Heup prothese - Anterieur Minimaal Invasief
Inhoudsopgave:
- Welke feiten moet ik weten over minimaal invasieve heupprothese?
- Minimaal invasieve voorbereiding voor heupvervanging
- Tijdens de minimaal invasieve heupvervangingsprocedure
- Na de minimaal invasieve heupvervangingsprocedure
- Volgende stappen na minimaal invasieve heupprothese
- Minimaal invasieve risico's voor heupvervanging
- Minimaal invasieve resultaten bij heupvervanging
- Wanneer medische hulp in te roepen na minimaal invasieve heupprothese
Welke feiten moet ik weten over minimaal invasieve heupprothese?
Is heupprothese een grote operatie?
- Heupvervangende chirurgie is een van de meest succesvolle moderne orthopedische chirurgische procedures. (Orthopedie is de tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met botten.)
- Heupprothese-operaties maken gebruik van moderne biomaterialen. Biomaterialen zijn synthetische of gedeeltelijk synthetische materialen die worden gebruikt om delen in het lichaam te vervangen. Het gebruik van deze moderne materialen heeft ervoor gezorgd dat heupprotheses goed blijven zitten bij de juiste geselecteerde patiënten.
- Pijn en andere bijwerkingen geassocieerd met de chirurgische procedures blijven echter een punt van zorg voor veel mensen.
Hoe pijnlijk is een heupvervanging?
- Nieuwe en verbeterde anesthesietechnieken, evenals pijnbestrijdingsmedicijnen en -methoden, hebben pijn verminderd en verbeterd herstel na een heupvervangende operatie. Elke methode om het herstel na de operatie te versnellen is wenselijk, omdat veel mensen graag hun dagelijkse activiteiten willen hervatten.
Wat is de hersteltijd voor een heupvervanging?
- Minimaal invasieve heupvervangende chirurgie is een algemene term die verschillende variaties van bestaande operaties beschrijft. Minimaal invasieve technieken zijn ontworpen om het weefseltrauma geassocieerd met heupprothese te verminderen. De operatie wordt uitgevoerd met kleinere incisies. Minder trauma aan de weefsels resulteert in minder postoperatief ongemak en sneller herstel.
Minimaal invasieve voorbereiding voor heupvervanging
Voorlichting krijgen over wat te verwachten is belangrijk na minimaal invasieve heupvervangende chirurgie. Kandidaten voor de procedure worden geïnformeerd over zowel de voordelen als de risico's van minimaal invasieve heupvervangende chirurgie. De patiënt en zijn of haar arts bepalen of deze procedure geschikt is voor hen.
De term minimaal invasieve chirurgie is enigszins misleidend. Het is nog steeds een operatie en elke vorm van chirurgie is invasief. De menselijke reactie op letsel is voorspelbaar en omvat ongemak, veranderde emoties en een periode van herstel totdat genezing optreedt. Minimaal invasieve chirurgie kan deze normale reacties op het trauma van een operatie verminderen, maar niet elimineren. Minimaal invasieve chirurgie betekent ook geen risicovrije chirurgie. Heupvervangende chirurgie, ongeacht de techniek, wordt geassocieerd met het risico op infectie, zenuwletsel, diepe bloedstolsels, voortijdig losraken en falen van het implantaat, onvoorspelbare medische complicaties en zelfs de dood. Hoewel deze complicaties ongewoon zijn, moet men zich hiervan bewust zijn voordat men aan een reconstructieve procedure van de heup begint.
Meestal betekent minimaal invasieve chirurgie eenvoudigweg een grote operatie uitvoeren via een kleine incisie. Met andere woorden, het diepe weefsel en spierletsel is vaak onveranderd, maar het fysieke uiterlijk van het litteken is kleiner. Chirurgen die doorgaans ten minste 100 heupvervangingsprocedures per jaar uitvoeren, zijn het meest in staat om minimaal invasieve chirurgie uit te voeren. Ze verkorten de incisie geleidelijk terwijl de procedure hetzelfde blijft. Met behulp van speciale instrumenten kan de chirurg de incisie van een standaard heupvervanging verkorten van 8-12 inch tot ongeveer 4 inch. Deze persoon bracht slechts twee dagen in het ziekenhuis door.
