Jicht aanval symptomen, oorzaken, behandeling en dieet

Jicht aanval symptomen, oorzaken, behandeling en dieet
Jicht aanval symptomen, oorzaken, behandeling en dieet

Marcel Flendrie - De Jicht App

Marcel Flendrie - De Jicht App

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is jicht?

Jicht is een van de meest genoemde medische aandoeningen in de geschiedenis van de mensheid. Jicht is het resultaat van een afwijking in het vermogen van het lichaam om urinezuur te verwerken. Urinezuur bouwt zich op door te veel urinezuurinname (uit rijke voedingsmiddelen zoals chocolade, zeevruchten of rode wijn) of door het onvermogen van het lichaam om het te verwerken. Het urinezuur kristalliseert vervolgens in de gewrichten - voornamelijk de tenen, enkels, handen en polsen - en veroorzaakt de pijnlijke ontsteking van een jichtaanval (jichtartritis). In ernstige gevallen kan verhoogd urinezuur nierstenen en verstoppingen van het nierfiltratiesysteem (buisjes) en permanente schade aan de nier of zelfs nierfalen veroorzaken.

Wie wordt getroffen door jicht?

Jicht komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Het komt ook vaker voor op latere leeftijd bij de meeste patiënten met aanvallen na de leeftijd van 50. Als uw ouders jicht hebben, loopt u ook een groter risico om zelf jicht te krijgen.

Wat zijn de risicofactoren van jicht?

Risicofactoren voor jicht zijn onder meer:

  • zwaarlijvigheid
  • Overmatige gewichtstoename
  • Matige tot zware alcoholinname
  • Hoge bloeddruk
  • Abnormale nierfunctie

Sommige medicijnen zoals diuretica (waterpillen) en lage schildklierhormonen kunnen ook risicofactoren zijn voor het krijgen van jichtachtige aanvallen.

Wat zijn symptomen van jicht?

Het grote gewricht aan de basis van de grote teen (eerste metatarsalphylangeale gewricht) is de meest voorkomende plaats voor een jichtaanval, maar elk ander gewricht kan worden aangetast. Meestal zijn andere aangetaste gewrichten de enkels, knieën, polsen, vingers en ellebogen.

Patiënten met jichtaanvallen lijden snel aan pijn in het aangetaste gewricht gevolgd door zwelling, roodheid en ernstige gevoeligheid. Sommigen ervaren pijn zo intens dat zelfs de lichte aanraking van een laken op het gewricht ondraaglijk is. Deze pijnlijke aanvallen kunnen uren tot enkele dagen duren. In gevallen van chronische ontsteking kan de aanval weken duren. Helaas lopen patiënten met jicht het risico op herhaalde aanvallen van jichtartritis.

Jicht (grote teen)

Het grote gewricht aan de basis van de grote teen (eerste metatarsalphylangeale gewricht) is de meest voorkomende plaats voor een jichtaanval, maar andere vaak voorkomende gewrichten zijn de enkels, knieën, polsen, vingers en ellebogen.

Jicht (vingers)

Ontstoken weefselknobbels kunnen zich in het gewricht vormen met herhaalde aanvallen van jicht of langdurige gevallen. Deze klontjes worden tophi genoemd.

Jicht (elleboog)

Sommige van de grotere gewrichten van het lichaam hebben een met vloeistof gevulde zak om zich heen die fungeert als een schokdemper die een slijmbeurs wordt genoemd. Een slijmbeurs helpt ook bij de bewegingsmechanica van het gewricht. Als jicht ontsteking en zwelling van de bursa veroorzaakt, wordt dit bursitis genoemd.

Welke procedure wordt gebruikt om jichtartritis te diagnosticeren?

Jicht wordt meestal gediagnosticeerd door een arts op basis van de locatie van het ontstoken gewricht en een geschiedenis van soortgelijke niet-traumatische aanvallen van pijn en zwelling. De meest betrouwbare (maar niet altijd noodzakelijke) test voor het bevestigen van jicht is een arthrocentese. Arthrocentes is een procedure waarbij vloeistof wordt afgezogen (opgezogen) uit een ontstoken gewricht met een naald en spuit, met behulp van een steriele techniek en een plaatselijke verdoving zoals lidocaïne. De vloeistof wordt naar een laboratorium gestuurd waar het wordt geanalyseerd op de aanwezigheid van urinezuurkristallen.

Hoe wordt jicht gediagnosticeerd?

De vloeistof die door een arthrocentese wordt onttrokken, wordt in een laboratorium onder een microscoop geanalyseerd op de aanwezigheid van urinezuurkristallen. De vloeistofanalyse kan ook andere oorzaken van ontsteking uitsluiten, waaronder bacteriële infecties.

Hoe zien urinezuurkristallen eruit?

Naaldachtige urinezuurkristallen kunnen het beste met een microscoop worden bekeken.

Hoe worden jichtaanvallen voorkomen?

Goed gehydrateerd blijven is de beste manier om jichtaanvallen te voorkomen. Drink de hele dag door veel water. Goede hydratatie vermindert ook het risico op nierstenen of nierdisfunctie als gevolg van opgebouwde urinezuur.

Vermijd alcohol of drink alleen in extreme mate als u in het verleden jichtaanvallen heeft gehad. Alcohol beïnvloedt het lichaamseigen metabolisme van urinezuur en kan ervoor zorgen dat het zich ophoopt (hyperurikemie). Als urinezuurspiegels zich in uw systeem ophopen, kan dit een jichtaanval in uw gewrichten veroorzaken.

Aanvullende preventietechnieken

Voedingsmiddelen rijk aan purines zoals schelpdieren of orgaanvlees (lever, nieren, hersenen, sweetbreads) kunnen leiden tot jichtaanvallen. Het lichaam zet purines om in urinezuur, wat op zijn beurt leidt tot jichtaanvallen.

Algehele gewichtsvermindering is ook een manier om jichtaanvallen te voorkomen. Een dieet met weinig vetten en calorieën, gecombineerd met een regelmatig trainingsregime kan de kans op een jichtaanval helpen verminderen.

Wat zijn de medische behandelingen voor jicht?

Jicht is een zeer pijnlijke aandoening. Pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen zijn de steunpilaar van de behandeling van jicht. Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's), colchicine (Colcrys) en corticosteroïden worden gebruikt om gewrichtsontsteking te verminderen.

Andere medicijnen zoals probenecide (die het lichaam helpt overtollig urinezuur uit te scheiden) en allopurinol (Zyloprim, Aloprim), (die de hoeveelheid urinezuur gevormd door het lichaam vermindert) worden gebruikt voor het beheer van de onderliggende metabole stoornis die hyperurikemie en jicht veroorzaakt. Deze geneesmiddelen verlagen de verhoogde niveaus van urinezuur in het bloed.

Wat heeft de toekomst voor jicht?

Er is onderzoek gaande naar nieuwe strategieën om jicht te voorkomen. Nieuwe medicijnen worden ontwikkeld om te voorkomen dat het lichaam hoge urinezuurspiegels heeft en de kans op een pijnlijke jichtaanval vermindert.