Medische marihuana begrijpen: wetten, gebruik, veiligheid

Wat is medische marihuana?

Wanneer mensen over medische marihuana praten, bedoelen ze elk deel van een marihuanaplant die wordt gebruikt om gezondheidsproblemen te verlichten. Mensen gebruiken dit niet om high te worden, maar eerder om hun medische symptomen te verlichten.

Wanneer cannabis legaal als medicijn wordt verkocht, verschilt het meestal niet van het type dat wordt gebruikt voor plezier. Nieuwe stammen van medische marihuana zijn echter speciaal ontwikkeld met minder chemicaliën die euforie veroorzaken en meer chemicaliën waarvan wordt gedacht dat ze andere gezondheidsvoordelen bieden.

In de volgende dia's leert u informatie over

• de chemicaliën waaruit medische marihuana bestaat,
• hoe cannabis de hersenen beïnvloedt,
• bijwerkingen die het medicijn vergezellen,
• welke vervaardigde medicijnen zijn ontwikkeld op basis van de chemische eigenschappen van marihuana,
• de wetten voor staten die medische marihuana hebben gelegaliseerd, en
• het gebruik van medicinale marihuana om kinderen te behandelen.

THC en CBD in medische marihuana

Er zijn meer dan 80 chemische verbindingen in cannabis bekend als cannabinoïden. Deze chemicaliën zijn verantwoordelijk voor de psychoactieve effecten van de plant. Hiervan zijn de twee meest onderzochte verbindingen THC (tetrahydrocannabinol) en CBD (cannabidiol), die beide in de vroege jaren zestig werden ontdekt. THC wordt beschouwd als de belangrijkste psychoactieve chemische stof in marihuana, maar CBD heeft onlangs de belangstelling gewekt vanwege het potentieel om ziekten zoals epilepsie te behandelen.

THC en medicinale cannabis

Als het belangrijkste psychoactieve ingrediënt in marihuana is THC ook de meest onderzochte chemische stof van de plant. Aangenomen wordt dat THC het menselijk lichaam op verschillende manieren beïnvloedt en de lichaamstemperatuur, polsslag, tijdsbeleving, angst, sedatie, analgesie (vermindering van de perceptie van pijn), kortetermijngeheugen en ruimtelijk bewustzijn beïnvloedt.

THC is ook de chemische stof die de euforische high creëert die typisch wordt gezocht door recreatieve cannabisgebruikers.

CBD en medicinale cannabis

CBD werkt heel anders dan THC. In vergelijking met THC kost het ongeveer 100 keer meer CBD om invloed te hebben op cannabinoïde-receptoren, de plaatsen in het lichaam die een interactie aangaan met cannabinoïden. In tegenstelling tot THC veroorzaakt CBD geen intoxicatie of euforie. In sommige opzichten lijkt CBD het tegenovergestelde effect van THC te hebben. Terwijl THC bijvoorbeeld de neiging heeft om angst te verhogen, lijkt CBD angst te verminderen.

Hoe beïnvloedt marihuana de hersenen?

De impact van marihuana op de hersenen is complex en varieert van persoon tot persoon. Hoe snel cannabis werkt, hangt af van hoe het wordt geconsumeerd. Wanneer het wordt gerookt, zijn de effecten bijna onmiddellijk voelbaar, omdat THC snel via je longen in je bloedbaan terechtkomt. Hierdoor laten hersencellen dopamine vrij, waardoor het gevoel van euforie ontstaat. Het eten van cannabis zorgt ervoor dat de effecten langzamer worden gevoeld, soms wel een uur of langer.

Cannabinoïde Receptoren

THC, CBD en andere cannabinoïden interageren met het menselijk brein op plaatsen die cannabinoïde-receptoren worden genoemd. Cannabinoïde receptoren worden gevonden op menselijke cellen en zijn betrokken bij verschillende processen die helpen de consistentie in het lichaam te behouden, ondanks veranderingen in de omgeving van het lichaam, een concept dat bekend staat als homeostase. De belangrijkste cannabinoïde-receptoren worden CB1 en CB2 genoemd.

CB1-receptoren

CB1-receptoren lijken cognitie, geheugen, motorische bewegingen en pijnperceptie te beïnvloeden. De meeste CB1-receptoren bestaan ​​in de hersenen, maar sommige kunnen worden gevonden in de zenuwen van de lever, schildklier, baarmoeder, botten en testiculair weefsel.

