Uitstrijkje: testresultaten voorbereiding & procedure

Wat is een uitstrijkje?

Kanker van de baarmoederhals (baarmoederhalskanker) is de vierde meest voorkomende oorzaak van kankergerelateerde sterfte bij vrouwen wereldwijd. De beste manier om baarmoederhalskanker op te sporen, is door regelmatig Papanicolaou-tests (uitstrijkjes) of cervicale cytologie te ondergaan. (Pap is een verkorte versie van Dr. George Papanicolaou, de arts die de screeningstest heeft ontwikkeld.) Een uitstrijkje is een microscopisch onderzoek van cellen uit de baarmoederhals.

Een uitstrijkje kan bepaalde virale infecties detecteren, zoals het humaan papillomavirus (HPV), waarvan bekend is dat het baarmoederhalskanker veroorzaakt. Vroege behandeling van precancereuze veranderingen (cervicale dysplasie) die op het uitstrijkje worden gedetecteerd, kan baarmoederhalskanker stoppen voordat deze zich volledig ontwikkelt. Een vrouw heeft mogelijk baarmoederhalskanker en weet het niet omdat ze mogelijk geen symptomen heeft.

De incidentie van kanker en sterfgevallen door baarmoederhalskanker is in de loop der jaren aanzienlijk gedaald vanwege preventie, screening en vroege detectie door de Pap-test. De meeste abnormale uitstrijkjes duiden op de vroege stadia van de ziekte en moeten door een arts redelijk worden geobserveerd.

Risicofactoren voor baarmoederhalskanker omvatten aandoeningen die de kans op besmetting met een kankerverwekkende vorm van humaan papillomavirus vergroten, evenals andere factoren, waaronder de volgende:

• Meerdere seksuele partners (of seksuele partners die meerdere partners hebben gehad)
• Op jonge leeftijd beginnen met geslachtsgemeenschap
• Verzwakt immuunsysteem
• Vorige kanker van het onderste geslachtsorgaan
• Roken

Nieuwe aanbevelingen werden in maart 2012 gepubliceerd door de US Preventive Service Task Force met instemming van de American Cancer Society (details worden verder beschreven). Kort gezegd, screening op baarmoederhalskanker wordt nu om de drie jaar aanbevolen vanaf 21-jarige leeftijd. Screening op baarmoederhalskanker kan om de 5 jaar worden uitgevoerd voor vrouwen ouder dan 30 jaar als een Pap-test en een HPV-test worden uitgevoerd.

Er bestaat geen bovengrens voor screening op baarmoederhalskanker omdat de incidentie van baarmoederhalskanker toeneemt met de leeftijd op een moment dat vrouwen minder snel een uitstrijkje krijgen. De diagnose van de meeste van deze vormen van kanker is bij vrouwen ouder dan 50 jaar. Zelfs na de menopauze moet een vrouw regelmatig Pap-testen blijven ondergaan. Vrouwen ouder dan 65 jaar die drie of meer normale Pap-tests achter elkaar hebben gehad en geen abnormale Pap-testresultaten in de afgelopen 10 jaar kunnen ervoor kiezen om te stoppen met Pap-tests.

Als een vrouw haar baarmoeder heeft laten verwijderen, moet ze nog steeds jaarlijkse screeningstests ondergaan als er een geschiedenis is van geavanceerde precancereuze veranderingen die zijn waargenomen bij uitstrijkje of andere kanker van het lagere geslachtsorgaan.

Wat zijn de risico's van een uitstrijkje?

De uitstrijkprocedure is niet ingewikkeld of pijnlijk. Het enige risico is baarmoederhalskanker niet op tijd te detecteren en te genezen.

Hoe bereid ik me voor op een uitstrijkje?

De beste tijd om een ​​uitstrijkje te maken is wanneer de vrouw niet menstrueert.

Vermijd het volgende gedurende twee dagen vóór de Pap-test, omdat dit de interpretatie van de test moeilijker zou kunnen maken:

• Gemeenschap
• Douches
• Vaginale medicijnen (behalve zoals voorgeschreven door uw arts)
• Vaginale anticonceptiva zoals anticonceptieschuim, crèmes of gelei

Wat gebeurt er tijdens de uitstrijkje?

Een uitstrijkje maakt meestal deel uit van een bekkenonderzoek en wordt vergezeld door een borstonderzoek uitgevoerd door de zorgverlener. Het duurt slechts ongeveer een minuut om een ​​uitstrijkje uit te voeren tijdens dit algemene examen.

