Bekkenpijn: wat veroorzaakt uw bekkenpijn?

Wat is bekkenpijn?

Bekkenpijn (pijn onder de navel in de voorste onderbuik inclusief de geslachtsorganen) kan zich ontwikkelen uit vele ziekten en aandoeningen. Bekkenpijn kan bijvoorbeeld afkomstig zijn van normale menstruatie, appendicitis, blaasproblemen; en kan gepaard gaan met zowel goedaardige als dringende medische aandoeningen. Voor de meeste mensen moet bekkenpijn worden onderzocht door een medische professional. Een arts zal de medische geschiedenis van de patiënt afnemen, een onderzoek uitvoeren en tests bestellen om de oorzaak van bekkenpijn te diagnosticeren. De volgende dia's zullen enkele oorzaken van bekkenpijn presenteren.

Appendicitis

Ontsteking of infectie van de appendix (appendicitis) veroorzaakt vaak rechtszijdige bekken- of buikpijn die kan optreden samen met misselijkheid, braken en koorts. Een geïnfecteerde appendix moet door een chirurg worden verwijderd omdat deze kan perforeren (barsten) en het peritoneum kan infecteren en levensbedreigende peritonitis kan veroorzaken. Het verwijderen van de appendix (appendectomie) kan worden gedaan via verschillende kleine incisies in de buik (laparoscopie) of via een grotere incisie.

Prikkelbare darm syndroom (IBS)

Symptomen van pijnlijke krampen in het bekken en de buik, opgeblazen gevoel, constipatie, diarree en andere symptomen die na verloop van tijd kunnen optreden, worden vaak veroorzaakt door het prikkelbare darm syndroom (IBS). IBS is een chronische functionele ziekte met terugkerende symptomen. Het treft ongeveer 7 tot 21 procent van de mensen. Veranderingen in voeding, stressmanagement en medicijnen worden gebruikt om de symptomen van PDS te behandelen. Frequentere of minder frequente stoelgang worden beide geassocieerd met IBS. Raadpleeg een gastro-enteroloog als u denkt dat u aan IBS lijdt. Als darmblokkade optreedt (niet in staat om gas door te geven, ernstige opgeblazen gevoel, buik- en / of bekkenpijn, geen eetlust), treedt een chirurgisch medisch noodgeval op.

Een aandoening die bekend staat als IBS-C is een subset van het prikkelbare darmsyndroom dat buikklachten en constipatie met zich meebrengt. Dit resulteert in minder frequente ontlasting, harde ontlasting of met ontlasting die moeilijk te passeren is. Mensen die dit type PDS hebben, kunnen het gevoel hebben dat ze onvolledige stoelgang hebben. Sommige mensen kunnen het gevoel hebben dat ze een blokkade hebben. Veranderen van positie of drukken op de buik kan hen helpen hun stoelgang te voltooien. Dit gevoel alsof er een blokkade is, is anders dan een echte blokkade, wat een medisch noodgeval is.

Sommige aandoeningen omvatten "pseudo-obstructie" waarbij een persoon symptomen en symptomen voelt die vergelijkbaar zijn met die van een darmobstructie. Er is echter geen echte fysieke blokkering in deze toestand. Infecties, bekken- of buikoperaties en aandoeningen die spieren en zenuwen beïnvloeden, zoals de ziekte van Parkinson, kunnen pseu-obstructie veroorzaken. Opioïde pijnstillers en tricyclische antidepressiva kunnen ook deze symptomen veroorzaken.

Darmobstructie

Intestinale obstructie treedt op wanneer een deel van de darm wordt geblokkeerd. Het kan de dood van een deel van de darm of zelfs de dood van de patiënt tot gevolg hebben. Toegegeven, fysieke darmobstructie is een medisch noodgeval. De aandoening veroorzaakt constipatie, braken, buikpijn, zwelling van de buik, verlies van eetlust en een onvermogen om een ​​stoelgang of gas te passeren. Mogelijke oorzaken van darmobstructie zijn darmaanhechtingen die het gevolg zijn van een buikoperatie, darmkanker, diverticulitis, hernia, aangetaste ontlasting, draaien van de dikke darm (volvulus) en inflammatoire darmziekten zoals Crohn. Een arts kan een darmobstructie diagnosticeren door een lichamelijk onderzoek uit te voeren en beeldvormende tests te bestellen, zoals röntgenfoto's, CT-scan en een echografie.

