Restless legs syndrome (rls) oorzaken, symptomen & behandeling

Restless Legs Syndrome (RLS) Overzicht

Rusteloze benen syndroom (RLS) is een aandoening van het deel van het zenuwstelsel dat bewegingen van de benen beïnvloedt. Omdat het meestal de slaap verstoort, wordt het ook beschouwd als een slaapstoornis.

• Mensen met RLS hebben vreemde sensaties in hun benen (en soms armen) en een onweerstaanbare drang om hun benen te bewegen om de sensaties te verlichten.
• De sensaties kunnen moeilijk te beschrijven zijn: ze zijn meestal niet pijnlijk, maar een ongemakkelijk, "jeukende", "spelden en naalden" of "griezelige kriebels" met een diep gevoel in de benen.
• De gevoelens zijn meestal slechter in rust, vooral als je in bed ligt.
• De sensaties leiden tot loopongemakken, slaaptekort en stress.

RLS treft ongeveer 8% tot 10% van de Amerikaanse bevolking. Mannen en vrouwen worden in gelijke mate getroffen. Het kan op elke leeftijd beginnen, zelfs bij zuigelingen en jonge kinderen. De meeste mensen die ernstig getroffen zijn, zijn van middelbare leeftijd of ouder.

De ernst van de RLS-symptomen varieert van mild tot ondraaglijk. Symptomen worden in de loop van de tijd geleidelijk erger bij ongeveer tweederde van de mensen met de aandoening en kunnen ernstig genoeg zijn om uit te schakelen. De symptomen zijn over het algemeen erger 's avonds en' s nachts en minder ernstig in de ochtend. Hoewel de symptomen meestal vrij mild zijn bij jonge volwassenen, veroorzaken de symptomen op 50-jarige leeftijd ernstige nachtelijke slaapverstoring die leidt tot verminderde alertheid overdag.

RLS wordt vaak niet herkend of verkeerd gediagnosticeerd. Bij veel mensen wordt de aandoening niet gediagnosticeerd tot 10-20 jaar nadat de symptomen beginnen. Na correcte diagnose kan RLS vaak met succes worden behandeld.

Restless Legs Syndrome (RLS) Oorzaken

De oorzaak van het rusteloze benen syndroom (RLS) is niet bekend.

• Er werd ooit gedacht dat RLS te wijten was aan ziekte in de bloedvaten van de benen of in de zenuwen in de benen die de beweging en het gevoel van de benen regelen. Beide suggesties zijn verworpen door verder wetenschappelijk onderzoek.
• RLS kan verband houden met afwijkingen in chemische stoffen in de hersenen (neurotransmitters) die helpen bij het reguleren van spierbewegingen, of met afwijkingen in het deel van het centrale zenuwstelsel dat automatische bewegingen regelt. Op deze gebieden wordt nog steeds onderzoek gedaan.

RLS kan primair of secundair zijn. Secundaire RLS wordt veroorzaakt door een onderliggende medische aandoening. Primaire (idiopathische) RLS heeft geen bekende onderliggende oorzaak. Primaire RLS komt veel vaker voor dan secundaire RLS.

Veel verschillende medische aandoeningen kunnen secundaire RLS veroorzaken.

• De twee meest voorkomende aandoeningen zijn bloedarmoede door ijzertekort en perifere neuropathie.
  • Bloedarmoede door ijzertekort ("laag bloed") betekent lage niveaus van rode bloedcellen als gevolg van onvoldoende ijzer in het lichaam.
  • Perifere neuropathie is schade aan de zenuwen van de armen en benen. Perifere neuropathie heeft vele oorzaken. Diabetes is een veel voorkomende oorzaak van perifere neuropathie. Perifere neuropathie veroorzaakt gevoelloosheid of gebrek aan gevoel, tintelingen en pijn in de getroffen gebieden.
• Maar liefst 40% van de zwangere vrouwen ervaart RLS-symptomen. De symptomen vervagen meestal binnen enkele weken na de bevalling.
• Bepaalde medicijnen of stoffen kunnen RLS veroorzaken. Alcohol, cafeïne, anticonvulsiva (bijvoorbeeld methsuximide, fenytoïne), antidepressiva (bijvoorbeeld amitriptyline, paroxetine), bètablokkers, H2-blokkers, lithium (Eskalith, Lithobid) en neuroleptica (antipsychotica) kunnen RLS veroorzaken.
• Intrekking van vaatverwijdende geneesmiddelen, sedativa of imipramine (Tofranil, Tofranil-PM) kan RLS-symptomen veroorzaken.
• Het roken van sigaretten is gekoppeld aan RLS.
• Andere secundaire oorzaken zijn magnesiumtekort, vitamine B12-tekort, ernstige nierziekte (vooral als dialyse vereist is), amyloïdose, ziekte van Lyme, schade aan de wervelkolomzenuwen, reumatoïde artritis, syndroom van Sjögren en uremie (nierfalen die opbouw veroorzaakt van gifstoffen in het lichaam).

