Achillespees gescheurd: symptomen, tekenen, test, chirurgie en herstel

• Achillespees Rupture Onderwerpgids
• Opmerkingen van de arts over de symptomen van achillespeesbreuk

Wat is achillespeesbreuk?

Afbeelding van de middenvoetsbeentjes (voet) en calcaneus (hiel) botten, het fascia ligament en de achillespees van het onderbeen en de voet

De achillespees, of calcaneale pees, is een grote touwachtige band van vezelachtig weefsel in de achterkant van de enkel die de krachtige kuitspieren verbindt met het hielbeen (calcaneus). Soms het hielkoord genoemd, het is de grootste pees in het menselijk lichaam. Wanneer de kuitspieren samentrekken, wordt de achillespees strakker en trekt de hiel. Hiermee kunt u uw voet richten en op uw tenen gaan staan. Het is van vitaal belang voor activiteiten zoals wandelen, rennen en springen. Een volledige scheur door de pees, die meestal ongeveer 2 centimeter boven het hielbot optreedt, wordt een achillespeesruptuur genoemd.

Achillespees scheur symptomen en tekenen

• Een plotselinge en hevige pijn kan worden gevoeld aan de achterkant van de enkel of kuit - vaak beschreven als "geraakt door een rots of schot" of "alsof iemand op de achterkant van mijn enkel stapte".
• Het geluid van een luide knal of kraak kan worden gemeld.
• Een opening of depressie kan worden gevoeld en gezien in de pees ongeveer 2 centimeter boven het hielbot.
• Aanvankelijke pijn, zwelling en stijfheid kunnen worden gevolgd door blauwe plekken en zwakte.
• De pijn kan snel verminderen en kleinere pezen kunnen het vermogen behouden om de tenen te richten. Zonder de achillespees zou dit echter heel moeilijk zijn.
• Op je tenen staan ​​en afzetten tijdens het lopen zal onmogelijk zijn.
• Een volledige traan komt vaker voor dan een gedeeltelijke traan.

Diagnose van achillespeesbreuk

• Een arts kan meestal deze diagnose stellen met een goed lichamelijk onderzoek en een geschiedenis. X-stralen worden meestal niet genomen.
• Een eenvoudige test van het knijpen van de kuitspieren terwijl u op uw buik ligt, moet aangeven of de pees nog steeds is verbonden (de voet moet wijzen). Deze test isoleert de verbinding tussen de kuitspier en de pees en elimineert andere pezen die nog steeds zwakke bewegingen mogelijk maken.
• Een woord van waarschuwing: Achillespeesruptuur wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als een stam of lichte peesblessure. Zwelling en het voortdurende vermogen om uw tenen zwak te richten, kunnen de diagnose verwarren.
• Echografie en MRI zijn tests die kunnen helpen bij een moeilijke diagnose. Afhankelijk van de mate van letsel, kunnen deze tests ook helpen bepalen welke behandeling het beste is.

Oorzaken van achillespeesbreuk

De achillespees kan zwak en dun worden met de leeftijd en gebrek aan gebruik. Dan wordt het gevoelig voor letsel of scheuren. Achillespeesruptuur komt vaker voor bij mensen met reeds bestaande tendinitis van de achillespees. Bepaalde ziekten (zoals artritis en diabetes) en medicijnen (zoals corticosteroïden en sommige antibiotica, waaronder quinolonen zoals levofloxacine en ciprofloxacine) kunnen ook het risico op scheuren vergroten.

• Breuk komt het meest voor bij de mannelijke atleet van middelbare leeftijd (de weekendstrijder die bijvoorbeeld een pick-upwedstrijd met basketbal speelt). Letsel komt vaak voor tijdens recreatieve sporten waarbij uitbarstingen van springen, draaien en hardlopen nodig zijn. Meestal zijn dit tennis, racquetball, basketbal en badminton.
• Het letsel kan in deze situaties gebeuren.
  • Je maakt een krachtige afzet met je voet terwijl je knie wordt rechtgetrokken door de krachtige dijspieren. Een voorbeeld hiervan is het starten van een voetrace of springen.
  • Je struikelt plotseling of struikelt, en je voet wordt naar voren geduwd om een ​​val te breken, waardoor de pees krachtig wordt uitgerekt.
  • Je valt van een aanzienlijke hoogte of stapt abrupt in een gat of van een stoeprand af.