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van darmobstructie. Een patiënt met darmobstructie kan IV-vloeistoffen krijgen voor hydratatie en een nasogastrische buis in de maag plaatsen om vloeistoffen en lucht te verwijderen. Een katheter kan in de urethra worden geplaatst om urine af te voeren. De behandeling omvat het verwijderen van de obstructie en eventueel door het proces beschadigd weefsel. Soms wordt een stent geplaatst om een ​​deel van de darm te forceren.

Pijnlijke ovulatie (Mittelschmerz)

Kortdurende (uren) bekkenpijn die optreedt tijdens de ovulatie (afgifte van het ei uit de eierstok) wordt mittelschmerz genoemd, een Duits woord dat 'middelpijn' betekent. Deze pijn treedt op vlak voor en tijdens de ovulatie terwijl het membraan dat de eierstok bedekt zich uitrekt om het ei vrij te geven. Het bloed en de vloeistof die vrijkomen tijdens de ovulatie kunnen ook ongemak of pijn veroorzaken. De pijn varieert van vrouw tot vrouw en kan minuten tot uren duren. De pijn verdwijnt uiteindelijk zonder medische behandeling en vereist meestal geen medische noodhulp. Mittelschmerz is een veel voorkomende oorzaak van gynaecologische bekkenpijn bij vrouwen.

Premenstrueel syndroom (PMS)

In tegenstelling tot de eerder beschreven pijnlijke ovulatie, omvat het premenstrueel syndroom (PMS) meestal langere termijn (dagen voordat de menstruatie optreedt) bekkenpijn en ongemak buiten het bekkengebied zoals lage rugpijn, hoofdpijn, gevoelige borsten en andere symptomen. Medicijnen, samen met veranderingen in levensstijl (dieet, lichaamsbeweging, stressmanagement) kunnen vaak de symptomen van PMS verminderen. De dia toont een grafiek die de verschillende hormonen illustreert die toenemen en afnemen tijdens de normale maandelijkse menstruatiecyclus van een vrouw. Veel vrouwen vertrouwen op vrij verkrijgbare ontstekingsremmende medicijnen om pijn geassocieerd met PMS te verlichten.

Menstruatiepijn

Primaire menstruatiepijn is bekkenpijn die optreedt wanneer de baarmoeder samentrekt om het bloed en de endometriumvoering te verwijderen die zich maandelijks ophopen wanneer een embryo niet in de baarmoeder wordt geïmplanteerd. De pijnen kunnen ongeveer 1 tot 7 dagen aanhouden tijdens de menstruatiecyclus van een vrouw. Medicatie, huismiddeltjes (OTC-medicatie, warmtekussen, enz.), Veranderingen in levensstijl (bijvoorbeeld regelmatige lichaamsbeweging, voldoende slaap) kunnen deze symptomen verminderen. Secundaire menstruatiekrampen (secundaire dysmenorroe) worden veroorzaakt door andere aandoeningen of ziekten, niet door regelmatige menstruatie (bijvoorbeeld endometriose, vleesbomen, cysten in de eierstokken, ontstekingsziekten van het bekken).

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de groei van een embryo buiten de baarmoeder; het kan scherpe bekkenpijn veroorzaken, meestal aan één kant van het lichaam, en kan gepaard gaan met vaginale bloedingen, misselijkheid en duizeligheid. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap, indien vroeg ontdekt, kan medisch worden behandeld, maar als hevig bloeden of een eileider scheurt, is het een medisch noodgeval dat een operatie vereist.

Bekkenontsteking (PID)

Bekkenontsteking (PID) is een ontsteking en infectieziekte en kan een complicatie zijn van een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) zoals gonorroe. PID kan schade aan de eileiders, eierstokken en de baarmoeder veroorzaken. Bekkenpijn die uitstraalt naar de buik, een abnormale vaginale afscheiding en pijn tijdens geslachtsgemeenschap of urineren zijn veel voorkomende symptomen. Hoewel antibiotica PID kunnen genezen, kunnen sommige vrouwen een operatie nodig hebben. Als PID niet wordt behandeld, kan dit onvruchtbaarheid, buitenbaarmoederlijke zwangerschap en chronische bekkenpijn veroorzaken.

