Droge en natte verdrinking: symptomen, behandeling, oorzaken, definitie & preventie

Droge en natte verdrinking: symptomen, behandeling, oorzaken, definitie & preventie
Droge en natte verdrinking: symptomen, behandeling, oorzaken, definitie & preventie

Politie #PRO247 : Peuter gered van verdrinking

Politie #PRO247 : Peuter gered van verdrinking

Inhoudsopgave:

Anonim

Verdrinkingspreventiefeiten

  • Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie wordt verdrinking gedefinieerd als "… het proces van ademhalingsstoornissen door onderdompeling / onderdompeling in vloeistof." Hoewel er droge, natte of " bijna " verdrinking kan zijn, afhankelijk van het feit of wat water is ingeademd in de longen is er geen klinisch verschil in hoe het slachtoffer wordt behandeld of dat het uiteindelijke resultaat goed of slecht is. (De term 'bijna' verdrinking werd gebruikt om te verwijzen naar een slachtoffer dat niet stierf, maar deze term wordt niet langer veel gebruikt.)
  • De oorzaken van verdrinking zijn toevallig en meestal te voorkomen. Het ongeval gebeurt vaak binnen een korte veiligheidsafstand zoals in een badkuip of dichtbij de kust.
  • Andere factoren die bijdragen aan verdrinking omvatten
    • alcohol
    • trauma (verwondingen door duiken in ondiep water)
    • medische noodgevallen (epileptische aanvallen, hartaanvallen, hypoglycemische of diabetische coma, beroerte)
  • Verdrinkingsverschijnselen zijn misschien niet gemakkelijk zichtbaar voor omstanders. Het slachtoffer kan al zijn energie gebruiken om zijn hoofd boven water te houden en kan mogelijk niet om hulp schreeuwen. Als ze in water ademen (aspireren), kunnen hun stembanden krampen krijgen; dit voorkomt dat de persoon om hulp schreeuwt. Er is meestal heel weinig geseling en het slachtoffer wordt vaak gevonden drijvend of op de bodem van het zwembad, bad of water.
  • De behandeling van het verdrinkende slachtoffer begint met de beslissing of het slachtoffer wakker is en zo niet, of ze ademen. Dit is een van de keren dat reddingsademhaling nodig is om het slachtoffer te doen herleven. (Basis levensondersteuning beveelt anders alleen handen CPR aan). Als er trauma is geweest, zoals duiken in ondiep water, bestaat het risico op ruggenmergletsel en is het ook belangrijk om de nek te beschermen tegen bewegen. Alle verdrinkende slachtoffers moeten voor zorg naar een ziekenhuis worden vervoerd. Hulpdiensten activeren door 911 te bellen is geschikt.
  • Tips om verdrinking te voorkomen zijn
    • Baby's mogen nooit alleen in de badkuip worden achtergelaten, zelfs niet gedurende een paar seconden, en de verzorger mag niet worden afgeleid door andere taken of klusjes.
    • Peuters en kleine kinderen mogen niet zonder toezicht in de buurt van tuinen in de achtertuin of in de buurt zijn.
    • Iedereen moet leren zwemmen en het buddy-systeem is belangrijk voor elke leeftijd. Zwem nooit alleen.
    • In natuurlijk water, zoals rivieren en meren, is het belangrijk om de diepte van het water te kennen, de temperatuur ervan en of er gevaarlijke stromingen bestaan.
    • Terwijl u geniet van waterscooters, boten, kajaks, SUP's, etc. op meren, rivieren of in de oceaan; drijfinrichtingen moeten voor iedereen op het vaartuig beschikbaar zijn. Raadpleeg de "A Boater's Guide to the Federal Requirements for Recreational Boats."
    • Varen terwijl bedwelmd (BWI) is tegen de federale wet. Alcohol mag niet teveel worden gebruikt tijdens het zwemmen of varen en het gebruik ervan wordt vaak geassocieerd met sterfgevallen door tieners.
  • Tips voor het herkennen van een persoon die verdrinkt zijn
    • Het kan moeilijk zijn om een ​​persoon met problemen in het water te herkennen.
    • Vaak is er geen geseling en kan de gebeurtenis erg stil lijken.
    • Het slachtoffer kan ongecoördineerd in het water dobberen, met zijn hoofd achterover en mond open.
    • Er kunnen zwakke en ineffectieve pogingen zijn om te zwemmen.
  • De vooruitzichten voor een verdrinkend slachtoffer zijn uitstekend als ze in het ziekenhuis alert aankomen en zelfstandig ademen. Voor patiënten in coma hangt de prognose af van hoe lang ze onder water waren en hoe lang het duurde om kunstmatige beademing en ademhaling te starten. De prognose hangt ook af van de reinheid en temperatuur van het water.

