Wat is osteoporose? behandeling, symptomen, medicatie

Wat is osteoporose?

Osteoporose is een aandoening van de botten waarbij de botten broos, zwak en gemakkelijk beschadigd of gebroken worden. Een afname van de mineralisatie en sterkte van de botten in de loop van de tijd veroorzaakt osteoporose.

Heeft osteoporose alleen invloed op ouderen?

Hoewel de effecten van osteoporose vaak worden waargenomen bij ouderen, begint de aandoening meestal vanaf de middelbare leeftijd te vorderen. Botten zijn het sterkst in het midden van de jaren twintig, dus het is belangrijk om vroeg een goede basis te hebben om gezonde botten op latere leeftijd te behouden.

Waarom is osteoporose een belangrijk volksgezondheidsprobleem?

In de Verenigde Staten hebben 10 miljoen mensen osteoporose (80% daarvan zijn vrouwen) en 34 miljoen lopen het risico de ziekte te ontwikkelen vanwege de lage botdichtheid. Osteoporose is een volksgezondheidsprobleem omdat de ziekte bijdraagt ​​aan 1, 5 miljoen fracturen (gebroken botten), waaronder jaarlijks 350.000 heupfracturen. De kosten van medische zorg voor deze verwondingen werden geschat op $ 17 miljard in 2005. Deze verwondingen kunnen ook leiden tot blijvende invaliditeit of een onvermogen om weer aan het werk te gaan of dagelijkse activiteiten uit te voeren.

Wat zijn de symptomen van osteoporose?

Osteoporose mag geen duidelijke symptomen veroorzaken. Patiënten weten mogelijk niet dat ze osteoporose hebben totdat ze een bot breken (breken).

Osteoporose symptomen: fracturen van de wervelkolom

Vertebrale (spinale) compressiefracturen zijn gebroken botten in de rug die te wijten zijn aan zwakke botten veroorzaakt door osteoporose. De wervels (ruggengraat) zakt in als gevolg van zelfs kleine verwondingen door vallen, buigen, draaien of niezen. Naarmate de botten van de wervelkolom hun mineralisatie en kracht verliezen, kunnen ze instorten, waardoor een gebogen uiterlijk ontstaat, vaak aangeduid als een "dowager-bult".

Osteoporose Symptomen: stressfractuur

Stressfracturen treden op in botten als gevolg van repetitieve verwondingen, meestal met minimaal trauma. Patiënten met osteoporose zijn meer vatbaar voor stressfracturen vanwege de zwakte van hun botten.

Osteoporose Symptomen: heupfractuur

Patiënten met osteoporose lopen een groter risico op heupfracturen. Zelfs een eenvoudige val kan een heupfractuur veroorzaken bij een persoon met osteoporose. Vanwege de zwakte in de botten kunnen deze verwondingen lang duren of moeilijk zijn om volledig te genezen.

Wat zijn de gevolgen van osteoporose?

Fracturen gerelateerd aan osteoporose kunnen leiden tot aanzienlijke pijn en invaliditeit. Heupfracturen komen vaak voor bij patiënten met osteoporose. Twintig procent van de patiënten met een heupfractuur sterft binnen een jaar na hun verwonding en een derde zal ten minste een jaar in een verpleeghuis verblijven.

Patiënten met één wervel (spinale) compressiefractuur lopen een hoog risico op het ontwikkelen van andere dergelijke fracturen.

Welke factoren bepalen de botsterkte?

Botsterkte is gerelateerd aan botmassa (dichtheid), wat verwijst naar de hoeveelheid mineralisatie die in botten achterblijft naarmate mensen ouder worden. Hoe dichter de botten, hoe sterker ze zijn.

Factoren die de botsterkte bepalen, zijn onder meer:

• Genetica
• Milieu
• medicijnen
• Etniciteit (Afro-Amerikanen hebben een hogere botdichtheid dan blanken of Aziaten)
• Geslacht (mannen hebben een hogere botdichtheid dan vrouwen)
• Veroudering (botdichtheid bereikt zijn hoogtepunt rond de leeftijd van 25 en neemt af na de leeftijd van 35)

Menopauze, oestrogeen en osteoporose

Bij vrouwen wordt vaker de diagnose osteoporose gesteld dan bij mannen, want zodra ze de menopauze bereiken, nemen de oestrogeenspiegels af. Oestrogeen helpt de botdichtheid bij vrouwen te behouden. Postmenopauzale vrouwen kunnen jaarlijks tot 4% botmassa verliezen in de eerste 10 jaar na de menopauze.

Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose?

Risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose die niet kunnen worden beheerst, zijn onder meer:

• Vrouwelijk geslacht
• Etniciteit - Kaukasisch of Aziatisch
• Familiegeschiedenis

Risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose die kunnen worden beheerst, zijn onder meer:

• Roken
• Gebrek aan lichaamsbeweging
• Diëten zonder calcium
• Slechte voeding
• Alcohol misbruik

Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose? (Vervolg)

Bijkomende risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoporose omvatten medische aandoeningen zoals:

• Chronisch lage oestrogeenspiegels
• Vitamine D-tekort
• hyperthyreoïdie
• Onvermogen om te oefenen
• Medicijnen, zoals chemotherapie, corticosteroïden of medicijnen tegen aanvallen
• hyperparathyroïdie
• Verlies van menstruatie (amenorroe)
• Onvermogen om voedingsstoffen goed te absorberen in het spijsverteringskanaal

Hoe wordt osteoporose gediagnosticeerd?

Osteoporose wordt vaak gediagnosticeerd op een röntgenfoto wanneer de patiënt een fractuur heeft. Tegen de tijd dat osteoporose zichtbaar is op röntgenfoto's, kan er echter aanzienlijk botverlies optreden.

Een röntgenabsorptiometrie (DEXA of DXA) -scan met dubbele energie kan worden gebruikt als een screeningstest voor osteopenie (botverlies dat aan osteoporose voorafgaat). Deze test meet de botdichtheid in de heup en wervelkolom en is nauwkeuriger dan een röntgenfoto.

Wie moet de botdichtheid testen?

De National Osteoporosis Foundation beveelt aan dat de volgende groepen mensen dubbele energie-röntgenabsorptiometrie (DEXA of DXA) scans moeten gebruiken om op osteoporose te screenen:

• Alle vrouwen van 65 jaar en ouder
• Alle postmenopauzale vrouwen jonger dan 65 jaar die risicofactoren hebben voor osteoporose
• Postmenopauzale vrouwen met fracturen
• Vrouwen met een medische aandoening geassocieerd met osteoporose

Hoe worden botdichtheidsresultaten gemeten?

De DXA-scan geeft resultaten weer als een "T-score". Deze meting is een statistische vergelijking (SD, of standaarddeviatie) van de botdichtheid van de patiënt in vergelijking met de gemiddelde piekbotdichtheid van een jongvolwassene van hetzelfde geslacht en etniciteit.

• AT-score van -1 tot -2, 5 SD is kenmerkend voor osteopenie, een voorloper van osteoporose
• AT-score van -2, 5 SD of lager geeft osteoporose aan

Hoe wordt osteoporose behandeld en voorkomen?

Er is momenteel geen remedie voor osteoporose. Behandeling met osteoporose omvat het stoppen van verder botverlies en het versterken van botten die tekenen van zwakte vertonen. Preventie van osteoporose is de sleutel.

Preventie en behandeling: Oefening

Oefening is belangrijk bij het verbeteren van spierkracht en balans, wat valpartijen en andere ongelukken kan verminderen. Gewichtdragende oefening heeft ook het voordeel dat het helpt om botten te versterken. Raadpleeg uw arts voor het type en de duur van de oefening die geschikt is voor u.

Een waarschuwing over lichaamsbeweging

Bij patiënten met osteoporose kan lichaamsbeweging verzwakte botten verwonden. Het is belangrijk om de oefeningen te bespreken die geschikt zijn voor patiënten met osteoporose. Het is ook belangrijk om andere medische problemen te overwegen die ook aanwezig kunnen zijn (hartaandoeningen, diabetes, hoge bloeddruk) voordat u met een trainingsprogramma begint. Sommige soorten extreme oefeningen zoals marathonlopen worden mogelijk niet aanbevolen voor patiënten met osteoporose.

Preventie en behandeling: stoppen met roken en alcohol beperken

Roken kan botverlies veroorzaken. Bij patiënten met osteoporose kan dit de progressie van de ziekte versnellen. Het verlaagt ook de oestrogeenspiegels bij vrouwen, wat kan leiden tot een eerdere menopauze en verder botverlies.

Het effect van alcohol en cafeïne op osteoporose is niet duidelijk. Gebruik met mate alcohol en cafeïne om een ​​optimale gezondheid te behouden.

Preventie en behandeling: calciumsupplementen

Calciuminname is belangrijk voor sterke en gezonde botten. Adequate calciuminname moet eerder in het leven plaatsvinden om osteopenie en osteoporose te helpen voorkomen.

De aanbevolen calciuminname voor alle volwassenen en vrouwelijke tieners is 1.000-1.300 mg per dag. Goede bronnen van calcium in de voeding zijn onder andere zuivelproducten, groenten (boerenkool, kool, broccoli, spinazie) en verrijkte voedingsmiddelen (vruchtensappen, niet-zuivelmelk, granen). Postmenopauzale vrouwen hebben mogelijk meer calcium nodig.