CB2-receptoren

In tegenstelling tot CB1-receptoren worden CB2-receptoren meestal aangetroffen in immuuncellen, de milt en het maag-darmstelsel.

CB2-receptoren worden ook in de hersenen aangetroffen, maar in mindere mate. CB2-receptoren spelen ook een rol bij de menselijke voortplanting, van embryonale ontwikkeling tot overleving van sperma. Cannabinoïden werken op CB2-receptoren om de gastro-intestinale ontsteking te verminderen die wordt aangetroffen in aandoeningen zoals inflammatoire darmaandoeningen (IBD).

Cannabinoïden en endocannabinoïden

Je lichaam maakt zijn eigen cannabinoïden, die endocannabinoïden worden genoemd. Endocannabinoïden voeren een breed scala aan activiteiten uit met betrekking tot het handhaven van homeostase, van verpleging tot groei tot het reageren op verwondingen. De cannabinoïden in marihuana beïnvloeden de natuurlijke regulatie van het lichaam door verschillende chemicaliën, waaronder dopamine. Onderzoekers vermoeden dat cannabinoïden meer van deze chemicaliën vrijgeven dan normaal het geval zou zijn.

Medicinaal marihuanagebruik

Er lopen verschillende onderzoekslijnen naar de gezondheidseffecten van marihuana. Onderzoek naar medicinale cannabis wordt echter sinds de jaren 1930 belemmerd door de illegaliteit van het medicijn, een situatie die nu pas begint te veranderen voor potentiële onderzoekers. Dit betekent dat, hoewel veel veelbelovende voordelen van medicinale cannabis worden onderzocht, in veel gevallen verdere en herhaalde onderzoeken nodig zijn voordat dit gebruik door artsen kan worden goedgekeurd.

Medisch gebruik van THC: verhoogde eetlust

Een van de meest gevestigde medische toepassingen voor cannabis is het vergroten van de eetlust voor AIDS- en kankerpatiënten, mensen met verspillende ziekten en andere patiënten die baat kunnen hebben bij een verhoogde eetlust.

De synthetische THC-pil Marinol werd in 1985 door de Amerikaanse Food and Drug Administration goedgekeurd voor precies zo'n doel. Marinol stimuleert de eetlust en vermindert misselijkheid en braken.

Ander medisch gebruik van THC

Naast het vermogen om de eetlust te stimuleren, kan THC op verschillende andere manieren medisch nuttig zijn. Hier zijn enkele van de mogelijke medische voordelen van THC:

• Pijnvermindering
• Ontsteking verminderen
• Problemen met spiercontrole verbeteren

Medisch gebruik van CBD

CBD, een niet-psychoactieve cannabinoïde die wordt aangetroffen in cannabis, heeft veel media-aandacht gekregen voor het gebruik ervan bij jonge kinderen om de symptomen van ernstige aanvallen te verlichten. Veel meer medisch gebruik is voorgesteld voor CBD, inclusief

• neurobescherming tegen aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, beroerte, multiple sclerose (MS) en de ziekte van Parkinson,
• pijnvermindering voor aandoeningen zoals kanker, MS en reumatoïde artritis,
• anti-tumor effecten,
• antipsychotische effecten voor schizofrenie, de ziekte van Parkinson en posttraumatische stressstoornis,
• anti-angst effecten, en
• behandeling voor drugsverslaving, met name morfine- en heroïneverslaving.

Medicinale marihuana-bijwerkingen (korte termijn)

Naast de vele potentiële gezondheidsvoordelen, veroorzaakt medische marihuana ook verschillende mogelijke bijwerkingen. Op de korte termijn kan medische marihuana het kortetermijngeheugen verstoren, het vermogen om beslissingen te nemen verstoren en de stemming veranderen, waardoor een patiënt zich gelukkig, ontspannen, slaperig of angstig voelt.

In grote doses zullen sommige mensen die medicinale marihuana gebruiken hallucinaties, paranoia en wanen ervaren.

Als een patiënt ademhalingsproblemen zoals bronchitis heeft, kan het roken van marihuana die problemen verergeren.

Medicinale marihuana-bijwerkingen (lange termijn)

Naast de bijwerkingen op de korte termijn, kunnen regelmatige gebruikers van marihuana ook bijwerkingen op de lange termijn ervaren. Deze bijwerkingen omvatten ademhalingsproblemen zoals longinfecties en een dagelijkse hoest voor degenen die medicinale marihuana gebruiken door te roken; depressie, angst, gebrek aan motivatie, zelfmoordgedachten en gezondheidsproblemen bij baby's als cannabis wordt gebruikt tijdens de zwangerschap.