• De vrouw ligt op de onderzoekstafel (zie multimediabestand 1) op haar rug met haar knieën omhoog en gebogen en haar voeten in stijgbeugels (rust). Terwijl ze op een onderzoekstafel ligt, gebruikt haar zorgverlener een klein metalen of plastic instrument dat een speculum wordt genoemd om de vagina te openen, zodat de wanden van de vagina en de baarmoederhals duidelijk zichtbaar zijn.
• Een monster van baarmoederhalscellen en slijm worden verkregen van de baarmoederhals (zie multimediabestand 2) (het deel van de baarmoeder dat zich uitstrekt in de vagina) en endocervix (de opening van de baarmoederhals) met behulp van een houten schraper of een kleine cervicale borstel of bezem.
• Voorheen werd een monster van cellen gelijkmatig op een glasplaatje aangebracht en besproeid met een fixeermiddel. Dit monster werd naar het laboratorium gestuurd voor nauwgezet en zorgvuldig onderzoek onder een microscoop. Momenteel gebruiken bijna alle providers een nieuw soort uitstrijkje, een ThinPrep-test, het monster wordt in een injectieflacon gespoeld en naar een laboratorium gestuurd voor voorbereiding en onderzoek van de dia.
• Een cytoloog (een specialist die is getraind om naar de cellen te kijken en een uitstrijkje te interpreteren) beoordeelt beide soorten tests.
• Enig ongemak tijdens de test kan optreden. De meeste vrouwen voelen helemaal niets of voelen druk. Ontspannen blijven helpt om ongemak te stoppen. De vrouw moet langzaam ademen en zich concentreren op het ontspannen van haar buik en benen.
• Een uitstrijkje mag niet pijnlijk zijn. Als een vrouw pijn heeft tijdens de test, moet ze het haar arts vertellen.

Wat gebeurt er na de uitstrijkje? Hoe interpreteer ik mijn testresultaten ?

De zorgverlener stuurt een brief met testresultaten. Als er een probleem is, kan de professionele zorgverlener contact met haar opnemen. Voor de gemoedsrust kan ze ook het medische kantoor bellen om de resultaten te krijgen. Voordat ze na het examen vertrekt, kan ze vragen hoe lang het op kantoor duurt om het laboratoriumrapport te ontvangen.

Een negatieve of normale testbevinding betekent dat de baarmoederhals er gezond uitziet. Alle cellen zijn van een gezonde grootte en vorm.

Een positieve of abnormale testbevinding betekent dat er iets ongewoons in de steekproef zit. De test vond abnormale cellen van een andere grootte en vorm.

Een abnormaal uitstrijkje geeft niet altijd kanker aan. Cellen lijken soms abnormaal, maar zijn niet kankerachtig. De vrouw moet terug naar de dokter voor vervolgzorg.

• Een infectie van de baarmoederhals kan een abnormaal testresultaat veroorzaken. Gist, trichomonas, chlamydia of gonorroe-infectie kan ervoor zorgen dat de cervicale cellen ontstoken lijken. Nadat de infectie is behandeld, wordt het uitstrijkje meestal weer normaal.
• Als het uitstrijkje positief is vanwege een infectie, moet de onderliggende oorzaak worden behandeld. De test moet dan binnen 2-3 maanden worden herhaald, omdat baarmoederhalskanker kan worden verborgen door een infectie. Een controle met een arts is noodzakelijk.

De meeste laboratoria in de Verenigde Staten gebruiken een standaardset termen genaamd het Bethesda-systeem om testresultaten te rapporteren of te interpreteren. Onder het Bethesda-systeem worden uitstrijkmonsters zonder celafwijkingen gerapporteerd als "negatief voor intra-epitheliale laesie of maligniteit" (wat betekent dat de vrouw geen kanker heeft).