Preventie en behandeling: met calcium verrijkte voedingsmiddelen

De meeste Amerikanen krijgen niet genoeg van de Amerikaanse aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (USRDA) calcium. Enkele voorbeelden van voedingsbronnen van calcium zijn melk, yoghurt, kaas en verrijkt sinaasappelsap.

Preventie en behandeling: Vitamine D

Om calcium goed in het dieet op te nemen en een goede botgezondheid te behouden, heeft het lichaam ook vitamine D nodig voor het volgende:

• Absorptie van calcium uit de darmen
• Voorkom osteomalacie, die de botten verder kan verzwakken
• Verhoog de botdichtheid en verminder fracturen bij postmenopauzale vrouwen

De USRDA voor vitamine D is 600 IE (internationale eenheden) per dag voor kinderen van 1 jaar tot volwassenen van 70 jaar. Baby's jonger dan 1 jaar hebben 400 IE nodig, terwijl volwassenen van 71 en ouder 800 IE nodig hebben.

Goede bronnen van vitamine D zijn onder meer zonlicht, vette vis zoals zalm of makreel, runderlever, eierdooier, melk of sinaasappelsap verrijkt met vitamine D, verrijkte granen en zuigelingenvoeding.

Preventie en behandeling: menopauzale hormoontherapie

Omdat oestrogeen een rol kan spelen bij het handhaven van de botdichtheid en sterkte bij vrouwen, krijgen veel vrouwen in de overgang met osteoporose hormoontherapie (menopauzale hormoontherapie, voorheen hormoonvervangingstherapie of HST genoemd) om botverlies en fracturen te voorkomen.

Oestrogeen kan alleen oraal (Premarin, Estrace, Estratest) of als een huidpleister (Estraderm, Vivelle) of samen met progesteron worden voorgeschreven. De combinatie van de twee hormonen kan baarmoederkanker helpen voorkomen die het gevolg kan zijn van het gebruik van alleen oestrogeen. Menopauzale hormoontherapie kan bijwerkingen hebben, waaronder een verhoogd risico op een hartaanval, beroerte, bloedstolsels en borstkanker, dus het wordt meestal niet aanbevolen voor langdurig gebruik. Raadpleeg een arts voor meer informatie over hormoonvervanging in de menopauze.

Preventie en behandeling: medicijnen

Er zijn verschillende soorten medicijnen die worden gebruikt om osteoporose te behandelen.

1. Anti-resorptieve medicijnen: deze medicijnen voorkomen botresorptie (afbraak) en kunnen helpen de botmassa te vergroten. Voorbeelden omvatten alendronaat (Fosamax), risedronaat (Actonel), raloxifene (Evista), ibandronaat (Boniva), calcitonine (Calcimar) en zoledronaat (Reclast).

2. Menopauzale oestrogeenhormoontherapie: dit kan net zo werken als de anti-resorptieve geneesmiddelen, waardoor botverlies wordt voorkomen en de botmassa wordt verhoogd.

3. Selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM's): deze medicijnen werken als oestrogeen en omvatten tamoxifen en Raloxifene (Evista).

4. Anabole medicijnen: dit zijn de enige medicijnen die daadwerkelijk botmassa opbouwen. Teriparatide, een vorm van bijschildklierhormoon, is een voorbeeld van dit type medicijn

Preventie van heupfracturen

Heupbeschermers kunnen het risico op heupfracturen verminderen bij mensen met osteoporose en het risico op vallen. Heupbeschermers zijn ondergoed met dunne lagen schuim of plastic op de heupen. Hipsaver en Safehip zijn twee van de beschikbare merken.

Osteoporose in één oogopslag

• Osteoporose is een aandoening van de botten waarbij de botten broos, zwak en gemakkelijk beschadigd of gebroken worden.
• Botmassa (botdichtheid) bereikt zijn hoogtepunt rond de leeftijd van 25 en neemt af na de leeftijd van 35 jaar en neemt sneller af bij vrouwen na de menopauze.
• Risicofactoren voor osteoporose omvatten genetica, gebrek aan lichaamsbeweging, gebrek aan calcium en vitamine D, roken van sigaretten, overmatig alcoholgebruik en familiegeschiedenis van osteoporose.
• Patiënten met osteoporose hebben mogelijk geen symptomen totdat botbreuken optreden.
• Osteoporose kan worden gediagnosticeerd met behulp van röntgenstralen, maar het is waarschijnlijker dat deze wordt gedetecteerd met DEXA-scans die de botdichtheid meten.
• Behandelingen voor osteoporose omvatten medicijnen voor osteoporose op recept, stoppen met roken en het krijgen van geschikte lichaamsbeweging, calcium en vitamine D.