Wie zal waarschijnlijk verdrinken, wanneer en waar?

  • De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat er wereldwijd wereldwijd 359.000 doden verdrinken. In de Verenigde Staten meldden de laatste jaarlijkse statistieken van de CDC dat meer dan 38.000 mensen waren gestorven aan verdrinking.
  • Statistieken zijn onbetrouwbaar met betrekking tot degenen die een verdrinkingsaflevering overleven. Veel landen houden geen registers bij van niet-dodelijke verdrinkingen ("bijna" verdrinking)
  • Verdrinking is de derde belangrijkste oorzaak van accidentele dood in de Verenigde Staten. Het is de op een na belangrijkste doodsoorzaak bij kinderen in de leerplichtige leeftijd en de belangrijkste doodsoorzaak bij kleuters.
  • Meer dan de helft van de verdrinkingsdoden komt voor in zwembaden.
  • Een kwart tot een derde van de verdrinkende slachtoffers heeft zwemles gehad.
  • Zuigelingen jonger dan een jaar oud verdrinken meestal in badkuipen omdat ze niet op elkaar zijn afgestemd of sterk genoeg zijn om zichzelf of hun hoofd uit het water te tillen.
  • Kinderen van 1-4 jaar verdrinken meestal in zwembaden.
  • Naarmate kinderen ouder worden, begint het percentage te verdrinken in natuurlijk water zoals rivieren, meren, vijvers en oceanen. Voor degenen ouder dan 15 jaar komt 65% van de verdrinkingen voor in natuurlijk water.
  • Alcohol speelt een rol bij tot de helft van de sterfgevallen onder adolescenten en volwassenen.

Zoogdier duikreflex

Verstikking door verdrinking veroorzaakt een gebrek aan zuurstof, wat resulteert in de dood in slechts enkele minuten. Een uitzondering op deze regel komt voor bij slachtoffers die plotseling en snel zijn ondergedompeld in ijskoud water. Van sommige van deze slachtoffers is gemeld dat ze tot een uur onder water overleven zonder fysieke schade. Dit fenomeen staat bekend als de zoogdierreflex, die wordt geactiveerd wanneer het gezicht en lichaam in ijskoud water duiken. De acute afkoeling resulteert in de zeer snelle vertraging van het metabolisme van het lichaam en leidt bloed naar de essentiële organen van het lichaam, het hart, de longen en de hersenen. Met een zeer langzaam metabolisme kan de hoeveelheid resterende zuurstof in de bloedstroom voldoende zijn om de basisorgelfunctie gedurende vele minuten te behouden.

De zoogdierreflex is het meest goed ontwikkeld bij kinderen en neemt geleidelijk af met de leeftijd. Het verdrinkende slachtoffer kan overleden lijken, omdat het hart zo langzaam klopt dat hulpverleners geen hartslag kunnen tellen en de bloeddruk zo laag kan dalen dat deze niet kan worden gedetecteerd. Het is heel belangrijk om in deze situatie met reanimatiepogingen te beginnen en niet te veronderstellen dat het slachtoffer is overleden.

De duikreflexsituatie bij zoogdieren is niet van toepassing op slachtoffers die geleidelijk zijn afgekoeld en hypothermie of lage lichaamstemperatuur hebben ontwikkeld.

Hoe weet je of iemand verdrinkt?

Verdrinking is een stille moordenaar. Slachtoffers kunnen mogelijk geen hulp inroepen omdat ze al hun energie opbrengen om te ademen of hun hoofd boven water te houden. Wanneer water wordt ingeademd, kan de bovenste luchtwegen of het strottenhoofd (stembox) in een spasme raken, waardoor het moeilijk wordt om hulp te huilen.

Slachtoffers van verdrinking slaan meestal niet in het water, zoals vaak afgebeeld op televisie of in films. De meeste slachtoffers worden gevonden drijvend of ondergedompeld in het water.