Veel orthopedische implantaatbedrijven (die de biomaterialen produceren die worden gebruikt bij heupprotheses) hebben speciale instrumenten en training voor chirurgen ontwikkeld. Het bekijken van het voorlichtingsmateriaal voor patiënten op de website van een orthopedisch implantaatbedrijf, zoals Zimmer, Inc., kan nuttig zijn om meer te weten te komen over de procedure. De website kan helpen bij het identificeren van chirurgen in een gebied die de implantaten van een bepaald bedrijf gebruiken, inclusief diegenen die speciale seminars over minimaal invasieve chirurgie hebben bijgewoond en daarom gekwalificeerd zijn om de procedures veilig uit te voeren.
Een van de methoden die wordt gebruikt om minimaal invasieve heupprothese uit te voeren, is een procedure die de MIS-2-incisie heupprothese wordt genoemd. Heupprothese-procedures uitgevoerd met een kortere incisie verschillen aanzienlijk van heupvervangingen met MIS-2-incisie. De MIS-2-incisie heupvervanging wordt vaak beschreven als heupvervanging op dezelfde dag. Het is een andere manier om heupvervangende operaties uit te voeren.
De aanpak is niet nieuw. Enkele tientallen jaren geleden beschreven pionier heupchirurgen de chirurgische weg naar het heupgewricht vanuit de huid. Wat nieuw is, is het gebruik van twee incisies die slechts 1-2 centimeter lang zijn. Belangrijk is dat als de chirurg eenmaal snijdt, de rest van de procedure erin bestaat om door de spierlagen te bewegen zonder ze te snijden. Speciale instrumenten, implantaten en fluoroscopische geleiding zijn nodig om een MIS-2-incisie heupvervanging uit te voeren. Fluoroscopische geleiding vereist een röntgenapparaat en een computer om het beeld op een videomonitor te projecteren. MIS-2-incisie heupvervanging is een technisch veeleisende techniek die het best wordt overgelaten aan zeer capabele chirurgen.
Naast sterk verminderde pijn na de operatie, biedt de MIS-2-incisie-techniek een zeer vroege terugkeer naar wandelen. Het algehele herstel is sneller dan dat voor heupvervangingen die worden gedaan via een 4-inch incisie met standaardtechnieken.
Tijdens de minimaal invasieve heupvervangingsprocedure
Tijdens sommige minimaal invasieve ingrepen bij heupvervanging ligt de persoon aan één kant. Bij de MIS-2-incisie-heupvervangingsprocedure ligt de persoon echter plat op zijn of haar rug. Fluoroscopie wordt gebruikt om de plaatsing van de incisie nauwkeurig te begeleiden. Speciale instrumenten worden gebruikt om de kleine incisies te maken. Ook zijn de implantaten iets anders van ontwerp dan de implantaten die worden gebruikt tijdens een standaard heupvervangende operatie.
Traditionele heupvervangende operatie
Standaard totale heupoperatie omvat een incisie van 8 tot 12 inch. Dit helpt de chirurg om de implantaten uit te lijnen en beenlengtes te beoordelen. De instrumenten zijn ontworpen voor een opening van deze grootte. Zodra de huid wordt geopend, ontleedt de chirurg tussen de spieren, pezen en zenuwen om het gewricht te bereiken. Dit staat bekend als de chirurgische aanpak. In Noord-Amerika worden twee soorten benaderingen gebruikt: de posterieure benadering en de laterale (anterior) benadering.
- De achterste benadering wordt meestal gemaakt door een incisie te gebruiken die naar achteren buigt in het bilgebied. De heup wordt bereikt door een incisie te maken en de bilspier te splitsen en de pezen van de kleine rotator van de heup te snijden. De artritis heupbal (femurkop) wordt dan uit de kom (acetabulum) genomen door het been te draaien. De bal is afgesneden. Het dijbeen en de kom zijn uitgehold voor de kunstmatige implantaten. Aan het einde van de operatie worden de spieren, vetlaag en huid weer aan elkaar gehecht.
- In de laterale of voorste benadering wordt de huid gesneden over de botuitsteeksel aan de zijkant van het heupbeen, het deel dat tegen de matras ligt wanneer men op zijn zij slaapt. De dikke vezelige weefsellaag, de fascia lata genaamd, die de grote spieren van de dij omhult en bevat, moet worden gesneden om de spierlaag te bereiken. De laterale bilspier is gesplitst, waardoor toegang tot de voorkant van het heupgewricht mogelijk is. De heupbal is verwijderd. Het dijbeen en de kom zijn uitgehold. De implantaten worden geplaatst. Aan het einde van de operatie worden de spieren, vetlaag en huid gerepareerd met hechtingen.
