Echografie: feiten, gebruiken en typen (3d, 4d)

Welke feiten moet ik weten over echografie?

Wat is de medische definitie van echografie?

Echografie (ook wel echografie, echografie en Doppler-studie genoemd) is een niet-invasieve diagnostische medische techniek die hoogfrequente geluidsgolven gebruikt om beelden (sonogram) van de interne structuren van het lichaam te produceren. Deze geluidsgolven zijn niet detecteerbaar door menselijk gehoor.

Wat gebeurt er tijdens een echografie?

Met behulp van een ultrasone machine (echografie) verplaatst een technicus of arts een apparaat dat een transducer (sonde) wordt genoemd over een deel van uw lichaam. De transducer zendt geluidsgolven uit die van de interne weefsels stuiteren en maakt beelden van de golven die terugveren. Verschillende dichtheden van weefsels, vloeistof en lucht in het lichaam produceren verschillende afbeeldingen die kunnen worden geïnterpreteerd door een arts, meestal een radioloog (een arts die gespecialiseerd is in beeldvormingstechnologieën). Veel onderzoeken worden uitgevoerd door een getrainde technoloog (sonograaf) en vervolgens geïnterpreteerd door een radioloog.

Een tweedimensionaal (2D) is het meest voorkomende type echografie-examen. Driedimensionale en 4-dimensionale echografieën zijn mogelijk vanwege de vooruitgang in geautomatiseerde analyse van geluidsgolven onder verschillende hoeken. Driedimensionale afbeeldingen worden samengesteld uit de geluidsgolven die onder verschillende hoeken terugkomen en de afbeeldingen zijn gemakkelijker te begrijpen en tonen meer details. Het verschil tussen een 3D- en 4D-echografie is dat de 4D als een video is die beweging van een driedimensionaal object toont.

Wat zijn de toepassingen voor een echografie?

Echografie kan worden gebruikt als een diagnostisch of screeningsinstrument om medische aandoeningen te bevestigen of om te helpen bij het uitvoeren van medische procedures. Het wordt ook gebruikt als een therapeutisch hulpmiddel bij de behandeling van musculoskeletale problemen, nierstenen (nierstenen) en galstenen.

Wat zijn de diagnostische of screeningstoepassingen voor echografie?