De reeks verdrinking

  • Het slachtoffer worstelt om zijn of haar hoofd boven water te houden
  • Nadat het hoofd onder water is geraakt of onder het wateroppervlak is gevallen, vindt adem vasthouden plaats
  • Wanneer water de bovenste luchtwegen binnendringt, gaat het strottenhoofd in spasmen
  • Meestal ontspant de spasme, waardoor water door het strottenhoofd in de bronchiale boom en de longen komt. Ongeveer 10% tot 20% van de verdrinkende slachtoffers hebben aanhoudende larynxale spasmen en bij autopsie wordt geen vloeistof in hun longen gevonden.
  • De hersenen werken binnen enkele minuten zonder zuurstof niet meer en permanente schade treedt op als er langer dan zes minuten geen zuurstof is.
  • De hartspier heeft zuurstof nodig om te functioneren en dodelijke, onregelmatige hartritmes kunnen optreden met zuurstofgebrek.
  • Jonge slachtoffers in koud water verdrinking kunnen deze reeks worden bespaard vanwege de duikreflex bij zoogdieren.

Tekenen van verdrinking

In het echte leven lijkt verdrinken er helemaal niet op zoals het wordt weergegeven op televisie of in films. Het slachtoffer zwaait niet en slaat in het water. In plaats daarvan is verdrinking vaak een bedrieglijk stillere handeling en lijken slachtoffers vaak lusteloos of worden ze niet-reagerend drijvend op het water, of ondergedompeld, gevonden.

Het verdrinkende slachtoffer dobbert vaak met zijn hoofd achterover gekanteld net bij de waterlijn en de mond wijd open. Er zijn pogingen om naar achteren te blijven rollen. De ademhalingsinspanning kan snel zijn, maar is vaak oppervlakkig. De ogen neigen wijd open te zijn en kunnen een gevoel van paniek vasthouden. Als er wordt gezwommen, is deze zwak en ongecoördineerd.

Wat is het verschil tussen Drown Drowning versus Wet DrowningI

  • In de verdrinkingssequentie treedt larynxkramp op doordat water de bovenste luchtwegen binnendringt. In de meeste gevallen van verdrinking ontspant het spasme en komt er water in de longen. Historisch stond dit bekend als een natte verdrinking.
  • In 10% tot 20% van de gevallen van verdrinking ontspant de keelholte niet en komt er geen water binnen. Dit stond bekend als droge verdrinking .
  • Men is nu van mening dat er geen klinisch verschil is tussen natte en droge verdrinking en het onderscheid heeft geen invloed op de behandeling of het resultaat van de patiënt.

Verdrinkingsrisicofactoren

De volgende risico's zijn verdrinking bij zuigelingen en kinderen :

  • Gebrek aan toezicht in de badkuip of ander water
  • Een zwembad is op zichzelf al een risicofactor. Kinderen die zijn verdronken, zijn meestal minder dan 5 minuten uit het zicht verdwenen.
  • Gebrek aan reddingsvesten (persoonlijke drijvende apparaten) op boten. Zwembadspeelgoed is geen vervanging voor een "echt" reddingsvest.
  • Kindermishandeling of verwaarlozing

De volgende risico's zijn verdrinking bij tieners en volwassenen:

  • Alcohol gebruik. Alcoholgebruik is een factor in de helft van alle sterfgevallen onder tieners en volwassenen.
  • Onvermogen om te zwemmen
  • Medische noodsituatie in het water. Dit omvat slachtoffers die een hartaanval, beroerte of een aanval in het water ervaren. Het omvat ook slachtoffers van verdrinking in open water die een dierenbeet of een steek in stand houden.
  • Vermoeidheid of uitputting tijdens het zwemmen. Het buddy-systeem is bedoeld om verdrinking te voorkomen die gepaard gaat met zwemmen zonder toezicht of het niet naleven van de waterveiligheidsregels.
  • Het milieu niet waarderen. Dit omvat duiken in ondiep water en het oplopen van een hoofd of nekletsel, of in het water vallen tijdens het lopen op dun ijs.
  • Bootongevallen
  • Gebrek aan reddingsvesten (persoonlijke drijvende apparaten of PFD's)
  • Duikongevallen
  • Zelfmoordpogingen

Moet ik nog steeds een arts bellen als een verdrinkend slachtoffer nieuw leven wordt ingeblazen?

Alle verdrinkende slachtoffers hebben een noodoproep nodig.

Hoewel de meerderheid van de verdrinkingsslachtoffers nieuw leven wordt ingeblazen met eerste hulp, vereisen al deze slachtoffers activering van de medische hulpdiensten en evaluatie door een zorgverlener. Complicaties van de verdrinkingsgebeurtenis kunnen enige tijd duren om zich te ontwikkelen; het kan uren duren voordat zich tekenen en symptomen ontwikkelen.

Hoe zorgen medisch personeel voor een verdrinkend slachtoffer?