Tot de spieren en de fascia lata genezen en littekenweefsel vormen, zal een persoon wiens heup wordt vervangen met behulp van beide benaderingen, pijn en zwakte in die heup hebben.
De posterieure en laterale standaardbenaderingen zijn betrouwbaar, voorspelbaar en veilig in de handen van de meeste orthopedisch chirurgen. De langetermijnresultaten van deze traditionele heupvervangingen zijn goed vastgelegd en de resultaten na nieuwere heupvervangingstechnieken moeten worden afgemeten aan deze resultaten.
Minimaal invasieve heupvervangende operatie
Zowel de posterieure benadering als de laterale (voorste) benadering zijn aangepast voor gebruik in minimaal invasieve technieken. Met behulp van een standaardbenadering kan een chirurg overgaan op een minimaal invasieve benadering door de incisie geleidelijk in te korten tot 4 inch of minder. Naarmate de incisie wordt ingekort, past de chirurg zich aan aan beperktere weergaven van de anatomie. De incisie kan van de ene naar de andere locatie worden verplaatst zonder de lengte van de snede te vergroten. De chirurg moet leren methoden te gebruiken die geschikt zijn voor de kleinere incisie.
- Er zijn speciale instrumenten nodig met een lager profiel en die door kleinere huidopeningen passen.
- Computernavigatietechnieken en fluoroscopie vergemakkelijken implantaatoriëntatie, uitlijning van ledematen en andere kritieke factoren die samenhangen met de operatie door deze kleinere openingen. De huid, fascia lata en onderliggende spieren worden niet zo uitgebreid gesneden. De onderliggende structuren moeten echter nog steeds worden verdeeld om de heup te vervangen.
MIS-2-incisie heupvervanging vereist niet het snijden van spieren en pezen. Bovendien is de fascia gesneden naar de voorkant van de dij, waar deze meestal zwakker en minder ontwikkeld is en daarom niet zo kritisch om te lopen, in tegenstelling tot de dikke en goed ontwikkelde fascia aan de zijkant van de dij.
Als een persoon kiest voor minimaal invasieve chirurgie, is de specifieke benadering die de chirurg gebruikt belangrijk voor de patiënt om te begrijpen. Als de chirurg de posterieure of laterale (anterior) benadering gebruikt, zijn de enige verschillen tussen de minimaal invasieve chirurgie en de traditionele chirurgie de grootte van de incisie en de omvang van diep spiertrauma; de operaties zijn vrijwel identiek op alle andere manieren. Als de chirurg specifiek de MIS-2-incisietechniek gebruikt, is het spiertrauma aanzienlijk minder en gaat het herstel veel sneller.
Na de minimaal invasieve heupvervangingsprocedure
Veel chirurgen combineren een kleine incisie met spinale en epidurale anesthetica om herstel te vergemakkelijken. Nieuwere geneesmiddelen tegen anesthesie verminderen de misselijkheid en verwarring bij het ontwaken. Lokale anesthesie geïnjecteerd in de operatieplaats verlicht pijn na de operatie.
Met de huidige minimaal invasieve technieken wordt de persoon aangemoedigd om veel eerder mobiel te worden dan met standaardmethoden voor heupvervangingen. Veel mensen kunnen met behulp van een fysiotherapeut dezelfde dag of de volgende dag uit bed komen.
Pijnpompen die pijnstillers in de incisie brengen, patiëntgestuurde analgetica en nieuwere ontstekingsremmers kunnen allemaal worden gecombineerd om het herstel te versnellen.
Hoewel moderne chirurgie het herstel kan vergemakkelijken en het risico op bloedstolsels kan verminderen, kunnen minimaal invasieve procedures het risico op een stolsel niet elimineren. Een methode of een combinatie van methoden om de kans op bloedstolsels na een operatie te verminderen, is nog steeds noodzakelijk. Het leegmaken van de wond, medicijnen die bloedstolsels (anticoagulantia) voorkomen die via de mond of injectie worden toegediend, en zelfs beenknijpers die constante intermitterende druk bieden, worden gebruikt om het risico op het ontwikkelen van diepe bloedstolsels te verminderen. Bovendien kunnen kousen voor medische ondersteuning, zoals een TED-slang (strakke elastische kousen die bloedstolsels in de benen helpen voorkomen), worden gebruikt. Mensen die bepaalde anticoagulantia (bloedverdunners) voorgeschreven krijgen, moeten hun bloed laten afnemen om hun protime (protrombinetijd of hoe snel de bloedstolsels) te meten. Het meten van de protime begeleidt de arts bij het instellen van het antistollingsmiddel op de optimale dosis.