Monsters met abnormale cellen vallen in de volgende categorieën (zoals beschreven door het National Cancer Institute):

• ASC (atypische plaveiselcellen) : Plaveiselcellen zijn de dunne, platte cellen die het oppervlak van de baarmoederhals vormen. Het Bethesda-systeem verdeelt deze categorie in de volgende twee groepen:
  • ASC-US (atypische plaveiselcellen van onbepaalde betekenis): de plaveiselcellen lijken niet helemaal normaal, maar artsen weten niet wat de veranderingen in de cellen betekenen. Soms zijn de wijzigingen gerelateerd aan HPV-infectie. ACSUS wordt beschouwd als een milde afwijking.
  • ASC-H (atypische plaveiselcellen kunnen een hoogwaardige plaveiselcel intra-epitheliale laesie niet uitsluiten): de cellen zien er niet normaal uit, maar artsen weten niet wat de veranderingen in de cellen betekenen. ASC-H kan een hoger risico lopen om pre-kankerachtig te zijn.
• AGC (atypische kliercellen): kliercellen zijn slijmproducerende cellen die worden aangetroffen in het endocervicale kanaal (opening in het midden van de baarmoederhals) of in het slijmvlies van de baarmoeder. De kliercellen lijken niet normaal, maar artsen weten niet wat de veranderingen in de cellen betekenen.
• AIS (endocervicaal adenocarcinoom in situ): precancereuze cellen gevonden in het klierweefsel.
• LSIL (laaggeplaveide intra-epitheliale laesie): laaggradig betekent dat er vroege veranderingen zijn in de grootte en vorm van cellen. Het woord laesie verwijst naar een gebied met abnormaal weefsel. Intra-epitheliaal verwijst naar de laag cellen die het oppervlak van de baarmoederhals vormt. LSIL's worden beschouwd als milde afwijkingen veroorzaakt door HPV-infectie.
• HSIL (hoogwaardige squameuze intra-epitheliale laesie): hoogwaardige betekent dat er meer opvallende veranderingen zijn in de grootte en vorm van de abnormale (precancereuze) cellen, wat betekent dat de cellen er heel anders uitzien dan normale cellen. HSIL's zijn ernstiger afwijkingen en hebben een grotere kans op progressie naar invasieve kanker.

Wanneer moet ik de dokter bellen voor complicaties met uitstrijkjes?

Vroege cervicale pre-kankers en kanker hebben vaak geen tekenen of symptomen. Daarom is het belangrijk om regelmatig uitstrijkjes te hebben. Symptomen verschijnen meestal wanneer de kanker is gevorderd.

De volgende symptomen moeten onmiddellijk aan een zorgverlener worden gemeld:

• Ongebruikelijke vaginale afscheiding
• Bloedvlekken of lichte bloedingen anders dan een normale periode
• Bloeden of pijn tijdens seks

Deze symptomen geven niet altijd aan dat iemand kanker heeft. Andere aandoeningen kunnen deze symptomen veroorzaken, maar een controle is noodzakelijk om de oorzaak te bepalen.

Wat is het uitstrijkje?

Als het uitstrijkje van een vrouw normaal is, zal ze doorgaan met routinematige screening.

Als het uitstrijkje abnormaal is, zal de arts herhalingstesten of frequentere follow-up aanbevelen, afhankelijk van het exacte type afwijking en of er een infectie aanwezig is. De arts kan ervoor kiezen om een ​​procedure uit te voeren die bekend staat als colposcopie.

• In deze test kijkt de arts naar de baarmoederhals via een instrument dat colposcoop (een verlichte microscoop) wordt genoemd om een ​​verklaring te zoeken voor de afwijking in de uitstrijkje met uitstrijkjes. Het wordt op kantoor uitgevoerd op een manier die vergelijkbaar is met het uitstrijkje, maar de arts gebruikt een speciaal kijkinstrument dat het uiterlijk van het oppervlak van de baarmoederhals vergroot om het gebied op afwijkingen te onderzoeken.
• Het examen is niet pijnlijk en heeft geen nadelige gevolgen. Het is mogelijk om dit examen tijdens de zwangerschap uit te voeren.
• Als er abnormale bevindingen op de baarmoederhals zijn, zal de arts een biopsie uitvoeren (een monster van het weefsel nemen om onder een microscoop te bekijken).
• Bij een biopsie neemt de arts een klein monster van het weefsel van de baarmoederhals om te zien of kankercellen aanwezig zijn. Een biopsie is de enige manier om te bepalen of ze precancer, echte kanker of geen van beide heeft.
• Verschillende soorten biopsieën kunnen worden uitgevoerd onder verschillende soorten anesthesie.
• Om precancerous weefsel of een zeer vroege kanker te behandelen, kan de arts het abnormale weefsel volledig verwijderen tijdens bepaalde soorten biopsiemethoden.

Uitstrijkje Plaatjes

Juiste positie op een onderzoekstafel voor de Pap-test. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.

De arts verwijdert cellen uit de baarmoederhals om te testen. Klik om een ​​grotere afbeelding te bekijken.