Is marihuana verslavend?

Of marihuana verslavend is of niet, is al lange tijd fel betwist. Er is geen overeengekomen definitie van marihuana-verslaving, maar de Wereldgezondheidsorganisatie heeft criteria voor cannabisverslaving vastgesteld. Om door de WHO als marihuana-afhankelijk te worden beschouwd, moet een persoon een actieve gebruiker zijn en aan drie of meer van de volgende criteria voldoen. De gebruiker:

• een sterke wens of dwang heeft om cannabis te nemen;
• heeft moeite om te bepalen wanneer ze cannabis gebruiken, wanneer niet, en hoeveel ze nemen;
• ontwenningsverschijnselen ervaart bij het verminderen of stoppen van het gebruik van het geneesmiddel, inclusief ontwenningsverschijnselen of het gebruik van een vergelijkbaar geneesmiddel om vergelijkbare resultaten te bereiken;
• vereist meer marihuana om dezelfde resultaten te krijgen;
• verwaarloost andere genoegens en interesses om marihuana te gebruiken, te verkrijgen of te herstellen;
• blijft cannabis gebruiken, ook al veroorzaakt het schade.

Risico's van marihuana-afhankelijkheid zijn lager dan afhankelijkheidsrisico's van andere veel voorkomende medicijnen. Het risico op cannabisafhankelijkheid is geschat op ongeveer 9%, vergeleken met 32% voor nicotine, 23% voor heroïne en 15% voor alcohol. Het risico op marihuana-afhankelijkheid stijgt echter tot 16% wanneer het gebruik in de adolescentie begint. Een familiegeschiedenis van verslavend gedrag verhoogt ook dit risico.

Dronabinol versus Nabilone: ​​drugs gemaakt van marihuana

In 1985 keurde de FDA twee vergelijkbare medicijnen op basis van de marihuana cannabinoïde THC goed: dronabinol (Marinol) en nabilone (Cesamet). Beide zijn voorgeschreven om de eetlust te vergroten, misselijkheid en braken te verminderen en pijn te beheersen.

Dronabinol (Marinol)

Dronabinol is eigenlijk een extract afgeleid van natuurlijke cannabishars. Dit betekent dat de THC in dronabinol niet verschilt van de THC in natuurlijke cannabis. Het betekent ook dat dronabinol dezelfde stemming en perceptuele veranderingen met zich meebrengt die worden geassocieerd met de THC die wordt aangetroffen in cannabis.

Nabilone (Cesamet)

In tegenstelling tot dronabinol komt Nabilone niet uit een cannabisbron. Nabilone is een synthetische cannabinoïde die structureel lijkt op THC, maar het is geen THC. Als zodanig heeft het meer voorspelbare resultaten, wat de euforie die THC veroorzaakt kan elimineren of sterk verminderen.

Manieren om medische marihuana te gebruiken

Er zijn drie manieren waarop marihuana als medicijn kan worden gebruikt: door het op te eten, door het in te ademen of door het op de huid te wrijven.

Inname van medische cannabis

Eetbare cannabis kan vele vormen aannemen. Het kan worden gebakken in een traktatie zoals een koekje of brownie, toegediend in een drankje zoals frisdrank of worden bereid als een pil zoals de medicijnen die in de vorige dia zijn beschreven. Wanneer medische marihuana wordt gemaakt als voedsel of drank, wordt het soms een 'eetbaar' genoemd.

Bij inname worden de effecten van medicinale marihuana vertraagd. Doorgaans duurt het ongeveer 30 tot 60 minuten voordat de effecten worden geïnitieerd. Deze effecten bereiken meestal een piek na twee tot drie uur. Omdat het effect veel langer duurt om te beginnen en veel later piekt wanneer medische marihuana wordt geconsumeerd, kan een patiënt de dosering niet zo gemakkelijk beheersen. Om deze reden consumeren patiënten vaak meer dan ze hadden bedoeld. De effecten duren ook veel langer wanneer medische marihuana wordt ingenomen, soms tot 10 uur lang.

Omdat het kan worden gemengd met boter of olie, kunnen THC-eetwaren vele vormen aannemen, waaronder koekjes, cupcakes, hard candy, chocolade, jerky, salades en hamburgers.

