Spalken gebroken botten: eerste hulp, materiaal, technieken & types

Spalken gebroken botten: eerste hulp, materiaal, technieken & types
Spalken gebroken botten: eerste hulp, materiaal, technieken & types

Fundamentals of Splinting

Fundamentals of Splinting

Inhoudsopgave:

Anonim

Welke feiten moet ik weten over het spalken van gebroken botten?

Waarvoor wordt een spalk gebruikt?

  • Elke vermoedelijke breuk (gebroken bot) of ontwrichting moet spalken, geïmmobiliseerd zijn of beide. Een effectieve spalk helpt om verder letsel te voorkomen en substantiële pijnverlichting te bieden.

Hoe spalk je een fractuur?

  • Spalken kunnen kant-en-klaar worden gemaakt of kunnen worden gemaakt van basismaterialen. Een persoon kan bijvoorbeeld takken, planken, lagen karton of een schuimkussen gebruiken. Inpakmateriaal voor de spalk kan bandana's, klimmende banden, gescheurde shirts, broeken of andere kledingstukken zijn. Deze materialen moeten volledig rond de spalk worden geslagen om de spalk vast te zetten, maar mogen niet zo strak zijn dat ze de bloedsomloop blokkeren.
  • Tenzij de gewonde persoon zich in een gevaarlijke omgeving bevindt (bijvoorbeeld in het midden van een weg of aan de voet van een geul die wordt blootgesteld aan frequente ijs- of rotsvallen), moeten alle verwondingen worden gespalkt voordat de persoon wordt verplaatst om verder te minimaliseren letsel.
  • Ernstig vervormde gebroken ledematen moeten worden rechtgetrokken door een arts als het gevoel of de pulsen zijn aangetast voorafgaand aan het spalken. Het proces van rechttrekken mag het letsel niet verergeren.
  • Een basisregel voor spalken is dat het gewricht boven en onder het gebroken bot moet worden geïmmobiliseerd om de fractuurplaats te beschermen. Als het onderbeen bijvoorbeeld is gebroken, moet de spalk zowel de enkel als de knie immobiliseren.
  • Peulvruchten en sensatie moeten minstens eenmaal per uur onder de spalk worden gecontroleerd. Als de persoon klaagt over strakheid, tintelingen of gevoelloosheid, moet het verpakkingsmateriaal volledig worden vrijgegeven en moet de spalk losser worden gewikkeld.

Bovenste extremiteit spalken: arm, schouder, elleboog, pols, vinger

  • Verbanden gebruiken om een ​​sling te maken, werkt voor het immobiliseren van sleutelbeen-, schouder- en bovenarmletsels tot aan de elleboog. De arm sling is om het lichaam van de persoon gewikkeld met een groot verband rondom de borst van de persoon.
  • Letsel aan de onderarm en pols vereist een rechte ondersteunende spalk die beide zijden van het letsel vastzet en uitlijnt. Een open boek met harde kaft is een snelle en handige, tijdelijke startonderbreker.
  • Een gewonde vinger kan met een buddy worden vastgeplakt aan de aangrenzende, onaangetaste vingers, of het kan worden gespalkt met kleine stukjes hout of karton totdat stevigere spalken kunnen worden aangebracht.

Onderste extremiteit spalken: bekken, heup, been, knie, enkel, voet

  • Bekken, heup en dijbeen (bovenbeen) fracturen immobiliseren de persoon vaak volledig. Omdat gebroken botten van het bekken en het bovenbeen massale, levensbedreigende interne bloedingen kunnen veroorzaken, moeten mensen met dit soort fracturen worden geëvacueerd, tenzij spalken en vervoer absoluut noodzakelijk zijn. In deze gevallen moet de spalk zich uitstrekken tot de onderrug en langs de knie van de aangedane zijde van de extremiteit.
  • Knieblessures vereisen spalken die zich uitstrekken tot aan de heup en tot aan de enkel. Deze spalken worden aangebracht op de achterkant van het been en de bil.
  • Enkelblessures en voetblessures kunnen alleen worden gewikkeld. Gebruik een acht-cijfer patroon: onder de voet, over de bovenkant van de voet, rond de achterkant van de enkel, terug over de bovenkant van de voet, onder de voet, enzovoort. Spalksteunen kunnen ook worden gebruikt langs de achterkant en zijkanten van de enkel om overmatige beweging te voorkomen. De voet moet in een rechte hoek in de spalk worden gehouden om de enkel te immobiliseren.
  • Een gewonde teen kan met een buddy worden vastgeplakt aan de aangrenzende, onaangetaste tenen totdat deze door een professionele zorgverlener is beoordeeld.