Wanneer moet u medische hulp zoeken?

Peesstam of peesontsteking (peesontsteking) kan optreden door peesletsel of overmatig gebruik en kan leiden tot een breuk.

• Bel uw arts als u tekenen van kleine peesproblemen heeft.
  • Kleine tederheid en mogelijke zwelling neemt toe met de activiteit. Er is meestal geen specifieke gebeurtenis die plotselinge pijn veroorzaakt en geen duidelijke kloof in de pees.
  • Je kunt nog steeds op je tenen lopen of staan.
  • Acute kuitpijn en zwelling kunnen wijzen op een traan of gedeeltelijke scheur van de achillespees waar deze de kuitspier raakt. U kunt misschien nog steeds die voet gebruiken om te lopen, maar u moet een specialist zoals een orthopedisch chirurg raadplegen. Chirurgie wordt meestal niet uitgevoerd voor gedeeltelijke tranen.
  • Soms kunnen speciale hielpads of orthesen in je schoenen helpen.
  • Neem contact op met uw arts om te controleren op peesontsteking of spanning voordat u de activiteit hervat, omdat beide het risico op peesruptuur kunnen verhogen.
• Elk acuut letsel dat pijn, zwelling en moeite met gewichtdragende activiteiten veroorzaakt, zoals staan ​​en lopen, kan erop wijzen dat u een traan in uw achillespees heeft. Zoek onmiddellijk medische hulp van uw arts of spoedeisende hulp.
  • Loop geen vertraging op! Vroege behandeling resulteert in een beter resultaat.
  • Als u vragen of onzekerheden heeft, laat het dan controleren.

Behandeling van achillespeesbreuk

Het doel van de behandeling is om de normale lengte en spanning van de pees te herstellen en u in staat te stellen te doen wat u vóór de blessure zou kunnen doen. De behandeling weerspiegelt een evenwicht tussen bescherming en vroege beweging.

• Bescherming is nodig om tijd te geven voor genezing en om opnieuw letsel te voorkomen.
• Het verplaatsen van je voet en enkel is nodig om stijfheid en verlies van spierspanning te voorkomen.
• Behandelingsopties zijn chirurgisch of niet-chirurgisch. De keuze is controversieel.
  • Zowel chirurgische als niet-chirurgische behandeling vereist een initiële periode van ongeveer zes weken gieten of speciale beugels. De cast kan met tussenpozen van twee tot vier weken worden vervangen om de pees langzaam terug te rekken naar zijn normale lengte. Gieten kan worden gecombineerd met vroege beweging (één tot drie weken) om de algehele sterkte en flexibiliteit te verbeteren.
  • Een hiellift en, ongeacht de keuze van de behandeling, volgen regelmatig fysiotherapie voor de rest van de behandeling.
  • Overleg met een orthopedisch chirurg bepaalt de behandeling en follow-up die geschikt is voor u.

Zelfzorg thuis voor achillespeesbreuk

De eerste behandeling voor verstuikingen en verrekkingen moet zo snel mogelijk plaatsvinden. Onthoud RIJST !

• Rest het gewonde deel. Pijn is het signaal van het lichaam om een ​​blessure niet te verplaatsen.
• Ik zie de blessure. Dit beperkt de zwelling en helpt bij de spasmen.
• Druk op het gewonde gebied. Ook dit beperkt de zwelling. Pas op dat u een wikkel niet zo strak aanbrengt dat deze als een tourniquet kan fungeren en de bloedtoevoer kan afsnijden.
• E hef het gewonde deel op. Hierdoor kan de zwaartekracht helpen de zwelling te verminderen door vloeistof en bloed naar het hart af te voeren.