• Verloskunde: Zwangerschapsechografie (foetale echografie of baby-echografie) wordt gebruikt om de progressie van een foetus te beoordelen. Het wordt gebruikt om het aantal foetussen in de baarmoeder te achterhalen, de leeftijd van de foetus, de locatie van de placenta, de foetale positie, beweging, ademhaling en hartslag en de hoeveelheid vruchtwater in de baarmoeder. De meeste vrouwen hebben ten minste één echografie tijdens de zwangerschap. De examens kunnen trans-vaginaal worden gedaan (vroeg in de zwangerschap), maar de meeste worden trans-abdominaal gedaan. 3D- en 4D-echografie hebben beperkt medisch gebruik, bijvoorbeeld wanneer een specifiek probleem wordt vermoed. Momenteel zijn 3D- en 4D-echografieën populair voor "aandenken" sonogramfoto's van de baby in de baarmoeder. De beste tijd voor een 3D-echografie voor foetale foto's is wanneer de baby ongeveer 26 weken is. De FDA waarschuwt voor het gebruik van echografie om niet-medische redenen. Hoewel er geen bewijs van risico is, zijn de langetermijneffecten van deze echo's niet onderzocht. Doppler-echografieën worden gebruikt om de bloedstroom te meten en kunnen worden gebruikt als er een vermoeden bestaat dat de foetus niet goed groeit.
• Gynaecologie: Vaginale echografie, bekken-echografie of transvaginale echografie wordt gebruikt om gezwellen of tumoren van de eierstokken, de baarmoeder en de eileiders te diagnosticeren. Het kan ook worden gebruikt om niet-zwangerschapsgerelateerde problemen te beoordelen:
  • onderbuikpijn
  • eierstokcysten
  • vleesbomen
  • baarmoeder gezwellen
  • endometriose
• Cardiologie: echocardiografie (echografie van het hart) is een veel voorkomende manier om de algehele functie van het hart te evalueren. Het wordt gebruikt om de bloedstroom door de kamers en kleppen van het hart te evalueren. Het beoordeelt ook de sterkte van de hartslag en het volume bloed dat wordt doorgepompt. Doppler echografie echocardiografie wordt vaak gebruikt voor het volgende:
  • hartklepproblemen, zoals mitralisklepprolaps of aortastenose;
  • congestief hartfalen;
  • bloedstolsels als gevolg van onregelmatige hartslagen zoals bij atriumfibrilleren;
  • abnormale vochtophopingen rond het hart, zoals pericardiale effusies; en
  • pulmonale hypertensie.
• Bloedvaten: echografie is nuttig bij het opsporen van problemen met de meeste grotere bloedvaten in het lichaam. Met behulp van Doppler-ultrasone technologie kan de bloedstroom door de bloedvaten worden waargenomen en gemeten. Versmalling van bloedvaten (stenose) of verbreding van bloedvaten (verwijding, ook wel aneurysma's genoemd) kan worden gedetecteerd. Echografie van bloedvaten omvat:
  • halsslagader echografie,
  • abdominale aorta-echografie voor aneurysma van de abdominale aorta, en
  • bloedstolsels in aderen (oppervlakkige of diep veneuze trombose of DVT).
• Buikstructuren: Abdominale echografie wordt gebruikt om de vaste organen in de buikholte te evalueren, inclusief de lever, galblaas, alvleesklier, nieren en blaas.
  • Renale echografie wordt gebruikt om de functie en structuur van de nieren te evalueren. Zwelling rond de nier met verstopping in de urinewegen kan worden gezien met echografie, waardoor abdominale echografie nuttig is bij het detecteren van nierstenen.
  • Echografie van de lever wordt gebruikt om afwijkingen in het leverweefsel en kanalen te vinden.
  • Galblaas echografie kan screenen op galstenen of een geïnfecteerde galblaas.
  • Bijlage echografie wordt gebruikt bij kinderen of zwangere vrouwen, waar het nodig is om straling van een CT-scan te voorkomen (geautomatiseerde tomografie).
• Testiculaire echografie: wordt gebruikt om testiculaire torsie, epididymitis (testikelinfectie) en testiculaire massa's te diagnosticeren.
• Echografie van de nek: de schildklier- en bijschildklieren kunnen worden afgebeeld om knobbeltjes, gezwellen en tumoren te detecteren.
• Echografie van de borst: wordt gebruikt om de borsten in beeld te brengen en biopsie van borstmassa's te begeleiden om te evalueren op borstkanker.
• Knie-echografie: echografie kan worden gebruikt om de structuren in de achterkant van de knie te evalueren om te bepalen of een cyste van Baker aanwezig is.
• Oog-echografie: een oog-echografie wordt gebruikt om naar de achterkant van het oog (netvlies) te kijken. Het wordt vaak gebruikt wanneer een patiënt cataract heeft die het kijken in de ogen bemoeilijkt. De test kan helpen om netvliesloslating te diagnosticeren. Het kan ook helpen bij staaroperaties.
• Echografie van de huid: echografie kan worden gebruikt om bepaalde soorten vreemde lichamen te vinden die in de huid kunnen blijven zitten.

Wat zijn de procedurele toepassingen voor een echografie?

• Echografie-geleide naaldbiopsie: echografie helpt medische professionals om naalden naar specifieke delen van het lichaam te leiden om cellen te extraheren voor laboratoriumtesten.
• Echografie-geleide naaldaspiratie: echografie kan worden gebruikt om een ​​naald in vloeistofzakken in het lichaam te leiden die moeten worden afgevoerd (bijvoorbeeld een abces, pleurale effusies of ascites).
• Echografie-geassisteerde intraveneuze toegang: Wanneer een intraveneuze (IV) lijn nodig is en aders moeilijk toegankelijk zijn, kan echografie worden gebruikt om te helpen bij het vinden van grotere aders in de nek, borstwand of lies.

Wat zijn de therapeutische toepassingen van echografie?

Extracorporale schokgolflithotripsie (ESWL) is een vorm van echografie die wordt gebruikt om nier- en galblaasstenen te breken. In veel gevallen krijgt de patiënt wat sedatie of pijnmedicatie omdat de hoge intensiteitsgolven die nodig zijn om de stenen te breken, ongemak kunnen veroorzaken.

Enkele artsen gebruiken HIFU (hoge intensiteit gerichte echografie) om kanker te behandelen, terwijl anderen echografie gebruiken voor gerichte medicijnafgifte, hemostase of trombolyse. Deze technieken zijn echter niet overal beschikbaar en worden nog steeds geëvalueerd op werkzaamheid.

Echografie wordt vaak gebruikt om musculoskeletale letsels te behandelen en wordt vaak gebruikt om sportblessures te behandelen. Plantaire fasciitis en tendinitis worden bijvoorbeeld vaak behandeld met therapeutische echografie. Er wordt aangenomen dat het de ontsteking helpt verminderen en de bloedtoevoer naar de getroffen gebieden verhoogt. Er is echter weinig bewijs dat weefseltherapeutische echografie effectief is. Meer onderzoek is nodig.

Foetale ontwikkelingsfoto's: maand na maand

Wat gebeurt er tijdens de echografie?

Voor het grootste deel wordt echografie beschouwd als een pijnloos, niet-invasief diagnostisch hulpmiddel. De procedure duurt meestal 30 minuten tot een uur.