Eierstokcysten

Eierstokcysten zijn met vloeistof gevulde gebieden in de eierstok, gevormd door vloeistof die zich ophoopt wanneer een follikel een ei niet vrijgeeft, of wanneer de follikel zich opnieuw sluit na het vrijgeven van het ei. Er zijn verschillende soorten eierstokcysten. Veel voorkomende symptomen zijn scherpe bekkenpijn, onregelmatige menstruatie, bekkendruk of pijn na seksuele activiteit en geslachtsgemeenschap. Bekkenpijn en pijnlijk urineren kunnen met name optreden bij grote cysten; hoewel de meeste cysten vanzelf oplossen, kunnen sommigen een behandeling met voorgeschreven medicijnen of een operatie nodig hebben om de cysten te verwijderen.

Vleesbomen

Vleesbomen zijn tumoren die in de baarmoederwand groeien en die bijna nooit kanker zijn (goedaardige tumoren of gezwellen). Sommige baarmoederfibromen veroorzaken bekkenpijn (mild, matig of ernstig), pijn tijdens geslachtsgemeenschap, bekkendrukpijn en kunnen interfereren met het vermogen van een vrouw om zwanger te worden. Vleesbomen kunnen chronische pijn veroorzaken. Baarmoederfibromen komen het meest voor bij vrouwen in de dertig en veertig. Vrouwen die symptomen hebben, moeten hun OB / GYN-arts raadplegen. De behandeling kan medicatie voor symptomen of operatieve verwijdering omvatten.

endometriose

Endometriose is groei van het endometrium (baarmoederweefsel) in gebieden buiten de baarmoeder. Dit weefsel kan zich hechten aan vele andere organen zoals de blaas of darmen of zelfs voortplantingsorganen zoals de eierstokken. Dit weefsel breekt maandelijks af, net als normaal endometriumweefsel, maar de weefselresten en wat bloed worden vastgehouden in het bekken of de buik en kunnen periodieke bekken- en buikpijn veroorzaken. De behandeling is met medicatie om de symptomen te verminderen; soms is een operatie vereist. Endometriose kan ook het vermogen van een vrouw om zwanger te worden verminderen.

Urineweginfectie

Een urineweginfectie (UTI) kan bekkenpijn veroorzaken, maar heeft meestal gepaard met pijnlijke plassen (dysurie), frequente aandrang tot urineren en lagere bekkendruk. UTI's waarbij de nier betrokken is, kunnen naast pijn en misselijkheid flankpijn hebben. Bijna alle UTI's kunnen effectief worden behandeld met antibiotica, maar vertragingen in de behandeling kunnen leiden tot nierbeschadiging.

Nierstenen

Nierstenen zijn samengesteld uit kristallen die zich meestal vormen in de nieren of urineleiders (de buizen die urine van de nieren naar de blaas voeren); de meeste zijn erg klein, maar sommige kunnen zo groot zijn als een golfbal. De meeste kleine stenen veroorzaken intense flank- en bekkenpijn omdat ze de urineleiders irriteren terwijl ze erdoorheen gaan. De urine kan bloed bevatten veroorzaakt door de niersteen die het weefsel in de nier of urineleider irriteert. Hoewel de meeste stenen kleiner dan 6 mm spontaan passeren, doen ze dit met veel pijn. Sommige stenen, vooral als ze een obstructie veroorzaken, vereisen mogelijk een uroloog om de patiënt te evalueren, omdat de stenen mogelijk chirurgisch moeten worden opgebroken of verwijderd.