Aangezien dit voedsel vaak op voedsel zonder cannabinoïden lijkt, moeten medische gebruikers ervoor zorgen dat ze uit de buurt van kinderen, huisdieren en nietsvermoedende anderen worden gehouden.

Medische cannabis inademen

Misschien is de meest gebruikelijke methode om cannabis te nemen, het te roken, hetzij in een opgerolde papieren sigaret (soms een "joint" genoemd), in een pijp, of door een waterfilterende waterpijp.

Het roken van cannabis biedt veel dezelfde gevaren als het roken van sigaretten. Regelmatige marihuanarokers kunnen vaker last hebben van infecties van de bovenste luchtwegen, overtollig slijm en een dagelijkse hoest. Marihuanarook bevat een aantal van dezelfde kankerverwekkende chemicaliën als tabaksrook, hoewel verschillende onderzoeken geen hoger risico op longkanker bij marihuanarokers hebben aangetoond.

Hoewel marihuanarook vaak veel langer in de longen wordt vastgehouden dan tabaksrook (vaak gedurende 10-15 seconden), is deze oefening niet nuttig en kan schadelijk zijn. In één onderzoek werd geen verschil gevonden tussen een studiegroep die 20 seconden marihuanarook hield, een andere die 10 seconden rookte en een derde groep die de rook helemaal niet in hun longen hield.

Een andere, recentere vorm van cannabis ademen is via verdampers. Verdampende ("vapen") marihuana heeft in sommige onderzoeken aangetoond dat het potentieel schadelijke teren vermindert en minder ademhalingssymptomen veroorzaakt dan gewoon cannabis roken. Uit een ander onderzoek bleek echter dat verdampende marihuana schadelijkere niveaus van giftige ammoniak veroorzaakte, die astma kunnen veroorzaken en de longen kunnen irriteren.

Marihuana lokaal toepassen

Waarschijnlijk is de minst gebruikelijke methode om medicinale marihuana te gebruiken als een actuele pleister, zalf of zalf. Actuele cannabis heeft bepaalde voordelen ten opzichte van andere gebruiksmethoden. Het wordt via de huid rechtstreeks in de bloedbaan afgegeven, wat betekent dat de maag het niet afbreekt, waardoor het efficiënter wordt. Topisch gebruik van cannabis elimineert ook de schade veroorzaakt door inademing.

Waar medicinale marihuana legaal is

In 1996 hebben Californische kiezers de eerste wetten in de natie aangenomen om medische marihuana te legaliseren. Sinds die tijd hebben alle staten, op acht na, wetten aangenomen die een vorm van medicinale marihuana legaliseren.

Wetten verschillen sterk van staat tot staat. Sommige staten staan ​​alleen CBD toe voor gebruik als medische behandeling. Anderen verbieden het roken van cannabis, maar laten het op andere manieren consumeren. Sommige staten hebben de verkoop van zowel medische als recreatieve marihuana gelegaliseerd.

Hoewel de meerderheid van de Amerikaanse staten ten minste een deel van de straffen en beperkingen met betrekking tot de verkoop en het gebruik van medicinale marihuana heeft weggenomen, blijft de verkoop en distributie van marihuana een ernstig misdrijf onder de federale wetgeving. Volgens het Office of National Drug Control Policy, is het ministerie van Justitie "toegewijd aan het handhaven van de Controlled Substances Act in overeenstemming met" Congress's bepaling "dat marihuana een gevaarlijke drug is."

Medische marihuana voor kinderen

Volgens sommige onderzoeken kunnen kinderen met moeilijk te behandelen epilepsie verlichting krijgen van hun aanvallen door medicinale marihuana. Eén soort medicinale marihuana, "Charlotte's Web", maakt het gemakkelijker om kinderen te behandelen zonder ze high te worden, omdat de soort veel CBD bevat maar zeer weinig THC.

De trend in de richting van het gebruik van medicinale marihuana bij kinderen is relatief recent, wat betekent dat er weinig studies zijn uitgevoerd naar de effecten ervan. Een studie van 74 kinderen van 1-18 jaar met hardnekkige epilepsie wees uit dat 89% enige vermindering van aanvallen meldde na behandeling met een CBD-olie. Andere positieve voordelen gerapporteerd door deze onderwerpen omvatten verbeterd gedrag en alertheid, betere communicatie, taalverbeteringen, verbeterde motorische vaardigheden en betere slaap.

Gemelde bijwerkingen waren slaperigheid, vermoeidheid, maagklachten en prikkelbaarheid.