Traditionele heupvervangende operatie
Een persoon kan verwachten op krukken te staan of een rollator te gebruiken gedurende zes tot acht weken. De persoon mag het volle gewicht op de aangedane heup niet ondersteunen. Herstelde spieren mogen niet worden uitgeoefend. De nieuw geïmplanteerde heupbal kan uit de kom komen totdat de spieren zijn genezen. Specifieke heupvoorzorgsmaatregelen moeten in sommige gevallen gedurende het leven van een persoon worden gevolgd. Een ziekenhuisverblijf van drie tot zes dagen is typisch voor traditionele heupprocedures.
Minimaal invasieve heupvervangende operatie
Bij minimaal invasieve chirurgie zijn de eerste zes tot acht weken nog steeds redelijke voorzorgsmaatregelen nodig terwijl het weefsel geneest en niet-gecementeerde implantaten zich hechten aan het bot van de persoon. Omdat minder weefsel is getraumatiseerd, kunnen minder voorzorgsmaatregelen van toepassing zijn. Met de MIS-2-incisietechniek zijn beperkingen van toepassing gedurende de eerste zes weken, waarna een persoon geleidelijk de volledige activiteiten kan hervatten zonder heupvoorzorgsmaatregelen. De meeste chirurgen beperken het rijden gedurende ongeveer vier weken na elk type procedure.
Een deel van het versnelde herstel kan worden toegeschreven aan betere anesthesietechnieken en nieuwere medicijnen die het herstel verbeteren. Onderzoek is aan de gang om te bepalen welke rol anesthesietechnieken en verminderd chirurgisch trauma spelen bij het herstel. Zelfs met de traditionele procedures verbeteren nieuwere anesthesietechnieken het herstel en leiden ze tot een snellere terugkeer van de functie.
Volgende stappen na minimaal invasieve heupprothese
Een persoon die een heupvervangende operatie overweegt, moet hiervan op de hoogte worden gebracht. Vraag vrienden die een vergelijkbare procedure hebben gehad over hun ervaring. Dit kan helpen bij het kiezen van een ziekenhuis en een chirurg. Breng dan wat tijd door met het verkennen van het World Wide Web. Een schat aan informatie over minimaal invasieve heupvervangende chirurgie is beschikbaar op internet. Wees een slimme consument en houd er rekening mee dat internet grotendeels niet gereguleerd is wat betreft de kwaliteit van informatie. Sommige van deze informatie kan neerkomen op zelfpromotie door chirurgen, implantaatbedrijven, ziekenhuizen en andere partijen. Een intelligente zorgconsument moet de kwaliteit van de informatie bepalen. Zie Weblinks voor enkele vertrouwde bronnen.
Na onderzoek op internet, bespreek de procedure met een arts en orthopedist. Ze zullen weten wie in de gemeenschap de nieuwere minimaal invasieve technieken aanbiedt. Elke gemeenschap wordt ook bediend door academische ziekenhuizen, waar orthopedisch chirurgen die gespecialiseerd zijn in heup- of knievervanging vaak vragen ontvangen van ver weg, inclusief andere landen, en genieten van het uitwisselen van hun meningen en perspectieven.
Procedures zoals minimaal invasieve gewrichtsvervangende chirurgie worden eerst ontwikkeld en getest in academische medische centra. Er zijn uitstekende privé-praktijkgroepen die volledig vertrouwd zijn met nieuwe operatiemethoden en ook hun effectiviteit testen.
Eenmaal voorbereid, maak een afspraak met een arts. Als de arts een website heeft, bekijk deze dan voor het kantoorbezoek. Maak van tevoren een lijst met vragen, zodat alle problemen worden aangepakt. Zorg ervoor dat u zich op uw gemak voelt bij de arts die u kiest. De arts moet u aanmoedigen om vragen te stellen. Omdat er na het kantoorbezoek veel vragen kunnen rijzen, moet de arts de communicatie aanmoedigen met betrekking tot eventuele aanvullende vragen of opmerkingen. Houd er rekening mee dat de privacy kan worden aangetast als u vragen via e-mail stelt.