Interstitiële cystitis (IC)

Chronische terugkerende bekkenpijn in het midden van het bekken is een teken van interstitiële cystitis (IC). Druk en pijn in het bekkengebied, de drang om te plassen, pijnlijk plassen en pijn tijdens geslachtsgemeenschap kunnen ook voorkomen. Hoewel de oorzaak van IC onbekend is, zijn er medicijnen om de symptomen te verminderen. Zoals eerder beschreven vleesbomen, komt IC vooral voor bij vrouwen in de leeftijd van 30 tot 40 jaar, en de oorzaak is onbekend.

Seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's)

Hoewel seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's) niet altijd bekkenpijn veroorzaken, als een persoon pijn in het bekken ontwikkelt en een SOA heeft, suggereert de pijn dat complicaties zoals bekkenontsteking, die eerder zijn beschreven, zich kunnen ontwikkelen. De meest voorkomende soa's zijn chlamydia en gonorroe. Onlangs hebben sommige bacteriestammen die gonorroe veroorzaken, resistentie tegen meerdere geneesmiddelen en zijn zeer moeilijk te behandelen met antibiotica geworden.

Verzakking van het bekkenorgaan

Bekkenverzakking is een aandoening waarbij een bekkenorgaan zoals de blaas of baarmoeder in een lagere dan normale positie valt en in sommige gevallen in het vaginale kanaal uitsteekt. Deze aandoening resulteert in bekkenpijn die drukachtig is en vaginale en tegendruk kan omvatten. Meestal is er pijn bij seks. Deze aandoening kan voorkomen bij oudere vrouwen; behandelingen variëren van technieken om het bekken te versterken tot chirurgie.

Bekkencongestiesyndroom

Bekkencongestiesyndroom treedt op wanneer bekkenaderen gezwollen en pijnlijk worden vanwege een lage bloedstroom, net als spataderen die zich in de benen kunnen ontwikkelen. De bekkenpijn veroorzaakt door deze aderen neemt meestal toe met zitten of staan ​​en kan worden verminderd door plat te liggen. De behandeling kan medicatie of embolisatie omvatten (stopzetting van de bloedtoevoer naar de getroffen ader).

Littekenweefsel (abdominale verklevingen)

Littekenweefsel (ook wel buikhechtingen genoemd) vormt zich na een buikoperatie en kan nauwe verbindingen maken tussen organen en andere lichaamsweefsels in de buik. Littekenweefsel kan zich vormen na elk type buikoperatie (bijvoorbeeld hysterectomie, C-sectie, appendectomie). Het kan bekken- en buikpijn veroorzaken en zelfs de bloedstroom in gevaar brengen. Sommige mensen hebben een operatie nodig om deze verklevingen te verwijderen.

Vulvodynia (vaginale pijn)

Vulvodynia (vaginale pijn) is chronische vulvaire pijn die kloppende, pijnlijke of brandende pijn in het gebied rond de vulva en vaginale opening omvat. Vrouwen kunnen ook vaginale jeuk ervaren. De pijn kan constant of intermitterend zijn en wordt vaak verergerd tijdens seks of wanneer er druk wordt uitgeoefend op het vaginale gebied (bijvoorbeeld fietsen). De diagnose wordt gesteld door andere oorzaken van bekkenpijn uit te sluiten, omdat de oorzaak van vulvodynie onbekend is. Behandeling is symptoomreductie; methoden variëren van huismiddeltjes, voorgeschreven medicijnen, biofeedback, oefeningen en zenuwblokken. Sommige vrouwen kunnen worden geholpen door fysiotherapie die zich richt op ontspannende bekkenbodemspieren.

Pijn tijdens seks

Bekkenpijn tijdens seks (dyspareunie) is bij de meeste eerder beschreven aandoeningen als symptoom besproken. Pijn kan oppervlakkig optreden op het oppervlak van de geslachtsdelen, dieper in de buurt van de baarmoederhals of ergens daartussenin. Andere oorzaken van pijnlijke geslachtsgemeenschap die niet eerder zijn besproken, zijn vaginale droogheid of atrofie die optreedt tijdens de menopauze of veranderingen in seksueel gedrag. Diagnose en behandeling van de oorzakelijke aandoening zal meestal bekkenpijn die optreedt tijdens seks verminderen of stoppen (bijvoorbeeld vaginale oestrogeencrèmes of -ringen om vaginale smering tijdens de menopauze te verhogen). Sommige mensen hebben echter geen medische aandoening gediagnosticeerd omdat de oorzaak van pijnlijke geslachtsgemeenschap baat kan hebben bij overleg met een gekwalificeerde sekstherapeut.