Er zijn twee belangrijke problemen met de zorg voor een verdrinkend slachtoffer. De eerste is om de ABC's van reanimatie (luchtwegen, ademhaling, bloedsomloop) te stabiliseren die mogelijk worden aangetast vanwege de verdrinking. De tweede is om te zoeken naar een mogelijke onderliggende medische aandoening die de verdrinking zou kunnen veroorzaken.

De eerste zorg is gericht op het stabiliseren van de ademhaling, hartslag en bloeddruk van het slachtoffer. Zodra dit is gebeurd, zal de zorgverlener op zoek gaan naar veel voorkomende complicaties van verdrinking. Deze omvatten een verminderde mentale functie vanwege een gebrek aan zuurstoftoevoer naar de hersenen. Gebrek aan zuurstof kan ook de hartspier beschadigen. Longirritatie en infectie kunnen optreden door water dat wordt ingeademd of in de longen wordt ingeademd. Nierbeschadiging is een veel voorkomende complicatie bij verdrinking en kan leiden tot elektrolytenafwijkingen en zuur-base-stoornissen in het lichaam.

Als er een bijbehorend trauma was, bijvoorbeeld een duikverwonding of een bootongeval, kan evaluatie van het hoofd en de nek en andere delen van het lichaam nodig zijn. De bestelde tests zijn afhankelijk van de situatie die tot de verdrinking heeft geleid, de status van de patiënt en andere onderliggende medische aandoeningen.

Trauma en EHBO Quiz IQ

Wat is de behandeling voor verdrinking?

De behandeling voor een mogelijke verdrinking is een EHBO-noodgeval. Als het slachtoffer eenmaal uit het water is gehaald, kan reanimatie vaak nodig zijn en moeten medische hulpdiensten worden geactiveerd (bel 911).

Wat is de eerste hulp voor een verdrinkend slachtoffer?

In een noodsituatie met verdrinking, hoe eerder het slachtoffer uit het water wordt gehaald en eerste hulp wordt toegediend, hoe groter de kans voor het slachtoffer om te overleven.

Eerste hulp voor een verdrinkend slachtoffer

De focus van de eerste hulp voor een verdrinkend slachtoffer in het water is om zuurstof in de longen te krijgen. Afhankelijk van de omstandigheden, als u zich zorgen maakt dat nekletsel een mogelijkheid is (bijvoorbeeld een duikongeval), moet u ervoor zorgen dat de nek niet wordt verplaatst.

Bij de beoordeling van een verdrinkend slachtoffer volgen de eerste stappen voor zorg de oorspronkelijke richtlijnen van de American Heart Association.

  • Is het slachtoffer wakker?
  • Ademen ze zelfstandig?
  • Hebben ze een hartslag?

Reddingsademhaling kan in het water beginnen, maar alle andere zorg vereist dat het slachtoffer veilig uit het water is. Als er andere mensen beschikbaar zijn, stuur dan iemand om hulp en bel 911. Stuur een andere persoon om een ​​geautomatiseerde externe defibrillator (AED) te krijgen.

Als het slachtoffer ademt, moet hij of zij op zijn zijkant in de herstelpositie worden geplaatst om mogelijke aspiratie te voorkomen als er moet worden overgegeven (braaksel in de long inademen).

Begin met cardiopulmonale reanimatie (CPR) als het slachtoffer niet ademt en geen pols heeft. Dit is een van de uitzonderingen op de richtlijnen voor alleen reanimatie. Indien mogelijk moet reddingsademhaling worden geïnitieerd bij een mogelijk verdrinkend slachtoffer.

Er zijn enkele controverses in medisch onderzoek die mogelijk omstanders in verwarring kunnen brengen die bereid zijn te helpen. Het is belangrijk om te onthouden dat een verdrinkend slachtoffer dat niet ademt en geen pols heeft, effectief dood is en dat elke poging tot hulp passend is.

Onlangs is alleen reanimatie op de borstcompressie goedgekeurd door de American Heart Association en het American College of Cardiology, en beademen door redding wordt niet aanbevolen. Dit is niet het geval met verdrinking, omdat de eerste belediging van het lichaam zuurstofgebrek is. Dit vereist dat het slachtoffer zo snel mogelijk zuurstof krijgt. Dit is een andere situatie dan een patiënt die op het droge instort, meestal een hartritmestoornis heeft en gedurende een paar minuten voldoende zuurstof in het bloed aanwezig is.

Het wordt meestal aanbevolen om verdrinkingsslachtoffers opnieuw te verwarmen door natte kleding te verwijderen en ze in warme dekens te bedekken. Dit is geschikt als de patiënt die zijn pols niet heeft verloren, of is gereanimeerd en wakker is.