De meeste echografieën kunnen worden uitgevoerd met de transducer bovenop de huid, met de geluidsgolven gericht op het orgaan of lichaamsdeel dat wordt getest. De patiënt wordt meestal in een comfortabele positie geplaatst die de ultrasone technicus (echografie) toegang geeft tot het deel van het lichaam dat wordt getest.

Het te bestuderen gebied is bedekt met een kleine hoeveelheid gel om luchtzakken tussen de transducer en de huid te elimineren. De sonograaf beweegt de transducer over het lichaamsdeel dat wordt bestudeerd om beelden te verkrijgen.

U kunt druk voelen als de transducer over een gebied wordt bewogen en als het gebied gevoelig is, kunt u pijn voelen, maar de golven van de transducer veroorzaken deze pijn niet.

Als Doppler-echografie wordt gebruikt, hoort u mogelijk pulsachtige 'whooshing'-geluiden die in toonhoogte veranderen terwijl de bloedstroom wordt gecontroleerd.

Sommige onderzoeken worden beschouwd als 'invasieve echo's', waarbij de transducer aan een sonde is bevestigd en in een natuurlijke opening in het lichaam is ingebracht. Deze onderzoeken kunnen enig ongemak of pijn veroorzaken vanwege de gevoeligheid van het weefsel dat door de sonde wordt aangeraakt, maar niet door de ultrasone golven.

• Transesofageaal echocardiogram: de transducer wordt in de slokdarm ingebracht om afbeeldingen van het hart te verkrijgen.
• Transrectale echografie: de transducer wordt ingebracht in het rectum van een man om de prostaat te bekijken.
• Transvaginale echografie: de transducer wordt ingebracht in de vagina van een vrouw om de baarmoeder en eierstokken te bekijken.

Wat gebeurt er na de echografie?

Zodra de echografieprocedure is voltooid, wordt de gel van uw huid afgeveegd en kunt u uw normale activiteiten in de meeste gevallen onmiddellijk hervatten of binnen een paar uur als er een meer invasieve studie wordt uitgevoerd.

Hoe interpreteren technici echografie resultaten?

Een echografie-technicus voert meestal de procedure uit. Afbeeldingen zijn meestal direct beschikbaar via de scan, maar moeten worden geïnterpreteerd door een radioloog.

Het rapport van de radioloog wordt gegeven aan de arts die de echografie heeft besteld, die vervolgens de resultaten met u zal bespreken.

Er zijn beperkingen aan echografie die de resultaten kunnen beïnvloeden. Echografie is niet de aanbevolen procedure voor:

• Darm of organen bedekt door de darm: lucht en gas kunnen de ultrasone golven verstoren.
• Zwaarlijvige patiënten: hoe meer weefsel de geluidsgolven moeten passeren, hoe zwakker het signaal en hoe meer vervormd het beeld wordt.
• Interne structuur van botten of bepaalde gewrichten: echografie kan niet in het bot doordringen.

Wat zijn de risico's van echografie?

Volgens de Food and Drug Administration heeft echografie een uitstekend veiligheidsrecord sinds het meer dan 30 jaar geleden regelmatig werd gebruikt.

Het vermijdt het gebruik van straling die gebruikelijk is in andere diagnostische procedures door onschadelijke geluidsgolven te gebruiken om beelden te produceren.

Door ultrasone technologie te gebruiken bij andere procedures, kunt u ook het risico verminderen en de effectiviteit van die andere procedures verhogen.

Gespecialiseerde ultrageluidsgolven met hoge intensiteit, zoals die worden gebruikt voor ESWL en HIFU, kunnen ongemak en mogelijk ernstige schade aan weefsel in de buurt van het behandelingsgebied veroorzaken. Deze risico's worden geminimaliseerd door een goede beheersing van de timing en focusseertechnieken van de golfintensiteit.

Momenteel wordt 3D- en 4D-echografie gebruikt om ouders en hun gezinnen een driedimensionaal beeld van hun kind te laten zien terwijl ze nog in de baarmoeder zijn. De kosten van deze echo's zijn ongeveer $ 200. Over de risico's voor de foetus wordt momenteel echter gedebatteerd. De FDA en verschillende medische organisaties, zoals het American Institute of Ultrasound in Medicine (AIUM), zijn tegen 'entertainment'-sonogrammen en wijzen op mogelijke gezondheidsrisico's met niet-medisch onderbouwde echografie-energie en mogelijk verkeerde interpretatie van sonogrammen door patiënten en ongeschoold personeel. . De echografie warmt weefsel op en deze temperatuurstijging wordt ook genoemd als een potentieel risico. De FDA beschouwt het als illegaal voor iedereen om echografie-apparatuur te promoten, verkopen of leasen met het doel om foetusvideo's te maken, vooral als er geen medisch recept is.