Chronische bekkenpijn

Chronische bekkenpijn wordt vaak gedefinieerd als bekkenpijn die optreedt gedurende 6 maanden of langer onder de navel. Het verstoort meestal de slaap, het kan dagelijks toenemen of afnemen of veranderen vanwege een specifieke stimulus of positie, en het kan de seksuele relaties verstoren. Medische hulp zoeken om een ​​diagnose te stellen en passende behandelingen zijn de sleutel tot het diagnosticeren van de oorzaak en het oplossen van chronische bekkenpijn.

adenomyose

Net als endometriose is adenomyose een aandoening die wordt gekenmerkt door ongepaste groei van het endometrium, de bekleding van de baarmoeder. Adenomyose omvat de groei van het endometrium in de buitenmuren van de baarmoeder. Deze laag is gespierd. Sommige vrouwen ervaren geen tekenen of symptomen van de aandoening, maar anderen kunnen last hebben van pijnlijke menstruatie, bekkenpijn tijdens geslachtsgemeenschap en zware periodes. Sommige vrouwen ontwikkelen een groei in de baarmoeder, een adenomyoma. De oorzaak van adenomyose is onbekend.

Pudendal Neuralgia

De pudendal-zenuw is de zenuw van het perineum, het gebied tussen de anus en vulva bij vrouwen of het scrotum bij mannen. Pudendal neuralgie is een pijnsyndroom dat optreedt wanneer de pudendalzenuw geïrriteerd, beschadigd of gecomprimeerd is. Dit kan leiden tot symptomen zoals bekkenpijn en branderig en tintelend gevoel in de geslachtsdelen en billen. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap, frequent urineren en urinaire urgentie kunnen ook voorkomen. Zittend verergert de symptomen terwijl u gaat liggen of opstaan ​​verlicht ze. De aandoening kan voorkomen bij mannen of vrouwen, maar ongeveer tweederde van de mensen die pudendal neuralgie krijgen, zijn vrouwen. De onderliggende oorzaken van de aandoening zijn onder meer bevalling, trauma, tumoren en infecties. Artsen kunnen fysiotherapie voorschrijven om de aandoening te behandelen.

Levator Ani-syndroom

De levator ani is een spier die aan beide zijden van het bekken ligt. Levator ani-syndroom is een chronische bekkenpijnaandoening. Mensen die aan de aandoening lijden, krijgen episodische pijn in de anus en het rectum. Het treft zowel mannen als vrouwen die meestal tussen de 30 en 60 jaar oud zijn. De exacte oorzaak van het levator ani-syndroom is onbekend, hoewel wordt aangenomen dat chronische spanning in de spieren van het bekken een rol speelt. De arts kan fysiotherapie, biofeedback of Botox-injecties voorschrijven om de aandoening te behandelen.

Osteitis Pubis

Osteitis pubis is een aandoening die chronische bekkenpijn veroorzaakt als gevolg van ontsteking van gewrichten in het bekken en de omliggende spieren. Atleten kunnen de aandoening ervaren, evenals degenen die invasieve procedures ondergaan waarbij het bekken betrokken is. Een arts kan rust, fysiotherapie en afwisselend gebruik van ijs en warmte voorschrijven om de symptomen te verlichten. Osteitis pubis is een zeldzaam type bekkenpijnsyndroom.

Ovariumtorsie

Veel oorzaken van bekkenpijn leiden tot chronische pijn, maar er zijn enkele aandoeningen die leiden tot acute bekkenpijn. Ovariumtorsie (OT) is een voorbeeld waarbij een eierstok draait of kantelt op zijn bevestiging aan andere structuren, waardoor de bloedstroom afneemt. Het is een medisch noodgeval dat kan leiden tot verlies van de eierstok. Ovariumtorsie kan voorkomen bij vrouwen van elke leeftijd, van baby's tot ouderen. De aandoening wordt behandeld met een operatie.