Voor een potentieel verdrinkend slachtoffer aan wie reanimatie is toegediend en de pols is teruggekeerd, maar nog steeds niet wakker is, kan het nodig zijn om de patiënt koel te houden.

Meer onderzoek is nodig om te bepalen welke nieuwe benaderingen kunnen worden toegepast om verdrinkingsslachtoffers effectief te behandelen.

Wat is de medische behandeling voor verdrinking?

De zorg voor de verdrinkende patiënt hangt af van de situatie rondom het evenement en hoe deze op pre-ziekenhuiszorg heeft gereageerd. De eerste benadering zal zijn om vitale functies te stabiliseren door de ABC's (luchtwegen, ademhaling en circulatie) aan te pakken om ervoor te zorgen dat de patiënt ademt, een goede hartslag heeft en voldoende bloeddruk om bloed naar de organen van het lichaam te circuleren.

Als de verdrinking plaatsvond vanwege een verwonding, moeten deze verwondingen worden beoordeeld op hetzelfde moment dat de patiënt wordt geëvalueerd op de gevolgen en complicaties van verdrinking (verwonding aan de hersenen, hoofd, hart en longen).

Als een medische ziekte de verdrinking heeft veroorzaakt (bijvoorbeeld een aanval of een hartaanval), moet de onderliggende ziekte worden beoordeeld en behandeld.

Ondersteunende zorg is vaak nodig voor de longen omdat ze ontstoken kunnen raken door aspiratie (inademing) van water tijdens het verdrinkingsproces. Longontsteking en acute respiratory distress syndrome (ARDS) zijn mogelijke complicaties.

Duikevenementen kunnen hyperbare zuurstoftherapie vereisen als er een potentieel risico op decompressieziekte bestaat.

Veel verdrinkende slachtoffers zijn wakker en stabiel tegen de tijd dat ze op de afdeling spoedeisende hulp aankomen. Afhankelijk van de omstandigheden kunnen deze patiënten gedurende een bepaalde periode worden geobserveerd en naar huis worden ontslagen.

Verdrinking Follow-up

De noodzaak van follow-up zal afhangen van de gebeurtenissen die hebben geleid tot de verdrinking, de reanimatie van het slachtoffer, de complicaties die voortvloeien uit de verdrinking en andere onderliggende medische aandoeningen.

Verdrinkingspreventie

Zoals bij elk ongeval is preventie de sleutel.

  • Leren zwemmen moet een prioriteit zijn voor alle kinderen en voor mensen van alle leeftijden.
  • Een huis zwembad moet altijd worden omheind en beveiligd. Bewegingsmelders kunnen nuttig zijn als het hek kinderen zonder toezicht niet buiten kan houden.
  • Bij deelname aan watersporten is het gebruik van een persoonlijk drijfapparaat (reddingsvest) verplicht. Zwembadspeelgoed is geen vervanging.
  • Alcohol levert een belangrijke bijdrage aan verdrinkingsongevallen. Water en alcohol mengen niet.
  • Laat een baby nooit onbeheerd achter in een bad of in de buurt van water.
  • Laat een kind nooit zonder toezicht in de buurt van water, of dat nu een zwembad of natuurlijk water is.

Weet waar je zwemt:

  • Zorg ervoor dat de diepte ten minste 10 voet is als u besluit om in het water te duiken
  • Weet wat de gevaarlijke onderstromen en golven zijn die in zoet of zeewater voorkomen
  • Vermijd gevaarlijke zeedieren zoals kwallen en vuurkoraal
  • Ken de diepte van ijs voordat je erop loopt
  • Zwem nooit alleen.
  • Leer reanimeren

Verdrinking Prognose

  • Verdrinkende slachtoffers die alert en georiënteerd zijn wanneer ze op de afdeling spoedeisende hulp aankomen, hebben meestal een uitstekende kans op volledig herstel.
  • Als de patiënt verward en bewusteloos is, hangt herstel af van de tijdsduur onder water. Met vroege redding en behandeling is volledig herstel mogelijk.
  • De duikreflex bij zoogdieren komt vaker voor bij zuigelingen en kinderen met vertraagde lichaamsfuncties door ijskoud water, verhoogt de kans op herstel, zelfs na een lange onderdompeling. Er is geen garantie dat de zoogdierreflex zal optreden. Het is onwaarschijnlijk dat de patiënt die comateus is na verdrinking van koud water naar volledig normale functie terugkeert.
  • Hoe jonger en gezonder de patiënt, hoe beter de prognose. Hoe kouder en schoner het water, hoe beter de prognose.