De oorzaken van primaire RLS zijn onbekend, maar sommige risicofactoren zijn bekend.

• In 25% tot 75% van de gevallen lijkt primaire RLS in gezinnen te worden uitgevoerd. Dergelijke erfelijke gevallen van RLS beginnen meestal eerder in het leven en worden langzamer slechter dan andere gevallen.
• Psychiatrische factoren, stress en vermoeidheid kunnen de symptomen van RLS verergeren.

Andere voorwaarden gekoppeld aan RLS:

• ziekte van Parkinson
• Maagoperatie
• Chronische obstructieve longziekte (COPD)
• Sommige tumoren
• Chronische veneuze insufficiëntie of spataderen
• Myelopathie of myelitis (schade of ontsteking van het ruggenmerg)
• Hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie
• Acute intermitterende porfyrie, een zeldzame metabole ziekte die leidt tot ophoping van toxines
• fibromyalgie
• Perifere cholesterol microemboli (fragmenten van cholesterol in de bloedvaten)

Restless Legs Syndrome (RLS) Symptomen

De International Restless Legs Syndrome Study Group beschreef de volgende symptomen van het rusteloze benen syndroom (RLS):

• Vreemde jeuk, tintelingen of "kruipende" gevoelens die diep in de benen voorkomen. Deze sensaties komen soms voor in de armen en treden meestal op tijdens de nacht.
• Een dwingende drang om de ledematen te bewegen om deze sensaties te verlichten
• Rusteloosheid: vloer tempo, gooien en draaien in bed, wrijven de benen
• Symptomen kunnen alleen optreden bij liggen of zitten. Soms treden hardnekkige symptomen op die slechter zijn bij liggen of zitten en beter bij activiteit.
• In zeer ernstige gevallen kunnen de symptomen niet verbeteren met activiteit.

Andere symptomen van RLS zijn onder meer:

• Slaapstoornissen en slaperigheid overdag komen veel voor.
• Onwillekeurige, repetitieve, periodieke, schokkende bewegingen van de ledematen komen voor in de slaap of in slaap en in rust. Deze bewegingen worden periodieke beenbewegingen van slaap of periodieke ledemaatbewegingsstoornis genoemd. Ongeveer 80% van de mensen met RLS hebben ook deze aandoening.

Bij sommige mensen met RLS treden de symptomen niet elke nacht op, maar ze komen en gaan. Deze mensen kunnen weken of maanden zonder symptomen (remissie) gaan voordat de symptomen weer terugkeren.

Wanneer moet u medische hulp zoeken?

Als een persoon een van de reeds beschreven symptomen heeft of slaapproblemen heeft en niet weet waarom, moet u contact opnemen met een zorgverlener.

Restless Legs Syndrome (RLS) Diagnose

Voor de meeste mensen met rusteloze benen syndroom (RLS) zijn slechte slaap en slaperigheid overdag de meest hinderlijke symptomen. Veel mensen koppelen hun slaapprobleem niet aan de vreemde gewaarwordingen in hun benen. Als een persoon deze sensaties heeft, moet u dit aan een zorgverlener melden. Dit geeft een zeer belangrijke aanwijzing voor wat de persoon slecht laat slapen.