Minimaal invasieve risico's voor heupvervanging
Elke operatie heeft risico's. Minimaal invasieve chirurgie wordt nog steeds geassocieerd met complicaties, zoals de volgende:
- Onjuiste plaatsing van de componenten
- Zenuwletsel
- Breuken tijdens de procedure
- Bloedverlies
- Bloedstolsels na een operatie
- Infectie na een operatie
Bovendien kunnen minimaal invasieve procedures langer duren dan traditionele chirurgie. Een persoon die elk type heupvervangende operatie ondergaat, moet nog steeds bepaalde voorzorgsmaatregelen volgen en zich aanpassen aan een levensstijl die het prothetische apparaat in het lichaam huisvest. Vraag de arts naar deze complicaties. De arts zal op de hoogte zijn van complicaties die specifiek verband houden met minimaal invasieve heupvervangingsoperaties. Als een persoon die een minimaal invasieve heupvervanging overweegt, niet vertrouwd is met de communicatie van de arts, moet hij of zij een second opinion vragen. Onrealistische verwachtingen, een gebrek aan informatie en voorbereiding en het niet worden van een actieve en intelligente deelnemer aan de chirurgische procedure kunnen leiden tot teleurstelling na elke operatie.
Verschillende mensen reageren heel anders op dezelfde procedure, afhankelijk van hun lichaamsgewicht, bijbehorende medische aandoeningen, gezinsondersteuning, geestelijke gezondheid en andere onvoorspelbare factoren. Daarom moet de beslissing om minimaal invasieve heupvervangende operaties te ondergaan een geïnformeerde beslissing zijn die wordt genomen onder begeleiding van de arts, nadat alle feiten in overweging zijn genomen.
Minimaal invasieve resultaten bij heupvervanging
Minimaal invasieve heupvervangende chirurgie is een nieuwe procedure. Resultaten op korte termijn zijn veelbelovend. Chirurgen doen meer ervaring op met deze nieuwe technieken. Als de implantaten correct worden geplaatst, moet de nieuwe heup enkele decennia van redelijk gebruik meegaan, zolang de voorzorgsmaatregelen en activiteitsaanbevelingen van de chirurg worden gevolgd.
Minimaal invasieve heupvervangingen zorgen voor eerdere ontslag uit het ziekenhuis, minder pijn en snellere terugkeer naar de activiteiten van het dagelijks leven. Er is minder fysiotherapie nodig na ontslag. Er zijn echter specifieke complicaties voor elke nieuwe procedure. De ervaring van de chirurg speelt ook een rol. Chirurgenselectie en patiëntenvoorlichting zijn erg belangrijk als het gaat om nieuwe technologie in chirurgie.
Wanneer medische hulp in te roepen na minimaal invasieve heupprothese
Over het algemeen moet een heupvervangende operatie alleen worden gezocht voor slopende pijn die niet verbetert met pijnstillers, lichaamsbeweging, gewichtsverlies en redelijke activiteitsverandering. Heupprothese, ongeacht de chirurgische techniek, is een ingrijpende operatie voor een versleten gewricht dat niet meer kan functioneren. Heupvervangende chirurgie omvat levensstijlveranderingen en een kunstgewricht. Geen kunstheup kan ooit een perfecte vervanging zijn voor een echte heup. Optionele chirurgie, zoals heupprothese, moet worden vermeden totdat andere behandelingsopties zijn mislukt.
Ct-scan versus colonoscopie: niet-invasieve en invasieve diagnostische tests
CT-scans maken gebruik van röntgenstralen om afbeeldingen van organen en weefsels in het lichaam te vormen (bijvoorbeeld buikorganen, hersenen, borst, longen, hart), terwijl colonoscopie een procedure is die alleen het binnenoppervlak van de dikke darm kan visualiseren. CT-scans gebruiken straling (röntgenstralen) om beelden te vormen, terwijl colonoscopie een flexibel instrument gebruikt dat is uitgerust met een licht en een camera om beelden te vormen.
Ct-scan versus endoscopie: niet-invasieve en invasieve diagnostische procedures
CT-scans maken gebruik van röntgenstralen om afbeeldingen van organen en weefsels in het lichaam te vormen (bijvoorbeeld buikorganen, hersenen, borst, longen, hart), terwijl endoscopie een procedure is die alleen het binnenoppervlak van het bovenste maagdarmkanaal kan visualiseren.
Minimaal invasieve chirurgie en hersteltijd van de knie
Lees over minimaal invasieve operaties voor knievervanging. Ontdek hoe kleinere incisies minder trauma aan het weefsel veroorzaken en resulteren in kortere hersteltijden en minder algehele pijn.