgische sympathectomie worden aangeboden. Dit is een zeldzame procedure en wordt bijna nooit gedaan, omdat de sympathische ontlading al maximaal is. Chirurgische sympathectomie werd in het verleden gedaan met vrijwel geen voordeel. Als de punt van de teen of vingertop necrotisch of gangreen is, kan debridement (het verwijderen van dood weefsel) of amputatie nodig zijn, maar dit is niet gebruikelijk.

Een meer gelokaliseerde vorm van sympathectomie voor de hand, een digitale sympathectomie, kan worden uitgevoerd door de zenuwen van de handpalm te onderbreken om de bloedsomloop naar de vingers te herstellen.

Zijn er alternatieve geneeswijzen voor het fenomeen van Raynaud?

Veel alternatieve verzorgingsproducten en gezondheidssupplementen worden verkocht voor de behandeling van het fenomeen van Raynaud. Sommige alternatieve zorgverleners bevelen visolie, gingko biloba en biofeedback-therapie aan. Helaas zijn er geen klinische onderzoeken om de claims van de fabrikanten van deze therapieën te valideren. Het is het beste om met uw arts te praten voordat u begint met een van deze therapieën.

Kan men het fenomeen van Raynaud voorkomen?

Voorkomen dat de bloedvaten vernauwen, is de sleutel tot succesvol leven met het fenomeen van Raynaud.

• Vermijd koud weer. Draag warme, loszittende kledinglagen.
• Als je rookt, werk dan samen met je arts om de gewoonte te stoppen.
• Probeer stressoren in je leven te identificeren en te verlagen die de symptomen verergeren.
• Blijf actief en oefen regelmatig, omdat dit ook de bloedtoevoer naar de handen en voeten verbetert.
• Niet roken.
• Als u diabetes heeft, zorg er dan voor dat uw bloedsuikers goed onder controle zijn. Niet-gereguleerde hoge suikers leiden vaak tot verdere schade aan de bloedvaten (perifere vaatziekte), wat de symptomen van het fenomeen van Raynaud kan verergeren.

Wat zijn complicaties van het fenomeen van Raynaud?

Soms komt het fenomeen van Raynaud terug en zijn de afleveringen lang genoeg om zweren en weefselverlies op de vingertoppen en teen te veroorzaken. Bij mensen die blijven roken of de ziekte van Buerger hebben, is open gangreen van de tenen en vingers een reële mogelijkheid. In sommige gevallen kan er aanhoudende pijn en bleekheid van de cijfers zijn. Infecties zijn zeldzaam, maar kunnen voorkomen bij mensen die ook diabetes hebben. Wanneer complicaties optreden, is er vaak meer opwerking nodig om de aanwezigheid van vasculitis (ziekte van bloedvaten), bloedstolsels of atherosclerose uit te sluiten.

Wat is de prognose van het fenomeen van Raynaud?

Het fenomeen van Raynaud is niet levensbedreigend, maar er is nog steeds een grondig en volledig onderzoek door de arts nodig om secundaire oorzaken die hiervoor verantwoordelijk zijn uit te sluiten. De symptomen van het fenomeen van Raynaud verdwijnen meestal wanneer de persoon naar een warme omgeving is verhuisd of de stressoren heeft geëlimineerd die de symptomen veroorzaakten.

Bij mensen met aanhoudende risicofactoren, zoals roken en blootstelling aan kou, kunnen complicaties optreden. Wanneer de slagaders langdurig vernauwd blijven, kan zweren van de vingertoppen optreden. Dit compliceert typisch sclerodermie, met extra dunner worden en aanscherping van de huid. Om complicaties te voorkomen, is het van vitaal belang dat patiënten met het fenomeen van Raynaud alle situaties vermijden die de aanvallen veroorzaken. De handen en voeten moeten altijd worden geïsoleerd van de kou.

Raynaud's fenomeen foto

Foto van het fenomeen van Raynaud