Slaapstoornissen hebben veel verschillende oorzaken. Een zorgverlener kan de patiënt veel gedetailleerde vragen stellen. Deze vragen hebben betrekking op actuele medische problemen, eerdere medische problemen, medische problemen in de familie, medicijnen, werkgeschiedenis, reisgeschiedenis, persoonlijke gewoonten en levensstijl. De zorgverlener zoekt naar tekenen van een onderliggende oorzaak van het slaapprobleem van de patiënt.

Er is geen laboratoriumtest of beeldvormingsonderzoek dat kan aantonen dat een persoon RLS heeft. Bepaalde tests kunnen echter onderliggende medische oorzaken identificeren, zoals bloedarmoede, andere tekortkomingen en metabole stoornissen die RLS kunnen veroorzaken.

• Bij de patiënt kan bloed worden afgenomen om de ijzergehaltes, het aantal bloedcellen en hemoglobine, basisorgelfuncties, chemie en schildklierhormoonspiegels te controleren. De patiënt kan ook worden gecontroleerd op bepaalde infecties die secundaire RLS kunnen veroorzaken.
• Naaldelektrromyografie en zenuwgeleidingsstudies kunnen worden uitgevoerd als de zorgverlener tekenen van neuropathie ziet.
• Polysomnografie (slaaptesten) kan nodig zijn om de slaapstoornissen te diagnosticeren en te bepalen of de patiënt periodieke ledemaatbewegingen heeft. Dit is vooral belangrijk bij mensen die nog steeds aanzienlijke slaapstoornissen hebben ondanks verlichting van RLS-symptomen bij behandeling.

Restless Leg Syndrome RLS Quiz IQ

Restless Legs Syndrome (RLS) Behandeling

Er is geen remedie voor het primaire rusteloze benen-syndroom, hoewel verschillende behandelingen vaak de symptomen kunnen verlichten. De behandeling moet worden afgestemd op de symptomen van het individu. Behandeling voor het syndroom van secundaire rusteloze benen omvat de behandeling van de onderliggende oorzaak.

Restless Legs Syndrome Zelfzorg thuis

In veel gevallen kunnen persoonlijke gewoonten een slaapstoornis verergeren. Soms zijn ze de hoofdoorzaak van het probleem. Hier zijn enkele dingen die een persoon met RLS kan doen die symptomen kan verlichten.

• Vermijd of beperk alcohol, cafeïne en nicotine enkele uren voor het slapengaan.
• Neem medicijnen (recept en niet-recept) alleen in zoals voorgeschreven.
• Doe elke dag wat beweging.
• Vermijd het eten van een zware maaltijd voor het slapengaan.
• Houd een regelmatig slaapschema aan.
• Vermijd dutjes overdag.
• Gebruik het bed alleen om te slapen of voor seks.
• Probeer bedtijd niet als zorgentijd te gebruiken.

Restless Legs Syndrome (RLS) Medische behandeling

Het eerste principe van therapie om het rusteloze benen syndroom (RLS) te behandelen is om stoffen of voedingsmiddelen te vermijden die het probleem kunnen veroorzaken of verergeren. Het vermijden van alcohol, cafeïne en nicotine kan de symptomen gedeeltelijk verlichten. De beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg moet de medicatie van de patiënt beoordelen en bepalen of een medicijn dat hij of zij gebruikt het probleem kan veroorzaken.

Alle onderliggende medische aandoeningen, zoals bloedarmoede, diabetes, voedingstekorten, nieraandoeningen, schildklieraandoeningen, spataderen of de ziekte van Parkinson, moeten worden behandeld. Voedingssupplementen om een ​​tekort aan vitamines of mineralen te corrigeren kunnen worden aanbevolen. In sommige gevallen verlichten deze behandelingen RLS-symptomen.

Getroffen personen kunnen baat hebben bij fysiotherapie, zoals stretchen, warme of koude baden, bubbelbaden, warme of koude verpakkingen, ledematenmassage of vibrerende of elektrische stimulatie van de voeten en tenen voor het slapengaan. Oefening en ontspanningstechnieken kunnen ook nuttig zijn.