Vrij verkrijgbare pijnstillers zijn een optie. Acetaminophen (Tylenol) is nuttig voor pijn, maar ibuprofen (Motrin, Advil, Nuprin) is misschien beter, omdat deze medicijnen zowel pijn als ontsteking verlichten. Vergeet niet om de richtlijnen op de fles te volgen voor de juiste hoeveelheid medicijnen, vooral voor kinderen en tieners.

Chirurgie voor achillespeesbreuk

• Vereist een operatie om de huid te openen en de uiteinden van de pees fysiek aan elkaar te hechten (naaien)
• Heeft een lagere incidentie van re-ruptuur dan niet-chirurgische behandeling
• Maakt terugkeer naar activiteiten voorafgaand aan verwonding eerder en op een hoger niveau van functioneren mogelijk met minder spierkrimp
• Risico's zijn geassocieerd met chirurgie: anesthesie, infectie, huidafbraak, littekens, bloedingen, accidentele zenuwbeschadiging, hogere kosten en bloedstolsels in het been zijn mogelijk na de operatie.
• Chirurgie is de voorkeursbehandeling geweest voor de competitieve atleet of degenen met een hoog niveau van lichamelijke activiteit, voor degenen met een vertraging in de behandeling of diagnose, en voor degenen wier pezen weer zijn gescheurd.

Andere therapie voor achillespeesbreuk

• Niet-chirurgische behandeling omvat uitgebreid gieten, speciale beugels, orthesen en fysiotherapie.
• Vermijdt de normale complicaties en kosten van een operatie.
• Sommige studies tonen aan dat de uitkomst vergelijkbaar is met chirurgie wat betreft sterkte en functie.
• Er is een risico op een te lange pees met onvoldoende spanning.
• Uitgebreide immobilisatie kan leiden tot meer spierzwakte.
• Niet-chirurgische behandeling heeft een hogere incidentie van re-ruptuur dan chirurgische reparatie.
• Niet-chirurgische behandeling wordt vaak gebruikt voor niet-atleten of voor mensen met een algemeen laag niveau van lichamelijke activiteit die geen baat zouden hebben bij een operatie. Ouderen en mensen met complicerende medische aandoeningen moeten ook een conservatieve niet-chirurgische behandeling overwegen.

Achillespees Breuk Follow-up

• Raadpleeg een orthopedisch chirurg om de behandeling en revalidatie te bepalen.
• Neem deel aan vroegtijdig overleg en regelmatige bezoeken met een fysiotherapeut voor bewegingsbereik en versterkende oefeningen.

Preventie van achillespeesbreuk

• Preventie concentreert zich op geschikte dagelijkse Achilles-rek en pre-activiteit warming-up.
• Handhaaf een continu niveau van activiteit in uw sport of werk geleidelijk aan naar volledige deelname als u een tijdje niet aan de sport bent geweest.
• Goede algehele spierconditie helpt een gezonde pees te behouden.

Prognose van achillespeesbreuk

• De meerderheid van de mensen keert terug naar normale activiteitsniveaus met chirurgische of niet-chirurgische behandeling.
• Veel studies wijzen op een betere uitkomst bij chirurgie, vooral bij jongere patiënten. Atleten kunnen een snellere terugkeer naar activiteit verwachten met een lagere incidentie dat het letsel opnieuw zal optreden. Fysiotherapie kan de hersteltijd versnellen.
• Typisch als de breukplaats geneest, blijft er een klein brokje over van de littekens. Atrofie van de aangrenzende kuitspier is niet ongewoon.
• Gewicht dragen begint meestal na ongeveer zes weken met een hielondersteuning.
• Terugkeer naar hardlopen of atletiek is traditioneel ongeveer vier tot zes maanden. Met motivatie en rigoureuze fysiotherapie kunnen topsporters al na drie maanden na blessure terugkeren naar atletiek.