Restless Legs Syndroom Medicijnen

Dagelijkse medicamenteuze behandeling wordt alleen aanbevolen voor mensen met symptomen van het rusteloze benen syndroom (RLS) minstens drie nachten per week, of zoals bepaald door uw arts. Geneesmiddelen die worden gebruikt om primaire RLS te behandelen, genezen de aandoening niet, maar verlichten alleen de symptomen. Mensen wiens RLS-symptomen sporadisch voorkomen, kunnen medicatie voorgeschreven krijgen om te nemen wanneer ze symptomen hebben.

De volgende medicijnen worden het meest voorgeschreven om RLS te behandelen. Ze kunnen alleen worden gegeven of, in bepaalde gevallen, in combinaties.

• Dopaminerge middelen: deze middelen verhogen het niveau van de neurotransmitter dopamine in de hersenen. Ze kunnen de beensensaties in RLS verbeteren. Voorbeelden zijn de geneesmiddelencombinatie van levodopa (Larodopa) en carbidopa (Sinemet).
• Dopamine-agonisten: deze middelen verhogen ook de dopaminewaarden in de hersenen, maar hebben minder kans dan levodopa om bepaalde bijwerkingen te veroorzaken. Deze medicijnen hebben hun eigen bijwerkingen. Deze bijwerkingen kunnen vooral moeilijk zijn voor oudere mensen. Voorbeelden zijn pergolidemesylaat (Permax), bromocriptinemesylaat (Parlodel), pramipexol (Mirapex) en ropinirolhydrochloride (Requip).
• Benzodiazepines: deze middelen zijn kalmerende middelen en helpen u ook door de symptomen te slapen. Voorbeelden zijn temazepam (Restoril), alprazolam (Xanax) en clonazepam (Klonopin)
• Opiaten: deze medicijnen worden meestal gebruikt om pijn te behandelen, maar ze kunnen RLS-symptomen verlichten. Omdat opiaten erg verslavend zijn, worden ze meestal alleen gebruikt wanneer andere medicijnen niet werken - en meestal voor een zeer korte periode. Laagkrachtige opiaten, die worden gebruikt bij mensen met milde of intermitterende symptomen, omvatten codeïne en propoxyfeen (Darvon, Dolene); sterkere middelen, zoals oxycodonhydrochloride (Roxicodon), methadonhydrochloride (Dolophine) en levorfanoltartraat (Levo-Dromoran), worden in meer ernstige gevallen gebruikt.
• Anticonvulsiva : deze middelen worden gebruikt om ernstige spierspasmen te behandelen. In RLS worden ze voornamelijk gebruikt voor mensen met pijn, neuropathie of symptomen overdag. De meest gebruikte voorbeelden zijn gabapentine (Neurontin) en pregabaline (Lyrica).
• Alpha2-agonisten: deze middelen stimuleren alfa2-receptoren in de hersenstam. Dit activeert zenuwcellen (neuronen) die het deel van het zenuwstelsel dat de spierbewegingen en sensaties regelt, "afwijzen". Een voorbeeld is clonidinehydrochloride (Catapres). Dit medicijn kan helpen in gevallen van primaire RLS, maar heeft geen effect op periodieke ledemaatbewegingen tijdens de slaap (PLMS).

Restless Legs Syndrome (RLS) Follow-up

De zorgverlener zal de patiënt waarschijnlijk vragen om terug te keren voor een of meer vervolgbezoeken nadat hij zijn of haar aanbevelingen heeft geprobeerd.

Restless Legs Syndrome (RLS) Preventie

Slaapstoornissen kunnen vaak ten minste gedeeltelijk worden voorkomen door het ontwikkelen van gezonde slaapgewoonten. Ga regelmatig naar een zorgverlener voor de juiste zorg voor medische of mentale problemen.

Restless Legs Syndrome (RLS) Prognose

Vreemde sensaties in de benen, aanhoudende slapeloosheid en slaperigheid overdag maken geen deel uit van normaal ouder worden. In de meeste gevallen zijn de symptomen van het rusteloze benen-syndroom te behandelen of verbeteren ze met de behandeling van de onderliggende aandoening.